forum.dr-kwasniewski.pl

Oddaję "głos" Alice Miller. To mądry głos.


Alice Miller odpowiada na pytanie - Skąd wyrasta przemoc?


Od paru lat mamy już dowody na to, że niszczące skutki traumatycznych przeżyć z dzieciństwa wiążą się z kosztami, których nie można uniknąć, a które musi płacić społeczeństwo. Wciąż jednak nie wolno nam przyznać się, jaka jest skala tego zjawiska.

Ta wiedza dotyczy dosłownie każdego z nas i - gdyby była rozpowszechniana dostatecznie szeroko - musiałaby prowadzić do fundamentalnych zmian społecznych, przede wszystkim do zatrzymania ślepej eskalacji przemocy. Dalej rozwijam tę myśl w dwunastu punktach.


1. Wszystkie dzieci rodzą się po to, aby rosnąć i rozwijać się, aby żyć i kochać, wyrażać swoje myśli i uczucia oraz chronić siebie.


2. Do swego rozwoju dzieci potrzebują szacunku i ochrony dorosłych, traktujących ich serio, kochających i gotowych do rzetelnej pomocy - aby mogły stać się zdolne do poruszania się w świecie.


3. Kiedy te żywotne potrzeby pozostaną niezaspokojone, a zamiast tego dzieci służą dorosłym do zaspokajania ich potrzeb - są wykorzystywane, bite, karane, nadużywa się ich i manipuluje nimi, są zaniedbywane i oszukiwane - i żaden świadek się temu nie przeciwstawi, to taka sytuacja trwale narusza ich integralność.


4. Normalną reakcją na krzywdę powinny być złość i cierpienie, ponieważ jednak dzieciom w tak raniącym środowisku nie wolno wyrażać swojej złości, a nie da się znieść takiego bólu w pełnej samotności, są one zmuszone tłumić swoje uczucia, wypierać wszystkie bolesne wspomnienia i idealizować krzywdzicieli. Później nie będą pamiętały krzywd, jakie im wyrządzono.


5. Oddzielone od swojej pierwotnej przyczyny, przeżywane przez dzieci uczucia złości, beznadziejności, rozpaczy, tęsknoty, lęku i bólu znajdą w przyszłości ujście w destrukcyjnych działaniach wymierzonych w innych ludzi (przestępstwa, masowe morderstwa) lub w siebie samych (narkomania, alkoholizm, prostytucja, zaburzenia psychiczne, samobójstwa).


6. Jeżeli taki człowiek zostanie rodzicem, będzie często akty zemsty za złe traktowanie w dzieciństwie kierował przeciwko własnym dzieciom, z których zrobi kozły ofiarne. Nadal w naszym społeczeństwie krzywdzenie dzieci- jeśli się je uważa za wychowywanie - jest akceptowane, a nawet poważane. Tragedia polega na tym, że rodzice biją swoje dzieci, aby uniknąć uczuć, których źródłem jest to, jak sami byli traktowani przez swoich rodziców.


7. Jeśli krzywdzone dziecko ma nie zostać przestępcą albo pacjentem psychiatrycznym, najważniejsze jest, aby przynajmniej raz w życiu zetknęło się z kimś, kto wie i nie ma żadnych wątpliwości, że to otoczenie jest winne, a nie bezradne bite dziecko. W tym sensie od poziomu wiedzy lub ignorancji w społeczeństwie zależy to, czy jego życie zostanie uratowane, czy zniszczone. To wielka szansa dla krewnych, pracowników socjalnych, terapeutów, nauczycieli, lekarzy, psychiatrów, urzędników i pielęgniarek - wspierać dziecko i wierzyć mu.


8. Dotychczas społeczeństwo chroniło dorosłych i obwiniało ofiarę. Było współwinne w swojej ślepocie, usprawiedliwianej przez różne teorie, wciąż trzymając się zasad pedagogicznych pradziadków, zgodnie z którymi dzieci są postrzegane jako przebiegłe i złośliwe istoty, opanowane przez złe skłonności, które wymyślają kłamstwa i atakują swoich niewinnych rodziców albo pożądają ich seksualnie. Tymczasem w rzeczywistości dzie ci mają skłonność do obwiniania siebie za okrucieństwo rodziców i rozgrzeszania tych, których mimo wszystko kochają i całkowicie zwalniają od odpowiedzialności.


9. Od jakiegoś czasu można już dzięki nowym metodom terapii udowodnić, że wyparte traumatyczne przeżycia z dzieciństwa zapisują się w ciele i poprzez nieświadomą część naszej psychiki wywierają wpływ w dorosłym życiu. Wiemy już, że nawet niemowlę od pierwszych chwil swego życia reaguje zarówno na czułość, jak i na okrucieństwo, i że się ich uczy od samego początku.


10. W świetle naszej najnowszej wiedzy, kiedy urazy z dzieciństwa już nie muszą pozostawać pod osłoną ciemności, nawet najbardziej absurdalne zachowania odsłaniają swoją dotąd ukrytą logikę.


11. Nasze uwrażliwienie na okrucieństwo, z jakim traktuje się dzieci - okrucieństwo, któremu dotychczas powszechnie zaprzeczano - i na jego skutki już niedługo doprowadzi do tego, że przekazywanie przemocy z pokolenia na pokolenie zostanie przerwane.


12. Osoby, których integralność nie została naruszona w dzieciństwie, które były chronione, szanowane przez rodziców i z którymi postępowali oni uczciwie, będą - zarówno w młodości, jak i w dorosłości - inteligentne, wrażliwe, współczujące, otwarte. Będą cieszyć się życiem i nie będą mieć żadnej potrzeby zabijania czy choćby krzywdzenia innych ani siebie. Tacy ludzie będą korzystać ze swojej siły, żeby się bronić, a nie żeby atakować. Nie będą w stanie robić nic innego, jak szanować i chronić słabszych od siebie, również dzieci, ponieważ tego nauczyli się z własnego doświadczenia i ponieważ taka wiedza (a nie doznane okrucieństwa) gromadziła się w nich od początku. Dla nich będzie czymś niepojętym, że poprzednie pokolenia musiały zbudować gigantyczny przemysł wojenny, aby poczuć się wygodnie i bezpiecznie na tym świecie. A ponieważ nie będzie nimi podświadomie kierował impuls bronienia się przed zastraszeniem, którego doświadczyli bardzo wcześnie, będą radzić sobie z obawami i zagrożeniami w dorosłym życiu bardziej racjonalnie i twórczo.



Tomek

Tomek przypomniał mi swoim postem o kilku artykułach na ten temat, które ostatnio ukazały się w Wyborczej. Najpierw (początek kończącego się tygodnia?) w Klubie Trójki była rozmowa z inicjatorkami kampanii przeciwko przemocy wobec dzieci (przypominam, że "zwykły" klaps to też przemoc!) i bardzo ciekawa dyskusja ze słuchaczami.

O szczegółach tej ogólnopolskiej kampanii można dowiedzieć się z wywiadu:
http://kobieta.gazeta.pl/wysokie-obcasy/1,53663,3859190.html

oraz na stronie internetowej tej inicjatywy:
http://www.zobacz-uslysz-powiedz.pl/

A tu kilka bardzo mądrych słów o "niewinnych" klapsach i ich skutkach:
http://kobieta.gazeta.pl/edziecko/1,71306,3333003.html

A na sam koniec mrożąca krew w żyłach historia pewnej gimnazjalistki i jej "kochającej" rodzinki:
http://www.gazetawyborcza.pl/1,75480,3862670.html?as=1&ias=10

Ten ostatni artykuł warto przeczytać, bo nie jest to historia odosobniona. Takich mniej lub bardziej drastycznych opowieści jest bardzo wiele, a przecież możemy to zmienić - przede wszystkim nie reagując biernością. A bierność nie jest możliwa tylko w przypadku, kiedy uświadomimy sobie całe zło, które niesie ze sobą takie "wychowanie" dzieci i każdy "niewinny" klaps.

Wczoraj na podobne tematy toczyła się rozmowa w Amerykańskim radiu publicznym, którego zagorzałą słuchaczką jestem już od wielu lat. Chodziło o to, że w Kalifornii zamierzają przyjąć "kontrowersyjną" uchwałę, zabraniającą rodzicom stosowania wszelkich kar cielesnych (łącznie z klapsami) w stosunku do dzieci poniżej 4 roku życia. Obecnie w kalifornii nikt oprócz rodziców nie ma prawa bicia dzieci. Poprawka ta mocno poruszyła i podzieliła nie tylko kaliforniczyków. Okazuje się, że większość rodziców jednak mocno sprzeciwia się idei "nieklapsowania" dzieci. Uzasadniając swoje "prawo do bicia" przeważnie powołują się na Biblię, która nie tylko daje przyzwolenie na przemoc wobec dziecka, a wręcz zachęca do tego (słynne angielskie powiedzenie "spare the rod, spoil the child" pochodzi właśnie z Biblii, Księga Przysłów 13:24). Do studia były zaproszone dwie kobiety, które miały przedstawić poglądy za i przeciw w tym temacie. Kiedy poszperałam w sieci by dowiedzieć się coś więcej na ich temat, to wcale mnie nie zdziwiło, że kobieta wypowiadająca się przeciw uchwale i za "wyborem rodziców co do bicia lub nie bicia" jest osobą mocno wierzącą, niezwykle aktywną w swoim lokalnym kościele, propagującą wszem i wobec moralność chrześcijańską jako jedyną słuszną...

Dla porĂłwnania warto dodać, Ĺźe w tak "bezboĹźnym", "pogańskim", wręcz "satanistycznym" kraju jak Szwecja, juĹź od 30 lat istnieje całkowity zakaz bicia dzieci (tak, chodzi o klapsy teĹź, ciągle będę to powtarzać). Skutki takiej polityki kaĹźdy widzi sam i nie trzeba je nawet komentować. Wystarczy popatrzeć na statystyki dotyczące np. poziomu Ĺźycia, statusu kobiet czy poziomu przestępczości w tym "diabelskim" kraju... 

Marishka

Marishka, mozna Cie prosic o linka do amerykanskiego radia publicznego...?

Jest kilka opcji. OgĂłlnokrajowe radio publiczne to NPR - National Public Radio:  http://www.npr.org/

Ponieważ moje Amerykańskie życie głównie kręciło się wokół dwóch stanów, Wisconsin i Illinois, to jestem lojalną słuchaczką radia publicznego tych stanów, z dominującą przewagą tego pierwszego. Strony poniżej:

Wisconsin Public Radio (Ideas Network):  http://www.wpr.org/
Chicago Public Radio:  http://www.chicagopublicradio.org/

Jest jeszcze znakomita TV publiczna PBS za którą tęsknię, a na stronie jednego z programów tej TV, Frontline, można obejrzeć filmy dokumentalne tej stacji:

http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/view/

Polecam ale uprzedzam, że WCIĄGA, bo jest co oglądać (jak się ma czas)!

Osobiście, kiedy nie słucham z Tomkiem muzyki, to siedzę non-stop w Wisconsinowskim radiu, to takie wieloletnie przyzwyczajenie do głosów, audycji, etc. Ale takie gadane radio nie każdemu odpowiada. Mi właśnie w Polsce brakuje jego odpowiednika. Ale chyba nie ma na co liczyć...

Szymonie, polecam Ci szczególnie 5-częściową serię audycji "Science & Religion" (m.in. gościnnie udzielił się w dwóch częściach Dawkins) przedstawiającej, jak tytuł wskazuje, dwie strony tej odwiecznej debaty:

http://www.wpr.org/book/god/

Marishka

Dzieki za wyczerpujaca odpowiedz  :D
Chetnie poslucham co jakis czas, takie mile urozmaicenie, bo dotychczas mialem do czynienia glownie z brytyjskim (poza serwisami z CNN) , ktorego szczera i bezinteresowna nienawiscia nie znosze ;)
Nie orientuje sie zbytnio w tematyce radiowej- to pole dzialalnosci ludzkiej jest mi dosyc dalekie- aczkolwiek wiem o istnieniu Radia Tok FM. Wiaze sie nawet z tym ciekawa historia. Mialem tam okazje nawet byc, ale zaledwie jako osoba towarzyszaca (audycje sledzilem z dyzurki). Najciekawsze bylo jednak to, ze w programie wystepowala moja dziewczyna, naturalnie miedzy innymi. Zajmowala sie wtedy udzielaniem porad dietetycznych dla pewnej poradni z duzego miasta, ktora wlasnie startowala z dosc duza kampania ogolnopolska. Wizyta w radiu Tok FM byla sposobem na zareklamowanie calej kampanii. W pamieci mi pozostalo, ze Tok FM to takie gadane radio. Pozniej jeszcze sie tluklem po calej Polsce, a moja dziewczyna wciskala 5 razy dziennie warzywa i....
Na szczeszcie to juz przeszlosc. Dziewczyna znalazla wreszcie normalna  :) prace, z poradnia ma coraz mniej wspolnego (dlatego tak swobodnie o tym pisze :)  ), ona troszke poczytala (Na Poczatku Byl Glod!!!) i... od przyszlego weekendu rusza z Zywieniem Optymalnym !!! az nie chce zapeszyc...
a mialo byc o radiu...

Tomek-chyba będę ten post czytać codziennie.
By chodzić prostymi drogami, by się (na tych prostych drogach) prosto trzymać  :).


Tak mi coś to Jonę-Joelę przypomina.

Plusy o ktorych mowisz, nie sa spowodowane wprowadzonym zakazem bicia dzieci. Jesli ktos jest na tyle chory, ze odczuwa potrzebe bicia swojego dziecka, to zadne prawo go przed tym nie powstrzyma, poniewaz prawo nie ma wplywu na zachowanie sie ludzi. Swiat urodzil miliony roznych psychologow i tzw. "szpecow" od wychowywania, urodzilo sie miliony ksiazek o tym, jak nalezy wychowywac; ile to profesorow prawa i ile to etykow swiat ten juz goscil? Ilez to wyzwolonych kobiet pisalo juz ksiazeczki o tym, jak byc powinno? Imie ich jest legion, a zamierzonych efektow nie ma (poza tymi, ze te wszystkie szumne "supernianie" zarobily sporo pieniedzy). Trzeba byc naiwnym, zeby wierzyc w poprawe ludzi przez wprowadzenie jakiegos prawa, zwazywszy na to, ze prawo spisuje sie juz od dobrych kilku tysiacleci, a przestepczosc dalej istnieje. To, ze w Szwecji juz od 30 lat istnieje calkowity zakaz bicia dzieci, nie poskutkowalo tym, ze w Szwecji zyje sie lepiej. To ze w Szwecji zyje sie lepiej i ta wlasnie ich polityka, a ktorej mowisz, maja inna, wspolna przyczyne. Jesli przecietny Polak bedzie jadl tak jak dotychczas, jesli bedzie robil to, co dotychczas, to mozna sobie ustanawiac rozne prawa, mozna ustanawiac nawet Jezusa Chrystusa krolem Polski, ale nasz Bialy Orzel dalej bedzie kakal we wlasne gniazdo. Zmiany jakie zachodza w ludzkich glowkach powoduja zmiany w pisanych przez nich prawach, ale w druga strone to juz nie dziala.


Mnie tez nie zdziwilo, ze ta osoba jest osoba mocno wierzaca (a tak na marginesie: mozna wierzyc nie mocno? :) ), bo osob wierzacych na swiecie jest cale mnostwo, z ta roznica, ze jedni wierza w jednego boga, inni w cala ich gromade. Sa tez tacy, przeswiadczeni o swojej intelektualnej wyzszosci, ktorzy wierza w to, ze zaden bog nie istnieje i zostal on wymyslony przez ludzi slabych, ktorzy potrzebuja miec w czyms oparcie. Ale jaka to roznica, w co sie wierzy, skoro sie wierzy (no chyba, ze sie wierzy w DO, wtedy mozna ostagnac dobre rezulataty ;) )?

Swoja droga to dosc zdumiewajace (gdyby popatrzec z zewnatrz, nie przez pryzmat wiedzy ale zwyklej... logiki), ze ludzie do odbierania swiata maja piec zmyslow i kilka dodatkowych wlasciwosci, a odbieraja go zupelnie innymi kanalami.

I jeszcze jeden ciekawy artykuł w tym temacie:

http://kiosk.onet.pl/charaktery/1326755,1250,artykul.html

M

Jakie (inne) kanały masz na myśłi ?

Tomek

Wszystkie sposoby zawodzą jak widać.
Dziecko potrzebuje miłości, białka i ..tłuszczu. Nie będzie wtedy agresywne, a szkodzące używki będzie omijało z daleka.
Dzieci nie chcą drogich zabawek, zawsze wybiorą zabawę z tatą lub mamą.
Ostatnio pogardza się tzw. "kurą domową", moda jest na robienie kariery, po drodze urodzenie dziecka,zatrudnienie jakiejś niani i... rośnie kolejny młodociany przestępca.

Witam,bo dokladnie oto chodzi.
Dlatego specjaliscji wiedza lepiej od matki jak wychowywac wlasne dzieci.
Oczywiscie patologie te  dotycza tylko i wylacznie rodzin katolickich,i ci potrzebuja natychmiastowej
pomocy.

A moze odebrac im dzieci i dac na wychowanie parom ktore naturalnie nie sa w stanie miec dzieci,
i po klopocie,specjalisci zadowoleni,dzieci szczesliwe,wolne od szalonych
katolickich rodzicow

pozd

Cholera ! Późno już na to, by się nie zgodzić.
    Chris, nie wydaje mi się, aby był to tylko problem rodzin katolickich. To ogĂłlnoświatowy  "zgrzyt" w prawie kaĹźdej rodzinie.

Tomek 

Wszystko, co sygnaly od tych pieciu zmyslow przetwarza zle, czyli tzw. siano pod czaszka. Np. opinia innych ludzi, czy tzw. urojenia. To powszechne, ze obraz swiata ludzi sklada sie z tego, co tam od kogos uslyszeli, od kogos przeczytali, przy czym zrodlo "wiedzy" tamtego zrodla tez albo nie jest znane, albo jest tak samo watpliwe. Kazdy dobrze wie co to jest opinia i kazdy zdrowy dobrze zdaje sobie sprawe z jej szkodliwosci. Tak sie rodzi wiara... Sa tez tacy, co swiat odbieraja poprzez wlasne wyobrazenia, przyzwyczajenia (bo babcia kazala od malego)... wcale nie jest ich tak malo... Dla jednych kawalek drewna w ksztalcie Jezuska na krzyzu czy Buddy to nie kawalek drewna (na co jasno wskazuja jego oczy i rece), tylko swiety przedmiot (na co jasno wskazuje jego wiara), a zatem nie mozna np. napalic nim w piecu, bo... jeszcze nie wiadomo co, ale na pewno dostaniesz tradu i w ogole, masz przegrane i to nie tylko to zycie, ale i to zycie po tym zyciu, i wszystkie inne zycia... I juz inny obraz rzeczywistosci... Dla jednych niedziela to nie jest dzien jak co dzien, bo slonce wstalo tam gdzie w poprzednich szesc, bo tak samo jak w inny dzien ptak moze nakakac komus na glowe, tylko swiety dzien, w ktorym nie mozna chwycic mlotka przy pracy, chocby sie dach na glowe walil (bog dal, bog wzial). Generalnie kultura, obyczaje, przesady, w ktorych czlowiek sie wychowal.
Tylko dobrze zaprogramowany mozg moze dobrze przetwarzac przeslanki pochodzace ze zmyslow (wysowac prawdziwe wnioski). Aby wzmocnic dokladnosc tych odbieranych sygnalow, ludzie buduja rozne mierniki i inne uzadzenia, ktore moze i subtelniej badaja rzeczywistosc niz nasze zmysly, ale to na nic, jesli ci sami ludzie nie dbaja o swoj procesorek, ktory te sygnaly ma pozniej przetworzyc i wysunac z nich wnioski.

Zwrot "dobrze zapogramowany mĂłzg" odnosisz do czego ?
      Do przyrodzonych zdolności ? Do czegoś jeszcze innego ? Właściwie, co to znaczy w Twoim mniemaniu, Ĺźe mĂłzg jest "zaprogramowany" ? A jeśli jest, to kto lub co go programuje.

Tomek

Pierwsze, drugie i trzecie pytanie ktore zadales sprowadzaja sie do ostatniego, a na to pytanie znajdziesz odpowiedz chocby w ksiazkach, ktore na pewno przeczytales, skoro jestes na tym forum. Odpowiedz na czwarte pytanie tez tam znajdziesz. Przepraszam Cie, ale tylko tak Ci odpowiem, bo nie chce odbierac Ci przyjemnosci samodzielnego szukania odpowiedzi, ktorych przynajmniej od czasow Pana Aleksandrowicza ludzkosc nowozytna wie gdzie szukac, a przynajmniej od czasow Pana Kwasniewskiego wlasciwie szukac ich juz nie musi.

kurcze, tetryk naprawde dobrze gada :)

Witam,jestem sasiadem nowoczesnej hamburgierskiej rodzinny,dzieki autorytetom stworzyli wlasnym dzieciom
pieklo,zadnych "zgrzytow"oczywiscie.

Nie moja sprawa, ale jezeli uwazasz sie za porzadnego czlowieka,za autorytet wez praktykow
ze swojego otoczenia.

pozd
krzysztof 

Czy "hamburgierska rodzinna" to zwrot, który mam rozumieć jako "hamburska rodzina" ?

  Nie znam tych ludzi, nie wiem, dzięki jakim autorytetom stworzyli owo piekło. Dlaczego uwaĹźasz, Ĺźe autorytet to słowo , ktĂłre ma dla mnie jakiekolwiek znaczenie ?
  Przytoczyłem na początku wątku poparte szerokim doświadczeniem praktycznym "postulaty".

    Moje doświadczenie i moje osobiste poczucie świadomego szczęścia jest jedynym "miernikiem" obrania właściwej drogi.


Tomek
   
 
       

Krzysztofie,

Czy przeczytałeś chociaż jeden z zamieszczonych przeze mnie tu artykułów dotyczących m.in. realii polskich i tego "nikłego promila rodzin"? Bo przecież tylko jedynie jakieś marne 80% rodziców przyznaje, że stosuje przemoc fizyczną wobec dzieci. No i oczywiście ta mało wiarygodna Miller też pisze o "nikłym promilu", bo tylko 90% ludzi, którzy byli bici w dzieciństwie. Ale co tam, statystyki przecież słyną z tego, że zawsze są mocno przekłamane. I po co w ogóle naświetlać ten "roblem", przecież kto by się tam przejmował jakimś klapsem dla rozkapryszonego bachora. Tym bardziej, że nawet Biblia nakazuje pranie dzieci, bo to im na dobre wychodzi później. I wszystko gra!

Jako podsumowanie, taki króciutki i absolutnie nic nie znaczący artukuł, specjalnie dla Ciebie:
http://kobieta.gazeta.pl/edziecko/1,54933,3340838.html

Marishka

  Marishka masz racje rodzice są dzisiaj zapracowani ,pęd za pieniądzem,
duze wymagania w pracy i co tu nie mĂłwić ,Ĺźeby sobie  luksusowo
  odpocząć trzeba troche popracować.
. Nikt nas  nie uczył psychologii ,wychowania w rodzinie ,lub bycia zoną czy mężem .
    moze duĹźo jest prawdy w tych wydumanych pracach naukowych ,ale
przeciętny obywatel nie ma czasu ani ochoty  czytac . Powiela to co wyniĂłsł z domu .
  zawsze był margines ludzi ok 20% i tego nawet najdłuĹźsze eleboraty nie zmienią
Po za tym ja bym nie utyskiwała nad rozwydrzonymi bachorami -tylko
  przydałaby sie polityka prorodzinna zapewniajaca  całkowitą  opieke  nad biednymi
i patologicznymi rodzinami . [nie jakieś głupie 1000zł]
    Po za tym dzieci to nie święte krowy i powiedziałabym niektĂłrym -
    wara -od moich metod  -porządny klaps  niejednemu na dobre wyszedł.

     
 
   

To mam do Was Kobiet - wszystkich uznających karcenie fizyczne dzieci - małe , niewygodne pytanie.
  Czy gdyby Wasi mężowie zechcieli Was czegoś nauczyć, rzekłbym nawet - wychować - i kilka razy przetrzepać Wam skĂłrę, to czy jest to dobra metoda ? Rozmowa nie wchodzi w grę. Tak mało potrafimy ? Jesteśmy tak głupi, Ĺźe musimy uciekać się do klapsĂłw ? Jak widać, tylko na to stać sfrustrowanych, bezradnych , rozwścieczonych dorosłych.
  Mam troje rodzeństwa, praktycznie wychowałem swoją kuzynkę (potem wszystko zniszczyli jej rodzice przemocą fizyczną) i doświadczenia w pracy z dziećmi. Zaobserwowałem, Ĺźe tzw. szacunek od nich przychodzi niezwykle łatwo. Wystarczy traktować ich jak człowieka - nie jak dziecko.

Rudko, literatura jest mi jedynie potwierdzeniem. Im częściej tak się dzieje, tym lepiej. Nie stronie jednak od "pomocnego pióra" czy rad. Przecież to oczywiste. Co tak się boicie słowa pisanego ?

Tomek

Proste pytanie do wszystkich - czy uwaĹźacie, Ĺźe przemoc powoduje przemoc?

M

TAK TAK TAK. Przemoc powoduje przemoc. Ale sa jeszcze inne rzeczy, ktore ja powoduja.

tez na tak,szawsze mam wyrzuty sumienia i zly humor jak z rozpedu  i bez zastanowienia przyloze dzieciakom.Kiedys w dziecinstwie wolalam dostac lanie od rodzicow zamiast sluchania kilkugodzinnych lub kilkudniowych, umoralniajacych wykladow.Lanie rozchodzilo sie szybciej po kosciach od  mozgowego  prania.O moim  przewinieniu zapominali rodzice natychmiast jak wykonali kare cielesna a gdy nie uderzyli to zadreczali  swoja gadka.

. Nikt teraz nie powinien mi ręcznie tłumaczyc
gdyz jestem juĹź  dawno pełnoletnia i otwrta zawsze na dyskusje .
  Gorzej jak adwersaĹź ma inną biegunowośc myslenia -to wtedy nawet
      łopatą nic do głowy nie włoĹźy :D
    Nie boje sie słowa pisanego -bo zawsze lubiałam czytac - i swoje młode lata
tradycyjnie  dzieliłam między praca ,domem ,i wychowaniem dzieci-
  teraz mam juz więcej czasu dla siebie i  swoje dziwactwa . Dzieci małe
  juz mnie mniej interesują -  i chyba niezbyt przepadam za ich towarzystwem.
zreszta w dzieciństwie wszystkie dzieci , ciotek i rodzenstwo mnie przypadło  bawic.
Tak ,ze nie dziw sie ,ze ja juz mam przesyt tego miodu .
    Bardzo wąska linia jest miedzy przemocą a zwyczajną karą - a takze między teoria i praktyką.
wiem że wiele błędów wychowawczych popełniłam -może i nie najlepiej spełniłam sie jako matka.
  Praca była dla mnie wtedy wazniejsza niĹź dom -załuje ,ze tak szybko to zleciało
ale cóş  młodośc nie wiecznośc.
  Moja bratowa -wspaniała nauczycielka ,lubiana -a jednak nie potrafiła wychowac syna
  przecieĹź go palcem nie tknęła -uczyła i tłumaczyła -a teraz chłopak ja terroryzuje .
      CĂłrka idealna ,pracowita --czyzby inne metody ?? nie -taka gangrenka sie wyrodzi
          gdyby wcześniej sie opamietała i klapnęła aĹź by dupsko ognia oddało
toby teraz gówniarz nie srał jej po głowie .
    Nie wierze w bezstresowe wychowanie -bo zycie jest stresem
          Niech sie za młodu uczą ,ze w świecie nie brakuje niezrĂłwnowazonych
          i niezawsze godnych zaufania ludzi..
   
   

Czy gdyby Wasi mężowie zechcieli Was czegoś nauczyć, rzekłbym nawet - wychować - i kilka razy przetrzepać Wam skórę, to czy jest to dobra metoda ?

Czesc, witam na Forum!

To nie jest dobra metoda. Od meza mozna odejsc, dziecko nie ma takiego wyboru.  Meza, zone partnera wybieramy
sobie sami - jest to czlowiek juz "wychowany" wiec raczej nie mamy szans uksztaltowac go na obraz i podobienstwo
swoje/nasze. Chociaz czesto probojemy.
Inaczej z dziecmi - klapsy nie! gadanie - gledzenie tez nie - pamietam tak  jak Kodar z dziecinstwa - koszmar.

Najlepszy wlasny przyklad - ale kto z nas jest swiety?

Pozdrawiam, Wiktoria.

A wiecie jak wychowuje "dom dziecka"?. Czy można z takiego środowiska wyjść bez szwanku w dorosłe życie?. Znam kilkoro już dorosłych - wszyscy są nieszczęśliwi :shock: Najgorsi rodzice, ale zawsze niezastąpieni :!: :!: :!:

Wychowywanie dzieci jest wielką sztuką nie każdemu się to udaje. Każdy rodzic pragnie zdrowia i szczęścia dla swojego potomstwa.Niekiedy dziecko przychodzi na świat niechciane, i to jest pierwszy krok od tragedii.
Czasami rodzice zbyt pochopnie karają z byle powodu i to u dziecka rodzi się uczucie niesprawiedliwości, krzywdy, albo z byle powodu chwalą go z czego rodzi się egoista , a później w dorosłym życiu nie szanuje swoich rodziców.

Aby dziecko było zdrowe emoncjonalnie musi być zachowana równowaga.Jeśli dziecko zrobi coś złego to trzeba go ukarać np.zakaz oglądania bajki i wytłumaczyć, żeby wiedziało za co jest ukarane. Należy równiez pochwalić np. jak przyniesie ze szkoły dobry stopień.Sami lubimy jak nas ktoś pochwali prawda?

Musimy pamiętać o równowadze między karą a nagrodą. Aby nie wyrosło na egoistę ani na zakompleksione niepewne siebie.

Domy dziecka nie są dobrym miejscem dla dzieci.Zbyt dużo dzieci, mało wychowawców.

Moja Zuzia dostala ode mnie 3 klapsy w zyciu, po ktorych mialam straszne wyrzuty sumienia. Do tej pory zaluje, ze je dostala. Te klapsy to brak argumentow, nieporadnosc. Zastanowilam sie i wiem, ze tak nie moze byc.

Jak sie mnie mocno nie slucha, to idzie do kata na tyle minut, ile ma lat. A jak zasluzy swoim zachowaniem, tzn zrobi cos o co ja poprosze, jest wynagradzana. Dodam, ze od tamtej pory w kacie stala 2 razy. To dziala!

Nalezy pamietac, ze dziecko zawsze "probuje" rodzicow, chce rzadzic. Przewaznie wystarczy srogi ton glosu, wytlumaczenie, okazanie dezaprobaty, w zaleznosci od sytuacji.
Jestem przeciwna klapsom, z wyjatkiem, gdy dziecko doprowadza do sytuacji zagrazajacych jego zyciu. I tutaj sie pochwale, ze Zuzi wystarczy, ze jej wytlumacze dlaczego czegos nie mozna robic, dotykac, itp. Choc moze to trwac dlugo przez powtarzanie pytan typu
"A czego?"  :P

Słowa godne szacunku.
 
        Klaps spowszedniał jako coś niezbędnego, nieszkodliwego. Samo okreśłenie brzmi nawet pieszczotliwie, jednak jaki argument przemawia za tym, by podnosić rękę na dziecko ?
        Szacunek dziecka nie moĹźe wynikać z lęku przed karą. Szacunku nie zagwarantuje ani tzw wychowanie bezstresowe, ktĂłre jest po prostu przyzwoleniem na wszystko, ani przemoc w jakiejkolwiek formie. Dziecko nie pojmie, Ĺźe rodzic go bije, bo go kocha. Ja nie mogę pojąć, Ĺźe moĹźna bić kochając.  Tak , jak nie rozumiem, co to chora miłość !! Miłość nie moĹźe byc chora, jest zawsze zdrowa, albo nie jest miłością.

Tomek   

dziecko. dziecku nie rĂłwne
i niekiedy tego wymaga,
inaczej to ono na ciebie rękę podniesie
jak przy pierwszej prĂłbie na to pozwolisz

Ali, mylisz się. Podniesie tylko wówczas, gdy zamiast miłości dostanie od Ciebie zbiór zakazów i nakazów nie podparty niczym więcej.
    Zapewniam, Ĺźe większość ludzi myli miłość z wieloma bardzo róşnymi  stanami. 

Tomek

ps: W jednym się zgodze. Każde dziecko wymaga innego rodzaju zaangażowania, ale zawsze tej samej miłości. Miłość jest tylko jedna, choć nigdy bezbarwna.

"Wymaga"? Małe, bezbronne, zależne od rodzica dziecko "wymaga" agresji? Te słowa, to tylko usprawiedliwienie Twojej własnej frustracji i bezsilności. I braku wyobraźni co do znalezienia innego rozwiązania. Co więcej, braku chęci szukania innego rozwiązania. Klaps jest najszybszym i najłatwiejszym (dla rodzica) "rozwiązaniem". Nie wymaga myślenia. Taki natychmiastowy upust ślepej furii i bezsilności dorosłego wobec dziecka. Ale tak naprawdę, ŻADNE zachowanie dziecka nie "wymaga" takiego traktowania i nie usprawiedliwia agresji dorosłego wobec dziecka. Przy odrobinie chęci i miłości można zawsze znaleźć inne rozwiązanie.

A tu niektóre tylko przykłady takich "innych" rozwiązań i wyjaśnienie dziecięcej agresji:
http://kobieta.gazeta.pl/edziecko/1,71307,3902829.html

Marishka

A tu jeszcze raz o klapsach "wychowawczych", a raczej o mądrej alternatywie dla nich:

http://kobieta.gazeta.pl/edziecko/1,55005,3883106.html

M

Witam,przyznaje sie bez bicia ze nie przeczytalem,"rzucilem okiem"uwazam ze takie spojrzenie na przemoc w rodzinie
nie ma zadnego sensu i sluzy zupelnie innym celom.

Jak rozumiem ststystycznie 90% populacji,wymaga psychiatrycznej pomocy dzieki ich
szalonym rodzicom.

Biblie mozna spalic,jakis ogolno swiatowy dzien palenia biblii i po problemie,
odpowiednie wzorce zachowan sa juz gotowe.

pozd

A po co od razu sięgać ognia ? Cóż to za wybuch irytacji !
    Najpierw spalą egzemplarze Bibilii, co będzie dla tych tekstĂłw jeszcze lepszą reklamą, a potem zabiorą się za palenie ..np. Stephena Kinga. I tu ja nie będę zadowolony.
  Palenie książek w takim i w kaĹźdym innym kontekście uwaĹźam za przejaw wyjątkowej głupoty.

  Nie ma Ĺźadnych gotowych wzorcĂłw zachowań. Albo jest mądre wychowanie albo takie, jakie widać wszędzie dookoła.

Tomek

Witam,proste rozwiazanie sa nie w modzie,na dzis fachowcy chca wychowywac nasze
dzieci,jutro nas samych.
Oczywiscie problem dotyka wiekszosci rodzin katolickich.

pozd

A co jest według Ciebie prostym rozwiązaniem ?

Tomek

Witam,moim zdaniem nie ma takiego problemu,
fachowcy rozciagaja przemoc w zupelnie innym celu.

krzysztof

MoĹźe dostrzeganie go nie jest dla Ciebie wygodne ?

Tomek

A u was bija murzynow.

krzysztof

To prawda, rasizm w Polsce jest na bardzo wysokim poziomie.  Ostatnio znĂłw o tym było głośno.

M

P.S. A propos, znamienne jest to, że zabrakło Ci nagle argumentów i nie jesteś w stanie dyskutować poważnie na ten temat.

Mam dwa  argumenty w domu,z czego polowa jest prawie dorosla.
Dyskusja oparta o dowody autorytetow pomiedzy teoretykiem a praktykiem jest z zasady nie
powazna,cos jak tlumaczenie slepemu o kolorach,lub tlumaczenie Bruford-owi ze dieta mozna cos wyleczyc.

Temat moim zdaniem jest zle przedstawiony.

Piszac o rasizmie masz na mysli,tego(nie pamietam jak sie nazywa)czarnego poete,obronce demokracji.?

krzysztof

No własnie -chris - Oj, niby nie jestem za przemocą ,ale jeszcze nikt go nie znokautował??
  szkoda . :(
     

  To nie są argumenty, to są Twoje dzieci. Dlaczego ujmujesz Brufordowi ? To się nazywa umniejszanie. Idę o kaĹźdy zakład, Ĺźe robisz to samo z własnymi dziećmi, zwłaszcza z tym prawie dorosłym.

  Generalnie, przytoczyłem Alice Miller z załoĹźeniem, Ĺźe komuś się to przyda. Jak widać, wszystko po staremu.

Tomek

Dopiero mnie podejrzewales,teraz juz idziesz o zaklad,a przeciez mialy byc argumenty.
Ide o zaklad ze bedziesz postepowal z wlasnymi dziecmi odwrotnie od zalecen Alice.

Niby co mam ujmowac Brufordowi,dalem Ci przyklad,nie chowaj sie za Bruforda no i zapomniales o slepcach.

A dlaczego,po nowemu ma byc lepiej,bo tak uwazasz,to troche za malo,duzo za malo,
poza tym wychowanie dzieci to calkiem co innego niz podpowiada Ci wyobraznia,lub autorytety.

krzysztof

Czy gdyby jakies dziecko czy wczesna mlodziez przeczytalo wasza... "dyskusje", jak wiele dobrego byloby w stanie z niej wyciagnac? Jak wiele dobrego przykladu wyniosloby z waszych postaw?

Tetryk, to zaleĹźy od poziomu ich wyparcia.
 
  Rzeczony wyĹźej Chris będzie rękami i nogami zapierał się, Ĺźe model bez przemocy nie przejdzie i żąda argumentĂłw, podczas, gdy argumenty są wszędzie dookoła w postaci frustratĂłw, nieszczęśliwcĂłw - ludzi , ktĂłrzy nie mają toĹźsamości i pewności siebie - bo im ją odebrano.
  Przynajmniej drodzy RozmĂłwcy bylibyście na tyle szczerzy, Ĺźeby choćby napomknąć, jak to kochacie swoich rodzicĂłw ,choć prali Wam skĂłrę. Kiedy coś takiego ma miejsce, kaĹźde dziecko usprawiedliwi takie zachowania rodzicĂłw, a winę za to zwali na siebie.

    Chris , dlaczego masz takie smutne i cierpiętnicze poglądy na wychowanie dzieci ? Tu teĹź widzisz podniesienie własnej wartości poprzez cierpienie ?

Tomek

Staralem sie wytlumaczyc Ci,ze przemoc a kara to dwie rozne rzeczy,a poglady autorytetow w rodzaju
Alice maja sie ni jak do wychowania dzieci.
A cele ich sa zupelnie nie zwiazane z dobrem dziecka,to ze gadasz jak telewizor nie oznacza ze
masz racje.
Jaki cel Ci przyswieca przypisujac mi wydumane wartosci,co chcesz udowodnic i komu.?

krzysztof

Pewnie nic dobrego,miemy nadzieje ze dzieci maja ciekawsze zajecia.
Nie zgodze sie z pogladami fachowca-teoretyka  od wychowania dzieci na Jego wizje
swiata,gdzie 90% katolickich rodzin katuje swoje dzieci w imie wartosci wyczytanych
w Bibli.

pozd

"Kara" w postaci klapsa lub uderzenia dziecka jest przemocą. I żadne zachowanie dziecka nie usprawiedliwia takiej przemocy. Przemoc nie jest sposobem na "wychowanie" dziecka lecz na jego zastraszenie, zbudowanie niskiego poczucia własnej wartości, wywołanie frustracji i agresji. Dając dziecku klapsa właśnie uczysz go, że przemoc jest ok, że właśnie w ten sposób należy rozwiązywać problemy, że liczy się tylko brutalna siła fizyczna. A później ogromne zdziwienie na twarzach rodziców, kiedy dowiadują się, że ich dziecko bije innych w piaskownicy albo dręczy kota czy psa. I nikt nie widzi związku między tym "wychowawczym" klapsem a agresją dziecka.

Póki nie zmieni się stosunek całego społeczeństwa do takich metod "wychowawczych", nie zmieni się nic jeśli chodzi o poziom agresji młodzieży. Nie trzeba nawet sięgać po żadne "autorytety", tylko pomyśleć logicznie, wsłuchać się w głos własnego ciała, przypomnieć własne wyparte doświadczenia i wczuć się w to, co czuje małe bezbronne dziecko. Właśnie takiej empatii wielu osobom brakuje ponieważ wyparli się własnego dzieciństwa, swoich wspomnień, swojego bólu. Dlatego nie są w stanie zrozumieć czym tak naprawdę jest "niewinny" klaps dla małego dziecka.

Marishka

Cóż, tempo współczesnego życia jest zbyt szybkie, by poświęcać czas na czytanie ze zrozumieniem. Gdzie była mowa o "90% katolickich rodzin"? Problem stosowania kar fizycznych wobec dzieci dotyczy ludzi na całym świecie, bez względu na ich wyznania religijne. Tak samo dotyczy też osób niewierzących. Większość osób na całym świecie (i to właśnie są te 90%) była wychowaywana w podobny sposób. Większość z nich usprawiedliwiła i wyparła te wspomnienia. Wmówili sobie (tak, jak wmawiali im ich rodzice), że to było dla ich dobra, że zasługiwali na te klapsy, że tylko dobrze na tym wyszli, że n ic się przecież nie stało. Takie osoby później powielają to "tradycyjne" zachowanie i tak samo wychowują swoje dzieci, (nieświadomie) krzywdząc je.

Nieliczni z osób wychowanych w ten sposób uświadamiają sobie jak niesprawiedliwe i krzywdzące było takie wychowanie, potępiają czyny swoich rodzicó, tym samym przerywając błędne koło przemocy. Te osoby świadomie wychowują swoje dzieci bez klapsów, znajdują inne metody i inne "kary". I nie mówię tu o żadnym wychowaniu "bezstresowym", bo takie jest też ogromnie krzywdzącym dla dziecka. Mówię o traktowaniu dziecka z należnym mu szacunkiem i miłością. Takich osób, niestety, jest bardzo mało. Być może nawet coraz mniej, bo tempo współczesnego życia nie zostawia czasu na cierpliwość wobec dziecka. Szybciej i pozornie skuteczniej jest dać klapsa i mieć spokój. Tyle że konsekwencje tego "spokoju" widać wszędzie, już poczynająć od agresji maluchów w piaskownicy...

Nikt więcej nie chce przerwać to błędne koło?

Marishka

Chris, na jakiej podstawie sądzisz, że autorka jest teoretyczką i nie posługuje się żadnym doświadczeniem ?

Tomek

Jakbym słuchała dyskusji w sejmie.

Ciekawe dlaczego ten temat tak bardzo Was draĹźni?

M

?

M.przeciez dostrzeglismy nasze bledy, przeciez chcemy sie zmienic,przeciez przeszlismy na ZO.Bledne kolo bedzie przerwane ale trzeba wiecej czasu i wiecej ludzi z DOZYWIONYM,PRAWIDLOWO FUNKCONUJACYM MOZGIEM :)

To nie odrazliwosc chodzi, tylko o dyskusje prowadzaca donikad, bo jest ogolna znieczulica spoleczna.

Kodar, możesz być na ŻO całe życie i nigdy nie przyznać, że klaps=przemoc, możesz nigdy nie potępić takich metod wychowania. Jedno z drugim ma naprawdę niewiele wspólnego.

Hana, masz rację, jest potworna znieczulica. I właśnie dlatego warto mówić, pisać, dyskutować na ten temat, naświetlać problem, przypominać. Może jedna osoba zatrzyma się na chwilkę i zastanowi się. Może nikt. W każdym bądź razie, ja tej znieczulicy nie uległam, więc będę dalej mówić co myślę.

M

  Chris, pozwĂłl, Ĺźe zapytam - jak wytłumaczyłeś sobie niewątpliwie mające miejsce w Twoim dzieciństwie kary fizyczne lub psychiczne ?
            Czy teraz wobec swych dzieci teĹź stosujesz kary fizyczne, ktĂłre z taką lubością róşnicujesz z przemocą ?

Tomek

Tomek -dla takiego  wychowania -to potrzeba wykształconego
społeczeństwa . Pisałam juz ,ze nikt nas, tego nie uczył i nie każdy rodzi sie pedagogiem.
  w szkołach nie ma chyba "etyki "ani" przystosowania w rodzinie"
  To ,ze powielamy błędy rodzicĂłw bo tak nas wychowali .
Pieknie piszecie -oby z was młodzi brali przykład jak  i z Dawidowych wizji nowego świata.
    Co do dziecinstwa  :D,gdyby to było moĹźliwe -to bym sie cofneła
    i nie straszne by mi były nawet baty ,ktĂłre nieraz zbierałam . :lol:
    wolałam niĹź godzinne ględzenie.
     

   

NIe trzeba być pedagogiem by sobie uzmysłowić, że kary fizyczne są krzywdzące dla dziecka, że są przejawem zwykłej przemocy serwowanej pod hasłem "to dla twojego dobra". Wystarczy wsłuchać się w głos swojego ciała, przypomnieć siebie z dzieciństwa i odpowiedzieć sobie szczerze na pytanie "co wtedy czułem?"


Powielamy błędy przede wszystkim dlatego, że nie uświadamiamy sobie, że takie wychowanie było dla nas krzywdzące. A skoro tego nie uświadamiamy sobie, to jak możemy próbować to zmienić? NIe możemy. I dlatego stosujemy te same metody wobec naszych dzieci. Proste. I przerażające.

M

Obudziłam was  :D  czy jeszcze wasz rocznik nie spi?
    Prawda ,ale przemoc ,głupota ,bezmyslnosć -jest gdzies zapisana w genach
albo podswiadomości .
Sama nie wiem dlaczego wszystkie ideały  przegrywają z przemocą.
moze to gnuśność ,lenistwo umysłowe -a moze zycie takie krótkie ,
  ze nie ma czasu na pogłebianie wiedzy i zastanawiania sie nad błędami.
Natura  tak urządziła ,ze  dzieci,  wychowują dzieci --a młodośc  nie wiecznośc
  kazdy chce czerpać z niej garściami
  MoĹźe dlatego człowiek nie zastanawia sie dlaczego tak
    a nie inaczej postępuje.
 

Zastanawia mnie dlaczego tak uparcie odwracasz kota ogonem.
Z doswiadczenia mojego wynika ze tak czynia ludzie ktorzy wstydza przyznac sie do bledu.
Dzis podpisal bym cyrograf aby wrocic do swojego dziecinstwa.

Moje dzieci za zadne skarby nie chca opuscic domu rodzinnego,w ktorym rodzice z luboscia je
katuja.

krzysztof

Coz,tempo wspolczesnego zycia jest zbyt szybkie aby pisac ze zrozumieniem,wystarczy przeklepac cos
co rzekl telewizor i juz sie jest fachowcem.

O 90% katolickich rodzin pisalac 5 lutego.
Jakims sposobem nikt tutaj nie zapiera sie swoich rodzicow,tak wiec teoria mija sie z praktyka jeszcze
jeden raz.

krzysztof

To sa dokladnie cele propagandy wlascicieli tego swiata,"wyksztalcic spoleczenstwo"
role rodzicow sprowadzic do prokreacji a wychowaniem dzieci zajmie sie przedszkole,szkola.owsiak i inna
czerwona swolocz.

Z telewizorni dowiesz sie co jest be a co cacy,a szkola postawi Twoje dziecko do kata
za kare,ku uciesze gawiedzi.

krzysztof

Mniejsza z tym, że nie posiadamy w domu telewizora, bo przecież Wszechwiedzący Pan Krzysztof i tak wie lepiej, że ani ja, ani Tomek nie kierujemy się własnym doświadczeniem i przemyśleniami, a poprostu bezmyślnie powtarzamy "co rzekl telewizor ". Nie posiadamy własnych umysłów i nigdy nie wsłuchiwaliśmy się we własną intuicję i głos ciała. Bo i po co, skoro można poprostu skopiować i "przeklepac" myśli innych "fachowców" i "autorytetów".


I właśnie potwierdziłeś moje obawy co do czytania ze zrozumieniem. Znamienne jest to, że zapamiętałeś datę mojego postu ale umknęło Ci najważniejsze. Pozwól, że przytoczę mój dokładny cytat z tego dnia:


Jak widzisz, pisałam o 90% ludzi, a nie 90% katolików. Ale to pewnie i tak jest mało istotne, skoro czyta się i odpisuje w pośpiechu.


A jakim sposobem większość ludzi na świecie NIE stosuje ĹťO, a więc pewnie teoria JK teĹź mija się z praktyką? Swoją drogą, jak wyobraĹźasz sobie "zaparcie się rodzicĂłw" u osĂłb emocjonalnie uzaleĹźnionych (często nawet od swoich nieĹźyjących juĹź rodzicĂłw), ktĂłre całkowicie wyparły swoje negatywwne wspomnienia lub usprawiedliwili i "wybaczyli" rodzicom wszystkie ich niegodziwe czyny? Większość "dorosłych" osĂłb zatrzymała się emocjonalnie na poziomie małego dziecka, ktĂłre wciąż boi się gniewu i kary swoich rodzicĂłw i wciąż liczy na ich miłość i zrozumienie, i wmawia sobie wszelkie "zasłuĹźone" winy. Takie osoby moga nigdy nie dorosnąć, mogą całe Ĺźycie wypierać prawdziwe uczucia, intuicję  i głos swojego ciała. Mogą całe Ĺźycie spędzić absolutnie nie znając i nie rozumiejąc siebie samych. Tylko będą się dziwić dlaczego mają np. problemy zdrowotne, jakieś kompleksy, albo czemu im się w związkach nie układa.

Marishka

M.pytam z czystej ciekawosci  jak rozumiesz w/w????.

Są to róşnego rodzaju rakcje, np. trema, bĂłle brzucha, lęki, nerwice, bĂłle głowy, tycie/chudnięcie, alergie, przeczucia/intuicja, etc. Mamy w sobie mnĂłstwo takich reakcji ale często nie potrafimy "dokopać się" do prawdziwych przyczyn ich powstania. Często teĹź sięgamy po leki by szybko uśmierzyć jakiś bĂłl zamiast go  ogarnąć i zrozumieć. Takie "zrozumienie" nie przychodzi natychmiast, szczegĂłlnie jeśli większość swego Ĺźycia spędziliśmy w oderwaniu od siebie samych, w oszukiwaniu siebie i wypieraniu swoich prawdziwych uczuć. 

M

A moj organizm rozmawia ze mna tak,gdy zasnelam w wannie i obsuwlajac  sie dotknelam nosem do wody moj organizm natychmiast mnie obudzil.Innym razem noca gdy zbagatelizuje pelny pecherz i dalej spie moj organizm budzi mnie koszmarnym snem.Zawsze w trakcie takiego snu zrywam sie z bijacym sercem i jestem b.przytomna.Nie wiem czy to jest zrozumiala co pisze jednak inaczej nie potrafie tego wytlumaczyc.Wiem tylko,ze moj organizm umie mna rzadzic umie dotrzec do mojeg mozgu i wywolac takie reakcje,ktore w danym momencie najwazniejsze sa dla mojego organizmu :shock:

Gdybym nie przerobila swego czasu Alice Miller (ktora nie ma nic wspolnego z "bezstresowym wychowaniem"), prawdopodobnie nie wpadlabym na to ze moja mama jest debest. Nie dostrzeglabym w niej czlowieka, w ogole wielu rzeczy bym nie dostrzegla. I nie umialabym jej kochac a tylko sie bac, "zaslugiwac na akceptacje" i inne takie. To jedna z najwazniejszych i najwartosciowszych autorow, jakie czytalam a czytalam sporo. Jesli ktos nie czytajac nawet, wydaje sady, obnaza tylko swoja ignorancje ale to drobiazg, bo naprawde sporo traci.

Polecam bardzo ciekawy artykuł z którym trudno się nie zgodzić:

http://zdrowie.onet.pl/1165598,2041,0,1,,urodzeni_pechowcy,psychologia.html

To jest oczywiste, że nasz sposób patrzenia na życie kształtuje się już w dzieciństwie.  Zaczyna się chociażby od tego, że rodzice uczą nas CO mamy myśleć, a nie JAK mamy myśleć. Tzn. "wkładają" już gotowe wzorce, wartości, a niekiedy  nawet poglądy, do naszych głów, zamiast uczyć JAK mamy samodzielnie dotrzec do tych poglądów. Narzucają nam pewne zachowania, które później jest bardzo ciężko przełamać nawet w wieku dojrzałym. A jeśli nawet próbujemy coś zmienić (np. rolę, którą "odgrywamy" w rodzinie), to najczęściej takie zachowanie spotyka się z ogromnym niezadowoleniem ze strony innych (rodziców/rodziny) i większość z nas z lęku przed taką dezaprobatą lub po prostu dla świętego spokoju przestaje nawet próbować.

Mam jednak drobny komentarz  do ostatnich zdań tego artykułu: "Sposobem na przełamanie złej Ĺźyciowej passy byłaby dekonstrukcja tego scenariusza. JednakĹźe zwykle nie moĹźna tego zrobić samodzielnie, poniewaĹź scenariusz działa automatycznie i poza świadomością. Czasem zaś rozpoznanie go jest dodatkowo utrudniane przez tych, ktĂłrym zaleĹźy, abyśmy nieświadomie nadal grali swoją rolę. Dlatego mają rację osoby szukające rady na „swojego pecha” u psychologa."

Zgadzam się co do "dekonstrukcji scenariusza". Jest to m.in. przerwaniem błędnego koła o którym pisałam wcześniej. Zgadzam się,  że jest ciężko to osiągnąć, szczególnie, kiedy nie ma łączności ze sobą samym. Nie zgadzam się natomiast z tym, że nie można tej zmiany dokonać samemu. Uważam, że osoby którym udaje się pokochać siebie i odzyskać pewność siebie, są w stanie dokonać takiej "dekonstrukcji" samodzielnie. Myślę, że takie osoby cechuje prawdziwa ogromna miłość/chęć życia, która ostatecznie nie pozwala im na samozagładę.

Myślę też, że często przeciętny psycholog może wyrządzić więcej krzywdy, szczególnie jeśli sam ma nierozwiązane problemy z przeszłości. O wiele bardziej pomocnym może w tym przypadku być Empatyczny Świadek, czyli osoba nie koniecznie posiadająca jaką kolwiek wiedzę psychologiczną, ale która sama przeszła przez podobne przeżycia i znalazłą z nich SKUTECZNE wyjście. Czasem może to być nawet książka, która nagle potwierdzi nasze nieśmiałe,  niepewne przypuszczenia i da siłę, by odważyć się na zmianę. Ale i tak te wszystkie zmiany będą możliwe tylko i wyłącznie wtedy, gdy zdamy sobie sprawę z tego, że odczuwamy jakiś wewnętrzny dyskomfort, że coś jest "nie tak". Jeśli jesteśmy kompletnie ślepi wobec swoich prawdziwych uczuć, to nigdy nie dokonamy żadnej zmiany i nie pomoże w tym nikt z zewnątrz - żaden psycholog, żadne rady "życzliwych", a tym bardziej żadne żywienie :)

Marishka

Chris, to , że dzieci nie chcą opuścić domu, nie znaczy wcale, że wszystko jest w porządku.
   Dowiedziono, że dla niektórych (współuzależnionych) osób liczy się bardziej trwanie w sytuacji , którą dobrze znają - w której tkwią od lat , bo zdążyli nabrać szeregu mechanizmów obronnych.  Nieważne, że sytuacja jest patologiczna, ważne że wiadomo jak się w niej odnaleźć. Zaobserwowano również, że gdy w rodzinie pijący ojciec po latach postanawia zostać abstynentem, reszta domowników nie wie, co ma zrobić, nie potrafią dać sobie rady w nowej, nieznanej im sytuacji, bo pijaństwo członka rodziny narzuciło im określone schematy zachowania itp. Mój przykład to dość daleka analogia, lecz tak samo jest , gdy dzieci zniewolone są emocjonalnie od - wydawałoby się - chcących dla nich dobrze wolnych od nałogów rodziców.
          Piszesz Chris , że dzieci nie chca opuścić domu, a czy wziąłeś pod uwagę fakt, że wielu więźniow tak dalece przywyka do zycia w pierdlu, że potem nie chcą wyjść na wolność, bo odnaleźli się w patologicznej mikrospołeczności ? W
            Warto zwrócić uwagę na szczegóły. Warto myśłeć, obracać wszystko na wszystkie strony - drążyć, szukać. Czasem trzeba też zburzyć - wydawałoby się - właściwy porządek rzeczy.


Tomek  

Rozumiem ze jestem pijakiem,i wedlug Ciebie pochodze z patologicznej rodziny ktora okaleczyla mnie
psychicznie i fizycznie,dlatego katuje wlasne dzieci a pisze tutaj aby sie podbudowac/rozladowac/wykazac lub co wolisz.
Jest oczywiste ze nie rozumiem tekstu pisanego,a do tego wszystkiego osmielam sie miec wlasne poglady.

Ale wlasnie spotkalo mnie szczescie ze spotkalem Ciebie na swojej wyboistej drodze,i nareszcie
bede mogl rozpoczac szczesliwe zycie wg Twoich zalecen,chyba sie poplacze ze szczescia.

krzysztof

ps.znani mi wiezniowie zawsze byli niewinni,ale nigdy nie spotkalem tego ktory chcial by wrocic
za kraty

Myślę, że w przypływie złości - bardzo zresztą ciekawej - zapomniałeś czytać ze zrozumieniem, co zdaża się każdemu z nas.
        W ktĂłrym miejscu sugerowałem Ci pijaństwo itp ? Jak widać, pewne rzeczy Ĺźyją własnym, bezlitosnym Ĺźyciem.
    Co Cię tak rozjuszyło ? CzyĹźbym był chamski i coś Ci narzucał ? Nie wydaje mi się.

Tomek

ps: Ponadto, nie odpowiedziałeś na moje wcześniejsze pytania. Jak widać, złość była silniejsza.

walnąłem byka : ma być "zdarza się". Gdyby był "edit"...ale jest demokracja :)

Tomek

Niestety byles,ale niewazne.

Czy myslisz o pytaniu jak bardzo skaleczyli mnie rodzice?
Zgadza sie ominalem,wzgledy sa oczywiste.

nadal uwazam to samo nic sie nie zmienilo,moge dodac z tylko ze Twoje teorie nie sprawdzaja sie
w rzeczywistosci.

krzysztof

Niestety tak jest,zasypalas mnie sterta link-ow na potwierdzenie teorii.
Zamien telewizor na radio/prase/onet jaka to roznica,propaganda ta sama.

krzysztof

Nie dokonczylas cytatu,
Pisalas ze bicie dzieci mamy wpisane w Biblie,mi sie kojarzy z katolikami,byc moze sa
tacy co uwazaja ze to lektura irokezow.
Jest oczywiste ze ktos malego rozumu moze zle skojarzyc,no i ten pospiech duzo tlumaczy.

Daty post-u niestety nie pamietalem,musialem kartkowac do tylu.
krzysztof

A jakim sposobem większość ludzi na świecie NIE stosuje ĹťO, a więc pewnie teoria JK teĹź mija się z praktyką? Swoją drogą, jak wyobraĹźasz sobie "zaparcie się rodzicĂłw" u osĂłb emocjonalnie uzaleĹźnionych (często nawet od swoich nieĹźyjących juĹź rodzicĂłw), ktĂłre całkowicie wyparły swoje negatywwne wspomnienia lub usprawiedliwili i "wybaczyli" rodzicom wszystkie ich niegodziwe czyny? Większość "dorosłych" osĂłb zatrzymała się emocjonalnie na poziomie małego dziecka, ktĂłre wciąż boi się gniewu i kary swoich rodzicĂłw i wciąż liczy na ich miłość i zrozumienie, i wmawia sobie wszelkie "zasłuĹźone" winy. Takie osoby moga nigdy nie dorosnąć, mogą całe Ĺźycie wypierać prawdziwe uczucia, intuicję  i głos swojego ciała. Mogą całe Ĺźycie spędzić absolutnie nie znając i nie rozumiejąc siebie samych. Tylko będą się dziwić dlaczego mają np. problemy zdrowotne, jakieś kompleksy, albo czemu im się w związkach nie układa.

Marishka

Jeezu...  Tomkiewiczowie chyba juĹź się pogubili w temacie.

M.i T.T.musisie teraz uwazac ja przewiduje  u was choroby i psucie sie waszego zwiazku. :shock:Wiesz dlaczego???-toan zabronil/inaczej tego nie da sie zinterpretowac/Tomkowi rozprawiac na temat religii w polaczeniu z Janem Kwasniewskim.Tomka swobodne wypowiadanie swych mysli publicznie zostalo ograniczone.

pewne zachowania beda nam jeszcze dlugo narzucane,nie zyjemy pod kloszem w oderwaniu od rzeczywistosci.


no po rozmowie z toan na pewno odczuwacie psychiczny dyskomfort,no i musicie oslepnac na jakis czas jezeli chodzi o to co czujecie ,bo tego co czujecie nie mozecie publicznie oglaszac, jak zamiezacie sie leczyc,ktorego psychologa wybieracie???????
:shock: :shock:

Piszecie tutaj o wychowaniu. Ni w zab sie na tym nie znam, ale znalazlem cos takiego

http://www.spiegel.de/politik/deutschland/0,1518,grossbild-801556-466304,00.html

autorzy zalamuja rece, dlaczego oni (Niemcy) sa tak nisko. Zastanawia niska lokata Wlk. Brytanii i USA, dziwi stosunkowo wysoka PolakĂłw. Tak , zeby nie bylo, ranking przygotowal UNICEF, a nie jakis tam Departament ds. Wychowania czy innego patriotyzmu skaĹźony propaganda

Kodar, a możesz wyrazić się bardziej precyzyjnie ? Zachodzę w głowę, o co Ci chodzi w tym enigmatycznym poście.
            Chris, ominąłeś odpowiedzi na  moje pytania z oczywistych względĂłw. To prawda.
   
ps: Halina, wskaż drogę pogubionym. Ja się tak nie czuję - a propos.

Tomek

Jak widać, temat ten wzbudza rozdrażnienie, bo inaczej być po prostu nie może. Chris, już nie musisz się tak zaperzać, bo Twoja złość jest mi tylko argumentem, niczym ponadto.

Tomek

Zawsze mnie zastanawialo,dlaczego  swiadectwa  szkolne doroslych  przesiedlencow z Polski poszukujacych  pracy w Niemczech nie byly przez Niemcow honorowane to pewnie  przez glupote(bo sa niedouczeni i nie maja pojecia)albo przez zazdrosc,ze  taki Polaczek  wiecej  potrafi :lol: :lol:
A,ze Niemcy zazdroszcza  Holendrom to tez dokladnie widac chociazby na przykladzie przeprowadzonych studiow przez  UNICEF.Niemcy nie cierpia gdy jakies Panstwo jest lepsze od nich.Takze podkreslalam wiele razy,ze niemieckie dzieci sa bardzo egoistyczne,(ich rodzice tez)rozpuszczone,typowy zimny na dystans wychow.Dzieci juz od urodzenia musza spac w SWOICH LOZKACH w SWOICH POKOJACH,bo tak stwierdzili psychologowie ,ze jest najlepiej dla rozwoju dziecka. :(

Dlaczego tak dziwi i bulwersuje Ciebie spanie dzieci w osobnych łóżkach/pokojach? Podkreślasz tu słowo "swoich", tak, jakby ta właśnie odrębność była przyczyną wszystkich nieszczęść, egoizmu i rozpuszczenia tych dzieci. Co wspólnego ma zdrowe przyzwyczajanie dziecka do samodzielnośći z ogromną (często destrukcyjną) rolą jego rodziców w kształtowaniu psychiki tegoż dziecka?

M

Kodar, to chyba po prostu przez brak stosownych umow w tamtym czasie miedzy ministerstwami obu krajow

Masz racje Szymon, pisalam powyzsze z ironia.

M.M-jak milosc,cieplo,bliskosc radosc z posiadania potomstwa.To rozumieja "bezrozumne" zwierzaki i swoje male tula i nosza ciagle przy sobie.A taki rozumny czlowiek urodzil,rzucil do lozeczka,jak najszybciej w chodzik,butle zimnego mleka prosto z lodowy i niech sobie rosnie i to jeszcze szybko.
Trzeba przeciez wrocic na dawne dobrze platne stanowisko,bo trzeba zaliczyc 3 urlopy i w kazdym sezonie zapelnic szafe modnymi ciuchami.
M. czy nie widzisz,ze egoistow nikt nie rodzi.Po co malenstwu odzielne,lozeczka,pokoje i markowe ciuchy????
Dlaczego staruszkowie w Domach Opieki  sa pozostawieni opiece ludzi obcych,dlaczego nie  opiekuja sie nimi  ich wlasne dzieci nie wspominajac  o wnukach????

To jedno z miejsc, w ktĂłrych sensowna rozmowa się kończy. 

Tomek

Kodar, naprawdę fascynujące (i przerażające!) jest to, że dostrzegasz "krzywdę" wyrządzoną dziecku przez kładzenie je do spania w osobnym łóżeczku, ale nie widzisz nic złego w klapsach "wychowawczych"!

M

Kodar, zgodziłabyś się , by Twoje dzieci (załóżmy, że mające swe życie itp) poświęcały czas zarezerwowany dla swych rodzin, pasji itp by być niańkami dla Ciebie na starość ? Bo jak rozumiem, Tobie nie chodzi o zwykłą pomoc, tylko o poświęcenie - niezależnie od tego czy rodzice są czy nie są tego warci.
        Warto przy okazji dokonać rozróżnienia między zwykłą pomocą, wynikającą z potrzeby i posiłkującą się regułą wzajemności od bycia pod pręgieżem poczucia winy. Gdy rodzice są bezwzględni, będą wywoływać poczucie winy, rodząc u swych dorosłych dzieci szereg zobowiązań, których dokonanie może odbić się na ich relacjach w rodzinie lub być bardzo uciążliwymi. Miłość tylko po obu stronach. Gdy miast tego jest współuzaleznienie i toksyczne relacje, rodzice będą domagać się mniej lub bardziej jawnie poświęceń, nie bacząc na potrzeby swoich dzieci.

Tomek

A tu link po polsku do raportu UNICEF o któym wspomniał Szymon:

http://wiadomosci.onet.pl/1485882,11,item.html

Polska znalazła się w czołówce pod względem edukacji. Nie pod względem sytuacji materialnej, nie pod względem zdrowia i bezpieczeństwa, nie pod względem relacji z innymi, etc., ale pod względem edukacji! Czy naprawdę jest z czego się cieszyć?

M

Ciekaw jestem, jakie kryteria kryja sie pod enigmatycznym stwierdzeniem edukacja. Dotychczas przygladajac sie systemowi edukacji, jak funkcjonuje i jacy ludzie decyduja o jego ksztalcie (i nie mowie tu nawet o obecnym ministrze edukacji , bo ow nie jest wcale taki zly, jak go co poniektorzy maluja), to mialem wrazenia wprost odwrotne. Znam jeszcze sytuacje (nie zawsze najweselsza)w USA, Wlk. Brytanii i w Niemczech, ale mialem calkiem pozytywne zdanie o edukacji w krajach skandynawskich. Jak widac, gdzies indziej jest jeszcze gorzej...

=kodar

Cos sie stało z ludzką mentalnoscia a moze powinien popatrzec na te zwierzaki .
Masz słusznosc  ,ze cos nam umkneło i umyka nadal a dokad zaprowadzi ? Coraz wiecej dzieci  dorasta  ponad wiek bo jak moze dorosnac  8 letnie dziecko  .A dorosło do tego by pukac do jego pokoju i  trzeba czekac czy pozwoli wejsc  ,a kiedy rodzic wejdzie bez zezwolenia  ot tak na włąsna reke to taki  " dorosły" 8-10 latek woła  nie nawidze cie jak tu smiałes wejsc .
Wypadało by takiego wysłac na roboty do kopalni  jak to było np w Anglii gdzie takie dzieciaki pracowały za kufel piwa ? :shock:
Moze nalezało by czesciej zerkac  na rodzine np słoni  aby nabrac rozumu .

Tak  małe dzieci zostawione same sobie w swoich pokojach -celach zamkniete w sobie patrzace w  ekrany bądĹş tv bądĹş komputera ?
zadnej wiezi  z rodzina  ,zadnej  rodzic nie wie nie zna swojego dziecka nie zna jego spojrzenia nie czuje jego wnetrza .
Klaps , a no jesli trzeba  ku nauce ku przestrodze  i znowu nalezało by popatrzec na zwierzeta , takie ogromne słonie  a z jaka delikatnoscia  obchodza sie z malenstwami drepczacymi  miedzy ich nogami .
Wiele nam brakuje .

To swiadczy  o samotnosci tych dzieci  a te wszystkie " dodatki " to zgryzota sumienia  i musza jakos zaradzic ,ale nie wobec dziecka a wobec siebie to czysty egoizm.


A to proste - śmierdza  inaczej niz dzieci sa toksyczni  , niewydajni , zabieraja miejsce w i tak małym mieszkaniu , zmiana pampersĂłw  fuj.
Mnie zastanawia  poco podtrzymywac  ,takich zmeczonych starcĂłw  ,przy zyciu i to tak na siłe na kroplĂłwkach itp
Dlaczego nie pozwolic im odejsc  , no tak ,ale bywa ze oni maja rente i utrzymuja rodziny.
A ci w przytułkach róznego rodzaju ?
tego nierozumiem i to mnie przeraza  , daja im jakies tabletki  na zamroczenie bo marudza ,płacza bo ich cos boli  ,to jakies voodu? zyja bo oddychaja  sa martwi bo nie ma z nimi kontaktu .
Żałosne ,jak sie uchronic od takiej starosci ?

najlepiej rozeczka swoje dzieci traktowac, jak radzi Biblia :D

Tak  , ale rĂłwniez jest napisane by nie czynic tego w gniewie , by nie " łamać" ducha
a wyrwac dusze z piekła to przeciez zysk .
Szwedzi nie bija swoich dzieci bo grozi im wiezienie  a nie dlatego ,ze sie wzajem kochaja .
Młodzi Szwedzi siedza w zamknietych zakłądach za zabójstwa bo nie wiedza gdzie jest granica miedzy A - Z

Nie no na prawdę  - nie ma to jak w tej bogobojnej Polsce! Tu rodzice na prawdę kochają swoje dzieciaki, a szczytem okazywania tej miłości jest właśnie metodyczne pranie, z zimną krwią (bo przecieĹź nie wolno tego czynić w gniewie, trzeba właśnie z rozmysłem, rzetelnie, Ĺźeby właśnie mu na dobre wyszło). Oczywiście innym przejawem miłości jest w Polsce totalny brak szacunku dla prywatności dziecka, i to na dodatek często dorosłego juĹź dziecka! No ale przecieĹź miłość właśnie polega na tej duszącej, ciągłej, dozgonnej obecności kochającego rodzica w Ĺźyciu dziecka.

Co tam jakaś pogańska Szwecja czy jakaś inna Skandynawia! W Polsce to mamy na prawdę porządnie wychowanych dzieciakĂłw, o tak! I na dodatek jakich wykształconych! Są szczęśliwi, nie znają co to frustracja, a energią tryskają taką, Ĺźe aĹź strach o zmierzchu wyjść na ulicę. Co tam jakaś zacofana Norwegia, z jej niskim wskaĹşnikiem przestępczości i moĹźliwością zostawienia np. rowera gdziekolwiek (bo nikt go nie ukradnie) czy otwartych na noc drzwi w domu (bo nikt nie włamie się). Co to za Ĺźycie takie nudne? Za mało tę ich młodzieĹź bito w dzieciństwie, skoro nie wiedzą, Ĺźe jak  stoi rower, to znaczy, Ĺźe trzeba go skraść! Nie ma to jak polska bita młodzieĹź, ktĂła doskonale wie, jak wykorzystać swoją frustrację.

A Szwedzi (a już szczególnie ci młodzi co to bici nigdy nie byli) to poprostu najgorszy lud w Europie, każdy to przecież wie. Non-stop się przecież słyszy, jacy to oni są paskudni dla reszty europejczyków, że już nie wspomnę jacy okropni są dla siebie nawzajem! Tak to jest jak się cały kraj boga wyrzeka i w lęku przed więzieniem żyje. Nie ma co nawet porównywać z Polską, gdzie dzieciom największą miłość okazuje się poprzez bicie, które jest jak najbardziej zgodne z Pismem.

Marishka

Bogate społeczeństwo ;) i tylko tyle.

Mylisz się . To nie "tylko tyle".

Tomek

Szwecja, Skandynawia--mylisz kierunki geograficzne, trzeba isc na Wschod tam znajdziesz podobienstwo--slowianskie!

Chciałaś chyba powiedzieć "patologię"!

M

Tylko i wyłącznie ;) jeżeli chodzi o drobną przestępczość. Powierzcnia niemal o połowę większa od naszej, zaludnienie bardzo małe 20 osób na km* u nas 120 osób , bogactwa naturalne ;) wysoki PKB 30.000,00 $ ( trzydzieści tysięcy dolarów ) na JEDNEGO mieszkańca ;) u nas 9.000,00 $ (dziewięć tysięcy dolarów ) na jednego mieszkańca  :? więc po co taki Szwed ma kraść rower na ulicy skoro ma 4 w garażu i piąty by mu zwyczajnie zawadzał ;( albo się włamywać do sąsiada ?? co mu zabierze ? telewizor ;PPPPPPP

Szymon. edukacja to pojęcie wyjątkowo względne. Jezeli chodzi o ilość ludzi z wyĹźszym wykształceniem, to napewno Polska jest - the best. Jednak zwróć uwagę na jakość tego wykształcenia. Co, jeĹźeli prawnik po ciężkich studiach musi siedzieć za biurkiem i liczyc kartkiw zeszycie, zamiastwdraĹźać wiedzę w Ĺźycie? Co jeĹźeli po studiach informatycznych ktoś nie potrafi napisać programu? Co jeĹźeli ktoś  na studiach, powiedzmy anglistyce, słucha Polaka i bez przerwy rozmawia z Polakiem, a później ma zagadkę jak trafi na Hammermsmith?
Studia wyższe w Polsce są bardzo ogólne, nie sprecyzowne.
Drugą rzeczą jest: Harvard, Cambridge, Sorbona, Oxford, MIT, to nie są Polskie uczelnie. NASA, Europejska Agencja Areonautyki, Dolina krzemowa - to nie jest w Polsce.

My mamy swoje, np. Swiatynia Opatrznosci Bozej w Warszawie. ;) Oni tego nie maja... a wiesz dlaczego? Bo ona jest/bedzie w Warszawie. ;) Co mi po Sorbonie? Ksiazki maja takie same. :) Poznanie najlepsze wczesnym rankiem, "w samotnosci", blisko z natura i daleko od innych spraw, bo to daje spokojnosc "ducha". Taki np. Sedlak nie studiowal na MIT.

No tak  świątynia Opatrzności BoĹźej , tylko czy  w niej bedzie BĂłG  - skoro On nie mieszka  W śWIATYNIACH  rękami człowieka wybudowanymi ?
A jesli Jego w niej nie bedzie to co to za OPATRZNOSć - koniec świata ?

Kodar, oczekuję na odpowiedzi.

  Czy do jasnej cholery moĹźna uniknąć - nawet w tym wątku - głupawego pierdzielenia o bogu ? Szlag mnie juĹź trafia ! Jest powaĹźny wątek, jest powazny i waĹźny temat, a tu zalew bzdetĂłw. Jona , zabierz swoje dewocjonalia i idĹş....gdziekolwiek, po prostu gdziekolwiek !

Tomek

:D :D :D :D :D :D
Tomek - nawet komediach sie tyle nienasmiałam :Djestes niemożliwy :D

Rudka, nie ma się z czego śmiać. Z mojej strony to pokaz wyjątkowego chamstwa. Dalem się ponieść...jak Jona do nieba :)

Tomek

Ciekawy artykuł o agresji:

http://tiny.pl/cjzk

M

  Profilaktycznie zaznaczam, że nigdy nie popierałem tzw. wychowania bezstresowego, które wynika przede wszystkim z nieznajomości psychologii rozwojowej i w zasadzie jest swego rodzaju ignorowaniem dzieci.
                  Wyrażam również stanowczy sprzeciw JAKIMKOLWIEK formom karania przemocą -  uwierzcie , że dzecko odróżni  przyjacielski klapsik od uderzenia w pośladek, gdy twarz rodzica wyraża gniew.  W tym drugim przypadku dziecko popada w konflikt, bo jakże tak ważna osoba w jego życiu nagle, a czesto dzieje się to bez wyraźnego sygnału, wyraża się poprzez przemoc.

  Popełnia się dużo błędów wychowawczych:

- sublimacja przemocy. Klapsem pieszczotliwie określa się zwykłe uderzenie. Zdanie "robimy to dla twojego dobra"  wielokrotnie wynikało lub poprzedzało jakąś fizyczną karę. Często w rozmowach z młodzieżą wiejską, dowiadywałem się o patologii rodzin. Za każdym razem, ani razu się nie myląc, dokładnie wiedziałem , kto jest lub był bity czy w jakikolwiek sposób poniżany.

- próby różnicowania lżejszych form przemocy fizycznej od tych ciężkich.  Każde dziecko reaguje na przemoc inaczej, ale nie ma takiego, które potrafi kochać i szanować siebie, gdy jego dzieciństwo upłynęło na surowej dyscyplinie (wiemy co oznacza to słowo) 

- rodzice mylą szacunek ze strachem. Nie można czuć szacunku bojąc się.  Dziecko, gdy wie, że czeka go kara, uczy się mechanizmów obronnych. Są to : kłamstwo, przelewanie frustracji na słabszych spoza domu, obdarzenie siebie poczuciem winy zamiast faktycznych sprawców, czyli rodziców). Dzieci zastraszone są czasem bardzo ciche, nieśmiałe, zahukane, wycofane, brak im ekspresji. W towarzystwie nazywa się je bardzo grzecznymi, wspaniale wychowanymi - kiedy to są osoby stłamszone, zamordowane już na starcie. Nosza brzemię autonienawisci. Drugi biegun, który implikuje przemoc, to z kolei dzieci nadpobudliwe, skore do wchodzenia rodzicom "na głowę", krzykliwe i nie potrafiące się niczym zająć. O nich się mówi, że przydałby im się bat. Koło głupoty wychowawczej i w jednym i w drugim przypadku zamyka się idealnie.

- tradycja chrześcijańska i punkt czwarty dekalogu. Zauważcie, że to nakaz. Chcielibyście, by Was kochano, bo tak chce dogmat ? Wierzycie, że można kochać "z nakazu" ? Przeanalizujmy to. "Czcij ojca i matkę swoją" jest pisany w trybie rozkazującym. To oczywiste, bo system patriarchalny zakłada bezwzględne podporządkowanie się rodzicom, nieważne, czy są oni kochajacy, partnerscy i rozumiejący. Dlatego, by uniknać samodzielnego, swobodnego i pełnego życia myślenia u dzieci - stworzono ten zapis. Wymyśłono również, że tak kazał Bóg, co miało spotęgować strach - "Nie waż się sprzeciwić, bo spotka cię kara boska".  Zakazy i nakazy odnozą skutek, to fakt - nazywa się go potocznie "strachem". Na świecie jest mnóstwo rzeczy, których należy się bać, by zachować życie. Czemu w ten poczet zalicza się rodziców ? Chcecie, żeby Wasze dzieci bały sie Was ? Żeby za Wasze błędy miały własne, osobiste , silne i destrukcyjne poczucie winy ?  Piewcy karania nie przyznają tu racji, bo wówcas musieliby zobaczyć, że ich rodzice źle czynili, a to niemożliwe. Woli się usprawiedliwiać, choć właściwiej brzmi - przyzwalać. Każdy z Was, kto bije swoje dziecko NIE MA PRAWA psioczyć, że na ulicach jest przemoc, że nie czujecie się bezpieczni.

o tym, jak widzę dobre wychowanie w następnym poście.......


Tomek

ps: Te same błędy istnieją w kontekście przemocy słownej lub w przypadku wystąpienia 3-ej formy agresji - ignorancji.  Piszę to, bo KAĹťDA przemoc jest tak samo destrukcyjna. NiewaĹźne, czy uĹźywasz jako bicza słowa czy łapska. WaĹźne, Ĺźe pomału acz niezwykle skutecznie, przemoc "obgryza" dziecko z moĹźliwości, z wszystkiego..

Tomku, masz dzieci?  :D

          NIE.  A jak sądzisz, lepiej nabyć świadomości pewnych rzeczy przed ewentualnym posiadaniem dzieci (to co pisałem jest oparte TYLKO na doświadczeniu) czy kiedy juĹź je skrzywdzisz ? 
   
Tomek

Zgadzam się z Tobą w zupełności. Byłem tylko ciekaw, czy masz praktyczne doświadczenia w temacie. Wiesz, o wiele łatwiej jest teoretyzować... W praktyce to często gęsto wyglada zupełnie inaczej i dopiero wtedy otwierają nam się oczy.  :?

"Praktyczne doświadczenia w temacie" ma każdy z nas. Niestety, nie każdy ma oczy otwarte na własne doświadczenia.

O czym piszę? Ano o tym, że każdy z nas kiedyś sam był dzieckiem i ma wspomnienia tego, co jego rodzice zrobili dobrze, a co źle. Jednak niewiele osób dopuszcza do świadomości takie wspomnienia, niewiele osób ma kontakt z tamtym dzieckiem w sobie. Wiele osób ma natomiast o wiele lepszy kontakt z rodzicami w sobie - darzy ich bezwzględnym szacunkiem, boi się ich gniewu lub smutku, nieustannie liczy na ich akceptację, jest uzależnionych emocjonalnie.

Co za tym idzie? Całkowita niezdolność do zrozumienia uczuć dziecka oraz bezwzględna obrona praw rodziców. Nie rozumiejąc własnego dzieciństwa i jego wpływu na nasze dorosłe życie nie będziemy w stanie zrozumieć naszego dziecka. Nie zauważymy nawet kiedy, jak i dlaczego je skrzywdzimy. Staniemy się bezmyślną repliką naszych własnych rodziców i powtórzymy (czasem z dokładnością do najmniejszego szczegółu) ich metody wychowawcze, ich słowa. Oto CO właściwie wychodzi w praktyce!

Nie da się być emocjonalnie zdrowym, kochającym, empatycznym rodzicem jeśli wcześniej zagłuszyło się gloś dziecka w sobie. Nie da się wychować własne dziecko nie powtarzając błędów naszych rodziców, jeśli wpierw nie uświadomi się sobie wpływu tych błędów na nasze późniejsze życie i nie potępi się ich świadomie. Tylko rozumiejąc własne prawdziwe uczucia i przeżycia z dzieciństwa mamy szansę wpełni zrozumieć swoje dzieci. Żadne książki tu nie pomogą, jedynie słuchanie siebie, którego tak trudno się nauczyć.

Trzeba najpierw stać się "rodzicem" dla tego małego dziecka które nosimy w sobie całe życie, by móc być odpowiedzialnym rodzicem dla dziecka, które zamierzamy przyprowadzić na ten świat.

Marishka

Marisha, wiem, ze masz zal do swoich rodzicow. Z Twoich wypowiedzi czesto wynika, ze bycie w kontakcie i dobrych, cieplych stosunkach z rodzicami jest zle. Nalezy sie od nich uwolnic.
Bardzo kocham swoich rodzicow. Mam z nimi doskonaly kontakt. Nie mam zamiaru o tym zapominac.
Tylko nie pisz prosze, ze to jakies uzaleznienie czy cos w tym rodzaju.
Nie wychowali mnie w jakichs tam rygorach, przymusach tylko w milosci :)
Jestem jedynaczka.

Pełna zgoda, mądrze piszesz, Marishka. Pamiętajmy jednak, Ĺźe nie wszystkie relacje rodzice - dzieci są toksyczne. Na pewno prawie nikt na kuli ziemskiej nie jest doskonały, czytaj: w pełni świadomy, czy dojrzały jako rodzic, jednak takie (Twoje) podejście jest trochę sztuczne, nie wiem z czego wynika. Staram się zrozumieć. Ludzie są tylko ludĹşmi, a Ĺźycia nie zawsze moĹźna się nauczyć inaczej niĹź tylko na sobie. Inna relacja (inna świadomość, toĹźsamość itd.) jest wtedy gdy jesteśmy dziećmi, a zupełnie inna gdy jesteśmy rodzicami. Wszystko się zmienia nagle o sto osiemdziesiąt stopni.  :shock:

Cóż za znakomita NADinterpretacja! Proszę, na poparcie swojej tezy, przytocz tu cytaty z moich postów, w których gorąco zachęcam wszystkich do odrzucenia "dobrych, ciepłych stosunków z rodzicami", lub mówię, że takowe są złe i "należy się od nich uwolnić". Dziwię się, że nie odróżniasz "stosunków z rodzicami" od "stosunków z toksycznymi rodzicami" oraz "stosunków z kochającymi rodzicami". Wszak różnice te są znaczące.

M

Tymon, podam Ci prosty, bardzo powszechny i zupełnie normalny przykład ilustrujący konieczność uświadomienia sobie swoich uczuć z dzieciństwa oraz ich wpływu na wychowanie własnych dzieci:

W dzieciństwie dotajesz w tyłek za różne "przewinienia". Słyszysz za każdym razem, że to jest "dla Twojego dobra". Odczuwasz lęk, wstyd, ból, złość, ale nie możesz jako dziecko pozwolić sobie na przeżycie tych uczuć, ponieważ musisz bezwzględnie kochać swoich rodziców (z tej prostej przyczyny, że są oni Tobie potrzebni do zwykłego przetrwania). Wypierasz więc swoje PRAWDZIWE uczucia i przekonujesz siebie, że rodzice faktycznie robią to dla Twojego dobra...

Mijają lata. Jesteś teraz sam ojcem i masz dziecko, które "rozrabia". Nie masz żadnych oporów przed daniem mu "wychowawczego" klapsa i nie widzisz w tym nic złego. Przecież Ty też dostawałeś klapsy i wyrosłeś na "porządnego człowieka", czyli Twoi rodzice mieli rację, że klapsy są dla Twojego dobra. Całkowicie popierasz takie metody wychowania i nawet nie próbujesz zastanowić się nad alternatywą. Twoje dziecko cierpi dokładnie tak jak Ty cierpiałeś w dzieciństwie, i tak jak Ty wypiera swoje prawdziwe uczucia. Po latach, tak jak Ty może zacząć dawać klapsy własnym dzieciom. "Tradycja" powtarza się z pokolenia w pokolenie...

Nie każdy rodzic, który był bity w dzieciństwie będzie stosować te same metody wobec swojego dziecka (jeśli w pełni uświadomi sobie jak krzywdzące było takie wychowanie). Ale możesz być pewien na 100%, że każdy rodzic, który bije swoje dzieci lub popiera takie metody wychowawcze na pewno sam był bity w dzieciństwie. Człowiekowi wychowanemu w szacunku i miłości nigdy nie przyjdzie do głowy uderzyć małe, bezbronne dziecko, nawet jeśli ono "narozrabiało" i potrzebuje jakiegoś ukarania. Taki człowiek znajdzie inny sposób niż klaps.

Podobnie rzecz ma się z umniejszaniem, wyzywaniem, zmuszaniem do jedzenia, etc. Jeśli słyszałeś w dzieciństwie, że jesteś "niezdara", "głupi", "gorszy od tego lub tamtego", "nieuk", "leń", etc. i wyparłeś swój ból i poczucie krzywdy, towarzyszące rozumieniu tych słów, to te same słowa powtórzysz w stosunku do swojego dziecka. I nawet tego nie zauważysz. Skoro je zaakceptowałeś jako coś normalnego, jako coś, co rodzice mają prawo mówić w stosunku do dziecka, to absolutnie nic Ciebie nie powstrzyma przed powtórzeniem ich własnemu dziecku.

Tylko rozumiejąc i świadomie odrzucając takie "metody" wychowania można przerwać błędne koło i wyzwolić się z nieświadomej kontynuacji rodzinnych "tradycji" wychowawczych. A zrozumieć można jedynie wczuwając się w swoje własne, prawdziwe uczucia z dzieciństwa i przeżywając raz jeszcze cały swój ból, lęk i gniew, których wtedy nie wolno było dziecku odczuwać.

M

Marishka, bo Ty ciagle piszesz o tych zlych stosunkach, zlych rodzicach.
Tak to ZNADinterpretowalam, bo takie wrazenie odnosze "calosciowo".

Baśka, a nie wydaje Ci się, że Marishka cały czas daje do zrozumienia, że istnieje sposób na rozwiązanie właśnie tych problemów ?
  Nie czytasz uwaĹźnie postĂłw, stąd tak czarna diagnoza. Poza tym, gdybyś miała kochających rodzicĂłw - dokładnie wiedziałabyś, o co w postach Marishki chodzi. Coś jeszcze jest do dodania ?

Tomek

Sęk w tym, by naświetlać najbardziej rozpowszechnione problemy i najczęściej popełniane błędy w wychowaniu ponieważ są one wciąż nagminnie powielane z pokolenia w pokolenie. I jeśli 80% Polaków przyznaje się do dawania klapsów swoim dzieciom, to moim zdaniem warto o tym mówić. Warto też wiedzieć skąd się bierze takie "wychowanie" oraz jego powszechna akceptacja. Zrozumienie tego problemu niesie ze sobą lepsze zrozumienie tego, co to znaczy wychowywać dziecko w miłości. A więc jedno się wiąże logicznie z drugim.

Nie da się napisać o "dobrych" relacjach nie podając jednocześnie dla porównania przykładów "złych" relacji i nie uzasadniając, dlaczego właśnie są one "złe".

Marishka

P.S. Uważam też, że każdy może napisać w tym wątku o swoich "dobrych" rodzicach, lub innych swoich pozytywnych doświadczeniach i obserwacjach, uzasadniając dlaczego właściwie są one pozytywne. Nie wystarczy powiedzieć "Wiem, że Twoi rodzice są źli, ale moi są wspaniali! Terefere!", bo wtedy jest to "dyskusja" rodem z piaskownicy. Cenię sobie dojrzałą wymianę opinii i argumentów.

Nie zapedziles sie przypadkiem?

OdpowiedĹş naleĹźy do Ciebie.

Tomek

Cyt. z Marishki: "Nie każdy rodzic, który był bity w dzieciństwie będzie stosować te same metody (...) Człowiekowi wychowanemu w szacunku i miłości nigdy nie przyjdzie do głowy (...)" Przypomina mi się historia braci bliźniaków wychowanych w patologicznej rodzinie, których ojciec był narkomanem i trafił do więzienia za zabójstwo. Obaj chłopcy dorastali na ulicy w niezbyt ciekawym środowisku amerykańskich slumsów. Minęły lata i życie obydwu mężczyzn ułożyło się inaczej - jeden z nich poszedl w ślady ojca i wylądował w więzieniu za rozboje i narkotyki, drugi założył rodzinę i został szanowanym w swoim otoczeniu obywatelem. Kiedyś zadano im pytanie: "dlaczego twoje życie potoczyło się właśnie tak?" Obaj, niezależnie od siebie, udzielili identycznej odpowiedzi: "wszystko dlatego, że miałem takiego ojca i dzieciństwo." Ten przypadek był dosyć szeroko komentowany i przytaczany w publikacjach. Dziś dzieciaki wychowywane w szacunku i miłości, bez kar cielesnych i przemocy słownej, bardzo często są wystawione na "pastwę" przemocy sączącej się z ekranu telewizora albo komputera. Wydaje mi się, że nie ma jednej prostej metody ani ścieżki. Często dzieci wychowywane w miłości i "pod kloszem" opieki rodzicielskiej, wyrastają na kompletnie nieprzystosowane do życia jednostki i vice versa - dzieci zaniedbywane i niekochane dziwnym trafem wyrastają na super wartościowych pod każdym względem ludzi.

Wychowanie w miłości i szacunku nie jest tożsame z wychowaniem "pod kloszem".
    Człowiek , ktĂłrego obdarzono szacunkiem i pewnościa siebie, tudzieĹź poczuciem zdrowej mocy Ĺźycia, nigdy nie stanie się tzw. osobowością sterowną, dlatego teĹź nie popadnie pod patologiczny wpływ.  Ĺťadna przemoc sącząca się z mediĂłw nie jest w stanie zmienić na gorsze człowieka, ktĂłry kocha i ceni siebie.
      Człowiek, ktĂłrego rodzice naprawde kochają, opuści dom BEZ najmniejszych problemĂłw. Nie poniesie brzemienia w Ĺźadnej postaci. Właściwie pojmowane uczucie rodzicielskie da wynik w postaci absolutnej samodzielności. Patologiczne zaś, wciąż będzie kazać (dorosłemu juĹź dziecku) wracać do domu, poświęcać się zaniedbując własne Ĺźycie. Człowiek kochając swoje DOROSŁE dziecko kategorycznie zrobi wszystko, by zapewnić odrębność, wolność i swobodę. Rodzic patologiczny będzie domagał się pomocy na kaĹźdym kroku, niezaleĹźnie od odległości, swojego własnego do dziecka szacunku itp. Chore stosunki rodzic-dziecko (dorosłe) nazywa się w Polsce chrześciajńskim zobowiązaniem do poświęcania się. 
     
Tomek 

Podsumowanie wątku 
Wysłane: Marzec 23, 2007, 05:25:35 pmWysłany przez: Tomkiewicz  
Umieść cytat 
       Człowiek, ktĂłrego rodzice naprawde kochają, opuści dom BEZ najmniejszych problemĂłw. Nie poniesie brzemienia w Ĺźadnej postaci. Właściwie pojmowane uczucie rodzicielskie da wynik w postaci absolutnej samodzielności. Patologiczne zaś, wciąż będzie kazać (dorosłemu juĹź dziecku) wracać do domu 
 

  Napewno coś w tym jest -bo ja własnie z matką mam trzy światy

Tylko powinniśmy wszyscy z rodzeństwa mieć podobną osobowośc,ale niestety
      tak jak Tymon powiedział ,kazdy  inaczej postępuje ,sugerując wychowaniem

 

  Jak wam udaje sie zmieniać posty :?
    nie wiedziałam ,ze z podgladu nie moĹźna kopiowac :x

Może pominąłeś jedną istotną kwestię ?
    Pochodzili z rodziny patologicznej, jeden z nich stał się kimś, a drugi łotrem. Banalny przykład, ale niebanalne powody,  dla których ten drugi poszedł dobrą drogą.
                     Często bywa tak, że jedno z rodzeństwa widząc, co się dzieje, robi dużo by się wydostać z takiego bagna.  Wszystko pozornie wygląda normalnie, bo pojawia się społeczny szacunek, powodzenia materialne i rodzina, ale coś tu jest nie tak. NIe wiemy tego, jako czytelnicy gazet i artykułów, bo myśłimy powierzchownie i stereotypowo. Prawda może wyglądać żałośnie.  Ten porządniejszy z braci prawdopodobnie wziął na siebie odpowiedzialność za wszystko , co złe w rodzinie i z potężnym brzemieniem rozpoczał starania, by POKAZAĆ jak to on jest dobry "za wszystkich" ze swej chorej rodzinki. Czy tak bardzo trudno odkryć zasłonę sukcesu, by  okazało się, że człowiek ten dźwiga nie do końca zgodne z jego pragnieniami i marzeniami brzemię ? Założę się o wiele, że codziennie, w każdej chwili wręcz histerycznie bał się, by czasem nikt nie posądził go o podobieństwo do np. ojca przestępcy. I jeden i drugi brat zostali  skrzywdzeni.

  Drugą możliwością jest, że człowiek ten UWOLNIŁ się i zadbał o własne szczęście.  Musiał jednak dokonać uświadomienia sobie krzywd jakie doznał i świadomie potępić sprawców. Inaczej nie ma szans na  życie, można tylko się lepiej lub gorzej oszukiwać.

Tomek 

Czy wy studiujecie psychologie??
    ło matkooooooo... chyba  zaczynam juĹź obawiać sie tych tajemnych
    stron mĂłzgowia .
        No to juĹź wszystko wiem --,Ĺźadne z nas nie ma udanego związku
coś jednak nas łączy :(

  Nie. Swego czasu byłem jednak w bardzo burzliwym i toksycznym związku z kobietą będącą psychologiem klinicznym. To była osoba totalnie uzaleĹźniona od rodzicĂłw, ktĂłrzy nie potrafili zaakceptować faktu, Ĺźe dorosła, Ĺźe moĹźe chcieć Ĺźyć po swojemu. Posiadała niejako dwie strony - infantylną (kiedy uciekała w dziecko) i pozornie dorosłą (w powierzchownych kontaktach towarzyskich). Wobec pacjentĂłw mogła być wreszcie dojrzała, tam nie było rodzicĂłw. Mogła być terapeutką na "pół gwizdka", gdyĹź mając nierozwiązany problem z dzieciństwa nie mogła kompleksowo pomĂłc pacjentom, poza tym psycholog kliniczny bardziej związany jest z psychiatrią, aniĹźeli z potocznie rozumianą terapią.
        Ja wĂłwczas byłem zwolennikiem psychoanalizy freudowsko-jungowsko-adlerowskiej i  popierałem załoĹźenie o "dążeniu do mocy". 
    Popieranie teorii Freuda jest jednak jak wegetarianizm - duĹźo szumu, mało faktĂłw. Jedyne, co mi pozostało z tych teorii to to, Ĺźe w podświadomości człowieka "kłębią się jak jadowite Ĺźmije" wypchnięte treści, ktĂłrych nie dpouszcza się do świadomości - nie ze względu na ich negatywny wydĹşwięk - ale dlatego, Ĺźe są one prawdziwe i jednocześnie niewygodne, bo stoją najczęściej w sprzeczności z nakazami moralności, a jak wiadomo moralność jest zbiorem zakazĂłw i nie ma nic wspĂłlnego z  osobistą wolą i wolnością.
      Psychologią interesuję się od kiedy pamiętam.

  Co do Marishki.  Jest magistrem anglistyki i malarką (swoja własna wersja pointylizmu). Nie studiowała psychologii....ale podejrzewam , Ĺźe jest jednym z najlepszych psychologĂłw w tym "nieświadomym" kraju.  Jest najmądrzejszą i najlepszą osobą, jaką spotkałem w Ĺźyciu. 

Tomek 

  Tomek -  nauka ,wiedza doszła juĹź do takiej perfekcji
    ,Ĺźe  przeraĹźa to grzebanie w ludzkim mĂłzgowiu.
    No ale jednak prawdą jest ,ze najtrudniej jest pomĂłc sobie
    skoro nawet pani psycholog nie potrafiła .
moze to  jest tak ,ze  cudze pod lasem
    -a własne pod nosem nie widać  :D
    Co do moralności -to tylko słowo i to dośc ogĂłlne .
    to co  jest zbiorem zakazĂłw -ale chyba słusznie -bo takie jest prawo .
  reszte -kaĹźdy ma ją w sobie i i na codzien musimy pokonywać własny egoizm
      bo jesteśmy stadnymi zwierzakami . JeĹźeli z pewnymi rzeczami
    nie zmierzyliśmy sie za młodu-to teraz wyrzuty sumienia by dobiły.
  Freuda  -troche czytałam -dawno- -ale wole Wasze posty .
nie znalazłam co by mnie zainteresowało a  moĹźe nie zrozumiałam-
Dlatego psychiatra wydawała mi sie głupia -bo wszystko sprowadzał do snu i seksu.
    MoĹźe trzeba do tego dorosnąć .
     
     

Do Tomka: cyt.: "Człowiek, którego obdarzono szacunkiem i pewnościa siebie nigdy nie stanie się... itd." - nigdy nie mów "nigdy", bo to wygląda na pobożne życzenia albo - Twoje określenie - na magiczne myślenie, jak kto woli (czepiam się trochę). Według mnie jest o wiele więcej czynników decydujących o całokształcie naszej psychiki, czy o naszym życiu (nie wyłaczając dobrego optymalnego żarełka), niż mniej lub bardziej cyt. "chora rodzinka". Chyba mało osób mogłoby tak z ręką na sercu powiedzieć, że wszystko w jej/jego rodzinie było bez zarzutu, prawda? Życie na co dzień chyba nie polega na tym żeby się do niego przygotowywać, asekurować, biadolić i oglądać za siebie. Jeżeli spotkało mnie coś złego, to jeszcze (przed ostatecznym skokiem z mostu na głęboką wodę) można zadać sobie pytanie: co mogę z tym zrobić, żeby na tym skorzystać i czegoś (nowego) się nauczyć?

Cały czas wałkujecie problem toksycznych rodziców.
Pomijając istotny problem -toksycznych małżenstw.I nie musi to być wcale znęcanie sie jednego małzonka nad drugim,ale uzależnienie sie psychiczne i fizyczne jednego od drugiego-"chora miłość". "Wpatrywanie się" tylko w to ,co jedno z nich powie lub zrobi.
Niemożność "oderwania sie . Niemożność posiadania własnych myśli i decyzji.
To jest bardzo niebezpieczne uzaleĹźnienie sie,bardziej niebezpieczne niĹź "uzaleĹźnienie od rodzicĂłw.
Osoby słabe psychicznie,po odejściu "drugiej strony",małżonka załamują sie i dalej często nie potrafią Ĺźyć.  :?

Elmo, Marishka, wybaczcie, że znowu na temat (patrz problematyka wypierania) ale w małżeństwie często powiela się stereotypy wyniesione z domu rodzinnego. To kolejny duży i bardzo poważny temat. (Wcale się nie nabijam.) 8)

Słuszna uwaga Tymon. Często sie je powiela, to fakt, a kiedy się tego nie robi ? Odpowiedź wynika z meritum postów na ten temat.

Tomek

No ,to coniektóre osoby nie potrafią się oderwać od przeszłości i żyć w miarę normalnie teraźniejszością.
Uzależnienie swojego psychicznego ,emocjonalnego życia od miłości,silnego uczucia nie jest dobrym wyjściem.
To jest "chora miłośc",która nie ma nic wspólnego ze zdrowym rozsądkiem.
Ciągłe "zakotwiczanie" się w przeszłości i życie nią ,nie odbija się zdrowo na przeżywaniu rzeczywistości.

Cyt. z Elmo: "No, to co niektóre osoby nie potrafią się oderwać od przeszłości i żyć w miarę normalnie teraźniejszością. Ciągłe "zakotwiczanie" się w przeszłości i życie nią ,nie odbija się zdrowo na przeżywaniu rzeczywistości."

Zakotwiczamy się chyba o wiele bardziej, gdy usiłujemy "odcinać się" od złej przeszłości myśląc, Ĺźe wszystko "jakoś tam samo się ułoĹźy".  :?

Ale tylko i wyłącznie wtedy.
Bo życie trzeba wziąść we własne ręce i żyć teraźniejszością!
Tymon,ja sobie nie wyobrażam życia z ciągłym przeżywaniem klapsa,bo dostałam nie raz jak wiekscość z nas.
To chore!Musiałabym się zamknąć w pokoju i płakać dziennie w poduszkę i użalać się nad tym jak to mnie "skrzywdzono" tym klapsem  :shock:
Nie mam na to czasu!Mam umysł zajęty czymś innym !
rodzina...dom...praca...I czas mi tak leci ,że nim się obejrzę a tu już noc...koniec tygodnia...miesiąca itd.
Nie mam czasu na myślenie o przeszłości.
Koniec kropka,nawet choćbym chciała...

Zgoda Elmo, dlatego jestem przeciwnikiem zarĂłwno przesady jak rĂłwnieĹź trywializowania i mĂłwienia, Ĺźe nic się nie stało, Ĺźe było, minęło. I nie chodzi o klapsa. Pomyśl, Ĺźe są wśrĂłd nas ludzie (jest ich całkiem sporo), ktĂłrzy mieli "trochę większe" problemy w dzieciństwie, wynikające z nieumiejętności wychowawczych i nieświadomości ich rodzicĂłw, a potem przenoszą te wzorce zachowania do swoich rodzin - ich dzieci stają się następnymi "krĂłlikami doświadczalnymi" i w ten sposĂłb powstaje błędne koło (ludzie mĂłwią sobie, Ĺźe to norma, a tak być nie powinno). Sam jestem/byłem do niedawna/ duĹźym sceptykiem (zauwaĹźyłaś?) i nie do końca rozumiałem o czym piszą Marishka i Tomek. :shock: Wczoraj miałem bardzo pouczająca rozmowę z moją mamą - i jakbym słuchał Marishki albo Tomka. 8) To wcale nie znaczy, Ĺźe dotyczy to Ciebie, Elmo, jednak niewykluczone, Ĺźe jesteś w grupie ryzyka. 8) Niedawno Tomek obruszył się na mĂłj  zarzut "projekcji". On ma rację - to proces nieświadomy i powszechny. Eureka!  :D

No super tylko same weliminowanie proplemow z przeszlosci nie chroni nas przed uniknieciem problemow terazniejszych,
powinnismy nad nasza psychika pracowac nieustannie i kazde problemy rozwiazywac na biezaco
a tak pisze D.Carnegie :
-nasze zycie jest odzwierciedleniem naszych mysli,dlatego powinnismy nasz umysl napelniac takimi myslami jak  mam wolnosc, mam nadzieje mam zdrowie i odwage
-wybacz nieprzyjacielowi,lub urwij kontakt myslowy z nim
-dziel sie swoim szczesciem z innymi oraz sprawiaj,by inni byli szczesliwi ale nie oczekuj zaplaty
-jezeli chcesz ,by twoje potomstwo bylo szczesliwe ucz ich byc dziekczynnymi
-licz tylko  nagrody w swym zyciu a nie niepowodzenia
-nie nasladuj w swym zyciu nikogo,badz zawsze soba
-wyzbyj sie zazdrosci,on ma lepiej-ja mam gorzej,nienawisc  oraz zazdrosc jest morderca naszej psychiki
-wreszcie zapomnajmy o naszym nieszczesciu zwracajac uwage na innych ,dawanie,sprawianie szczescia innym, uszczesliwiamy nas samych

Wiecie co?
Powiem Wam prostym,chłopskim językiem,bom jest ze wsi :
"Dejta se ludzie siana"
A to mędrkowanie,domniemania,przypuszczania,zastanawiania sie co ,kto chciał przez coś powiedzieć do niczego nie prowadzą.
To tak jak ktoś stanie przed współczesnym jakimś bochomazem ,namalowanym przez człowieka "rozchwianego emocjonalnie"
i będzie się godzinami wpatrywał i zastanawiał się co to też "artysta" chciał wyrazić  :shock:  :shock:  :shock:
Phi,strata czasu!

Elmo,
nie tracimy czasu ,tylko zdobywamy wiedze i doswiadczenia :)

Masz rację. Takie "odcinanie się" to właśnie i jest wyparcie. Człowiek myśli, że jego przeszłość nie ma żadnego wpływu na jego teraźniejszość lub przyszłość, a jest zupełnie inaczej. Właśnie te wszystkie nieuświadomione, wyparte przeżycia i uczucia cały czas rządzą takim człowiekiem, chociaż on sam nawet nie zdaje sobie z tego sprawę. Nieświadomie powiela błędy swoich rodziców, używa ich słów, stosuje takie same metody wychowawcze (może nawet zauważyć, że to robi ale nie będzie wiedział dlaczego to robi lub jak może przestać).

Najlepiej jest przywołać wszystkie "odcięte" uczucia, zrozumieć co i dlaczego się czuło (i dlaczego odcięliśmy te uczucia) i wreszcie je świadomie przeżyć. A wtedy powrócić do teraźniejszości i zacząć naturalnie, w pełni cieszyć się nią. Ujęty w takie słowa ten proces może wydawać się prosty. Wcale prosty nie jest. Przedstawiłam tylko ogólny zarys, a każdy przechodzi przez to na swój sposób. Lub wcale.

Uczucie, które towarzyszy takiemu zrozumieniu i wysłuchaniu  samego siebie można jedynie porównać do stanu naszego organizmu po przejściu na ŻO. Potem już nie ma obaw przed "problemami teraźniejszymi", bo człowiek lepiej je rozumie, a więc i jest w stanie lepiej je rozwiązywać niż wtedy, gdy ciążyły nad nim nierozwiązane problemy z przeszłości.

M

Marishka, trochę czasu zajęło mi zrozumienie, Ĺźe moje zaprzeczanie (samemu sobie?) i opĂłr wobec tego, co piszecie z Tomkiem, moĹźe mieć związek z jakimś nierozwiązanym problemem (powinno być w liczbie mnogiej) w mojej głowie. Myślałem o tym trochę. Niby "przypadkiem" dostałem wczoraj w prezencie książkę L. Hay. Ciekawe...  :shock:

A jednak "sianem" się nie żywimy, nie ta dieta. Może by dla potrzeb tego Forum zmienić to powiedzenie na "dejta se ludzie MIĘSA"? Ewentualnie "JAJA"? :)

Elmo, nikt nikogo nie zmusza ani do czytania naszych postów, ani tym bardziej do odpisywania nań. Jeśli dla CIEBIE jest to "strata czasu", to warto się zastanowić, po co go wciąż tracisz. Ani ja ani Tomek nie postrzegamy naszych postów/dyskusji w kategoriach straconego czasu. Może dlatego, że cenimy sobie wymianę zdań, obserwację i możliwość poznania czegoś ciekawego od tych, którzy mają coś takiego do zaoferowania.

A jeśli kogoś temat rozmowy nie interesuje, to po co się udziela? A no może po to, by umniejszyć innych i podkreślić, jak bardzo go rozmowa nie interesuje? Tylko co to mu daje?

M

Nie znam autorki (?), fajnie by było gdybyś się podzielił wrażeniami po przeczytaniu.

Ja w temacie zawsze gorąco polecam Alice Miller. Również jej stronę www, jeśli dobrze władasz angielskim, niemieckim lub ewentualnie francuzkim. Nie spotkałam bardziej wrażliwej autorki, która z tak ogromną empatią traktuje uczucia dzieci. Nazywam ją "Kwaśniewskim" psychologii, bo nie uznaje i nie należy do żadnych szkół psychologicznych; odważa się krytykować swoich "braci"-psychologów (większość z nich nie powinna wykonywać swój zawód); jej odkrycia i wiedza są tak samo "rewolucyjne" i szokujące dla większości, jak wiedza JK; była nominowana do Nobla (podobnie jak JK); wzbudza ogromne kontrowersje ale jeśli ktoś "wypróbuje na sobie", to nigdy nie zrezygnuje z odnalezionej wiedzy i, oczywiście, będzie chciał powiedzieć innym :)

M

Marishkaaaaaaaaaaaaaaaaa
Ja nie pisałam o FORUM i o postach forumowiczów.
Pisałam o książkach psychologicznych .
To jest moje zdanie .
Ty Masz swoje.
A ja wprost uwielbiam to forum  :lol:

I czy nie uważasz ,że ta nasza "inność" powoduje ,ze to FORUM ma niepowtarzalną atmosferę?
Nudno by było gdyby wszyscy pisali "tak,tak,tak"

No ,takie moje zdanie  :roll: :idea: :mrgreen:

Elmo, chyba bardziej chodzi o szeroko pojętą kulturę - różne drwiny, kpiny, złośliwości itp., które mogą być zwyczajnie przykre dla kogoś, kto w założeniu ma dobre intencje. Forum jest m.in. po to, żeby sobie wzajemnie pomagać, czyż nie?
Marishka, dzięki za książkę, przeczytam ją po polsku. 8) Ciekawe, Ĺźe juĹź kiedyś (dawno temu) bardzo interesowała mnie taka problematyka i "pochłaniałem" całkiem sporo literatury nt. Później trochę mi przeszło, poznałem kilku psychologĂłw "oficjalnie" usłyszałem np., Ĺźe Pan Psycholog "ma większe problemy od mnie, a ja do niego przychodzę z takimi pierdołami", albo, Ĺźe "sam sobie nasrałem w Ĺźyciu, to teraz mam za swoje". Poznałem teĹź kilku młodych psychologĂłw/psycholoĹźek prywatnie. Zobaczyłem, Ĺźe to zwykli ludzie, ktĂłrzy sami sobie często nie potrafią pomĂłc, Ĺźe książki bywają schematyczne (oczywiście nie chcę generalizować) i powierzchowne - ale to pewnie kwestia wyboru odpowiednich pozycji, a nie czytania "jak leci".  8)

Tymon,nie jesteś długo na forum i nie wiesz ,że drwin i kpin i jeszcze róznorakich oddzywek można się doczytać u innych dyskutantów (...),
którzy to potem robią z siebie kozłów ofiarnych.
Wiele razy pod moim adresem padały takie posty,ale nie robię z siebie ofiary.
Zapoznać się z nimi raczej nie dasz rady ,bo jak sam widzisz sporo tego  :shock:

Książki psychologiczne, jak i WSZYSTKIE inne (łącznie z literaturą piękną), mogą być lepsze lub gorsze. Różnicę poznajemy właśnie w trakcie czytania i "przepuszczania" przez siebie, analizowania treści, porównywania z własnymi obserwacjami z życia. Ale nie czytając, nie porównując i nie interesując się tematem, jak można twierdzić, że "to mędrkowanie,domniemania,przypuszczania,zastanawiania sie co ,kto chciał przez coś powiedzieć do niczego nie prowadzą" lub są "stratą czasu"?

Można też powiedzieć, że życie jest "stratą czasu", bo przecież i tak w końcu się kiedyś umrze. Dla mnie wszystko, co mówi mi o czymś nowym, pomaga rozwijać się, prowokuje do myślenia i zastanawiania się, inspiruje, bulwersuje, to wszystko jest piękne i potrzebne. Ale owszem, nie każdy ceni sobie refleksję i nie każdego interesuje stan jego własnego umysłu, szczególnie w dzisiejszych czasach przyśpieszenia i nieustannej gonitwy niewiadomo za czym. Tak też można...

M

Można też obserwować własne dzieci i zachwycać się nimi i patrzeć jak się zmieniają ,jakich umiejętności się uczą z biegiem lat itp.
To nie jest bierne Ĺźycie  :D Wręcz przeciwnie.
MoĹźna teĹź się rozwijać wykonując własną pracę  :D
I to teĹź nie jest bierne Ĺźycie  :D
Wręcz wspaniałe  :D

I to jest właśnie dość rozpowszechniony problem. Zbyt wiele osób wybiera ten zawód w nadziei na znalezienie rozwiązania dla własnych problemów. Niewielu się to udaje podczas studiow, a więc przerzucają swoje problemy później na klientów, albo boją się, że problemy klientów przypomną im o ich własnych, albo wzbudzają w kliencie poczucie winy, albo każą mu zapomnieć o przeszłości i skupić się na teraźniejszości. Gdzie w tym wszystkim miejsce na EMPATIĘ dla osoby, która zwraca się do nich po zrozumienie i pomoc?! Przykre to wszystko...

Takie reakcje (które opisałeś) "psychologów" na Twoje problemy, to typowe UMNIEJSZANIE. Jak można powiedzieć komuś, że to, co ON postrzega jako poważny problem, jest tylko "pierdołą"? Rodzice też często w ten sposób traktują "nieistotne" problemy swoich dzieci. "Też mi problem! Gdybyś miał MOJE problemy!" Czyli jest to powiedzenie człowiekowi, że jest nikim, że to co czuje jest nieistotne, że są ważniejsze sprawy, etc. Jeśli wrażliwy człowiek "z problemem" słyszy to zbyt często lub od osób, które darzy szacunkiem i uznaje za pewne autorytety, to po pewnym czasie zaczyna już sam w ten sposób traktować własne uczucia. Zaczyna myśleć "może faktycznie to, co czuję jest nieistotne? może jestem głupi? może chcę czegoś nierealnego?" I w ten właśnie sposób uczy się odrzucać własne prawdziwe uczucia, oddziela się od samego siebie, zaczyna bardziej ufać opinii innych niż swojej własnej intuicji. A co za tym idzie już wiemy. Dodam tylko, że taki człowiek później zaczyna w ten sam sposób umniejszać innych i ich problemy. Koło się zamyka.

Myślę, że dobrym (czyli empatycznym) psychologiem  może być człowiek, który poradził sobie z własnymi problemami, przeprowadził rzetelną samoanalizę, zrozumiał wpływ swojej przeszłości na teraźniejszość, zbadał swoje stosunki z rodzicami i uwolnił się od możliwych niezdrowych więzi emocjonalnych. Czy tego uczą psychologów na studiach? Myślę też, że taki psycholog może nauczyć się czegoś od klienta. A ilu psychologów jest w stanie do tego się przyznać? Brakuje właśnie psychologów, którzy byliby po stronie klienta, większość stara się zachować "profesjonalną" neutralność i obiektywność. A jeśli to zmienić? Może jednak psycholog powinien być bardziej jak adwokat a nie prokurator czy sędzia? Kiedy przychodzi do  niego klient, to właśnie problem tego klienta już jest jego własnym "prokuratorem", a życie "sędzią". Gdzie taki klient ma znaleźć swojego "adwokata" skoro jego psycholog też często przyjmuje atakującą pozycję? Jest za słaby by bronić się samemu, dlatego właśnie zwraca się do psychologa. I przeżywa kolejne rozczarowanie.

Tak to widzę. Myślę, że empatia jest ważniejsza od wiedzy książkowej. Niestety, raczej nie da się jej "nauczyć". Chciałabym wiedzieć, skąd się bierze dokładnie i dlaczego niektórzy są pozbawieni tego uczucia, wtenczas gdy inni potrafią je żywić nawet do zupełnie nieznanych im osób. Myślę, że duże znaczenie ma tu sposób, w jaki człowiek empatyczny przeżył własne problemy, jak sobie z nimi poradził. Myślę, że człowiek, który nigdy sam nie odczuł krzywdy (np. nawet jeśli był wielokrotnie krzywdzony, ale nigdy nie dopuścił do siebie myśli, że dzieje mu się krzywda) nie będzie w stanie do końca zrozumieć osobę, która opowiada mu o swojej krzywdzie. Tam, gdzie jest wyparcie nie może być empatii...

Ciekawy temat :)

M

Wiem z autopsji, że o braku empatii decydują też pieniądze. Psycholodzy w poradniach publicznych zarabiaja bardzo kiepsko. To się wprost przekłada na ich cyniczne podejście do pacjentów (pan wie, ile ja zarabiam?!). Poza tym na jednego pacjenta mają tylko niecałe pół godziny, raz na tydzień albo raz na dwa tygodnie (nie jest łatwo się zapisać, często trzeba czekać). Poza tym - to śmieszne, w czasie rozmowy często unikają Twojego wzroku. Na trzeciej wizycie pan albo pani psycholog proponuje Ci prywatną konsultację (Twój przypadek okazuje się skomplikowany) - wtedy będzie mógł poświęcić Ci więcej czasu (odpłatnie). U prywatnych psychologów bywa jeszcze gorzej niestety. Jednak z zupełnie innego powodu. Prywatny psycholog będzie Cię długo "leczył" i zrobi z Ciebie dojną krowę. Nie powie Ci, że Twój problem jest typowy, że potrzebujesz tego albo tamtego i po sprawie. Wręcz przeciwnie. Zacznie Cię rozkładać na czynniki pierwsze. Rozpocznie "terapię". Ile czasu to zajmie? W zależności od zasobności Twojego portfela (min. 100-150 zł za godzinę, ile dziś - nie wiem). Im dłużej trwa terapia, tym oczywiście lepiej dla pacjenta. "Leczenie" musi trwać, to przecież podejście procesualne. Psycholog pracuje z procesem. Terapia może trwać kilka lat. Oczywiśćie bez gwarancji na sukces. Ech... Tak mi się przypomniało. Większość terapii nie kończy się powodzeniem, a według statystyk PTP (Polskie Towarzystwo Psychologiczne) znalezienie odpowiedniego terapeuty zajmuje przeciętnie KILKA LAT. :?

Po takich słowach lub braku kontaktu wzrokowego wszystko powinno być jasne, a klient powinien uciekać jak najdalej. Niestety, klient bardzo zdesperowany lub zakłopotany może tego nie zauważyć lub jakoś wytłumaczyć, lub (co gorsze!) może zacząć usprawiedliwiać takiego "biednego" psychologa.

Ilu psychologów przelewa swoje frustracje na klientów? Ilu jest w tym zawodzie by tylko "doić"? Myślę, niestety, że większość. Co pozostaje klientowi? Samemu się dokształcić w temacie by wiedzieć, jakich psychologów unikać. W Stanach np. często klient przeprowadza wywiad, zanim wybierze jakiegokolwiek lekarza (tak samo w innych dziedzinach). Np. umawia się na wstępną, darmową wizytę i zadaje kupę pytań takiemu specjaliście by wiedzieć (zanim wyda sporą sumę na długoletnią terapię), czego się można spodziewać. Albo szuka innych klientów i zbiera ich opinie. Tylko powiedz mi, ile osób ma na to czas i energię? Ile osób w ogóle wie, że trzeba takiemu psychologowi zadać kupę pytań o nim samym? Raczej idzie się z wielkim zaufaniem, a wychodzi się z pustą kieszenią i jeszcze większym problemem psychicznym.

Załóżmy, że klient ma głębokie urazy z dzieciństwa. Trafia do psychologa, który sam ma podobne urazy i który je całkowicie wyparł. Jaki więc może być efekt ich "wsółpracy"? Taki psycholog będzie za wszelką cenę bronić się przed próbami mówienia o przeszłości klienta, będzie sprowadzać rozmowę na np. teraźniejszość, lub będzie tłumaczyć i usprawiedliwiać zachowanie osób, które skrzywdziły jego klienta. Wszystko tylko po to, by przez przypadek nie zacząć myśleć o własnym wypartym problemie. Terapia nie przynosi żadnej większej ulgi, a problem zostaje chwilowo wyparty by po jakimś czasie znów powrócić, tym razem ze zdwojoną siłą.

Teraz wyobraĹş sobie,  Ĺźe ten klient trafia do psychologa, ktĂłry nie boi się przyznać, Ĺźe sam miał podobny problem z ktĂłrym poradził sobie nie poprzez "wybaczenie" lub "wyparcie", lecz poprzez zrozumienie swoich uczuć, ich przyczyn i skutkĂłw. Taki psycholog będzie chciał pomĂłc klientowi dotrzeć do jego własnych (często niewygodnych) uczuć, przeĹźyć je. Jak to zrobi? UwaĹźnie słuchając wszystkiego, co klient ma do powiedzenia, przyjmując jego stronę i akceptując jego problem jako bardzo istotny. Temat-rzeka...

Myślę też, że niektórzy potrafią być swoim własnym "psychologiem". Zależy to oczywiście od stopnia "ciężkości" problemu, sprzyjających warunków, zaufania dla własnej intuicji, znalezienia odpowiedniej literatury i często też wsparcia empatycznej osoby. Ale przede wszystkim chęci zrozumienia siebie w całości.

M

Cześć

"Przestudjowalem" topic i dochodze do wniosku, co to sa urazy z dziecinstwa? Inaczej, kto takich urazow nie ma? Jak patrze na swoje dziecinstwo - to raz widze czarno-bialy film, kiepskie momenty, kiedy indziej przypominaja mi sie kolorowe sceny. Taki misz masz. Mysle, że tak ma każdy. Dochodze tez do wniosku, ze odkad stalem sie swiadomy, to udezylo mnie wiele cierpien, ktorych doznalem za mlodu, jak pewnie wiekszosc ludzi. Jedyna roznica, ale jak istotna, w moim doroslym zyciu jest to, ze nauczylem sie sobie radzic z problemami, rozwiazywac je i przewidywac. Kopy w dupsko od zycia dostaje sie zawsze, i tak mysle, jakby bylo rozowo w przeszlosci, jakbym mial takie cudowne dziecinstwo, byl jedynakiem, wychowanym pod kloszem, chodzil do prywatnych szkol, mial mase przyjaciol i znajomych (o prawdziwych przyjazniach to osobny watek mozna pisac) i kase od rodzicow na konto co tydzien, nie dostal nigdy klapa w tylek - slowem idealne dziecinstwo, to nie bylbym tym kim dzisiaj jestem. Jestem wrecz pewny, ze nie poradzilbym sobie z wieloma problemami, ktore sa dla mnie teraz pestką. Wtedy bylo ciezko, czulem sie gorszy (serio), lecz po jakmis czasie zrozumialem, ze pewna dzikosc w moim sercu jest niczym innym jak tylko moja przewagą.

Co do relacji w rodzinie? Patologia moze byc dzisiaj wszystko - nie ma standardu.

Owszem, Uponstar, niemal każdy ma jakieś urazy. Przecież większość z nas została wychowana zgodnie z zaleceniami Czarnej Pedagogiki i Czwartego Przykazania. Czym są owe urazy? Przede wszystkim są to stłumione prawdziwe (negatywne) uczucia w stosunku do osób, wyrządzających krzywdę, na które jako dzieci nie mogliśmy sobie pozwolić - wściekłość, lęk, rozczarowanie, gniew, ból, osamotnienie, etc. Ponieważ przez całe życie większość z nas nie pozwala sobie na ŚWIADOME przeżycie tych uczuć (a dopiero po takim przeżyciu one mogą opuścić nasze ciało i umysł), wypiera je, wmawia sobie i innym, że przecież nic takiego złego w ich dzieciństwie się nie stało, dlatego te całkiem normalne, naturalne uczucia zamieniają się w urazy, które powodują nieuświadomioną agresję wobec siebie lub innych. A więc pytanie "kto takich urazow nie ma?" tylko je usprawiedliwia, ale wcale nie pomaga ich się pozbyć.


To, co opisałeś nie ma NIC wspĂłlnego z "idealnym dzieciństwem". Wychowanie "pod kloszem" nie przygotowuje dziecka do Ĺźycia w realnym świecie, nie uczy go samodzielnego podejmowania decyzji, nie zapewnia dziecku naleĹźnego szacunku. "Masa przyjaciół" nigdy nie będzie w stanie zastąpić miłości i szacunku, ktĂłre kaĹźde dziecko od swoich pierwszych dni Ĺźycia pragnie doświadczyć od rodzicĂłw. "Kasa" i nadroĹźsze zabawki świata nie zastąpią czasu, ktĂłry kochający rodzic powinienen spędzać ze swoim dzieckiem i nie wynagrodzą dziecku braku takiej uwagi ze strony rodzicĂłw. Brak "klapsĂłw" wcale nie gwarantuje "idealnego dzieciństwa". O wiele gorsze od klapsĂłw fizycznych są "klapsy" psychiczne, czyli umniejszanie dziecka, porĂłwnywanie go do innych, "lepszych" lub "grzeczniejszych" dzieci, nie liczenie się z potrzebami i uczuciami dziecka, etc. RĂłwnieĹź tzw. "bezstresowe wychowanie" nie ma NIC wspĂłlnego z "idealnym dzieciństwem". 

"Idealne dzieciństwo" to przede wszystkim szacunek dla dziecka; chęć wysłuchania tego, co ma do powiedzenia; traktowanie dziecka (i jego "śmiesznych" problemów) poważnie; pomoc, polegająca na nauczeniu go samodzielnego myślenia i działania; prawidłowe rozpoznanie zdolności i talentów dziecka i pomoc w ich rozwoju, etc.


Próbujesz usprawiedliwiać i racjonalizować niewygodne wspomnienia z przeszłości, zamiast zobaczyć je takimi, jakie były naprawdę. Zresztą większość ludzi, z lęku przed osobistą prawdą, robi dokładnie to samo. Niestety.

Jeśli powrócisz do pierwszego postu w tym wątku, znajdziesz tam m.in. takie mądre słowa: "Osoby, których integralność nie została naruszona w dzieciństwie, które były chronione, szanowane przez rodziców i z którymi postępowali oni uczciwie, będą - zarówno w młodości, jak i w dorosłości - inteligentne, wrażliwe, współczujące, otwarte. Będą cieszyć się życiem i nie będą mieć żadnej potrzeby zabijania czy choćby krzywdzenia innych ani siebie. Tacy ludzie będą korzystać ze swojej siły, żeby się bronić, a nie żeby atakować. Nie będą w stanie robić nic innego, jak szanować i chronić słabszych od siebie, również dzieci, ponieważ tego nauczyli się z własnego doświadczenia i ponieważ taka wiedza (a nie doznane okrucieństwa) gromadziła się w nich od początku. Dla nich będzie czymś niepojętym, że poprzednie pokolenia musiały zbudować gigantyczny przemysł wojenny, aby poczuć się wygodnie i bezpiecznie na tym świecie. A ponieważ nie będzie nimi podświadomie kierował impuls bronienia się przed zastraszeniem, którego doświadczyli bardzo wcześnie, będą radzić sobie z obawami i zagrożeniami w dorosłym życiu bardziej racjonalnie i twórczo."

Marishka

Co za diametralna zmiana  :shock:  :!:
Dotąd było inaczej  :shock: Jestem pod wraĹźeniem  :shock:

Żadnej zmiany. Zwyczajnie wyrywasz fragmenty zdań z kontekstu.

M

Nie  :D
zawsze demonizowałaś "klapsa" ,a tera widze metamorfozę  :lol:

Masz rację. Lecz w Twoich postach jest poruszony głównie temat rodziny, kiedy na nasze zachowanie mają wpływ i inne czynniki. Myślisz, ze rodzina i rodzice to ten najważniejszy?

Tak.

Kto towarzyszy dziecku od pierwszych chwil życia, "czynniki inne", czy rodzice/rodzina? Myślisz, że pierwsze chwile, dnie, miesiące życia dziecka nie mają żadnego wpływu na formowanie jego psychiki, bo noworodek jeszcze niczego nie rozumie? Otóż nie ma nic bardziej myłnego. Największy i najważniejszy wpływ na dziecko mają rodzice. To na nich dziecko patrzy jak na "bogów", im się podporządkowuje całkowicie, ich kocha bezgranicznie, od nich jest całkowicie uzależnione i zdane na ich "łaskę". Mają ogromną moc i tylko od nich zależy jak ją wykorzystają. Jeśli wykorzystają ją mądrze, to nie będą musieli się martwić później np. o tzw. "wpływ ulicy" czy mediów na dziecko. Bo dziecko wychowane w szacunku i miłości będzie znało swoją wartość i nie będzie próbować "dowartościować się" przy pomocy narkotyków, alkoholu, seksu, czy innych niebezpiecznych zachowań, nie ulegnie ślepej presji otoczenia.

Szczególnie ważne są pierwsze 5 lat w życiu dziecka.

M

Prawda - widziałem raz tak wychowywanego dzieciaka jak mieszkałem u pewnej polskiej rodziny w UK - ojciec bardzo często szydził z dziecka, poza tym dzieciak przez 3/4 dnia siedział przed telewizorem i oglądał kreskówki - oczywiście wyszedł typ zastraszono-agresywny, który się znęcał nad swoim młodszym bratem. Masakra, normalnie niektórzy ludzie nie powinni się rozmnażać :?.

Uponstar,pozwolisz ,ze sie wtrącę.
Relacja rodzic -dziecko jest bardzo ważna.Ale błagam nie demonizujmy "klapsa" jak to ma zwyczaj robić Marishka ,bo jeszcze od klapsa nikt nie umarł.
Kto z nas nie dostał w tyłek od rodziców? Ale co z tego???
czy mamy nienawidzieć rodziców ,za to ,ze nam dali w ten nieszczesny tyłek.???
Bez przesady!

mam do Was pytanie:
Kto z Was dostał w tyłek jako dziecko od rodziców?
I jeśli ktoś dostał ,to czy teraz za to ich nienawidzi.

Ta, Ja kilka razy może - powiem tyle, pozostaje po tym uraz i tak szczerze mówiąc, to to zwyczajnie nie zadziałało.

To metoda kija i marchewki. Jednak działa. Zależy, czy ten klaps jest formą nagany, czy też formą znęcania się lub odzwierciedleniem frustracji i agresji. O ile te pierwsze nie bola lecz dają do myslenia, to drugie są straszne. Ja pamietam klapsika, albo dwa. Narozrabialiśmy ostro (i się wydało), lecz jakoś to miło i fajnie wspominam. Lecz widziałem kiedyś kobietę, ktora z pianą na ustach syczała na dziecko, bo coś tam zrobiło, takie syczenie, zmrużone oczy, jawna agresja, to już wole klapsa dostać, przeprosić i powiedzieć - to się więcej nie powtórzy. Na szczęście nikt, oprocz mojej byłej partnerki, na mnie nie syczał z wyrazem śmierci w oczach.

Czyli powinieneś wedle psychologów wreszcie przestać tlumić nienawiść do rodziców i ją w pełni poczuć.
Bo tłumiona nienawiść,wyparta powoduje ,ze źle ją ukierunkowujesz.
Innymi słowy ,możesz kierować tą tłumioną nienawiść(rodzic) na siebie lub na innych ,bliskich.


A moim zdaniem jest lepiej sie zająć dobrym odżywianiem i nie czuć złych myśli ,ani nienawiści ,bo te uczucia zatruwają i powodują ,że gdziekolwiek byś sie nie znalazł będzie Ci wiecznie źle ,bedziesz wiecznie narzekał ,wyśmiewał sie z cudzych wyznań itp ,nie tylko na tym Forum ,ale również i na innych Forach.......

Ja też kilka razy dostałam z racji swej"  nadgorliwej" ciekawości  :roll: i tez jakos to miło i fajnie wspominam....,bo w sumie to należało mi się  :?

Też mam przejścia ,bo nie wychowywali mnie rodzice ,tylko dziadkowie .
Wychowywałam się na wsi i z ręką na sercu powiem ,ze był to najszczęśliwszy okres w moim życiu.Okres beztroski i pięknych naprawdę pieknych chwil ,do których często powracam.
A to,co zrobili rodzice ,to czy ja do nich bedę czuła nienawiść czy nie ,niczego nie zmieni.Każdy będzie osądzony wedle własnych uczynków.
Ważne ,zeby samemu starać się być w pożądku wobec siebie i najbliższych.Wyciągać wnioski ,nie popełniać błędów przeszłości ,uczyć się od mądrych ludzi.
Dobrze się odżywiać ,mieć uśmiech na twarzy dla siebie i dla rodziny i bedzie ok.

Bull Eye. Dopóki nie jest nam dobrze ze samym soba, nie będzie nam dobrze z innymi ludźmi.

Z innej beczki - Kto ma dzieci? Juz odchowane? szczęśliwe i zrealizowane?

Nie znam nikogo zrealizowanego - bo zawsze jest coś do poprawki. zawsze. Możemy zwalać winę na rodziców, Kaczyńskich, Tuska, komunistów i Adolfa. Lecz i tak dopóki nie zaakceptujemy siebie, nie będziemy szczęśliwi. Zresztą, prawdziwe szczęście to przeważnie tylko chwila.

Polecam BBC2 i BBC4. Oprócz słuchowisk, czasami są naprawdę mądre pogadanki. Szczera i bezinteresowna nienawiść? Gdzie?

Osobiście ,to mam gdzieś wszystkich psychologów razem wziętych ,którzy robią pranie mózgu młodym ludziom ,wpajając im jakąs głupią nienawiść.Pytam Po co?
Czemu ma słuzyć uczucie nienawiści? czy szczęściu? narazie nic takiego nie zauważyłam...

No własnie  :D

Po co całe Ĺźycie narzekać na rodzicĂłw ,ze nam dali w tylek?  :D i narzekać na wszystkich i wszystko dookoła ?

Ej, co próbujesz mi wkręcić ;> ? To już niby człowiek może czuć nienawiść tylko do rodziców? I zapewne cały czas?

Mylisz się ogromnie. Od "klapsów", które Hitler dostawał w dzieciństwie od swojego ojca umarły miliony niewinnych ludzi.
Te słowa, które napisałaś powyżej, są znakomitym przykładem umniejszania - umniejszania uczuć dziecka, którym kiedyś byłaś. Cały czas wmawiasz sobie (i innym), że jako dziecko nic a nic Cię to nie bolało, nie miało żadnego znaczenia, że zasłużyłaś na to, że nie czułaś żadnego gniewu wtedy (jedynie ogromną wdzięczność za te "wychowawcze" klapsy). Całkowicie negujesz prawdziwe uczucia i reakcje swojego ciała. Umniejszasz dziecko w sobie, wmawiając mu, że zasłużyło na taką właśnie karę (tak, jakby nie istniały INNE metody) i że nie ma prawa czuć gniweu, lęku i bólu. Pokazujesz w ten sposób całkowity brak empatii dla siebie samej, swoich własnych uczuć, a co za tym idzie, łatwo się domyślić.


Ten wątek powstał właśnie z myślą o takich słowach, które niestety wypowiada większość osób (90% Polaków przyznaje się do stosowania kar fizycznych w stosunku do swoich dzieci). Są to słowa niezwykle niebezpieczne, ponieważ utrwalają lekceważenie cierpienia dziecka i znieczulają całe społeczeństwo na krzywdę. Wszyscy się dziwią, skąd tyle agresji w młodzieży, i nikt nie próbuje nawet tego powiązać z agresją rodziców wobec własnych dzieci. Ten temat nadal pozostaje tabu.

Normalną reakcją na krzywdę jest złość i cierpienie. Ale dziecku nie wolno wyrażać swojej złości, a ponieważ  takiego bólu (nie tylko fizycznego, ale przede wszystkim psychicznego) dziecko nie jest w stanie samo znieść, musi ono tłumić swoje prawdziwe uczucia, wypierać wszystkie bolesne wspomnienia i wciąż idealizować swoich krzywdzicieli. W ten sposób z biegiem lat dziecko zapomina o doznanej krzywdzie, "wybacza". Ale ciało nie da się tak łatwo oszukać. Ciało nie wie, co to moralność, "wybaczenie". Ciało wszystko pamięta i buntuje się przeciwko okłamującemu je umysłowi. Nieprzeżyte przez dziecko w pełni uczucia złości, lęku, tęsknoty i bólu, w późniejszym wieku znajdą swoje ujście w agresji ukierunkowanej albo przeciwko sobie (różnego rodzaju choroby i dolegliwości, niskie poczucie własnej wartości, zaburzenia psychiczne, depresja, ryzykowne zachowanie, alkohol, etc.), albo przeciwko innym (umniejszanie, awantury, maltretowanie, szantaż, morderstwa, gwałty, agresja werbalna, złośliwe docinki, sarkazm, etc.)

Ale najstraszniejsze jest to, że kiedy taka osoba sama staje się rodzicem, zaczyna powielać to samo zachowanie. Dlaczego? Bo całkiem nieświadomie potrzebuje "kozła ofiarnego" na którym może się zemścić za to, czego sama doświadczyła w dzieciństwie. Rodzice biją swoje dzieci, żeby zapomnieć o tym, że byli podobnie traktowani w dzieciństwie i żeby nadal bronić wyidealizowanych własnych rodziców.


Zwróć uwagę na pogardliwie użyte słowa "ten nieszczesny tyłek". Czy zadałabyś dokładnie to samo pytanie, gdyby w tej chwili do Twojego pokoju wtargnął olbrzymi, napompowany dres i dał Ci "w ten nieszczesny tyłek"? Tak po prostu. Bo miał zły dzień i mu się wydało np., że niepotrzebnie spędzasz tyle godzin przed komputerem. Zauważ, że w tym wypadku Twoja reakcja byłaby zupełnie inna. Poczułabyś ogromną złość, że ktoś podnosi na Ciebie rękę, poczułabyś lęk o swoje życie i zdrowie, ból, wściekłość, bezsilność, cierpienie. Dlaczego więc odmawiasz tych uczuć dziecku? Dlaczego myślisz, że dziecko "inaczej" odbiera klapsy? Bo dostaje od "kochających" je rodziców, którzy robią to wyłącznie "dla jego dobra"? Ale ono wcale nie odbiera tego inaczej. Poprostu zabroniłaś dziecku w sobie pamiętać o tym, wyparłaś te uczucia. Tak jak większość osób. Stąd bierze się później ogólne znieczulenie na cierpienie dzieci, brak empatii dla ich uczuć. Bo skoro Ty dostałaś "w ten nieszczesny tyłek", przeżyłaś, i podobno nie miało to większego wpływu na nic, to znaczy, że takie "wychowanie" jest w porządku i nie musi wzbudzać oburzenia. I tak z pokolenia w pokolenie...

M

P.S. Paniczny lęk przed nienawiścią (która jest zwyczajnym, NORMALNYM uczuciem, takim jak radość, lęk, ukojenie, ból, etc.) prowadzi właśnie do ciągłego, nieświadomego jej stosowania w życiu. Kiedy się wreszcie zrozumie, że jest to tylko i wyłącznie uczucie, wtedy można wreszcie zacząć normalnie funkcjonować bez obawy, że nienawiść "zniszczy" życie, lub "zakłóci" szczęście.

Takie analizy sa w sumie bez sensu: Mama mi dala klapa, bo jej mama kiedystam miała zly nastrój i powiedziała, ze niekoniecznie jest taka fajna jak jej się zdaje. Lecz ona miała zły nastrój, bo jej mążnie wrocił na czas do domu i do tego byl po paru głębszych. A on nie wrocił do domu na czas bo czuł się sfrustrowany, jak mu się przypomniało, ze jego dziadek bił babke, a jego dziadek bił babkę, bo... i tak do Mieszko the first.

Te teoryje są jak najbardziej słuszne, o wpływach i czynnikach. Lecz metody rozwiązywania są błedne. Trzeba umieć wybaczyć, pogodzić się z niektorymi rzeczami i patrzeć w przód nie w tył.

Pani psycholog, mówiąca o zachamowaniu fali przemocy, dobrze prawi. Lecz to jest teoria zza biurka. Tak jak komunizm

Ej, co próbujesz mi wkręcić ;> ? To już niby człowiek może czuć nienawiść tylko do rodziców? I zapewne cały czas?

Therion z całym szacunkiem ,ale to są nie moje mysli i nie moje słowa .
nauczyłam się tego to na Forum od Marishki,nauczyłam sie ,ze jest to pranie mózgu .
Oni cały czas wypisywali o nienawisci do rodziców ,sami nazywając ich publicznie głupimi frustratami czy coś w tym stylu.

Upostar ,tego akurat mnie nie musisz pisać ,te słowa mogą być kierowane do Tomkiewiczów.

Poprosze o dokładne cytaty postów (w pełnym kontekście dyskusji, a nie wyrwane z kontekstu), w przeciwnym razie Twoje słowa są zwykłym przeinaczaniem, zmyślaniem i pomówieniem, nic nie wartym.

M

Marishka mam jedno pytanie.
Dlaczego chodzicie po Forach i umniejszacie innych ,wyśmiewacie się z czyichś wyznań itp?
To nie jest jedyne forum .
Dlaczego wiecznie macie problemy z ludĹşmi?
Dlaczego na jednym z ForĂłw banowano Tomka?

Marishka - Ja też dostałem klapsy!!! Nie zalożyłem skrajnie prawicowej partii, nie wytłukłem milionów ludzi!!! Też miałem trudne dzieciństwo!!!

Cierpienie dziecka? Tabu? O tym się dyskutuje, az za bardzo. Trzeba widzieć różnicę, w katowaniu dziecka, a jego wychowywaniu. Teraz odwracasz rolę - Piszesz w sumie tak. Niewninne aniołki, nic nie robią normalnie a tu wpada sadystyczny tatuś i z pasem na nie. A tak nie jest. Jak się z bratem naparzaliśmy i przy okazji rozwaliliśmy nową zastawę mamy, to takie aniołki z nas nie były.


Co do nienawiści. To naprawdę, cięzko mi się z Toba zgodzić. Świat jest oparty na uczuciach, chcemy czy nie.

Tylko przepraszam w jednym ,to nie twoje słowa tylko Tomka ,ale jak cz esto wspominaliscie ,myslicie jednakowo"

Na szczęście nie są to tylko "teorie", tak jak ŻO nie jest "teorią". To, co znajduje swoje potwierdzenie w praktyce i przynosi korzystne rezultaty, przestaje być "teorią".

Zastanawiałeś się kiedyś nad tym, dlaczego osoby, które szczerze (wg ich własnych słów) wybaczyły i pogodziły się z przeszłością mają problemy zdrowotne, rodzinne i różne inne? Bo w tym wszystkim nie chodzi wcale o żadne wybaczenie  czy ciągłe przeżywanie "nienawiści do rodziców". Chodzi tylko o jedno - uświadomienie sobie (nie tylko umysłem, ale całym sobą, a to jest bardzo trudne) swoich prawdziwych uczuć, świadome przeżycie ich i w ten właśnie sposób "wyzbycie się" ciężaru przeszłości, by móc wreszcie "patrzeć w przód". Chodzi o dotarcie do siebie z przeszłości i zrozumienie siebie, swoich prawdziwych uczuć, a nie wyszydzanie dziecka w sobie ("miło i fajnie wspominam klapsiki").

M

Nie chce mi się wklejać dalszych postów.
macie problemy z ludźmi  nie tylko na tym Forum.


A w tym wątku przeszkadzał wam mój avatar elmo ,którego przesłala mi Ewa.czy coś było w nim nie tak?  :shock:

Usprawiedliwiasz przemoc tym, że to była wasza z bratem wina, a więc "zasłużyliście" na to. Nawet na chwilę nie pomyślałeś, że rodzice nawet w tej sytuacji mieli inną opcję niż "wychowawczy" klaps. Klaps jest najszybszą i najgłupszą reakcją rodzica, któremu nie chce się myśłeć w sytuacji stresowej. Prościej jest uderzyć, niż znależć konstruktywne rozwiązanie problemu.

M

A to reakcja jednej Forumowiczki Ewy na Wasze posty:

Tutaj się nie zgodzę.
Winę za śmierć milionĂłw ludzi przypisał bym prędzej Aliantom, ktĂłrzy w imię "sprawiedliwości" zniszczyli gospodarkę Niemiec i skazali  miliony NiemcĂłw na ubĂłstwo, czy wręcz śmierć głodową. Ponadto, Hitler był w miarę "normalny" dopĂłki nie spędził 4 lat na froncie.

Tak, i wiem, że te osoby nie wybaczyły


Marishka, masz dzieci?

A tu post Moderatora z jednego z Forum.
czyli wychodzi na to ,ze ni tylko tu sobie kpicie z ludzkich uczuć i wyznań
dziękuję .Skończyłam


Autor: thom (Moderator)
Tomkiewicz, Marishka - to było przegięcie i została podjęta reakcja! Się ciesz, że pozostawiłem jednemu z was wejście, generalnie powinienem dać bana na adres a nie na login. Zapraszam za tydzień, do tego czasu proponuję przemyśleć swoje słowa. To prywatny serwis a nie hyde park. Ludzie tu angażujący nie mają zamiaru czytać tekstów, jakie wypisywaliście. A jednym z monitujących o zamknięcie wątku oraz "urlop" także Tomkiewicza był jeden z autorytetów na tym forum. Został naruszony regulamin, i proszę, przestańcie argumentować to logiką Kalego. Dlatego zarządziłem salomonowe prawo. Wy bzdury tu popiszecie, ale jak jakiś gorliwy moherowiec dorwie to forum, to pierwsza oberwie firma hostująca, potem ja. Albo na odwrót. Nie znam Tomkiewicza, nie wiem jak się naprawdę nazywa. nie wiem gdzie mieszka. Tu jesteście anonimowi, piszecie co wam się podoba, przeginając i naruszając niektóre dobre obyczaje. Dwie osoby są na "urlopie" do przemyślenia swoich tekstów. Za daleko to zaszło. Za powrotem wątku niech opowiedzą się sami czytelnicy. A wyproszeni za tydzień będą mieli możliwość logowania.

Dokładnie. Co nie oznacza wcale, że nie można szukać sposobów na polepszenie relacji z rodzicami (o ile się da) po uświadomieniu sobie tych uczuć. Ja jak sobie pewne rzeczy uświadomiłem, to miałem trochę konfliktów z moją mamą, ale teraz się z nią dogaduję o wiele lepiej niż przedtem i bardziej się szanujemy.

Właśnie!
A nie szwędać sie po Forach i wyżywać się na Forumowiczach.Obrazać uczucia religijne itp.

Nie wiem. Marishka, myślisz, ze ja byłem katowany i lany bez przerwy? Popadasz w skrajności. Poprostu piszę, ze klaps nie jest niczym złym. W prawdziwym zyciu to się nie sprawdza. Ilu znam gości, którzy nie dostali klapsa. Mieli kochających rodziców, którzy im tłumaczyli i walkowali wszystko, spokojnie etc. i jakoś paru z nich wylądowało w więzieniu - Jak to wytłumaczysz?

Dokładnie tak uważam. Cieszę się, że Tobie udało się z mamą.

Nie uznaję jednostronności jeśli chodzi o miłość czy szacunek. Nie może być tak, że tylko jedna strona się wysila, stara, próbuje.  Np. jeśli dziecko próbuje powiedzieć rodzicom o swoich bolesnych uczuciach, a rodzice je wyśmiewają, lub mówią, że są nieistotne, lub zmyśłone, to żadnego "polepszenia relacji" w tym przypadku nie będzie. Musi być obustronna CHĘĆ. Jeśli np. "polepszenie relacji" ma polegać na podporządkowaniu się dziecka i jego wyrzeczeniu się prawdziwych uczuć, to nie jest to żadne "polepszenie".

M

Ponawiam pytanie Marishka.
Co sprawia ,ze wyśmiewacie sie i ranicie czyjeś uczucia i poglądy religijne?
Nie tylko na tym Forum.

To są Twoje słowa, ja nigdzie tego nie napisałam. I nie pomyślałam. Klaps jest przemocą. Twoje usprawiedliwianie klapsów i traktowanie tego jako czegoś zabawnego nazwałam po imieniu - usprawiedliwianiem. Racjonalizowaniem.



A ja piszę i będę pisac, że klapsy są złe, niepotrzebne, nieuzasadnione i niesprawdzające się w rzeczywistości. Nie są metodami "wychowawczymi".


Wybacz, ale na podstawie tak skrótowego opisu żaden człowiek nie będzie w stanie odpowiedzieć na Twoje pytanie. No chyba że ktoś wierzy w istnienie "genu zła". Być może nie wiesz o tym, ale prawie wszyscy więźniowie (optymistycznie zakładam istnienie jakiegoś 0,01% inaczej myślących więźniów) mówią o swoich "kochających rodzicach", cierpliwych, wyrozumiałych, etc. Winią wszystkich, łącznie ze sobą, ale nigdy nie mówią nic złego na rodziców. Jakież to znamienne. Jeśli zaczniesz kopać głębiej, okaże się nagle, że tym rodzicom daleko było do ideału...

Widać sie nie dowiem ,o co chodziło temu Moderatorowi

A tu post Moderatora z jednego z Forum.
czyli wychodzi na to ,ze ni tylko tu sobie kpicie z ludzkich uczuć i wyznań

Autor: thom (Moderator)
Tomkiewicz, Marishka - to było przegięcie i została podjęta reakcja! Się ciesz, że pozostawiłem jednemu z was wejście, generalnie powinienem dać bana na adres a nie na login. Zapraszam za tydzień, do tego czasu proponuję przemyśleć swoje słowa. To prywatny serwis a nie hyde park. Ludzie tu angażujący nie mają zamiaru czytać tekstów, jakie wypisywaliście. A jednym z monitujących o zamknięcie wątku oraz "urlop" także Tomkiewicza był jeden z autorytetów na tym forum. Został naruszony regulamin, i proszę, przestańcie argumentować to logiką Kalego. Dlatego zarządziłem salomonowe prawo. Wy bzdury tu popiszecie, ale jak jakiś gorliwy moherowiec dorwie to forum, to pierwsza oberwie firma hostująca, potem ja. Albo na odwrót. Nie znam Tomkiewicza, nie wiem jak się naprawdę nazywa. nie wiem gdzie mieszka. Tu jesteście anonimowi, piszecie co wam się podoba, przeginając i naruszając niektóre dobre obyczaje. Dwie osoby są na "urlopie" do przemyślenia swoich tekstów. Za daleko to zaszło. Za powrotem wątku niech opowiedzą się sami czytelnicy. A wyproszeni za tydzień będą mieli możliwość logowania.

Ale wyraĹşnie widać ,Ĺźe musieliście przegiąć  :?

Wiesz, ja moge napisać o Twoim usprawiedliwianiu niedawania klapsów, bo wychodzę z założenie, ze w niektórych sytuacjach jest to pozytywny srodek.

Być moze nie wiesz o tym, lecz znam osobiście wielu więźniów, byłych lub "zawodowych" i nie ma żadnej reguły co do oceniania rodziców. Najlepiej powiedzieć - tak, obrabowałem bank, bo mam złych rodziców. A co z tymi, co mieli zlych rodziców i nie obrabowali banków? Tylko normalnie sobie ułozyli życie? Powołujesz się na Hitlera i jego złe dzieciństwo. Ja bym dożucił jeszcze paru innych. I myślisz, że to złe wychowanie uczyniło z Hitlera zbrodniaża?
Jeszcze raz zapytam. Masz dzieci?

..wyedytowany, wywalony, nieistotny

Tomek

Nie ma żadnej sytuacji usprawiedliwiającej klaps. Zawsze są INNE rozwiązania, tylko człowiek który widzi "wartość" klapsów nie jest w stanie dostrzec innej opcji, nie potrafi wykazać się  kreatywnością.


Nie, no skąd! To wszystko wina tylko i wyłącznie złego odżywiania i złych genów.

M

Teraz jest moda na wychowywanie dzieci bezstresowo i jaki efekt?
Moje pokolenie wychowane było na klapsach i nikt z tego powodu nie 'podawał do sądu'. I to chyba jest ostatnie pokolenie, które nie musi latać do psychoanalityków.

To jest post Rodzica!Pod,którym się również podpisuję.

A reszta wypocin ,to posty żywcem wziete z książek psychoanalityków ,którzy sami potrzebują pomocy.

To tak do wiadomości Uponstar,bo się w końcu nie dowiedziałeś czy forumowiczka M ma dzieci  :shock:

A taki, że te dzieci są tak samo skrzywdzeni przez "bezstresowość", jak i te wychowane "na klapsach". Większości wydaje się, że przeciwieństwem "klapsów" jest wychowanie "bezstresowe", ale tak nie jest. I jedno i drugie jest tak samo szkodliwe i krzywdzące dla dziecka. Przeciwieństwem obydwu tych pojęć jest wychowanie dziecka w miłości i szacunku. Zarówno "wychowawczym" klapsom jak i bezstresowości właśnie tej miłości i szacunku brakuje.

M

Opowiedziałbym Ci pewna historyjke, z mojego zycia - lecz nie jest to temat na publiczne forum. Jednakże ta historyjka, bycmoze, rzuciłaby troszkę światła na to co mówie i wiem. A wiem, ze w pewnych okolicznościach przyrody wszystko jest możliwe. Niezależnie od wychowania, ludzie są w stanie podejmować irracjonalne decyzje, nabierać irracjonalnych przekonań.

Mówi Ci coś zbuntowany nastolatek/nastolatka? Czy nie widzisz, ludzi z "dysfunkcyjnych" rodzin odnoszących sukcesy i będących szczęśliwymi, czy nie widzisz ludzi z "dobrych domów" bedących mordercami?

Niecierpie skrajnosci!!                      Kazdy kij ma dwa konce   . Panie i panowie wychowywac trzeba tez optymalnie . Czy moze kto widzial kij o jednym koncu???! Tak samo jest z wychowaniem trzeba rozmawiac , ale jak trzeba to i skarcic (dac klapsa) bo czlowiek jest niedoskonaly i moze jego funkcja mozgu nie pozwolic mu na zrozumienie sytuacjii , a tymbardziej w erze srodkow masowego przekazu , gdzie jestesmy stale "oglupiani"" .Taki maly czlowiek jest tez ksztaltowany przez te srodki , noi niestety trzeba nieraz radykalniej reagowac , ale i rozmawiac  , no to tyle  :lol: :lol: :mrgreen: :idea: :roll:

No tak Lutonn, tyle, ze gdzie tu skrajności.

Natomiast klaps pomoże w funkcjonowaniu mózgu i "zrozumieniu sytuacji"? To może odrazu lobotomię przeprowadzić i po problemie?

Powtórzę raz jeszcze, ZAWSZE istnieje inne rozwiązanie niż klaps. Problem polega wyłącznie w lenistwie umysłowym osoby wierzącej w zbawienny wpływ klapsów na rozwój dziecka. Nie ma sytuacji usprawiedliwiających klaps jako jedyne rozwiązanie.

M

lutonn  :D Twoich mądrości mi tu brakowało  :D
Nareszcie ktoś z sensem coś pisze  :D

oj szkoda ,ze tu Ewy nie ma  :?

No tak gorsze od klapsa sa tortury psychiczne( wyrzadzaja wiecej szkody) a klaps pobudzi tylko krazenie  8) :? :shock: :o :( :)

lutonn,nikt nie zauwaĹźył ,Ĺźe pisałeś o optymalnym wychowaniu dzieci ,tylko kaĹźdy zauwaĹźył skrajność  :shock:  :lol:

Tylko, Ĺźe:
1. "dobry dom" to określenie fałszywe, zwykle tylko odnoszące się do ilości majątku rodziców a nie do relacji rodzic/dziecko.
2. Ci pierwsi zwykle mogą wymienić kilka osób, które miały bardzo pozytywny wpływ na ich życie.

Mam pewien problem.
Jeśli cos wiecie lub przypuszczacie to odpiszcie.
Zastanawiam się ,czy ludzie,którzy nienawidzą własnych rodziców,mają ich za frustratów i głupców(coniektórych członków rodziny)
potrafili by w miłości wychować własne dziecko?

Bo skoro,oni sami uważają ,że na wychowanie dzieci ogromną rolę mają rodzice ,a tymczasem oni uważają ich za frustratów ,to kto ich nauczył miłości?

no...pomieszane z poplątanym  :roll:

Inni ludzie?

Poza tym ludzie czasami instynktownie chcą dać dzieciom tego czego im brakowało - jak nie posiadają wiedzy na temat tego, co dziecko potrzebuje (na przykład tego, że też potrzebuje wartości, obowiązków, itd.) to bywa dziwnie.

Ale Therion zobacz:

Ci ludzie którzy nienawidzą swoich rodziców ,i uznają ich za frustratów ,są przekonani ,że tylko i wyłącznie charakter człowieka kształtują rodzice w wieku dziecięcym rzecz jasna.A skoro Ci rodzice są znienawidzonymi frustratami i do tego matka czy tam ojciec ma głupią matkę -czyli ,ze babka na dodatek jest głupia ,
no to jak w/g tych ludzi doszło ,ze nauczyli sie miłości ,jak powtarzam ,ze oni uwazają ,ze tylko rodzic ma wpływ na charakter.


Przeczytaj dokładnie,wiem ,ze to jest poplątane.Tak samo jak to ,o czym piszą ci ludzie.

Therion jeszcze mi odpowiedz na jedno pytanie.

Czy wychowywanie dziecka ,bycie z nim codziennie ,w czasie choroby w zdrowiu ,w czasie różnych kaprysów dziecka i radości i wiele ,wiele innych sytuacjii,to jest to samo ,co widzidzi się dziecko przez chwilę lub to samo ,co wyczyta się z książek?

Pewnie nie masz jeszcze dzieci ,więc trudno będzie Ci na to odpowiedzieć ,ale spróbuj.
Edyta.

Ja mówię o prawdziwych dobrych domach

2. Ci pierwsi zwykle mogą wymienić kilka osób, które miały bardzo pozytywny wpływ na ich życie.

Mimo klapsĂłw?
Ja myślę, ze ci drudzy mogą wymienić kilka osób, ktore miały negatywny wpływ na ich życie

Nie mam i mam nadzieję, że nie będę mieć - na rodzica się kompletnie nie nadaję.

Pewnie, Ĺźe nie to samo.

Ja mówię o prawdziwych dobrych domach
Szczerze mówiąc, to nie spotkałem się. Jak dla mnie, dobry dom, to taki, gdzie młodzi ludzie są nauczeni odróżniać dobro od zła i odrzucać to drugie.

Dla mnie teĹź, lecz co maja do tego klapsy?

A co do dzieci - Therion, nigdy nie mow nigdy  8)

Wiesz Therion ,moze Ci sie to wydać śmieszne ,ale ja też kiedys tak myślałam,a teraz mam dwie dziewczynki i jakoś sobie daję radę.Są trudności-owszem ,ale i są chwile bardzo radosne.
Wiesz co jeszcze zauważyłam u ludzi?
Że ci co mówią ,że sie nie nadają na rodziców ,to potem są dobrymi rodzicami ,a ci co bębnią jak widzą jakąś matkę ,która karci swoje dziecko,że nigdy by tak nie zrobili ,to jak pojawia sie dziecko ,to zachowują się jeszcze gorzej niż ta karcąca dziecko kobieta.


Chociaż Ty jedyny to napisałeś,bo jakoś nikt nie wziął tego pod uwagę...

Jak myślicie czy młodzi ludzie którzy okazują brak tolerancji dla ludzi innych wiar,którzy szydzą i wyśmiewają się z obrzędów religijnych innych ludzi ,potrafią odróżnić dobro od zła?

Wiesz dlaczego? Ciężko jest ocenić jakie to emocje - nie da się opisać, co czujesz, gdy dziecko budzi się w nocy z gorączką. Ciezko opisac siedzenie w szpitalu dwadzieścia cztery godziny na dobe, z maluchem. Nie da się opisać tej mieszanki uczuć, miłości, radości, zachwytu, złości - a wszstkiego tego doprawionego nieludzkim zmęczeniem, paradoksalnie bardziej nakręcającym czlowieka niz kilo boczku na czczo :)
"Ja bym nigdy nie dał klapa" - ile razy ja to słyszalem?

Uponstar mam dwie dziewczynki 6 i 8 lat ,ze starszą byłam kilkarazy w szpitalu przez conajmniej 2 tyg przez 24 godz.
Po nocach człowiek nie śpi ,jeść nie może ,myśli co sie dzieje z drugim dzieckiem .Istny kołowrót.To moze tylko pisac osoba ,która ma dzieci.
Widzisz Marishka nie odpisała Ci na Twoje pytanie czy ma dzieci.Nie ma dzieci ,a tak wiele ma do powiedzenia na temat ich wychowania.
Nigdy nie była z maleńkim dzieckiem non stop,czy to zdrowym czy chorym.Nigdy nie martwiła sie o swoje dziecko ,gdy było chore czy zdrowe,Nigdy nie miała podkrążonych oczu z niewyspania
A tak duĹźo "wie",tak wiele ma do powiedzenia.
ja teĹź wiele razy to słyszałam "ja bym nigdy nie dał klapa" ,a potem okazywało sie ,ze dzieci tych ludzi były maltretowane.  :?

Nie znam ,doprawdy nie znam rodzica ,który by nie dał klapa dziecku swemu.
natomiast znam pełno osób,ktorzy nie maja dzieci i którzy mówią ,że nigdy by nie uderzyli swego dziecka.
A potem rzeczywistość okazuje się inna niż przewidywana,bo dzieci to nie laleczki,które postawi sie w kącie i będą stały grzecznie i pachniały.

Co to jest teoria bez praktyki? NIC...wielkie NIC.

Masz rację Edyto, zawsze przed rodzicami stoi trudny wybór i odpowiedzialność.

Wszystko przez technikę,  ktĂłra obrĂłciła się przeciwko człowiekowi, a dzieci płacą najwyĹźszą cenę.
Kiedyś nikogo nie wysyłano do psychologa. Nikt nie był hiperaktywnyany i dyslektykiem. Gdy nie szło coś w szkole po prostu powtarzał rok i to była szansa dla niego.

No właśnie Halino.
I co tu gdybać ,klaps czy nie klaps  :roll:

Rzeczywistość jest taka ,ze jak ty nie dasz klapsa ,to dzieciak na ciebie podniesie rękę i na nic się zdadzą twoje tłumaczenia ,bo dziecko widzi od innych dzieci jak i w bajkach czy to w filmach czy to w szkole.A dzieciak ślepy nie jest i widzi co się wokół dzieje ,ale ,ze jest dzieckiem ,nie wie ,co jest dobre a co złe.
O czym my tu w ogóle dyskutujemy?Jest TV ,są gry komputerowe ,jest szkoła .Tam dzieci też czerpią wzorce.

A osoba ,która nie ma dzieci i ma najwięcej do powiedzenia w kwestii wychowania jest poprostu śmieszna ...
To tak, jakby ślepy mówił o kolorach ,a głuchy o dźwiękach.Taka prawda.

I jeszcze ta manipulacja psychologów ,którzy sami potrzebują pomocy ...szkoda słów...

Słyszeliście to, Ĺźe "Domy StarcĂłw to zemsta dzieci za żłobek"  :D .

Z jednej strony niezły żart ,a zdrugiej strony jak sobie przypomnę twarze ludzi w Domach "Spokojnej Starosci" ,to żal serce ściska.
Samotność ,samotność i samotność.Czekanie itd.......
Tak sobie czasem myślę ,ze obym nigdy nie stanęła przed wyborem ,czy oddać kogoś do Domu Starców.
I sama mam nadzieję ,o ile doĹźyję  :roll: ,Ĺźe tak wychowam swoje dzieci ,Ĺźe mnie nie zostawią na pastwę losu  :(

he he he , a to dobre - nie słyszałam tego.

Ciekawe jaka zemsta czeka nas za hospicja?

Ciekawe jaka zemsta czeka nas za hospicja?


:lol: :lol:Eutanazja  :x :x

Damn, Ja mam nadzieję, że zanim się zestarzeję, to na tyle uda mi się dojść do porządku z dietą i że do końca będę sprawny :| ...

A jeśli już tak bardzo chodzi o tę tłumioną nienawiść dziecka ,to muszę napisać ,że dzis mało które dzieci tłumią swoje uczucia nienawiści.
Czy to w stosunku do rodziców,do rówieśników ,do zupełnie obcych starszych osób ,nauczycieli itp.

I to nie jest jedynie przyczyna złego wychowania rodziców.
To są inne czasy niż czasy sprzed dwudziestu laty,kiedy telewizja nie była rozpowszechniona,nie było głupich ,agresywnych bajek ,głupich agresywnych gier komputerowych.Dzieci się bawiły same ze sobą-i umiały to robić.
Dziś ogromny wpływ na umysł młodego człowieka ma TV ,gry komputerowe,bajki agresywne i filmy dla "małych-starych"
Brak czasu rodziców-obydwoje pracujący do późna.
To jest proces złożony i nie można postrzegać go "jednokierunkowo".
Trzeba mieć jakoś otwarty umysł ,wyobrażać sobie pewne sytuacje.
Powtarzam jednak ,ze takie gdybanie nie poparte praktyką jest poprostu śmieszne.......

Jak byłem mały to głównie się bawiłem na podwórku i telewizji prawie nie oglądałem - jako, że nie było czegoś takiego jak działający plac zabaw, to razem ze znajomymi łaziliśmy po dachach, dzwoniliśmy do domofonów, itd.

W sumie, to tak myślę, że dzieci do pewnego wieku w ogóle nie powinni mieć dostępu komputera, czy telewizora a towarzystwo powinny mieć ostrożnie dobrane...

W ogóle to dziecko jest narażone na o wiele większą agresję rówieśników niż rodziców - chodzi mi o rzeczy typu wyzwiska, kliki, itd.

Therion.
A to rośnie wraz z postępem cywilizacji.

Sytuacje sprzed 20-stu 30-stu laty nie mają nic wspólnego z TERAZ.

Sytuacja rodzic-dziecko -była 20 - wiecej lat temu.
Teraz jest rodzic-dziecko-TV-głupie bajki-gry komp.-szkoła ,w której też jest pełno agresji i przemocy-podwórko(również mało bezpieczne)-plac zabaw itd.itp.....

Z tego, co mówiła moja mama, to takiej sytuacji nie było jak była mała - wtedy był Winnetou/Czterej Pancerni/podwórko/szkoła/rodzic

Skoro jest taka sytuacja, że dzieci stają się coraz agresywniejsze, to to nie jest postęp - to jest regresja.

Jeden sposób jaki znam na to, to się od tego odciąć - szczerze nie wyobrażam sobie sytuacji w, której moje (hipotetyczne) dziecko miałoby być narażone na obce wpływy. Dla mnie to jest niedopuszczalne.

Uznany byś został za aspołecznego ,a nawet pewnie mogliby przyczepić sie Twoich praw rodzicielskich(nie pozwalasz dziecku do życia w społeczeństwie).
Myślisz ,ze ja czasem nie myslę ,zeby sama uczyć dziecko w domu ? Jak widzę co sie dzieje w szkołach?
Ale jest to sytuacja niemoĹźliwa.
Jedyne wyjscie to,zabrac sie stad ,kupic jakis domek na wsi, z dala od cywilizacji i mieszkać w miarę spokojnie.Ale ...to teĹź jest niemoĹźliwe  :?

Już jestem aspołeczny :) . Tak w ogóle, to raczej jestem wyrzutkiem - od dawna nie akceptuję tego społeczeństwa a szczególnie już większości młodzieży z ich tendencjami do pijaństwa i braku uczciwości.

Elmo ,moze faktycznie Tomkiewiczowie idealizują dzieci ,
  masz racje ,ze teoria i praktyka to dwa inne pojęcia -ale nie powiesz ,ze
  wiele maja mąrdych i trafnych spostrzeĹźeń-. Ja sie tutaj dokształcam.
    -[szkoda ,ze tak póşno ]  -i -tak jak Szymon pisze
    ,zycie nikogo nie rozpieszcza i moze tez, przez to jestem bardziej odporna
    na kopniaki . Po za tym piszesz ,ze Oni obrazaja cudze uczucia religijne -
    a czy Ty nie widzisz tego jak dewoci cały czas ranią uczucia ludzi niewierzacych.
      Czy nasz wyznaniowy juz kraj -nie stosuje przemocy psychicznej wciskając
    sie w publiczne media .
    Mają racje ,bo kościół kreuje polityke ,ustawy  przecza nauce i zdrowemu rozsądkowi . NajwyĹźszy czas aby jawnie o tym mĂłwić i nie tylko na forach ale koniecznie w mas mediach  bo ludzie  juĹź zastraszeni jak za Stalina
    Zabanowani na innym forum -to tylko swiadczy
    ,ze faktycznie  tylko w jedną strone są uczucia obrazone . Po za tym
      szkoda moderatora ,bo przez takich beretowych nadgorliwcĂłw -mamy
      buraczano-kartoflana opinie na arenie miedzynarodowej .
straci to egzotyczne forum  na poczytności.
       

Rudko ,mnie nie interesuje czy ktoś jest katolikiem ,Świadkiem Jehowy,muzułmaninem-niech sobie będzie kim chce.
Po co ja mam sobie zawracać głowę ,kogoś obrażac ,kpić,pienić się.
Wiara ,to jest coś bardzo delikatnego i subtelnego ,to jest tylko i wyłącznie sprawa jednostki.
Rudko,czy przeszkadza Ci ,że ktoś idzie do kościoła? ,Przeszkadza Ci stojący krzyż przy drodze?
Jeden przejdzie koło tego nie zwracając uwagi ,drugi przejdzie koło krzyża i się przeżegna a trzeci się będzie pienił.
Kiedyś ktoś mi napisał ,Ĺźe takim ludziom słup elektryczny z poprzeczną belką na gĂłrze kojarzy im się z krzyĹźem, a więc to dla nich "bezprecedensowy atak katolickiego ciemnogrodu" i "bezduszna ofensywa kleru".  :lol:

ehhhh,co za czasy.Za duĹźo wolnego czasu =za duĹźo narzekania.
Dawniej ludzie harowali od świtu do późnego wieczora i zdrowo zmęczeni szli spać ,aby wstać o świcie i znów pracować.
To były czasy.....


Bębnienie o swojej wierze wszem i wobec i usilne przekonywanie drugiego, do jego wyznania jest tak samo skrajne jak i skrajne jest ciągłe "warczenie" na temat czyjegos wyznania .A jak wiadomo ,każda skrajność jest zła.
Wszystko w optymalnych proporcjach ,a będzie dobrze  :D

Rudko ,nie piszę ,że Tomkiewiczowie idealizują dzieci.Dzieci ,powinny być dziećmi jak to było dawniej.Ale czasy się zmieniły i wpływ na dzici TERAZ mają nie tylko rodzice jak to przekonani są o tym Tomkiewiczowie.Poprostu ich postrzeganie zatrzymało sie na czasach sprzed 30-stu laty.Dzić od wczesnego dzieciństwa umysł dziecka bombardowany jest różego rodzaju boźcami ,niekoniecznie korzystnymi dla prawidłowego rozwoju(aby pozostać dzieckiem).Jak już pisałam :bajki ,filmy ,sklepy pełne agresywnych zabawek: walczące roboty,karabiny itp-dla chłopców.Dla małych dziewczynek lalki barbie razem z kenem i takie tam bzdetki ,które mają wpływ na złe postrzeganie sexualność.dzieci bawią sie takimi lalkami w specyficzny sposób.
Dawniej popularne były zwykłe(niezwykłe) pluszowe misię,które uczyły małe dziecko troskliwości i miłości czystej.A dziś robi się z dzieci "małych-starych".

Rudko ja też się tutaj uczę ale nie od Tomkiewiczów.
Uczę się od Haliny Ch,Toana,Zofii,czytam posty Ewy,której teraz nie ma ,od Lekarki,Zbynka ,Sławka ,Wojteksa,Kodar ,Hany,Daniela-choć mamy różne poglądy czasem ,ale jest ok  :D,od lutonna.
Oczywiście 2 tyg temu jak pisałaś ,to też pisałaś mądrze i też to zapamiętałam,
Ale nie od TomkiewiczĂłw.
czego ja mam się uczyć?
Nie mieć dzieci a mieć je to dwie diametralnie różne sprawy.A tomy książek psychologicznych opisujących jak nie nawidzieć rodziców ,to dla mnie stek bzdetów,bo jest to manipulacja młodym człowiekiem.Tak samo jak filmy,czy gry manipulują ,to równie te "poradniki" manipulują.
Tyle "poradników" ,a problemy wciąż narastają. ... :?

Masz rację  :D
wartało by się odseparować od "wrzodu" i żyć spokojnie.
Póki co ,to nie zwracam uwagi na głupoty,pilnuję aby dzieci nie oglądały nieprzyzwoitych bajek czy filmów.
Ale...wczoraj poszły przed blok i moja młodsza ,bardziej śmiała cĂłrka przyniosła mi taki tekst ,Ĺźe mnie "wryło " w podłogę  :shock:
I pojawił sie problem ,który trzeba jakoś łaagodnie rozwiązać,wytłumaczyć ,aby nie mówiło słów ,których jeszcze nie rozumie,żeby najpierw przyszła do mnie i zapytała, co znaczy konkretne słowo ,czy jaki ma sens jakieś zdanie,bo gdyby zaczęła takie rzeczy opowiadać to........... :?
Tak więc niebezpieczeństwa czyhają z kaĹźdej strony  :?

Ech...
Podwórka/osiedla to w ogóle masakra. Dzieci mogą zostać tak zdeprawowane przez inne dzieci (np. z jakichś środowisk przestępczych albo zwyczajnych łobuzów) że to przechodzi ludzkie pojęcie.

W ogóle co do szkół:
Najgorsze jest to, że w szkołach często jest tak, że panuje tam myślenie mafijne. Zauważyłem, że zwykle nauczyciele bagatelizują przemoc uczniowską i w związku z tym dziecko w razie czego nie ma się do kogo zwrócić o pomoc - oczywistym skutkiem tego jest przyswojenie przez dziecko myślenia typu "might makes right" i braku szacunku dla innych uczniów.
NP. jak byłem w przedszkolu to przez jakiś czas codziennie napadały mnie jakieś dwa dzieciaki - oczywiście zero pomocy od opiekunki. Potem szkoła - prześladowali mnie jacyś dwaj starsi uczniowie - przestali dopiero jak postawiła im się cała klasa - czyli zero pomocy ze strony przedstawicieli prawa ale za to skuteczna działalność "mafijna".
Do tego jeszcze się uczy dzieci, żeby nie skarżyły a wśród uczniów jest jak w mafii - gardzi się "kapusiami" (nawet jak chcieli tylko, żeby ktoś ich ochronił przed przemocą.) a jak dojdzie do jakiejś sprawy w prokuraturze, to skarżący jest już w ogóle skończony.

Jeszcze gorzej - nauczyciele zamiast zademonstrować dzieciom normalne sposoby rozwiązywania problemów sami stosują przemoc fizyczną i psychiczną.
W szkole miałem historyczkę, która wyzywała gorszych uczniów od najgorszych (w związku z czym wszyscy oprócz mnie [na początku byłem bardzo dobry z historii] się jej panicznie bali) i ubliżała im na takie sposoby, że nie do pomyślenia jest, żeby ktoś mówił tak do drugiego człowieka - rodzice próbowali się jej pozbyć ale oczywiście okazała się niezwalnialna.

Do tego jeszcze była matematyczka, która jak tylko zaczynała wrzeszczeć jak tylko się niecierpliwiła.

W mojej klasie były osoby, których osoby z rodziny należały do lokalnego gangu (ci uczniowie teraz już są po kilku odsiadkach).

Kilku gości napastowało seksualnie pewną dziewczynę i nawet nie dostali obniżonego zachowania (!!!).

O istnieniu czegoś takim jak rozwiązywanie problemów bez użycia przemocy dowiedziałem się dopiero z gry komputerowej (!!!!).
Rezultat: nerwica i problemy ze szkołą trwające do dziś.

Paradoksalnie mamy teraz najbardziej bierno-pacyfistyczną młodzież jaka kiedykolwiek była - sporo bywam na forach dotyczących gier komputerowych i mam sporo znajomych graczy - i znacząca większość z nich stroni od przemocy.
Co ciekawe, czytałem też w książce na temat mediów o uzależnieniu od gier komputerowych - zrobili badania na graczach (takich prowdziwych graczacach a nie Żydach graczach opisywanych w kolorowych gazetkach) - wyszło, że gracze (w tym też dzieci) się łatwiej relaksują, potrafią wyrażać negatywne emocje w niedestruktywny sposób, ale z drugiej strony przyjmują bierniejszą postawę wobec życia, przez co mogą mieć gorsze osiągnięcia w szkole i (przynajmniej według mnie) mogą łatwiej padać ofiarami agresywnych typów.

A mnie to pachnie kolejnymi badaniami "naukowcĂłw" ,co to chcą coś osiągnąć ,niekoniecznie korzystnego  :?

Dawniej nie było gier komputerowych agresywnych i nieagresywnych .Jedyne co było to Piątek z Pankracym ,Pszczółka Maja,Reksio i itp i dzieci były jakoś mniej agresywne niĹź teraz  :shock:

Dzieci były mniej agresywne? Nie były mniej. Dzieci są tak samo agresywne jak zawsze, wzorce się zmieniły. Lecz czy napewno? Wzorce zanikły? Chyba nie. Wzorce się narzuca sila i zawsze narzucalo. Pamietacie "Kamienie na Szaniec". Był tam bodajze Glista (lecz może się mylę), którego autor z zapamientaniem wychwala, że z uśmiechem na ustach zabijał Niemców. Wyrachowany morderca, lecz jaki heros. Lektura szkolna, podstawówka.

Do czego idę?  - kaĹźdy jest agresywny, kaĹźdy reaguje, kaĹźdy ma swoje emocje. Sztuka jest od najmłodszych lat uczyć dzieci JAK NAD NIMI PANOWAĆ I JE KIERUNKOWAĆ. I wtedy ani gry, ani Pani Domu, ani film porno nie zdeprawują człowieka.

Uklady mafijne w szkole - no cóż. Wszędzie są układy, nawet jak Cię ktoś bronił Therion, nawet jak to była Twoja klasa, to też jakiś układ.

Czy to oznacza, ze gry komputerowe sa tego przyczyna? Chlopaki pod moim blokiem, ktorzy czasem maja z prawem na bakier nie graja na komputerze, bo gdyby grali, to nie siedziliby na ulicy i nie zaczepiali ludzi, tylko siedzieli w domu i grali. ;) Gdy komputerowe, filmy porno, brak eutanazji, narkotyki w szkole, seks u nastolatkow i w ogole wszystko to cale tzw. "oficjalne zlo" o ktorym mowi sie miedzy innymi tutaj w niektorych dyskusjach nie jest przyczyna, tylko pewnym skutkiem. Nie nalezy mylic przyczyny ze skutkiem. Nawiasem mowiac, nie wiem, co sie ludziom nie podoba w tym, ze nastolatki interesuja sie seksem (dzis w organizmach rozne narzady roznie dojrzewaja, dlatego powszechnie pojawiaja sie roznice miedzy rozwojem umyslu a ciala, ale to nie wina tego nastolatka i nie ma sie mu co dziwic, to przyroda... miec do tego zarzut, to jak miec zarzut do praw przyrody... ;) zreszta, powstrzymywanie sie od "potrzeb" rodzi frustratow i psychopatow... ;)

Mowienie "w moich czasach...", "dawnie bywalo...", itd. oczywiscie uprawiac mozna, ale po pierwsze, niczego to nie zmieni, po drugie, majac zarzuty do pokolenia mlodszego daje sie mierne swiadectwo zdolnosciom wychowawczym swojemu wlasnemu pokoleniu; mozna mniemac, ze ludzie mowia tak "od poczatku", ze seniorzy zawsze do juniorow maja zastrzezenia, seniorzy seniorow maja zastrzezenia do seniorow i juniorow, a i juniorzy beda mieli zastrzezenia do juniorow tych juniorow. ;) Kochajmy sie i badzmy ziomalami jak sie to teraz mowi, nie miejmy do drugiego negatywnych emocji i bedziemy o wiele bardziej "wyluzowani". ;) Wystarczy, aby KAZDY wyszedł z takiej jezusowej zasady a ludziom zyloby sie lepiej i wiecejby sie usmiechali... ;) Peace and love ;)

Pozdrawiam cieplo
Michal

Wlasciwie jest to tez warunek konieczny. No i oczywistym jest ze tego trzeba sie - po trzecie - nauczyc, po drugie - trzeba miec odpowiednio pod czaszka, zeby sie w ogole nayczyc mozna bylo, a po pierwsze to wiadomo... :) "Podobno..." ;)

Niech sobie każdy wychowuje własne dzieci w/g takich wzorców jak uważa ,ważne ,żeby dzieci uczyły się mądrości ,szacunku a nie głupoty.
Ważne ,żeby rodzice kochali własne dzieci ,a dzieci własnych rodziców  :wink:
I nie sztuką jest gdybać ,ale sztuką jest właściwe wychowanie.
Sztuką jest posiadanie rozeznania,gdzie i skad czerpać Mądrość,aby odróżnić dobro od zła .   :wink:

A poza Tym ,mogę sobie ponarzekać ,pouĹźalać nad dzisiejszym złym światem dzień,dwa ,ale na trzeci dzień juĹź wysiadam  :lol:
Poprostu nie chce mi się narzekać  :?
Wolę się pośmiać ,bobawić z dziećmi ,poczytać dzieciom ,wymyślac historyjki ,tłumaczyć co ,jak , i dlaczego?
Ale nie cierpię wiecznego narzekania  :evil:  :mrgreen:
Łeb moĹźe człowieka rozboleć  :!: :idea: :mrgreen:

Przytaczam je dlatego, że ich wyniki zgadzają się z tym co zaobserwowałem w rzeczywistości. Poza tym one piszą, że granie w gry komputerowe może być szkodliwe, ale nie w taki sposób w jaki prezentują to kolorowe gazetki. Badania służyły jednemu celowi - zbadaniu skutków uzależnień medialnych.

Po prostu nie lubię jak obcy opluwają moją kulturę i moich znajomych wymyślając jakieś teorie o manipulacji.

Nom, w lekturach z podstawówki są niezłe przypadki :D . Zresztą wtedy byli "Czterej Pancerni", "Stawka Większa niż Życie", itp.

Dokładnie! Myślę, że to jest jedna z najważniejszych rzeczy, której człowiek powinien się nauczyć :) .

Wiem. Tyle, że patologiczne było to, że musiała to robić klasa a nie szkoła. Z układami mafijnymi jest tak, że obrońca może się wkrótce zmienić w kata lub ofiarę.

Dokładnie ;). U mnie w szkole/okolicy, najgorsi byli nie-gracze, bo nie mieli się gdzie wyżyć tylko szukali ekscytacji w rozrabianiu i dręczeniu innych.

Ja też tego nie rozumiem. Z drugiej strony też nie rozumiem postawy osób, które uprawiają seks z przypadkowymi ludźmi poznanymi np. na dyskotekach.

A słyszałeś kiedyś z ust kilkuletniego (8 -mio letniego) dziecka o tym jak tam komuś "stoi"  :shock: i jak "tam ktoś z kimś"  :shock:
Dla mnie usłyszeć takie wyrażenia z ust małego dziecka to ochyda.
Mylisz naturę z wynaturzeniem.

Kto mógł nauczyć kilkuletnie dziecko takich słów?

Słowinictwo niektórych małych dzieci jest poprostu ochydne i nie myl tego z zainteresowaniem nostoletnich ludzi swoim ciałem...  :? Bo jedno z drugim nie ma nic wspólnego  :?

Myślę, że tetryk odnosił się do wieku np. 14 lat o, których wspomniałaś.

Być może ,ale nie mylcie zainteresowania nastoletniego człowieka naturą ,budową ciała ,odczuciami -(bo to jest normalne ,ze z wiekiem człowiek się tym interesuje)
z wulgarnym słownictwem jakie dzieci stosują, aby opisać niektĂłre sceny z Ĺźycia wzięte ,bo to poprostu jest ochydne  :?  :(

E tam. Ja juz nie taki młody i pamiętam jak mieliśmy cos koło dziesięciu lat i strasznie z kolegami k!@#!$rwialiśmy (tak było fajnie!!!), ze kiedy wrĂłciłem do domu, i palnąłem się w rekę to mi się przy mamie wyrwało: O k!@!wa !!!  :oops: Powiedz, Ty nie "eksperymentowalaś z mową ojczystą" w wieku, powiedzmy dziesięciu, jedenastu lat? MoĹźe to tylko chłopaki tak mają :?:

Z "ręką na sercu " jak to się mówi ,mówię ,że nie eksperymentowałam  :D .Ani moje dzieci teraz nieeksperymentują  :D

Ale mnie jeszcze o coś innego chodziło...
Już "pal sześć"( jak to się mówi ) ta k.....jak dziecku się wyrwie ,ale ja mam na myśli ,że dzieci małe używają paskudnego słownictwa jeśli chodzi o sex.czy już pojmujecie o co mi chodzi?  :shock:
No,kurcze...przecież nie będę Wam pisała ,to co słyszę ,bo to nie wypada ,a i mnie przez gardło jakoś nie przechodzi  :?

Moje dzieci jakoś nie chłoną "mowy ojczystej" z podwĂłrka  :D

:D Moja mam teĹź tak myślała  8)

Jakby chłonęły ,to by mi przeklinały w domu ,ale tego nie robią  :lol:

No ,ale moĹźe jeszcze są za małe ,Ĺźeby przesądzać o wszystkim  :shock:
PĂłki co ,jest ok  :D Staram się  8)

Ale ja tego nie myle w ogole. Przeciez ja wlasnie mowilem o tych ich zainteresowaniach, o tym co robia, a nie o tym, w jaki sposob o tym opowiadaja. Zreszta mnie tam nie przeszkadza zaden sposob mowienia, bo wazne jest dla mnie to, co sie mowi, a nie jak - wystarczy, ze mozna jednoznacznie zrozumiec przekaz. :) Sam uzywam tzw. przeklenstw bardzo rzadko a to i tylko w najblizszym (w sensie w ktorym czuje sie swojsko) towarzystwie, ale nic mi nie wiednie, gdy slysze jak ktos inny klnie, nawet duzo. Wiedna mi rece, gdy slucham glupstw, ktorym wszyscy przyklaskuja, tylko dlatego, ze byly powiedziane tak piekna polszczyzna, ze nikt ich nie zrozumial... ot, slodkie pierdzenie... Wiele slyszalem madrych slow suto zakrapianych wulgaryzmem, tak jak wiele slyszalem kompletnych gniotow mowionych tak slodko i kulturalnie, ze brakowalo tylko poswiaty ksiezyca, czerwonych roz i tego, by ten co je mowi siedzial na bialym koniu i mial pelerynke ksiecia na ramionach. Jaka to roznica, czy sie powie "kal" czy "gowno" (tzn. jakas jest mimo wszystko, ale to nie jest najistotniejsze ani nawet istotne), skoro chodzi o jedna i ta sama rzecz, czyli substancje w odcieniu brazu, ktora nie nalezy obrzucac ludzi ani spozywac? ;) Rzeczy nazywac trzeba po imieniu, bo na nic innego nie zasluguja. Jezyk ma sluzyc tylko i wylacznie do komunikacji, a nie zachwycania sie nim... Co do przeklinania u dzieci, to prosze zwrocic uwage, ze te dzieci, ktore tak mowia bo inaczej nie umieja, sa najczesciej tez urwisami w ogole, wiec akurat ten ich sposob mowienia jest ich relatywnie mala wada, tak jak relatywnie malym uchybieniem... ekhm... urody... jest np. krzywy ryj u swini (ale porownanie). ;) Ale wiesz o co chodzi... To jakby narzekac, ze tornado nie jest dla ludzi korzystne, bo moze popsuc im fryzure. ;)


Z tym sie nie zgodze - znam z autopsji. ;) Przede wszystkim kultura objawia sie w czynach, w braku negatywnych emocji do drugiego czlowieka, dopiero za tym idzie mowienie wedlug zasad ogolnie przyjetych, uzywanie slow, ktore nikogo nie beda razily swoim wydzwiekiem; i my bedziemy chciec tak mowic i bedziemy tak mowic wlasnie dlatego i tylko dlatego, zeby innych to nie razilo, ale nie koniecznie dlatego, ze nas to bedzie razilo.

Ok Tetryk ,nie będę sie z Tobą spierała  ,bo mi się nie chce  :lol:
Niech sobie tam ośmioletnie dzieci mĂłwią ,Ĺźe wsadzili by tam coś komuś  :roll: .Nie moje dzieci ,więc słyszę ,przechodzę ,zapominam ,wspominam i potem zapominam  8)

Tak naprawdę to mało mnie obchodzi jak kto wychowuje swoje dzieci.  :roll:
Mam swoje i jestem zajęta swoimi ,na cudze nie ma czasu ani prawa  8)
MoĹźesz nawet włączyć film porno swojemu dziecku-ja na to wpływu większego nie mam    :roll:

Tylko mnie nie zjedz za tego posta  :lol:

Tetryk ,najwaĹźniejsze jest wiedzieć jak nie chorować  8)

        Myślę, Ĺźe jesteś głównie zajęta tym forum.

Tomek

Tetryk!
Ten Twój post mi sie bardzo podoba ,czytałam go kiedyś i dziś go tutaj wkleję:

To dobrze, ze sie ze mna nie bedziesz spierac, bo ja sie z Toba tez nie spieram. Jestes dobra dziewczyna, a ja sie nie spieram z takimi kobietami (jak zreszta z nikim). :)
To ze Ci sie nie chce, to tez dobry znak, ze nie masz do takich rzeczy ciagot. ;)


To ze tak mowia jest oczywiscie zle, ale to nie jest najwiekszy problem, bo O WIELE WIELE gorsze jest to, dlaczego tak mowia, czyli to co maja w glowach te dzieci i dlaczego maja to a nie co innego. Na tym powinnismy sie skupic (nie na skutku, a na przyczynie).


A powinno, bo zyjemy w spoleczenstwie. :) Byc moze kiedy te dzieci dorosna i wyrosna na zlych ludzi, to i mnie i Tobie - godajac po naszymu - bydom kopac do kryki (ale najpierw beda musieli mnie zlapac :) ).


Owszem, nie masz, ale oboje wiemy (mam nadzieje) ze te slowa to gruba przesada, ktora miala byc albo prowokacja, albo swiadectwem tego, ze nie do konca zrozumialas co mam na mysli (w obu przypadkach i tak cos jest nie tak :) ). Nie dziwi mnie to, bo zauwazylem, ze czasami jestes prawdziwa amazonka o dzikim charakterze, ale mnie osobiscie to nie przeszkadza. ;) Moja wina, bom sie w ogole do tematu wlaczal... Powodzenia i usmiechu. :)

Pozdrawiam
Michal

PS.

Nie jadam ludzi, sa niesmaczni. ;)

Cieszę się Tetryk ,że doszliśmy do porozumienia  :wink:
Bo widzisz ,ja też czytałam Twoje posty i bardzo mi sie ich treść podobała.  :wink:
Najważniejsze ,to skupić sie na odpowiednim odżywieniu mózgu ,żeby różnicować pewne rzeczy.
Nie narzekać bez konca ,dużo się uśmiechać
Tez pozdrawiam ciepło
Edyta  :wink:

PS .A to ,potraktuję jako komplement  :lol:

No jasne, ze jako komplement. :) Dobrze i zgodnie z moimi intencjami to potraktowalas... :)

Tolkien: "Nie po to przeszedłem wodę i ogień, aby wieść spór z bezrozumnym gadem". Nie po to ta grupa dyskusyjna zostala zalozona i nie po to rejestrowalismy sie na tym forum, zeby sie spierac z pogladami innych ludzi, bo samo spieranie sie juz jest glupota (poglady nie sa tego warte, zeby sie o nie klocic, a wiedza nie powoduje sporow z najprostrzej przyczyny jaka mozna sobie wyobrazic - z definicji wiedzy). ;) Wnioski (te smutne i te wesole) nie kazdy wyciagnie sam... Koncze na dzis, bo w taka pogode grzech siedziec w murach. :)

Trzymaj sie
Michal

PS. Jak sie wprowadza zmiany w juz napisanych postach?

No ,masz rację ,dlatego dziś sobie poszłam do parku i wygrzewałam się w słoneczku i wąchałam mlecza i miałam żółty nos  :D

A jak chcesz jakąś zmiane wprowadzić w poście ,to trza kliknąć w "zmień" koło "cytuj" .

A co do sporĂłw ,to mogę się spierać parę postĂłw  :oops: ,narzekać maksymalnie dzień czy dwa  :oops:, biadolić maksymalnie dzień  :oops:  ,a potem wysiadam  :lol: 
...nie daję rady ,potrzebny luz czyli śmiać się ,poĹźartować ,cieszyć sie Ĺźyciem itd...  :wink:

Trzymam się  :wink:

Edyta

Trzeba mieć status Hero Member (500 postów, o ile się nie mylę)

M

No tak ,z dedukcji wynika ,ze trzeba mieć pewnie te 500 postów.

Tetryk mogę Ci po znajomości oddać ze 400 jako darowiznę.  :wink:
Tylko nie wiem czy Szef się zgodzi i nie wiem czy podatek się płaci od darowizny  :roll: :?: .To juĹź z Szefem trzeba będzie ustalić  :idea:
Wybrał byś sobie te 400 postĂłw takich mniej wiecej, z ktĂłrymi sie zgadzasz ze mną  8)
Pa!
Edyta.

Elmo -oczywiście masz racje ,że nie tylko Tomkiewicze pięknie piszą
Tutaj forumowicze  maja niesamowity polot i dużą wiedze Ty oczywiście tez
jak zauwazyłam . Dajesz sobie rade z domem ,dziećmi i prowadzisz naprawde
    długie i ciekawe dyskusje . Mało jest takich kobiet ,ja napewno bym z czegoś musiała zrezygnować -bo jestem raczej z powolniakĂłw i zaraz wszystko mi sie sypie -
  jak zaczne szybko mysleć albo działać.
  Pytasz -czy mi krzyĹź przeszkadza --otĂłz tak -zwłaszcza w miejscach publicznych ,
  tak samo jak pomniki papieza i nazwy swiętych ulic . Tak- jestem tym zniesmaczona.
    a juz wiszący na nim Jezus to dla mnie widok makabryczny i dzieciom
  takich strasznych rzeczy nie powinno sie pokazywać .  Maria z dzieckiem
budzi we mnie duzo cieplejsze uczucia .
    Co do narzekania -to ponoć leĹźy w naszej naturze i nigdy nie jest tak
    dobrze ,ze nie mogłoby być lepiej --
    JeĹźeli chodzi o wychowanie dzieci -to jest mi po prostu zal ,Ĺźe tych mądrości
wcześniej nie znałam ,ani siebie .Podziwiam Tomkiewiczów za ich całokształt ,bo też
do tej pory nie spotkałam idealnej pary i dotąd nie miałam
    najlepszej opini o mężczyznach.
     

Rudko!
Ja się cieszę ,że zostałam "przyprowadzona" na to forum . :D
Dzięki temu cały czas się czegoś uczę  :!:
Czytam wszystkie posty i..."przesiewam je przez sitko" . :!:
Cenne ,mądre zapamiętuję ,czasem czytam  drugi raz ,myślę o nich i wprowadzam je w życie  :idea:
Co do "plew" ,to jest z nich taki poĹźytek ,Ĺźe wiem co nie powinnam robić  :idea: :mrgreen:
Dzięki temu ,moje dzieci z tego też korzystają  :wink:
Pozdrawiam Edyta.

Korzystny wpływ filozofii (filozofowania?) na pozytywny rozwój dziecka:

http://partnerstwo.onet.pl/1404171,3500,1,artykul.html

M

  Teraz juz  dawno wyszłam z okresu wychowawczego ,ale kazda nauka
,która pobudza młody umysł do myślenia -jest dobra - może to jest sposób aby
szybciej wiedziało kim jest i jakie ma predyspozycje . No a tak wogĂłle co z  etyką
    miało to być dla dzieci  zamiast religii -Ty Elmo jesteś na bieżąco -jest?

Rudko.
W pierwszej klasie Szkoły Podstawowej są 2 godz. religii  :shock:
Dla porĂłwnania : jedna godz. WF-u .Czyli ,Ĺźe dawniej Państwo większy nacisk kładło na sprawność społeczeństwa ,a dziś na świętość  :lol: .
Etyki w szkole mojej cĂłrki nie ma.
Dzieci rodzoców,którzy nie chodza na religię ,korzystają w tym czasie ze świetlicy .
Od września obowiązują mundurki  :D ,takĹźe skończą się dziecięce pokazy mody  :?
Zapanuje rĂłwność , a tym samym sprawiedliwość  :lol:  :lol:  :lol:
Dzieci z domĂłw bardziej bogatszych,czyli bardziej bogato ubranych ,będą na rĂłwni z dziećmi z domĂłw biedniejszych  :lol:
CzyĹź to nie postęp  :?: :mrgreen:

Dawniej były fartuszki  :D
Edyta.

  Nawiązując do powszechnie zalegalizowanych i błędnych wyobraĹźeń na temat relacji dziecko-rodzic, przytoczę teraz fragment artykułu z brytyjskiego "Daily Mail"
              Generalnie chodzi w nim o uwarunkowania w doborze partnera.

  Tekst godny tabloidu, ale wnikliwy obserwator odnajdzie w nim przeraĹźające (bo akceptowane jako normalne) motywy uzaleznienia dziecka od rodzica.

" Duże szanse (na znalezienie partnera przypominam) mają też ci, którzy przypominają nam naszych rodziców.Dotyczy to także zapachu. A więc, aby rozniecić iskrę pożądania w nieprzychylnej wybrance, wystarczy stosować tę samą wodę po goleniu, co jej ojciec "

  Tomek

 

Ciekawe jak to się ma do homoseksualistów.

CĂłrka uzaleĹźniona od taty,czyli jakiemuś tam gościowi ,Ĺźeby uwieść nieprzychylną mu partnęrkę wystarczy uĹźyć tej samej wody po goleniu ,co uĹźywa jej ojciec  :shock:
I wtedy z nieprzychylnej partnerki robi się uległa ,słodziutka,milutka kobitka na dobre i złe  :shock:
Co teĹź ci ludzie nie wymyślą  :shock:
Oczywiście ,na odwrót będzie z nieprzychylnym partnerem.
No, jakie to wszystko proste  :shock:
ToĹź to rozwiążą się problemy z nieodwzajemnioną miłością ,trapiacą ludzkość od zarania dziejĂłw  :shock:
A ja kiedyś tak "kochałam" takiego chłopaka ,a on mnie nie "kochał"  :(
A tu wystarczyło ,pobadać jakich perfum uĹźywa jego mama i byłby chłopak mĂłj ,a ja się tak męczyłam z tym nieodwzajemnionym uczuciem  :(  :(  :(

Szczerze mówiąc, to się nie dziwię. Z tego, co się zorientowałem, chodząc do różnych szkół, to większość mężczyzn to bydlęta - niestety tak a nie inaczej zostali wychowanie. Kiedy ich widzę, jestem wdzięczny Opatrzności, że jestem bliżej pełni człowieczeństwa.

Bez przesady  :D

Zacutyję dzisiejszy mądry post :


  PrzecieĹź KAĹťDY SAM kieruje swoim Ĺźyciem ;) więc jakim cudem trafia na "nierozgarniatych" ??

--
Slawek

  rownosc tak ale nie sprawiedliwosc !!!!!!  ? :lol: :lol: :mrgreen:

Nikt z Was już nie czyta pierwszego postu w tym wątku ?
     
Tomek

ehhh Lutonn,będzie sprawiedliwość ,oj będzie :lol:  :mrgreen:

http://kobieta.gazeta.pl/wysokie-obcasy/1,53663,4006881.html?as=1&ias=3&startsz=x

Kilka ważnych cytatów z artykułu:

Każde dziecko chce kochać swojego rodzica. Czasem jednak boi się albo nie może znieść kontroli czy zależności. Umiejętność utrzymania dystansu między rodzicem a dzieckiem jest bardzo ważna.

Trzeba dziecko 'uwodzić' - być kimś takim, żeby dziecko chciało mieć z nami bliskie relacje. Nie chodzi o nadskakiwanie i przypodobanie się dzieciom. Chodzi o to, by postępować z nimi tak jak z innymi ludźmi, na których sympatii, miłości i przyjaźni nam zależy.

Matki muszą interesować się swoimi dziećmi, a oprócz tego dobrze, żeby miały zaspokojone potrzeby emocjonalne poza dziećmi. Każdy człowiek ma potrzebę uznania. Jeśli kobiety nie spotyka uznanie w pracy, w małżeństwie, to zaspokajają ją malutkie dzieci, które wiszą u spódnicy. I nie ma się co dziwić, że gdy dziecko dorasta i już nie chce wisieć u spódnicy, to ona je przytrzymuje na siłę. Dziecko ma ją dalej chronić przed bezsensem życia, depresją, nudą. Smutne! Dzieci nie powinny być odpowiedzialne za emocje mamy.

Dzieci nie robią tego, co my mówimy, ale to, co robimy.

Jeśli coś się nie uda, wtedy trzeba razem szukać rozwiązania. Jeżeli nie pozwolimy dziecku wypłynąć na głęboką wodę, ono i tak wypłynie. A jeśli podda się woli rodzica, to przy okazji go znielubi.

W wychowaniu dzieci chodzi o to, by nauczyły się samodzielnie zarządzać swoim życiem, zgodnie z własnym systemem wartości, byleby był zgodny z prawem. Najgorsze, co możemy zrobić, to zafundować dziecku ciągły konflikt wewnętrzny... Jeśli zafundujemy dziecku konflikt, to będzie musiało przed nami udawać... I będzie żyć w ciągłym napięciu, może się rozpić, popaść w depresję czy nerwicę, w każdym razie będzie nieszczęśliwe.

Jak można obciążać poczuciem winy dziecko? Za cokolwiek? Dzieci nie są naszą własnością. Rodzice powinni być emocjonalnie dojrzali i samowystarczalni.

Marishka

Ponownie oddajemy głos Alice Miller:


Tylko uwolnienie się od pedagogicznych tendencji pozwala wejrzeć w prawdziwą sytuację dziecka. Aby w pełni ją wyjaśnić, próbuję tu sformułować kilka przesłanek:

1.  Dziecko rodzi się niewinne.

2.  KaĹźde dziecko ma swoje niezbywalne potrzeby, między innymi potrzebę bezpieczeństwa, ochrony, kontaktu z otoczeniem, prawdy, ciepła i czułości.

3.  Dorośli rzadko zaspokajają te potrzeby, często natomiast wykorzystują dziecko do swoich celĂłw.

4.  Znęcanie się nad dziećmi wywiera skutki na całe Ĺźycie.

5.  Społeczeństwo stoi po stronie dorosłych i zrzuca na dziecko winę za to, co mu wyrządzono.

6.  Powszechnie przemilcza się fakt, Ĺźe dzieci padają ofiarą naduĹźyć rodzicielskiej władzy.

7.  Dlatego nie dostrzega się potem skutkĂłw tego faktu.

8. Pozostawione samemu sobie, nie znajdujące poparcia dziecko tłumi poczucie doznanej krzywdy i idealizuje jej sprawcę.

9.  Takie stłumienie prowadzi do nerwic, psychoz, zaburzeń psychosomatycznych i do przestępczości.

10. W nerwicy w miejsce stłumionych i przemilczanych własnych potrzeb pojawia się poczucie winy.

11. W psychozie doznane krzywdy przeradzają się w obłędne przywidzenia.

12. W zaburzeniach psychosomatycznych przeżywa się ból doznanych krzywd, nie zdając sobie sprawy z przyczyny cierpienia.

13. Czyny przestępcze odtwarzają na nowo doznane krzywdy, zamęt myślowy i nadużycia seksualne dokonane na dziecku.

14. Terapia może się okazać skuteczna tylko wtedy, kiedy pacjent przestanie ukrywać sam przed sobą i terapeutą prawdę o swoim dzieciństwie.

15. Uznanie przez psychoanalitykę istnienia „seksualności dziecięcej” wzmaga jedynie zaślepienie społeczne i legitymizuje molestowanie seksualne dzieci. Obwinia się o nie dziecko, chroni zaś dorosłego.

16. Fantazje dziecięce służą możliwości przetrwania, pomagają wyrazić trudną do zniesienia rzeczywistość dzieciństwa, masj\kując ją zarazem. Tak zwane zmyślone przeżycie czy uraz zawsze kryje za sobą rzeczywiste doznanie urazu.

17. Stłumione przeżycia dziecięce często dochodzą do głosu w formie symbolicznej w literaturze, sztuce, w opowieściach i snach.

18. Z powodu naszej chronicznej ignorancji co do prawdziwej sytuacji dziecka owe symboliczne świadectwa jego udręk są nie tylko tolerowane, ale nawet wysoko cenione w naszej kulturze. Gdyby zrozumiano prawdziwy sens tych zakodowanych wypowiedzi, byłyby one nie do zniesienia dla społeczeństwa.

19. Fakt, że zarówno sprawca, jak ofiara przestępstwa są istotami zaślepionymi i zagubionymi, nie chroni przed konsekwencjami popełnionego czynu.

20. Można będzie zapobiec dalszej przestępczości, jeśli ofiary przejrzą. Przestanie wtedy działać lub przynajmniej osłabnie przymus powtarzania.

21. Jeśli uznamy dzieje dzieciństwa za najpewniejsze i bezsporne żródło poznania, relacje o własnych przeżyciach mogą doprowadzić do zmiany świadomości całego społeczeństwa w ogólności, a w szczególności ludzi nauki.


Marishka & Tomek

Czy Wy jesteście w jakiejś sekcie?

MoĹźe nie potrafiłabym az tak wyartykułować potrzeby dzieci 
  ,ale one mają juĹź i tak duzo za duĹźo  . Miłośc jest napewno potrzebna
      ale i duze boisko albo kartoflisko do roboty. większość problemĂłw z dziećmi
    to notoryczny brak zajęcia .
Tomkowie -pięknie wyglądacie -pamiętam wasze pierwsze zdjęcie  Tomka z kitką
      ale to ładniejsze.
 

Prawda nas ma  wyzwolić.
Przymus powtarzania (nawyki, nalogi) biorą się gdy dajemy organizmowi nie ten co trzeba materiał energetyczny, gdy stosujemy dietę "bogaciej" węglowodanową. Pośrednim dowodem jest obserwowany i opisany przeze mnie w książce brak reakcji z odstawienia na trzecią dobę na diecie niskoweglowodanowej (śmietanę, masło "zaliczam" tu do węglowodanów-wiecie dlaczego) i tłustej.

Tak! Ĺťywienie jest najwaĹźniejsze ,ale jak ktoś jest totalnie zmanipulowany ,niedowartościowany ,podaje sie za kogos innego-znaczy sie ,Ĺźe ma wielkie problemy ze sobą ,nie bierze pod uwagę tego faktu  8) .

Jak ktoś ,kto nie ma dzieci ,ktonie ma bladego pojęcia jak się zachowują małe dzieci ,jak to jest mieszkać z nimi ,byc kiedy są chore zdrowe itd.itp
moĹźe "doradzać" jak wychowywać dzieci  :shock:

To tak jakby mi ktoś dał skrzypce i kazał coś zagrać Vivaldiego  :shock: .Zagrałabym tyle co nic ,bo pojęcia nie mam o graniu na skrzypcach,wiem  tylko tyle jak wyglądają i jak piekne mają brzmienie .Ale co do doradzania jak się na nich gra ,to bym sie nie pchała ,z prostych względĂłw-nie robiłabym z siebie idioty  :lol: .

No, ale jak ktoś sie podaje za Amerykanina, a wcale nim nie jest ,to chyba stać takiego na wszystko  :shock:  :idea:  :lol:  :lol:  :lol:
Niezłe doprawdy  :lol:  :lol: Wczoraj to był numer popisowy na Forum  :lol: .

A ja dziś postanowiłam ,Ĺźe bedę arabską księżniczką  :lol:  8) Tylko musze sobie coś zarzucić na głowę  :lol:

"Co można powiedzieć o życiu pszczół, jak się nie było w ulu" :?: :lol:
idąc jeszcze dalej: co mozna powiedzieć o pszczole jak się nie jest pszczołą?......

Zofio ,to jest tandetny film pt."Masakra na Forum" tylko dla widzĂłw dorosłych -UzytkownikĂłw.  :lol:
Zabroniony dla " młodszych" widzĂłw-Gości.  :idea:
.....Całe szczęście  :idea:  :!:  :idea:....

:Da to dobre :D :D

Zawsze moĹźna bredzic o tym ,co kto inny powiedział ,nie mając pojęcia jak jest w realu  :lol:

Ale wciąż z głowy nie moĹźe mi wyjść ta "amerykanka"  :lol: :lol:
Nie zdawałam sobie sprawy ,Ĺźe Forumowicze "Ĺźyją nieuświadomieni "  :shock: .Skoro moĹźna taki kit pocisnąć ,to czemu nie coś innego  :lol:  :lol:  :lol:

To jest dla ludzi bardzo niedowartościowanych i taka "amerykańskość" dodaje im ...splendoru  :lol:
Mnie dziś dodaje splendoru "arabskość" Czuję się świetnie w roli arabskiej księżniczki" hehehe ... no boki zrywać...amerykanka hehehehehe  :lol:

Wróćmy do tematu.
Sprawę komplikuje, (albo wyjaśnia) fakt, że ... my też jesteśmy dziećmi.
Tworzy się kolejny temat. JAK ODRÓŻNIĆ DZIECKO OD OSOBY DOROSŁEJ ? Poza wzrostem oczywiście.

Normalnie. Bo byl dzieckiem i ma dobra pamiec.

nik ,czy ty rozróżniasz bycie dzieckiem pod opieką rodziców ,od bycia rodzicem i mieć pod opieką dzieci?
To dla ciebie jedno i to samo?  :shock: Pogratulować spostrzegawczości  :lol:  :lol:
Następny super post  :lol:
Nadaje sie do scenariusza filmu "Masakra na Forum" .Masz obsadę  8)

Elmo - chyba Ciebie nie rozumiem ,sądzisz ,ze tu na forum istotne jest kto
jakie ma obywatelstwo ? Myślisz ,ze splendoru dodaje Tomkom
  ich obywatelstwo. Chyba tu chodzi o wiedze i wymianie poglądów .
  Dobrze ,ze ludzie swiatowi to więcej widzieli i mają skale porównawczą .
  Nikt tu nikogo nie legitymuje bo mamy niki a nie nazwiska i dlatego sądze ,ze
    wypowiedzi są z serca i szczere ,jeżeli sie myle to i tak mam duzo szczęścia
  bo uczestnicze we fascynującej szkole  życia  i zawsze będe powtarzała ,
  şe troche za pózno ale dobrze ,ze tu jestem.

Rudka proszę nie rozśmieszaj mnie  :lol:

wypowiedzi z serca ,szczere  :lol: -dobre .Kiedyś teĹź się dałam nabrać na te gierki ,ale przetarłam oczy ,a teraz inni są manipulowani poprzez spamowanie.

Owszem nie rozumiesz mnie Rudko ,bo tylko ja o tym wiem ,oni i kilka osĂłb na Forum  8)

Ok  :D  Wycofuje sie z tych wątkĂłw  :D  PĂłki ktos znĂłw mnie nie rozśmieszy .
Załuję ,Ĺźe dałam sie wciągnąć kolejny raz w te gierki  nie związane z tematyką  Forum . :idea: :roll:
Musze stanowczo uwaĹźać  :idea:

Elmo ,ja nie bardzo jestem dobra w cybernetyce ,a tak naprawde
   to ze mnie młot komputerowy -co to znaczy manipulacja przez spamowanie?
   

Rudka ludzie na tym forum sa "inni", to sa "Poszukiwacze zaginionej Arki" 8)
Ludzie wyjatkowi pod kazdym wzgledem!!! 8)

Ludzie postanowili wbrew stereotypom, swoje sprawy brac w swoje rece.
Nie bali sie krzyku Co?????????  Kwasniewski??????????????
To jest fantastyczne!!!!!!!!!!!

Jak ktos zrobil pierwszy krok to zawsze moze isc dalej :D

"Jest rzeczą zupełnie naturalną, Ĺźe kazda ludzka istota chce mieć własną wolę i jeśli się temu odpowiednio nie zaradzi w pierwszych dwĂłch latach Ĺźycia dziecka, to potem trudno będzie coś tu osiągnąć. Te pierwsze lata mają m.in. tę dobrą stronę, Ĺźe moĹźna wtedy uĹźywac siły i przemocy. Dzieci z upływem  lat zapominają, czego doznały w tym wczesnym okresie. Jeśli się odbierze dzieciom wolę, to potem nawet nei pamiętają, Ĺźe ją kiedykolwiek miały, i dlatego surowe środki, jakie naleĹźy w tym celu zastosować, nie mają Ĺźadnych Ĺźadnych złych następstw".

Cytat z "Eseju o wychowaniu i nauczaniu dzieci" J. Sulzera z 1748 roku.
     
UwaĹźny czytelnik zauwaĹźy, Ĺźe własciwie niewiele się zmieniło w stosunku rodzicĂłw do dzieci, moĹźe jedynie to, Ĺźe powstała aberracja, zwana wychowaniem bezstresowym, mogąca być rĂłwnie groĹşna jak  przejaw tej kindersztuby, jaki przytoczyłem.


      Autor tego eseju musiał mieć niewiarygodną wiedzę na temat manipulacji i nieświadomości, skoro pisał jak byk o wyparciu. Chyba jednak nie przypuścił, jaką cenę zapłaci za to kaĹźda dorosła osoba - w tym on sam. Wszak bestialstwo jakie przebija z jego słów skądś się musiało wziąść. I na pewno nie był to brak wiedzy na temat Ĺźywienia.

Tomek

Witaj Tomkiewicz :-)

Statystyczna "owieczka" ze stada jakiegokolwiek "taliba",
powie ci ze to sprawa "szatana" lub innego "dyzurnego dogmatu o zlu"
i wszystko jest jasne!!!!!!! :shock: Jaka recepta????? :shock:

No rowniez wszystko na "wiare talibska" czyli
Zaslonic oczy, zatkac uszy, przestac logicznie myslec,
i............... bezkrytycznie wypelniac "dogmaty"
i...............niedaj boze sprawdzac "efekty" czy to dziala?

To ostatnie jest najwazniejsze :D :D :D :D :D :D :D :D

A oto fragment wiele mĂłwiący o "krzywej" i zakałamanej ścieĹźce jaką podąża większość psychologĂłw  nawet dziś.
      Oddaję głos tzw. pani psycholog Ewie Klepackiej-Gryz, ktĂłra umieściła swoje wypociny w szmatławcu zwanym OLIVIA. Teraz się jeszcze wytłumaczę, czemu mam w domu szmatławca. PowĂłd jest prosty - tkwił w nim film "Biegnij Lola, Biegnij !" :)

  Niech juĹź przemĂłwi pani od psychologii, choć raczej naleĹźałoby powiedzieć - pani ucząca , jak wypierać.

" Wszystko to, co wydarzyło się między wami w przeszłości, to stare dzieje. Rozpamiętywanie ich w nieskończoność nie cofnie czasu. Lepiej zaakceptować lub wybaczyć. Nie warto obciążać  matki za swoje rany z dzieciństwa. Przeszłość pamiętasz z perspektywy dziecka. Być moĹźe jakieś wydarzenie z tamtego okresu wspominasz jako wielką traumę, podczas gdy mama tego w ogĂłle nie pamięta.  Jeśłi wygarniesz jej swoje pretensje, co z tego wyniknie dla ciebie ? Na co liczysz ? Ĺťe matka okaĹźe skruchę, przeprosi cię albo zapewni o swojej miłości ? Choć nie zdajesz sobie z tego sprawy, bardziej tu chodzi o twoje potrzeby, a nie o wasze wzajemne relacje. Jeśłi czujesz się niekochana przez mamę, moĹźe prościej jest zapytać, czy cię kocha, zamiast udowadniać jej, Ĺźe nigdy nie okazywała ci swojej miłości"

    Tego rodzaju podejście oznacza, Ĺźe ta pani nie ma prawa sprawować roli terapeuty, gdyĹź w pisaninie tego rodzaju tkwi zaprzeczanie faktom, ignorancja wobec potrzeb dziecka i najwiekszy błąd merytoryczny, czyli oddzielenie okresu dziecięcego jako mniej istotnego od dorosłego. Nie chcę uĹźywać zbyt duĹźych oskarĹźeń, ale tego rodzaju publiczne porady narobią o wiele więcej szkody, niĹź namawianie do powszechnie rozumianej jako właściwej piramidy Ĺźywieniowej - uskutecznianej w środowisku dietetykĂłw.

  Tomek

" co liczysz ? Że matka okaże skruchę, przeprosi cię albo zapewni o swojej miłości ? Choć nie zdajesz sobie z tego sprawy, "
  Tomek  Chyba tylko o ten akapit bym sie spierała i jak
  na panią psycholog faktycznie dała plame.

          Rudko, a nie wydaje Ci się, Ĺźe oczekujesz (nieświadomie) na to, Ĺźe Twoja matka wreszcie wyrazi wobec Ciebie jakieś pozytywne uczucia ? Bo idę o ciężki zakład, Ĺźe głownym , choć nieświadomym powodem Twojego trwania przy niej, jest właśnie owo oczekiwanie. Przepraszam, Ĺźe tak pytam, ale spokoju nie daje mi jak to moĹźliwe, Ĺźe mając własną rodzinę, spędza się tyle czasu poświęcając się.
            Od razu dodam, Ĺźe szlachetny rodzic nigdy nie zgodziłby się, by jego dziecko poświęcało swoje najlepsze lata jako straĹźnik starego rodzica. Wiem jak to brzmi, ale nie chodzi o to, by nie pomagać rodzicom. Chodzi o to, Ĺźe to jest wyrzeczenie się siebie - gdyĹź chodzi o ogromną ilość czasu.
  WyobraĹş sobie taką sytuację. Bardzo szczęśliwe (zaznaczam SZCZĘŚŁIWE) małżeństwo, ktĂłre po 10 latach od ślubu otrzymuje wieść, Ĺźe matka ktĂłregoś z nich stała się kaleką. Matka wywołuje poczucie winy u cĂłrki, ktĂłre zaniedbuje własną rodzinę i praktycznie non-stop siedzi u chorej matki. Cierpi na tym cały jej związek, całe marzenie o rozwoju. Ĺťaden zdrowy emocjonalnie rodzic NIE POZWOLI, by jego dzieci tak się poświęcały. Jeszcze raz przepraszam za właĹźenie w buciorach w bądĹş co bądĹş intymne sprawy.                   

Tomek

To chore poglądy. Tacy ludzie właśnie wymyślają "umieralnie" i eutanazję. OKROPNOŚĆ!

W psychoterapii tkwi przekonanie że dziecko nie może wybaczać matce. Ten kto wybacza czuje się "wyższy" od osoby, której wybacza. Dziecko nie może być "wyższe" od rodzica. Dziecko ma uznać, że "krzywda zadana przez rodziców ma służyć "jego wzrastanu/rozwojowi/nauce".
Na terapię przychodzi osoba. Celem "wyleczenia" tego problemu (rodzic-dziecko) osoba ma zweyfikować swój stosunek do rodziców. Celem zweryfikowania problemu ze swoim dzieckiem PRACUJE SIĘ Z RODZICEM lub innym wstępnym osoby przychodzącej na terapię. Zrozumienie ich postępowania jest zaczątkiem korzystnych przemian.

A to już jest tekścik ala"toksyczni rodzice" błeeee--- pranie mózgu!
Jak matka ,która zostaje kaleką ,może wywołać poczucie winy u córki ? I dlaczego córka ma zaniedbać własną rodzine?
Skoro kalectwo matki tak wpłynęło NIEKORZYSTNIE na "SZCZĘŚLIWE MAŁŻEŃSTWO" - to małżeństwo to nigdy szczęśliwe nie było!!!
Bo mąż, gdy kocha włąsną żonę ,to będzie kochał i szanował ,również wszystko ,co jest z nią związane-jej matkę również . A jeśli tak nie jest ,to przy pierwszym potknięciu się rozpadną-gwarancja 100% .

Chore poglądy!

A mnie się wydaje ,Ĺźe  powodem trwania Rudki przy jej ciężko chorej matce, jest jej miłość do matki,ktĂłrej matka ją wcześniej nauczyła obdarowując ją tą miłością i Rudka to obdarowanie kiedyś tam odczuła i przyjęła,bo zdarza się ,Ĺźe inni tego nie przyjmują.
.Ja się Tomek nie dziwię ,że Ty Rudki pojąć nie możesz ,bo Ty nienawidzisz swoich rodziców ,a tym samym nigdy byś im nie pomógł.
Rudka jest obdarowana naturalnymi uczuciami -poprostu,obdarowana człowieczeństwem.Widzi ,że matka potrzebuje pomocy ,więc jej pomaga,bo ma uczucia.Kto ich nie ma--nie jest człowiekiem.
Rudko podziwiam Cię i wiem co to znaczy.Wiem ,że matka może nie dawać Ci do zrozumienia jak bardzo jest Ci wdzięczna ,ale tak jest!Ona jest Ci wdzięczna!Kiedyś ,to przeżyłam...
Rudko tak jak Ty postępujesz i pomagasz ,kiedyś to zostanie Tobie wynagrodzone.W życiu są takie zbieżności sytuacji ,że człowiek czasem nie jest w stanie niczego przewidzeć.
Z resztą ,co ja będę pisała ,przecież sama wiesz ,jakie jest życie.

J.G Kruger (1752) - kolejny przykład dawno-dzisiejszej pedagogiki, wyrosłej ze ST jakże znakomicie i trafnie nazywanej "czarną".
    Oto co pisze:

" Nieposłuszeństwo syna znaczy tyle co wypowiedzenie wam wojny. On chce wam wyrwać władzę, a wy winniście odpowiedziec na przemoc przemocą, by potwierdzić wasz autorytet, bez którego nie ma mowy o żadnym wychowaniu ".

    Jak na dłoni widać w tym fragmencie, Ĺźe rodzice mają traktować swe dzieci jako rywali. To nawet nie jest przeraĹźające, bo o tyle zrozumiałe, Ĺźe autor cytatu  rĂłwnieĹź był ofiarą tego rodzaju "rodzicĂłw" . Gdyby ich kochał i vice versa, nigdy nie napisano by takich słów.
    To nie do wiary, rodzic walczący z dzieckiem o władzę, ale  jak moĹźna temu zaprzeczyć, gdy  rzeczywistość nie skrywa się za całunem wyparcia.

Tomek
 

Ten cytat nie mowi o braku milosci ze strony rodzicow,
kazde dziecko jest odrebna osobowoscia,ktora musi jakos zbadac swoje umiejetnosci,dziecko w ten sposob ksztaltuje swoj charakter,sprawdza swoich sil ,uczy sie na dorosle zycie,
to tak jak kazde szczenie drapieznikow uczy sie na wlasnych rodzicach lub rodzenstwie walczac ,
nawet do krwi,by zdobyc doswiadczenie na samodzielne zycie,
samica kazdego zwierzaka karci swoje male,bo wten sposob chce ostrzec przed niebezpieczenstwem,to ma byc nauka,
podobnie rodzice,co robia czy zle czy dobrze zalezy kto jak na to patrzy, staraja sie dac swoim potomkom na dalsza droge zarowno swoj bagaz doswiadczen ,nakazow,zakazow,wskazowek a dziecie uksztaltuje sie i tak inaczej,bo kazdy czlowiek jest niepowtarzalnym idywidualista.

Porównujesz się Kodar ze zwierzętami tylko, gdy Ci to pasuje.
        Podejrzewam, Ĺźe w materii religijnej juĹź takich parareli nie stosowałabyś.

  I jeszcze jedna sprawa. Wiedziałem, Ĺźe większość z Was będzie broniła tego rodzaju zachowań, gdyĹź sama je stosuje, bądĹş stosowano je na niej. Nie przeszkodzi mi to jednak w dalszym  udowadanianiu tego rodzaju bestialstwa.
    Zadziwiające, jak większość ForumowiczĂłw broni ustawy antyaborcyjnej lub wypowiada się negatywnie o eutanazji, aby zaraz potem przyznać słuszność przemocy rodzicielskiej. Tego rodzaju hipokryzję usprawiedliwia jedynie fakt nieświadomych, ukrytych prawdziwych uczuć, do ktĂłrych wobec rodzicĂłw gro z Was nigdy się nie przyzna. Wasza nienawiść do niewłaściwych adresatĂłw nigdy nie minie, bo

- nie przyznajecie się do niej
- ma niewłaściwy kierunek , a zatem nie pozwolicie jej ustać i wyciszyć się
- zamiast do krzywdzących i nieumiejących kochać rodziców, czujecie ją do samych siebie lub do tych, którzy "uruchamiają" niewygodne , ale wciąż nieuchwytne dla świadomości treści.

Tomek
           

T.przeszedles samego siebie  :shock:
jezeli  adresat jest niewlasciwy,to po co  mam go nienawidziec??
moze tego wlasciwego jest lepiej nienawidzic, :lol:
ale i tak nie potrafie nienawidziec,to uczucie odstepuje z pelna  wiara,ze  bedziesz ja umial wykorzystac , tobie  :lol:

Czyli prawdopodobnie nie potrafisz rĂłwnieĹź kochać. Człowiek posiada całą gamę uczuć, a  oderwanie się od nienawiści, powoduje, Ĺźe ona zostaje na zawsze w postaci nieświadomej. Nie moĹźe się wyciszyć ani zakończyć , bo nie zna adresata.
        KaĹźde szczere uczucie musi być kontemplowane, w pełni doświadczone. Tylko to gwarantuje "rozpuszczenie się" tych niegatywnych emocji. Człowiek, ktĂłry uwaĹźa , ze nie zna nienawiści, okłamuje sam siebie, a wyparcie to proces szybki, natychmiastowy  i nieświadomy. Osoby stłamszone w dzieciństwie, wypierają wszystkie złe cechy swoich rodzicĂłw, a zastępują je idealizacją, ktĂłra trwa przez całe zycie. Jej konsekwencje są katastrofalne. Nie ma szczęscia w związku, z samym sobą, brak toĹźsamości, kłopoty zdrowotne, przeniesienie odpwiedzialności na siebie lub przypadkowe osoby i to ciągłe zaprzeczanie sugestiom o przeszłości.
                    Myślisz Kodar, Ĺźe pisze to, by prowokować ?

Tomek

juz "glupie" zwierzeta ucza swoje male zachowania najlepszego ,bo chodzi o przetrwanie gatunku,czyli przyroda jest madra i tam trzeba szukac przykladow i nauk,

a rozumni ludzie uwazaja nadal,ze najgorsze co moglo ich spotkac,to sa  rodzice i nienawisci do innego  czlowieka :lol:

nienawisci do innego  czlowieka
powinno byc  bezinteresowna  milosc do drugiego czlowieka,

Co rozumiesz przez bezinteresowną miłość do drugiego człowieka ?

Tomek

Zastanawiajace, jak w temacie rodzicow trudno jest czytac ze zrozumieniem, co sie ujawnia w wiekszosci postow. Podobno w ogole niewiele ludzi potrafi tak czytac cokolwiek ale ten temat bije wszystkie na glowe. Bog, religia i inne takie sa daleko w tyle. Naprawde ciekawe.

Tomek -bardzo ciekawe pytanie mi zadałes
  i typowy  przykład ,gdzie rodzina,rodzic jest przyczyną rozkładu małżeństw.
  Zgadzam sie z Tobą,tylko w tym wypadku jeĹźeli jedno z małzonkĂłw zapomina ,ze ma tez i swoją rodzine . W Ĺźyciu jednak bywają tragedie ,ze wsółmałżonek musi zrozumieć rozpacz ,bĂłl
    chęć tkwienia czasami przy rodzicu
    Otóş dlaczego w tym tkwie -przez przypadek -
  bo w zasadzie wychowałam sie u ojca ,matce uciekłam gdy miałam 12 lat .
  Nie jest to osoba zrĂłwnowazona i nie oczekuje od niej miłosci a tym bardziej przeprosin.
  Chyba bym zawału dostała ,jakbym  usłyszała ciepłe słowo -zrozumienia
  to jest po prostu niemoĹźliwe. Gdybym miała czas wypełniony dziećmi i rodziną
    wtedy napewno byłoby inaczej . teraz traktuje
  to bardziej jako obowiązek  zwłaszcza ,ze prawo i dobre obyczaje tego wymagają.
  Zrobiłam nawet dla niej więcej bo po 50 latach rozwodu  -sciągnęłam  ojca .
  No cóş trzeba mysleć pozytywnie i cieĹźką prace policzyć sobie za ćwiczenia odchudzające.
  Gdybym była w waszym wieku to siłą rzeczy miałabym bardziej romantyczne zainteresowania.
     
         
   
   

            Korzystając z tematyki tego wątku, zainteresowanym proponuję kilka znakomitych filmĂłw, w ktĂłrych moĹźna odnaleźć sporo z tego, o czym tu piszemy. 

- "Dead Poets Society" (Stowarzyszenie Umarłych Poetów) - reż. Peter Weir
        Tutaj uwagę zwraca relacja między głównym bohaterem - młodym, utalentowanym artystycznie człowiekiem, otwartym na myśl, a jego ojcem - apodyktycznym, "militarnym" umysłem, ktĂłry za główny cel w Ĺźyciu uznaje posłuszeństwo, porządek (zwróćcie uwagę na rĂłwniuteńko ułoĹźone pantofle pod łóżkiem). Nie potrafi okazać synowi nic więcej ponad nakazy i zakazy. Przeciwstawia się jego rozwojowi, co doprowadza do.....

- "Plac Zbawiciela" - panśtwa Krauze.    O tym filmie juĹź pisałem. Niespełniona, nieszczęśliwa matka zamieszkuje w jednym małym mieszkaniu wraz ze swoim synem, jego Ĺźoną i dziećmi.  Syn jest totalnie uzaleĹźniony emocjonalnie i finansowo od matki. Toksyczne relacje w rodzinie nie pozwalają przezwycięzyć codziennych problemĂłw i utrzymać uczucia. Matka steruje Ĺźyciem syna na kaĹźdym poziomie, a on sfrustrowany wylewa złość na Ĺźonie, bo nie potrafi przeciwstawić się matce. Cała sytuacja zmierza do mało szczęśliwego końca.

- "Pianistka" - reĹź. Michael Haneke. Mocno kontrowersyjny film, wręcz szokujący. I tutaj mamy wyjątkowo mocne i patologiczne uzaleĹźnienie cĂłrki od matki, ktĂłre implikuje szereg dewiacji zarĂłwno seksualnych jak i  aberracji w postrzeganiu rzeczywistości. 

- "Dom WariatĂłw" - Marek Koterski
    Pierwszy film, w ktĂłrym Marek obsadził swoją ulubioną, jakĹźe tragikomiczną postać Adama Miauczyńskiego. Najbardziej eksperymentalny jeśli chodzi o formę film Koterskiego, dla wielu wydający się bezsensownym, lecz  generalne przesłanie jest dość oczywiste. Mamy podany za pomocą symbolicznych niedomĂłwień, półgestĂłw, wyrwanych komunikatĂłw obraz rodziny, gdzie nie ma Ĺźadnych uczuć, prĂłcz  pasywnej agresji, sprzeczek i umniejszania. W tym wszystkim dorosły, całkiem wycofany Miauczyński. Niesamowite kino wymagające otwartego umysłu i skupienia.

- „ Dzień Świra” – Marek Koterski
        ZnĂłw Adaś Miauczyński, tym razem jako nie mogący odnaleźć swego miejsca w Ĺźyciu  intelektualista. Słabo zarabia jako polonista, ma nieudane Ĺźycie seksualno-uczuciowe, wkurza go tępe otoczenie. Dodatkowo obciążony jest poczuciem winy wobec matki, ktĂłra pod maską troski kryje obojętność i nieumiejętność słuchania swojego dziecka.

- „ Wszyscy jesteśmy Chrystusami” – Marek Koterski
        Tu Adaś jako alkoholik i jego syn jako narkoman. Film o upadku , powstaniu. Całość wieńczy niewiarygodna, piękna i szczera konfrontacja syna z ojcem, gdzie obydwaj wszystko sobie mĂłwią i uświadamiają. Warto zwrĂłcić uwagę na ten finalny epizod, gdyĹź przez „przypadek” moĹźe umnknąć - nawet wytrawnemu widzowi.

- „September” (Wrzesień) – Woody Allen
      Woody na powaĹźnie. Mądry, bardzo mądry film obnaĹźający niezwykle skomplikowane relacje rodzin, kĂłre spotykają się w jednym domu. Wychodzą jak upiory z ciemności wzajemne pretensje , urazy, skrywane uczucia. Niestety, nic nie zostaje naprawione ani uzdrowione. Ja kocham twĂłrczość Allena, a ten film naleĹźy do tych najlepszych Mistrza. 

- „Psycho” – Alfred Hitchcock
  Czy tutaj komentarz jest potrzebny ? W konwencji thrillera i kina na póły rozrywkowego mamy całkowitą i patologiczną identyfikację ze zmarłą matką, prowadzącą do seryjnych zabĂłjstw.

Ps: Przypomnę sobie więcej tytułów , to  napiszę.

Tomek

Jak widzę fascynuję Ciebie sma patologia.

Mylisz się, ale to zrozumiałe, bo za wszelką cenę chcesz utrzymać status opozycjonistki.
              Dlaczego nie potrafisz wynieść się poza przekorę i złośliwość ? Odpowiem Ci - poniewaĹź poruszam wyjątkowo niewygodne dla Ciebie tematy. To jedno, a reszta...sama sobie odpowiedz, o ile jesteś wobec CAŁEJ siebie szczera.

ps: Tłumaczenie Ci,  Ĺźe ponad wszystko cenię piękno, prawdę i szczęście..i właśnie dlatego staram się zrozumieć tego przeciwności - niczego nie zmieni. W jakiejkolwiek pozycji bym się nie ustawił, będziesz zachowywać kontrsugestywność z wyjątkowo oczywistych powodĂłw.

Tomek
           
         

To fakt, ze nie potrafi  "słuchac swojego dziecka" ale czy "kryje obojetnosc" czy to po prostu kolejna faza otepienia starczego?

To jest dobre pytanie!
Moze  "opentana" jest przez "stereotypy" - mam na mysli kultowa !!!!!  scene "modlitwy - Kto ty jestes..."
Moze zatracila w wyniku "sklerozy"(powodowanej zla dieta - topila sie w cholesterolu ???) inteligencje, a moze nigdy jej nie miala za duzo,
bo geny miala bardziej "szympansie" ?????  :D :D :D

grizzly,super rozumujesz,
tak jest w zyciu,powinno sie tez takiego rodzica zrozumiec,dlaczego kieruja  nim negatywne a nie pozytywne pobudki,
taki czlowiek nie powinien byc przez nas odrzucony lub krytykowany,bo nie wiemy co nim kieruje,bo on sam  nie potrafi tego sobie uzmyslowi,
takie rodzinny powinne podlegac wspolnej terapi
zadna z czlonkow takiej patologicznej rodziny nie zasluguje na nienawisc,
najpierw trzeba wyczerpac wszystkie aspekty,zglebic tajniki ,by osadzac....

Tomek

To jest,  jeszcze lepsze pytanie!!!

Ja, rowniez nad tym sie zastanawiam?
Tak-sobie-przypuszczam, ze to dlatego,  ze mowicie " innymi jezykami".
Rozne sa,  rowniez  metody "postrzegania".
Ty postrzegasz "racjonalnie" a  Ona na "wiare" stereotypowo. 

Ty masz "duza wiedze" na temat konkretnego "fenomenu"(czytasz, analizujesz, dyskutujesz, jestes osobiscie zaangazowany)
po prostu, mozna powiadziec, ze jestes w jakims sensie "ekspertem" co do tego fenomenu  natomiast inni sa po prostu laikami.

Natomiast gdy laik w jakiejkolwiek dziedzinie "kierujac sie stereotypami" udowadnia swoje racje  na "wiare" w to co wie,
a wie bo tak zostal "zaprogramowany" przez "dyzurny dogmat" rozprowadzany w jego "owczarni"
to wyjatkiem !!! od reguly, bedzie sklonnosc do "poznania" i logicznej konsekwencji - odrzucenia dogmatu. :D :D :D

Powielamy schematy myślowe po przodkach (grzech pierworodny  :shock: ?)
Rzeczywiście krzywdziciele czasem nie zdają sobie sprawy, Ĺźe ...zadają krzywdę. Dopiero jak napotkają ścianę  moĹźe zaczną analizować/myśleć.
Powinniśmy Uoptymalniać  dietę przy ...kaĹźdym napotkanym kłopocie trudnym do rozwiązania.

To czemu tego nie robisz ? Masz pełne prawo do krytyki, osądu, opiniotwórstwa. Takie samo jak do miłości, samodzielności i życia. Skoro piszesz o analizie, zrób to, ale...odnośnie faktów.
      Piszesz, Ĺźe nie naleĹźy krytykować. Owszem, naleĹźy.

Tomek
   

Jak narazie to NIC nie wniósł konsruktywnego do tego forum o diecie optymalnej.
Jak narazie uprawia (a przewaĹźnie  kopiuje) tematy coś z psychiatrii. Tak dopomina się o merytorykę, a omija meritum tego forum.

Moż coś z Twojej prawdy tutaj jest, ale to smutna prawda...
Cenisz pięko, a lubujesz się w patologicznych rozważaniach rodzic-dziecko.
Szczęście nie przemawia z Twoich postów.
Mam odwagę mówić prsto i szukam prostych rozwiązań, a nie komplikować i wymyślać bóg wie co.

Kiedyś Jona Wam napisała: "co Wy pitolicie"?
Podtrzymuję to.

  To prawda. Staram się pisać o tym, co wiem. Rzetelną wiedzę na temat sposobu Ĺźywienia wniĂłsł Jan Kwaśniewski, a rozwija kilka osĂłb, wobec ktĂłrych moja wiedza na ten własnie temat jest niczym. Dlatego milczę i ograniczam się do szczątkowych sugestii o Ĺźywieniu, właściwie opartych tylko na własnych spostrzeĹźeniach.

Tomek

  Halina, wolisz maskę szczęścia czy szczęście ? Musisz się zdecydować.

      W naszych postach jest prĂłba zwrĂłcenia uwagi właśnie na element szczęścia, ktĂłre jest więzione przez patologię. Nie widzisz tego, jak sama piszesz, poniewaĹź istnieje coś, co kaĹźe Ci widzieć w nas negatyw. To coś panuje nad Tobą i nie dopuszczasz tego do głosu. Jung nazywał to Cieniem,  a ja sprecyzuję - to treści nieuświadomione i będę nudny - nie przeĹźyte uczucia. Generalnie rzecz ujmując  - to cały świat emocji, myśli i uczuć, ktĂłrych nie dopuszczasz do świadomości, a gdy ktokolwiek przez przypadek dotrze do nich, wytaczasz cały arsenał zaprzeczeń  i złośłiwych uwag. Słuchaj Halino, nie działają na mnie tak jak uwaĹźasz, poniewaĹź doskonale wiem, skąd się biorą. Cytowanie jednej z najbardziej nienawidzących siebie i innych osĂłb, nie jest dobrym, ani szczegĂłlnie mądrym posunięciem. Chwytasz się brzytwy zupełnie niepotrzebnie.

ps: Zdajesz sobie sprawę, ile osób tutaj na forum udaje szczęśliwych ? Łudzą się, że żywienie nałoży im różowe okulary a problemy rozwiążą się wraz z opróżnionym talerzem z kolejnym tłustym posiłkiem. O ile mi czas pozwoli, będę pisał wciąż o tej tematyce, gdyż jest to jeden z najważniejszych i najbardziej okrytych tabu tematów świata. Kilka osób dokonało tu przełomowych osiągnięć i podobnie jak pan Kwaśniewski spotkali się z murem zaprzeczeń i złośliwych uwag. Mało tego, ich wiedza nie ogranicza sie do teorii, jak tego barrrdzo chcieliby oponenci.
  I jeszcze jedno. Halina, niewaĹźne jaka jest prawda, waĹźne Ĺźe to prawda.  Dlatego najczęściej jest smutna, poniewaĹź sami ludzie sobie to zgotowali.

Tomek

Halina ,Nic już napisała -że tu nie każdy w zasadzie rozumie  temat
bo małą mamy wiedze,  co najwyżej możemy rozmieniac sie na drobne
  i analizowac swoje  i bliskich  doświadczenia . Sukcesy albo porażki życiowe
  możemy zwalić na rodzine albo środowisko i co by w tym kotekście powiedział
   to wszystko jest prawdą .
     Każdy inaczej reaguje na taką samą sytuacje ,
  bo jeszcze  decydują  za nas geny .  
  No i jak przysłowie mówi "wpuść małpe na salony to  i tak zostanie małpą"
Lubie zwierzaki i ciągle je podpatruje
    każde ma swój charakterek.Juz od najmłodszych chwil widac róznice.
     w zabawach ,zachwaniach ,łapczywości , agresji ,śmiałości i potrzebach czułości .
   a przeciez  zwierze  nie jest edukowane a matki też są różne i nie zawsze
    opiekuńcze.
   Duzym sukcesem jest jeżeli rodzice z dużą wiedzą potrafią pięknie dziecko
     wyczuć jego predyspozycje i przygotować do samodzielnego zycia .
Porażką-, jest  jak dzieci biją rodziców o czym tutaj tak mało.
Tomki mają wiedze,i byliby wspaniałymi wychowawcami -bo każdy
" kto ma dzieci to wie jaka to przyjemnosć  a kto ich niema to też wie i dlatego ich nie ma"
       

Tomek  :D :D :D
    szczeście to nie tylko kochać czy być kochanym ale BYĆ.
        Ja sądze ,ze tu sami szczęśliwi ludzie ,tylko kaĹźdy na swĂłj indywidualny sposĂłb
    nawet jezeli błędy popełniają w Ĺźywieniu i myśleniu .

Nie wystarczy po prostu "być". Opowiadam się za życiem ŚWIADOMYM, a to nie to samo, co zwykłe "być".
Nie zgadzam się też z tym, że "tu sami szczęśliwi ludzie", wystarczy uważnie i wnikliwie czytać posty i mieć odrobinę wiedzy na temat mechanizmów obronnych człowieka. Ale o tym było już wiele razy.

M

To Ty za bzdury wypisujesz na forum poświęconym dzieł Jana Kwaśniewkiego.

To kiedy dasz spokuj i uznasz, że tacy jesteśmy ,jacy jesteśmy? Czy mamy paść na kolana i wołać: mea kulpa. mea kulpa...

Czy takie Wasze szczę ście jest pozorne, zę doszukujecie się tego u innych ? w myśl przysłowia „ Nie ma większej radości dla głupiego jak znaleźć głupszego od siebie".

Warto zadać sobie pytanie, dlaczego tak się dzieje, gdzie leży prawdziwe źródło dziecięcej frustracji, która znajduje swoje ujście właśnie w taki sposób.

    Zdarza się i tu Rudka masz rację, że  dzieci podnoszą rękę  (i nie tylko) na swoich rodziców. Dzieje się tak, gdyż robią dokładnie to samo co rodzice, którzy ich prali. Czynią to jednak za każdym razem osoby nadpobudliwe, nie dające się nawet przemocą zamienić w ciche, wycofane, zastraszone dziecko - czyli domowe , tresowane zwierzątko. Popychanie rodzica, darcie się na niego, poszturchiwanie, ciągnięcie za spódnicę to zachowania agresywne charakteryzujące dzieci  pozbawione uwagi, pewności siebie i poczucia bezpieczeństwa.
    Większość wychowanków zamienia się jednak w wystraszone zwierzę, niezwykle podatne na wpływ tzw ulicy czy nawet mediów.
  Nie mając akceptacji w domu, szuka jej na podwórku, we wzorcach osób silnych, władczych, pięścią załatwiających problemy. Potrafi się podporządkować tylko ludziom agresywnym, a w wielu przypadkach samo wiedzie prym. Dochodzi do napadów, zabójstw itp.
        Wszystko to, co widzicie na ulicach, jest wynikiem błędów rodziców. Człowiek potrzebuje akceptacji, miłości, poczucia bezpieczeństwa. Gdy ich nie dostaje "schodzi" na bok lub staje się kopią swoich rodziców. Cżesto jest tak, że społeczeństwo się dziwi, jak to możliwe, że dzieci z tzw dobrego domu, popełniły przestępstwo. Odpowiedź może być tylko jedna, to nie był dobry dom. W kulturze dobry dom oznacza grupę ludzi, którzych nieposzlakowana opinia wynika najczęściej z konformizmu wobec obcych, a tyranii lub obojętności wobec swoich dzieci.
  Ten post jest nieco chaotyczny. Postaram się to opisac bardziej przejrzyście przy okazji.
           
ps: Rudko, daję sobie uciąć głowę - a jak to powiedział Allen - to jedna z dwóch ulubionych części mojego ciała - że większość obecnych tu osób łacznie z Tobą, nie odczuwa szczęścia, nawet w indywidualnym pojęciu. Ludzkie życie nie polega na trwaniu , to zbrodnia wobec siebie.
       Jeszcze raz i do znudzenia. Gdy człowiek nie pokocha samego siebie, NIGDY nie pokocha innego cżłowieka. Będzie jedynie sycił się jego energią jak wampir, a społeczeństwu obwieści , że czuje bezinteresowną miłość, której nie ma i jest utopią.

Tomek

Ło matkoooo.... Halinko ,możesz nie zgadzac sie z Tomków teorią  ,ale tutaj akurat
 nie ma potrzeby powoływać  sie na Doktora, bo to są wolne tematy
  po tytułem jak wyżej -. a jak sie teraz doczytałam powinno być o szczęściu .
  Też międzywierszami nie doczytałam -,bo mnie trzeba łopatologicznie.

zgadzam się z Tobą o SZCZĘŚCIU!

1) Piszemy o rzeczach, które są niezwykle ważne, co doskonale potwierdza Twoja reakcja.
2) Piszemy o tym w dziale "WOLNE tematy", a jak sama nazwa wskazuje, dział ten zachęca Forumowiczów do pisania o wszystkim, co ich interesuje.
3) Omawianiu spraw związanych z JK i ŻO/DO służą wszystkie pozostałe działy tego Forum.
4) Nikt (a więc również i Ty, Halino) nie ma obowiązku czytać i odpisywać w założonych przez nas wątkach. Ani w żadnych innych. Tak jak ja nie czytam i nie komentuję niezwykle powiązanych z tematyką JK horoskopy Morgano, tak i Ty możesz darować sobie nasze wyjątkowo "bzdurne" posty na tematy stosunków rodzice-dzieci.

Marishka

Faktycznie jak nic ciekawego się nie dzieje na forum, to zawsze możesz popisać sobie z Tomkiewiczami.

Jednym słowem, uważasz, że nic ciekawego na forum się nie dzieje, skoro tak śledzisz nasze posty. Piszący "na temat" mogą poczuć się urażeni.
            Wcześniej tak bardzo zarzucałaś nam, Ĺźe pomijamy tematykę forum, choć właściwie reagowałaś tylko na nasze posty. Dziwne.
 
ps: Halina, czyli jednak nie wzniesiesz się ponad złośliwość ? A to szkoda.

Tomek

Tomek -szkoda by było Twojej głowy
   bo tak jak pisałam -każdy ma swoją indywidualną definicje szcześcia .
  Ja" mówie ,ze nigdy nie jest tak dobrze ,ze nie mogłoby byc lepiej"
      Poprawiłeś mnie ,że" byc świadomym "słusznie -właśnie wydaje mi sie ,ze jestem.
      ale czy tak do końca, no cóż  największym dla mnie nieszczesciem jest, upływający czas
       a piękne młode kobiety -ale to już chyba zazdrość .
     Po za tym najważniejsze ,że nie ma w moim życiu jak narazie większych problemów
   mam troche czasu na kompa -czy to nie szczęście?
       

Absolutnie się zgadzam. Jest tylko jedno pytanie - ilu sposród przyznających się do szczęścia, jest wobec siebie szczerymi (w kontekście tej deklaracji).

Tomek

Tekst ten w pigułce wyjaśnia niezwykle subtelne składniki relacji rodzice-dzieci w kontekście tzw "czarnej pedagogiki":

http://www.przyjaciele.org/pomoc/czytelnia.php?id=15

Tomek

Nawet wśród, wydawałoby się stojących w opozycji do rozumu chrześcijan, mamy tak szlachetne przebłyski prawdziwej wiedzy o wyparciu w kontekście rodzica nieadekwatnego czy dysfunkcyjnego. Autor tego tekstu co rusz dotyka sedna sprawy, ale co kilka kroków potyka się o to, czego jeszcze chce się "trzymać" w swojej wierze. Postawa autora wymaga szczególnego szacunku, gdyż zdaję sobie sprawę jak bardzo trudne może być dla osoby irracjonalnej, czyli wierzącej spotkać się z prawdą i podać jej rękę - nawet gdy uścisk nie jest do końca stanowczy.
    Z wyrazami podziwu za odwagę wobec samego siebie dla twĂłrcy tekstu :

  http://www.osoba.pl/art/13.html

Tomek

Gdy byłam w szkole,mądra nauczycielka mówiła nam takie oto słowa :

"Nie udzielajcie nikomu rad ,jeśli nikt o nie nie prosi"

"Nigdy nie mów ,co byś zrobił na miejscu innej osoby,bo nie jesteś na miejscu tej osoby"

Nie udzielająjcie nikomu  rad ,bo nikt ty na Forum o nie nie prosi ,Ĺźebyście pisali jak wychowywać dzieci ,bądĹş jakimi rodzicami być.
Tymbardziej ,że ani nie macie dzieci , czyli rodzicami nie jesteście .Nie jesteście na miejścu osób ,którzy są rodzicami i maja dzieci.

Najpierw przydałoby sie trochę praktyki,to zrozumielibyście jedno z drugim ,że piszecie bzdury totalne.
Najpierw miejcie dziecko,może być nawet adoptowane ,ale ,żeby to było prawdziwe ,żyjące-żywe,rychliwe ,że wszystkimi cechami dziecka-dziecko,a nie
"wyjęte dziecko" z kartek książek.

Tomkiewicze jesteście przeciwni posiadaniu dzieci ,proaborcyjni , a zabieracie głos w sprawie wychowywania dzieci,co najważniejsze nie posiadając ich.
Stawiacie sie w pozycji zagorzałego ekologa ,wroga automobilizmu,który doradza jakiej firmy olej silnikowy jest najlepszy .
PrzecieĹź to absurd nad absurdami.

Wygląda na to ,że jesteście sekciarzami ,bo gdyby było inaczej ,już dawno przestali byście pisać o czymś ,co w ogóle nie leży w sferze Waszych kompetencji ani Waszego doświadczenia jako rodzica posiadającego dzieci.

"Prawda" (naduzycie) ,prawdy jako takiej niema i nie bedzie.Ale jesli ktos chce sie bawic w "Sedziego" to jest Jego sprawa .Wiara w e wlasny rozum tez jest w pewnym sensie ,a moze nawet i jest przejawem religii , tylko jest ona w opozycjii do istniejacej swiadomosci o rzeczach wykraczajacych poza nasza logika .Ale czy wszechswiat jest logiczny czy to co dotykamy widzimy czujemy jest logiczne??!! .Tak wiec czy wierzymy w Boga(tradycyjnie)czy tez ufamy naszym szarym komorkom o okreslonej liczbie i ciezarze to wedlug Mnie jest tez wiara dokladnie taka sama tylko ze w opozycjii do stereotypow , to tak jak w polityce sa rzadzacy i jest opozycja . czyli tak naprawde to samo ( gowno)!!!!!!!! > Tak wiec ten kto wyznaje ze nie wierzy jest takim samym "Smieciem" jak ten co wierzy ufff!!! hehe :lol: :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:

Uwaga bardzo waĹźne!

Proponuję zablokować możliwość wstawiania aktywnych hiperłączy (linków).
Ze względów bezpieczeństwa,blokuje to możliwość wykonania złośliwego kodu na stronie.

Chodzi o to ,żeby każdy musiał skopiować dany adres ,do nowej karty lub okna i otworzyć dany adres z innej karty lub okna przeglądarki,
co uchroni stronę (Forum) ,przed zbędnym spamem i możliwości ataków niektórych wirusów.

Czytałam o tym w gazetach komputerowych.

Ponieważ dziecko słucha i uczy się nie tylko z tego, co do niego mówi jego rodzic oraz jak się względem niego zachowuje (jakkolwiek piękne i szlachetne byłyby to rzeczy), ale również z tego, co ten rodzic mówi do innych ludzi, jak to robi oraz jak się względem nich zachowuje (ogólniej: z obserwacji jego postawy życiowej), warto odpowiedzieć sobie na pytanie: czy możliwe jest, aby być dobrym rodzicem dla swego dziecka bywając (w szczególności może być: będąc) jednocześnie w jakikolwiek sposób "złośliwym" dla innych ludzi? To tylko pytanie i nic ponad to...

Pewnie ,masz rację.Bo wyobraź sobie ,że masz dziecko i przy tym dziecku bjawiasz nienawiść do własnych rodziców.
Dziecko będzie czerpało wzorce z twojego zachowania i odpłaci Tobie tym, jak Ty "płacisz" własnym rodzicom.

Wszystkie sekty działają na zasadzie wyrwania człowieka z jego środowiska rodzinnego(np.dziecku wpajając  nienawiść do rodzicĂłw).
Dają mu jakieś substytuty rodziny (zamknięte wspólnoty,komuny),a działanie Tomkiewiczów wpisuje sie w taką strategię.

Trzeba się zastanowić dlaczego tacy ludzie ,którzy nie maja dzieci i nie chcą mieć , tak natrętnie pouczają w tej dziedzinie innych i to bardzo tendencyjnie( "ustawiają" rodziców jako złych,złych i tylko złych,bez możliwości poprawy).

Elmo: dziękuję za odpowiedź. :) Na marginesie chciałbym tylko dodać, że ja nie mogę mieć racji, bo niczego nie twierdziłem (chyba, że masz na myśli to, że warto odpowiadać sobie na pytania ;) ). Ja tylko pytałem, a odpowiedzi pozostawiam wam, w szczególności osobom aktywnym w tym temacie, wychodząc z założenia (nie ważne, czy błędnego, czy nie), że są bardziej kompetentne.

  Zadałeś pytanie, na ktĂłre odpowiedĹş nie nastręcza problemu, jedynie dziwi, Ĺźe je postawiłeś w obliczu wielokrotnie powtarzanych do znudzenia słów, Ĺźe :

- właściwie ukierunkowana i szczerze przeżyta nienawiść jest uczuciem wyjątkowo krótkotrwałym. Nie dochodzi do aberracji i tzw. "wyżywania się na innych".
        Jeszcze raz to napiszę - świadoma nienawiść pod właściwym adresem gwarantuje podstawy, by świadomie się jej pozbyć.
   
- człowiek czujący nieświadomą nienawiść jest jej ofiarą. Każdy może stać się dla takiej osoby kozłem ofiarnym , każdy może posłużyć za przypadkowy "kanał" frustracji. Wyrzekasz się prawdziwych uczuć, jak i również wszystkich inych prócz gniewu , złości , miłości - wyrzekasz się człowieczeństwa i stajesz się aktorem na usługach treści wypartych. Sprawdziłem na sobie, wiem o co chodzi.

- nie dostrzegasz przykładów nieuświadomionej nienawiści na tym forum ?

ps: Każdy człowiek był dzieckiem, a to dziecko jest w nim do końca zycia. Zaprzeczanie i ignorowanie uczuć i relacji tego okresu jest jak podłożenie pod siebie bomby z opóźnionym zapłonem.

ps2: Jak to moĹźliwe Tetryku, Ĺźe z taką łatwością przyszło Ci pozbyć się stereotypĂłw związanych z zywieniem, podczas gdy w kategorii relacji rodzcie-dzecko pozostawiasz stereotypy nietkniętymi - ba  ! Bo uświęconymi przez tzw tradycję jak i owo nieszczęsne czwarte przykazanie.
    Czy w dekalogu ktoś raczył napisać coś o szacunku dla własnych dzieci ? Nie, bo tu chodzi o bezwzględne i ślepe posłuszeństwo.

Tomek
             

Nie złe pytanie!

W dekalogu nie jest napisane o dzieciach ,ale Biblia mówi coś na ten temat.A ,że kiedyś chodziłam na zebrania ŚJehowy nauczyłam się czegoś takiego:
Cytuję:

CZY Syn BoĹźy miał czas dla dzieci? NiektĂłrzy z jego uczniĂłw uwaĹźali, Ĺźe nie. Pewnego razu prĂłbowali powstrzymać dzieci garnące się do Jezusa. On jednak, widząc to, powiedział: „PozwĂłlcie małym dzieciom przychodzić do mnie; nie prĂłbujcie ich zatrzymywać”. A potem serdecznie porozmawiał z grupą maluchĂłw (Marka 10:13-16). Tym samym pokazał, Ĺźe chętnie poświęca uwagę najmłodszym. Jak rodzice mogą go naśladować? Przykładając się do wychowywania swych dzieci i spędzając z nimi czas.

Oczywiście odpowiedzialni rodzice dokładają wszelkich starań, by troszczyć się o dzieci i dobrze je traktować. To naturalne, Ĺźe szanują ich godność i się z nimi liczą. Biblia ostrzegła jednak, Ĺźe w naszych czasach wielu ludzi będzie „wyzutych z naturalnego uczucia” (2 Tymoteusza 3:1-3). Ale nawet ci rodzice, ktĂłrzy serdecznie interesują się dziećmi, zawsze mogą ulepszyć swoje metody wychowawcze. JeĹźeli pragną dla dzieci tego, co najlepsze, chętnie uwzględnią omĂłwione poniĹźej zasady biblijne.
Nie rozdraĹźniaj

Doktor Robert Coles, doświadczony pedagog i psychiatra, powiedział kiedyś: „W dziecku rozwija się poczucie moralności. Nieraz myślę, Ĺźe to za sprawą Boga łaknie ono jakiegoś ładu moralnego”. Kto ma zaspokoić tę potrzebę?

W Liście do Efezjan 6:4 Pismo Święte nawołuje: „  Wy, ojcowie, nie draĹźnijcie swych dzieci, ale je wychowujcie, karcąc je i ukierunkowując ich umysły zgodnie z myślami Jehowy”. Czy zwrĂłciłeś uwagę, Ĺźe to zwłaszcza na ojcu spoczywa odpowiedzialność za wszczepienie dzieciom miłości do Boga oraz głębokiego szacunku dla Jego miernikĂłw? A w wersecie pierwszym tego samego rozdziału   apostoł Paweł nakazał dzieciom posłuszeństwo wobec obojga rodzicĂłw — zarĂłwno ojca, jak i matki.*

Rzecz jasna jeśli w domu nie ma ojca, jego obowiązki musi przejąć matka. Wiele samotnych kobiet z powodzeniem wychowuje dzieci, „karcąc je i ukierunkowując ich umysły zgodnie z myślami Jehowy”. Ale gdy taka matka zawrze związek małżeński, rodzinie powinien przewodzić chrześcijański mąż. A Ĺźona powinna chętnie z nim współpracować.
Mama krzycząca na córkę

Jeśli krzyczysz na dziecko, może czuć się rozgoryczone

Jak korygować dzieci, Ĺźeby ich nie ‛draĹźnić’? Nie ma na to gotowej recepty, zwłaszcza Ĺźe kaĹźde dziecko jest inne. Rodzice muszą jednak udzielać skarcenia w sposĂłb przemyślany i pełen miłości, zawsze szanując godność syna czy cĂłrki. Co ciekawe, wskazĂłwkę, by nie draĹźnić dzieci, powtĂłrzono w Liście do Kolosan 3:21.   Polecono tam ojcom: „Nie rozjątrzajcie swych dzieci, Ĺźeby nie popadły w przygnębienie”.

  NiektĂłrzy rodzice mają w zwyczaju podnosić głos czy nawet krzyczeć na dzieci. Traktowany w ten sposĂłb młody człowiek z pewnością czuje się rozgoryczony. Tymczasem Biblia stawia sprawę jasno: „Wszelka złośliwa gorycz i gniew, i srogie zagniewanie, i krzyk, i obelĹźywa mowa niech będą spośrĂłd was usunięte” (Efezjan 4:31). Księga ta uczy rĂłwnieĹź, Ĺźe „niewolnik Pana nie ma się spierać, lecz ma być delikatny wobec wszystkich” (2 Tymoteusza 2:24).

Jest jeszcze wiele wersetĂłw w Biblii ,co do wychowania dzieci....

Wklejam jeszcze jeden cytat ,co mĂłwi Biblia o problemie wychowywania dzieci:
To jest ,to czego słuchałam na zebraniach. W sumie nie wiem ,co na ten temat mówi kościół katolicki ,ale przekaz biblijny jest ten sam:
Rodzice
Dawajcie dzieciom dobry przykład

    * Poświęcanie dzieciom naleĹźytej uwagi

„PSYCHOLODZY mogą odwołać stuletnie poszukiwania sposobu na dobre wychowanie dziecka — nie dlatego, Ĺźe wreszcie go znaleĹşli, ale dlatego, Ĺźe go nie ma”. Tak w tygodniku Time napisano w recenzji pewnej książki na temat wychowywania dzieci. Powiedziano w niej, Ĺźe przyswajają sobie one przede wszystkim zasady wyznawane przez ich rĂłwieśnikĂłw, a nie przez rodzicĂłw.

Wpływ otoczenia to faktycznie potężna siła, ktĂłrej nie wolno lekcewaĹźyć (Przysłów 13:20; 1 Koryntian 15:33). Felietonista William Brown zauwaĹźył: „JeĹźeli dla nastolatka istnieje jakikolwiek po świecku pojęty BĂłg, to jest nim BĂłg konformizmu. (...) Odróşniać się to dla nastolatkĂłw coś gorszego niĹź śmierć”. Rodzice, ktĂłrzy nie wytwarzają w domu miłej i serdecznej atmosfery ani nie poświęcają dzieciom wystarczającej ilości czasu — co w dzisiejszym zagonionym świecie jest na porządku dziennym — w gruncie rzeczy wystawiają je na rujnujący wpływ rĂłwieśnikĂłw.

Ponadto w obecnych „dniach ostatnich” rodzina stała się celem swoistego ataku, poniewaĹź zgodnie z proroctwami biblijnymi ludzie są pochłonięci zabieganiem o pieniądze, przyjemności i samolubne korzyści. Czy powinno więc nas dziwić, Ĺźe dzieci stają się ‛nieposłuszne rodzicom, niewdzięczne, nielojalne, wyzute z naturalnego uczucia’? (2 Tymoteusza 3:1-3).

„Naturalne uczucie”, o ktĂłrym wspomina Biblia, to miłość łącząca członkĂłw rodziny. Dzięki istnieniu tej naturalnej więzi rodzice opiekują się dziećmi, te zaś lgną do nich. Ale gdy rodzice nie będą okazywać miłości, dzieci zaczną szukać wsparcia emocjonalnego gdzie indziej — zwykle u rĂłwieśnikĂłw, ktĂłrych wartości i postawy prawdopodobnie przejmą. Jednak sytuacji takiej na ogół moĹźna zapobiec, jeśli rodzina kieruje się w Ĺźyciu zasadami biblijnymi (Przysłów 3:5, 6).

Więc nawoływanie do nienawiści rodziców jest wielkim nietaktem ,tym bardziej ,że nie posiada się własnych dzieci ,nie jest się rodzicem,
Nie posiada się własnej praktyki.

ZwaĹźywszy na brak jakiegokolwiek autorytetu jest to wysoce nietaktowne !

Tetryk, wychodzę z założenia, że potrafisz odróżnić nagminną "złośliwość dla innych ludzi" (czyli źle ukierunkowaną, nieuświadomioną nienawiść, która wciąż szuka nowych kozłów ofiarnych) od całkiem normalnego uczucia złości w stosunku do osób/sytuacji wyrządzających krzywdę. Osoba nieświadoma swoich uczuć i ich prawdziwych przyczyn będzie tak samo kierować swoją nienawiść na swoje dzieci (które są najlepszym na świecie "materiałem" na kozłów ofiarnych) jak i na inne osoby. Osoba świadoma swoich uczuć będzie w stanie odróżnić prawdziwego adresata swojej złości/frustracji/rozczarowania od kozła ofiarnego, a więc nie skieruje swoich uczuć na niewinne dziecko (lub inną przypadkową osobę).

Dwa proste przykłady:

Osoba nieświadoma swoich uczuć zostaje niesprawiedliwie i brutalnie skrytykowana przez szefa. Ponieważ jest nauczona bezwzględnie szanować wszelkie zwierchnictwo, tłumi swoje poczucie niesprawiedliwości, frustracji i złości na szefa, nie wyraża oburzenia (m.in. np. ze strachu przed utratą pracy), pokornie pryjmuje obelgi i zniewagę. Jednak ta nieuświadomiona złość musi znaleźć gdzieś swoje ujście. Osoba nieświadoma wraca po pracy do domu i krzyczy na żonę, że zupa jest zimna i mało słona. Po chwili zauważa dziecko które niechcący rozchlapało swoją zupę. Dziecko dostaje za to kuksańca. Jeszcze chwilę później zostaje skopany pies, który zaszczekał w nieodpowiednim momencie. A osoba nieświadoma nadal nie odczuwa żadnej ulgi i nadal nie wie, co z tą złością zrobić. Skierowana na niewłaściwe osoby, nieuświadomiona złość nigdy nie mija.

Osoba świadoma swoich uczuć zostaje niesprawiedliwie i brutalnie skrytykowana przez szefa. Ponieważ czuje do siebie i swoich uczuć ogromny szacunek, nie jest w stanie stłumić swoje poczucie niesprawiedliwości, frustracji i złości na szefa. Spokojnie, aczkolwiek stanowczo, wyraża swoje oburzenie niestosownym zachowaniem szefa. Zdaje sobie sprawę z możliwości utraty pracy ale wie, że racja jest po jego stronie i że może wygrać np. sprawę w sądzie pracy, jeśli zajdzie taka konieczność. Osoba świadoma jest zdenerwowana i wie, że adresatem zdenerwowania jest wyłącznie szef i nikt inny. Wraca do domu, opowiada o wydarzeniu w pracy i swoich negatywnych uczuciach, nie odczuwając żadnej potrzeby wyżycia się na żonie, dziecku czy psie. Uświadomiona złość, skierowana na właściwe osoby, które ją wywołały, szybko mija i nie szuka kozłów ofiarnych.

Marishka

Przyznam ,że dawno nie zaglądałam tak "głęboko" do Biblii ,a tu takie ciekawe rzeczy!

Takie dzieci właśnie narażone są również na manipulację sekt u podstaw ,których leży wpojenie dziecku nienawiści do rodziców.
Co tu na Forum nagminnie się spotyka !

MY rodzice powinniśmy wiedzieć dużo na temat sekt i ich manipulacji.Mamy dzieci i trzeba je chronić.
Takich sekt powstaje coraz więcej i to nasze dzieci są na nie narażone.Musimy być czujni i nie dawać się zmanipulować i tłumaczyć i jeszcze raz tłumaczyć dziecku ,że jeśli cokolwiek usłyszy na temat czucia nienawiści do rodziców ,jest to początkiem manipulacji ludzi z sekt.

A jaki to ma związek z zacytowaną przez Ciebie wypowiedzią? A może to luźna dygresja po prostu?

Nie każdego Bóg wyposażył w lotny umysł ,więc skoro nie widzisz związku ,z zacytowaną przeze mnie wypowiedzią ,śpieszę z wyjaśnieniem:

Otóż :chciałam rozbudować scenę (kontekst) ,w jakiej poruszają się Tomkiewiczowie.

Jednakowoż dałeś mi coś do myślenia :Jaki maja związek Tomkiewicze z rodzicielstwem i jaki mają w tym interes tzn. nawoływanie do nienawiści do rodziców ....Tak jak pisałam ,takie "poruszanie się" jest podstawą sekt.

PS.Niech każdy przemyśli motywy ich postępowania.

np. Opeth - "Blackwater Park".

  tak po prostu i ot tak sobie. Pełnia.

Tomek

ehh, mam nadzieje, ze czym predzej pojawi sie Admin i miejmy nadzieje, ze ukroci wreszcie te kampanie oszczerstw.
Kazda wypowiedz niezgodna ze swiatopogladem, ewentualnie jesli czynia to Tomkiewiczowie, napotyka na dosyc niewybredna w slowach krytyke. Do słownika forum weszly frazy typu "chrzanić w bambus",  plus caly repertuar temu podobnych. Zdaza mi sie czytac jeszcze jedno forum poswiecone historii i tam sformulowanie plesc bzdury jest na indeksie. Tutaj jak widze obowiazuje pelen pluralizm - niestety jak najbardziej negatywna jego odmiana. Sugerowane przez autorke powyzej powiazania to dla mnie jakas skrajna forma absurdu, a zreszta...
I to wlasciwie byloby na tyle.

Dlaczego nikt nie przemyśli kontekstu ich działania? .Nie ,nie...z resztą jest paru Użytkowników ,którzy przemyśleli ich motywy.
Ale nie chcą zabierać głosu.
A moje wypowiedzi są jedynie odreagowaniem notabene delikatnym na ich wejście na nie swoją domenę.

PS.A co do słownika wyrazów Forum ,zaglądnij sobie do wątku "Dwie propozycje" lub poczytaj posty Tomkiewiczów.

To można sobie również poczytac słownictwo Tomkiewicza,oto jeden cytat:


" Daniel, Twoje platoniczne opętanie pogardą dla cielesności wymaga współczucia ,
jakie mógłby ofiarować
Ci tylko mędrzec. Ja nie potrafię i nie chcę.
Chrześcijańskie wynaturzenie jakie prezentujesz,
jest tak cholernie obmierzłe, że po prostu nie stać mnie na jakąkolwiek dozę kultury wypowiedzi.
Szlag mnie trafia, kiedy młody człowiek, który powinien dziękować Naturze i przypadkowi, że żyje
- zamiast próbować tak żyć, by nie cierpieć - rozpływa się w metafizycznym szambie
i to pod tak paskudnym szyldem."

Takich cytatĂłw jest mnĂłstwo!

Rozumiem, Ĺźe starasz sie dopasowac, a moze nawet przewyzszyc w doborze slownictwa innych cytowanych przez siebie uzytkownikow ? Czy to ma stanowic swoisty rodzaj usprawiedliwienia?

Cytuję drugi chamski post Tomkiewicza:

Gdybym napisał, że nasz Polaczek-Papież nie jest świetlistą postacią,
jaką się wszystkim wydaje, to mniejsza byłaby reakcja negatywna.
Dlatego ponawiam pytanie, czy w....a  Was gadanie o miłości ?
....  Dlatego bądĹş tak dobra i nie chrzań głupot. Mierzi Cię, wręcz razi obraz czyjegoś szczęścia.

Za wszelką cenę chcesz powiedzieć, że życie jest do dupy ,
a posiadanie dzieci to jakiś pieprzony egzamin. "

Nie wiem do kogo to było,ale było i wcale nie było to nie chamskie ,wrecz przeciwnie!

Następne chamidło Tomkiewicza:

" Ciekawi mnie Wasza opinia na temat stosunku narodu polskiego do byłego papieża a Benka XVI -ego.
….Benek ma przechlapane.
    Przede wszystkim dlatego, Ĺźe jest następcą - prawie Boga - JP2-go. Cholera, dla tłumu śmierdzących róşami radiomaryjnych beretowych ropuch, juĹź sam Rydzyk jest Bogiem  !!!  Wracając do rzeczy Benek musi zmierzyć się od samego początku z legendą. Swoją drogą, ciekaw jestem, co tak naprawdę myśli o tych polskich tłumach z kretyńskimi "zostań z nami" na ustach ? Myśli właściwie, mĂłwi jednak zupełnie co innego. Zgodzicie się ze mną w tym miejscu ?
>>>>
Jako, że Papa Paul był ziomalem Polaków, Benuś musiał nieźle się przyłożyć,
…w obliczu PapieĹźa Wędrowniczka jest nikim, namiastką Ojca Świętego.
……  MoĹźna sobie spokojnie spędzić starość, od czasu do czasu walnąć jakąć zakłamaną pierdołą ku uciesze prostego ludu. Lud przełknie kaĹźde g***o, bo w większości skłąda się z półgłówkĂłw, dających się omamic byle czym, byle to coś było w kontekście społecznego zalegalizowanego uwielbienia...
…Ratzinger jest bystry, da sobie świetnie radę - nawet gdy mu Wielgus nasrał na wycieraczkę.
….
ps: Ponoć o zmarłych mówi się albo źle , albo wcale (niezaleznie od tego , co zrobili). A guzik mnie to obchodzi !"


I co? Cackać sie z takimi ? A może jeszcze im bić brawo?


  Gdy byłam w Wiedniu jechałam metrem ,siedziałam koło Araba ,ktĂłry czytał Koran.
Spytałam co czyta,odpowiedział ,Ĺźe właśnie Koran ,on zas spytał mnie skąd  jestem .
Powiedziałam mu ,że jestem Polką.A on na to ; że wie ,że Papiez jest Polakiem .
I czuć było niekłamany szacunek dla naszego narodu i to z ust Araba Muzułmanina .
Jak można prezentować taki światopogląd jak Tomkiewicze,brak szacunku dla własnego narodu ,dla czyichś wyznań.
Co sobą prezentują? Jaki poziom kulturowo-intelektualny?
Ich odmiana kosmopolityzmy jest godna pożałowania.

W jakim języku z nim rozmawiałaś? Ja jednak Arabom nie ufam -nawet tym czytającym koran.
  Dla nich kaĹźde spojrzenie kobiety jest przyzwoleniem

W języku angielskim.Wyjątkowo skromny człowiek ,z resztą nie byłam sama, byłam również z moim przyszłym mężem jak sie okazało i rozmawialiśmy z nim o religii ,po prostu wzbudził nasze zainteresowanie.

Dobrze maja twoje dzieci -mama poliglotka dopilnuje ich edukacji,a kursy są takie drogie.

  :D No ...cĂłrcia jako jedyna w klasie dostała 6 z angielskiego  8) A i matematyka co teĹź waĹźne nie sprawia jej Ĺźadnych trudności-mam swoje metody nauczania ,Ĺźeby szybko pojmowała istotne wiadomości .
Przydał się jeszcze ten link Toana do poszerzenia nauki tego języka 8)
A i mąż zna angielski.

Tak więc widzisz Szymonie ,wbrew temu ,co mówią Tomkiewiczowie ,Tradycja jest bardzo ważna ,nawet Tradycja tego Forum(a może jeszcze innych).
Pisząc "Tradycja" mam na myśli historyczne odniesienie tego słowa.

Nie ma za bardzo sensu rozpisywać się o tym co chcę powiedzieć, więc krótko: po pierwsze - primo - nie musiałem za bardzo zmieniać swoich nawyków żywieniowych, niczego nie musiałem się pozbywać... żadnych stereotypów, bo moje wcześniejsze żywienie nie różniło się wiele od tego co teraz, więc nie wiem skąd i po co taka sugestia, po drugie - primo - co ma tutaj dekalog, a raczej moje rzekome z nim powiązania i w ogóle moje rzekome religijne stereotypy - nie wiem... możesz przyjąć do wiadomości jeśli masz trochę dobrej po temu woli, że nie pozostawiam żadnych religijnych stereotypów nietkniętymi, bo takich stereotypów najzwyczajniej w świecie nie mam, bo nie byłem wychowywany "w religijnych klimatach"; w koncu po trzecie - ultimo - osobiście spodziewałem się odpowiedzi albo "tak", albo "nie", albo "nie wiem", a nie próby dogłębnych analiz jakiegoś zjawiska...


Wychodzisz z dobrego założenia. Ja w stosunku do was też wychodzę z tego założenia. Napisałem "w jakikolwiek sposób złośliwym", więc np. w szczególności może chodzić mi o kogoś, kto celowo porusza swoim zdaniem trudne tematy na jakimś forum, wiedząc, że będzie burza, żeby namącić, ot, bez celu... bo ma taką patologiczną potrzebę, skądeś tam, nie będziemy w to wnikać skąd. Później toczy się przez kilkaset odpowiedzi kłótnia, z której nic nie wynika, o czym świadczy to, że za tydzień znów jest powtórka. Może chodzić też o inne przejawy braku taktu, a nie o to, że ktoś czuje złość w stosunku do kogoś, kto wyrządza mu krzywdę. W szczególności miałem na myśli kogoś, kto jest zwyczajnym mąciwodą... I proszę, nie mieszajmy do tego tematu religii, dekalogów, bogów, itp., bo to się już robi...

PS. Zadałem proste pytanie, w którym celowo podkreśliłem, że nie sugeruję żadnego mojego zdania w tym temacie, że nie jest to nic ponad pytanie, a zamiast prostej odpowiedzi dostałem analizę (opartą na niczym, bo się przecież nie znamy na tyle) moich postaw i próby jakiś wyjaśnień jakiś zjawisk. Ja te wyjaśnienia już wcześniej czytałem, ja liczę tylko na odpowiedź, która wbrew temu co mówisz Tomek ("pytanie, na które odpowiedź nie nastręcza problemu, jedynie dziwi, że je postawiłeś w obliczu wielokrotnie powtarzanych do znudzenia słów"), wcale nie jest taka oczywista zważając na to, co przy tym robisz... Masz rację, zdałem je w obliczu powtarzanych do znudzenia słów, ale zadałem je też w obliczu powtarzanych do znudzenia czynów, o których nie wspomniałeś...

Tak wiec zgodnie z tradycyjna zasada cheek for cheek, tooth for tooth nie przebierasz w slowach w stosunku do innych. A moze warto byloby skorzystac z innej tradycyjnej zasady "turn the cheek" ...?  :D

Mylisz się ,to nie są żadni inni .Gdyby ktoś przy Tobie nasr...ł na chodniku czy zwróciłbyś mu uwagę? Czy byłbyś tchórzem?
Z resztą o jakich innych piszesz ,nikt tu oprócz Tomkiewiczów nie wpaja nikomu antykulturowych postaw.
A jak im się zadaje konkretne pytanie ,to Ci ludzie nie chcą odpowiedzieć wprost tylko czekają na burzę.

każdy z nas ma jakies motywy np.ja mogę byc matką dobrą albo złą i reaguję tak albo tak.
ktoś inny też może być czarny albo biały ,w końcu na Forum możemy odgrywac różne role,z tym ,że np. moja postawa może być bardzo łatwo zinterpretowana i to negatywnie lub pozytywnie.Ale zawsze moje pobudki są czytelne psychologicznie dla innych(inna sprawa czy sa dobrze odczytywane).
Natomiast postawa Tomkiewiczów jest zupełnie niewytłumaczalna(nie wliczając patologii).

nie mylilbym tchorzostwa z pospolitym brakiem wychowania


kultura i judeo-chrzescijanizm to nie sa synonimy


raczej sa zniecheceni poziomem dyskusji


niezrozumiale nie musi oznaczac zlego (choc zazwyczaj oznacza  :D )

Cytuj post Tomkiewicz:

" Ciekawi mnie Wasza opinia na temat stosunku narodu polskiego do byłego papieża a Benka XVI -ego.
….Benek ma przechlapane.
    Przede wszystkim dlatego, Ĺźe jest następcą - prawie Boga - JP2-go. Cholera, dla tłumu śmierdzących róşami radiomaryjnych beretowych ropuch, juĹź sam Rydzyk jest Bogiem  !!!  Wracając do rzeczy Benek musi zmierzyć się od samego początku z legendą. Swoją drogą, ciekaw jestem, co tak naprawdę myśli o tych polskich tłumach z kretyńskimi "zostań z nami" na ustach ? Myśli właściwie, mĂłwi jednak zupełnie co innego. Zgodzicie się ze mną w tym miejscu ?
>>>>
Jako, że Papa Paul był ziomalem Polaków, Benuś musiał nieźle się przyłożyć,
…w obliczu PapieĹźa Wędrowniczka jest nikim, namiastką Ojca Świętego.
……  MoĹźna sobie spokojnie spędzić starość, od czasu do czasu walnąć jakąć zakłamaną pierdołą ku uciesze prostego ludu. Lud przełknie kaĹźde g***o, bo w większości skłąda się z półgłówkĂłw, dających się omamic byle czym, byle to coś było w kontekście społecznego zalegalizowanego uwielbienia...
…Ratzinger jest bystry, da sobie świetnie radę - nawet gdy mu Wielgus nasrał na wycieraczkę.
….
ps: Ponoć o zmarłych mówi się albo źle , albo wcale (niezaleznie od tego , co zrobili). A guzik mnie to obchodzi !"


To tak trzeba się zniżyć ,żeby podyskutować z Tomkiewiczami?
Im niĹźej tym lepiej?

Cytuj z Szymon :

"nie mylilbym tchorzostwa z pospolitym brakiem wychowania"

Kolejny ciekawy lapsus na Forum.To już musisz sam sobie odpowiedzieć za kogo się uważasz.

Szymon ja Ciebie zapytałam: czy gdyby ktoś przy tobie sr...ł na chodniku ,to czy zwróciłbyś mu uwagę? czy okazałbyś sie tchorzem?

A Ty mi odpowiadasz ,Ĺźe masz braki w wychowaniu .


Cytuję Ciebie :

"nie mylilbym tchorzostwa z pospolitym brakiem wychowania"

normalnie mnie rozwaliłeś  :lol:  :lol:  :lol:


Tylko mi nie imputuj ,ze jakis ktos sra (za przeproszeniem) z tchĂłrzostwa po chodnikach  :lol:  :lol:  :lol:

     Nie da się Tetryku na Twoje pytanie odpowiedzieć "tak" , "nie" lub "nie wiem". Twoje pytanie WYMAGAŁO analizy.
 Przepraszam ponadto za zbytnie uproszczenia. Fakt, nie znamy się - tylko czemu odnoszę wrażenie, że próbujesz wetknąć określenie "mąciwoda", tam gdzie zwyczajnie nie ma zastosowania.
       W najmniejszym nawet stopniu nie interesuje mnie prowokacja. O co mi chodzi ? Podam przykład:


 To napisała "Nik" na czwartej stronie tego wątku. Do odważnych należy wewnętrzna wolność i zgoda z samym sobą.
     W trakcie mojej bytności tutaj byłem mocno zaangażowany w proces uświadomienia sobie pewnych istotnych spraw i żałuję tylko , że odbyło się to kosztem poziomu niektórych moich wypowiedzi, ale jak to mówią  - nic za darmo. Pękała we mnie tama.
       Niektóre rzeczy faktycznie można powiedzieć, napisać w bardziej "człowieczy" sposób.

Tomek


   

 

miło, Ĺźe Cię rozbawiłem / rozwaliłem Elmo. I niech tak pozostanie.  :D A kwestie defekacji w miejscach publicznych pozostawiam Tobie do analizy w nastepnych 2000 postach

Mała dygresja(bo widzę ,że lubicie przywoływać sobie jakies pseudoautorytety)

Za sto lat ,wszyscy bedą wiedzieć kto to był np. Jan Paweł II  lub Desmont Tutu , a nikt nie będzie wiedział kto to był "nik"

To tyle o Waszych autorytetach ....

Acha  :D całe szczęście ,Ĺźe nie ma funkcji "edit" .Nawet za sto lat w googlach bedzie moĹźna o tym poczytać i się pośmiać.
To wejdzie do kanonu humoru  :lol:  :lol:  :lol:

ChociaĹź byś usunął całe Forum ,to i tak zostaną na świecie mirory  :lol:  :lol:  :lol:

Dobrej nocy Szymon  :lol:  :lol:

rzeczywiscie, szkoda, ze nie ma funkcji edit  :?

powinno byc, miło, że tylko Ciebie rozbawiłem / rozwaliłem Elmo.

Pozostali przeciez zrozumieli  :D

OK, nie wnikam w Twoje intencje. Ale skutki sam możesz zauważyć... Cenię wolnomyślicielstwo, ale nie wolną amerykankę, a czasem dochodzi do tego, że epitaty robią za argumenty... Napisałeś nie tak dawno, że to forum interesuje Cię w kontekście możliwości poruszania tematów ciężkawych, kontrowersyjnych. OK. Często zgadzam się z tresiami które piszesz, jeno dziwię się, że Ci się chce wchodzić w takie dyskusje, zwłaszcza, że dyskutowanie nie jest mocną stroną ludzi.


Też mam to poczucie w stosunku do siebie, a potem żałuję, nie tylko tego w jaki sposób zabrałem głos, ale też, że w ogóle to zrobiłem.

Sam widzisz Tetryku, jak szybko umyka Ci , co chciałem przedstawić jako przyczynę pierwszą.
    A jak byk napisałem, Ĺźe prze-cho-dzi-łem przez pewien proces , w ktĂłrym cięzko jest o zachowanie tzw. fasonu. Starałem się, niejednokrotnie nie wyszło. To jednak nie powĂłd, by rezygnować z istotnych tematĂłw. Uczyć się na błędach...piękna rzecz.
        Szkoda jednak, Ĺźe tak jednokierunkowo i wyrywkowo rozdzielasz sugestie. Sam nie tkwię na tym forum.

Tomek

Daj spokĂłj , Szymon , nie warto. :D

Edyto, powtĂłrzę za Brufordem: "Daj spokĂłj ,  nie warto".

ZajĹźyj co ta Miller ma do powiedzenia. To jest jak prof. Szostak - "5 x dziennie warzywka i owocki".

Czy ktokolwiek mógłby mi wytłumaczyć z sensem - co to jest "postawa antykulturowa"?

Dzięki Halino za radę!
Jednak są tu na Forum mądrzy ludzie!
Dzięki jeszcze raz ,bo bardzo lubię słuchać rad mądrych ,starszych i bardziej doświadczonych od siebie.

PS.Racja co do Miller ,a jeszcze jedna jest taka Susan Forward-coś w tym stylu:Nie pomagaj czasem rodzicom ,bo zburzysz własne małżeństwo ,a jeśli matka cie prosi o pomoc ,to musisz ja znienawidzić ,bo potem moĹźesz Ĺşle ukierunkować swą nienawiść i przełoĹźyć ją np. na męża  :(  .

Och jakie to wzruszające  :cry: naprawdę biedny mąż "porzucony" przez Ĺźonę ,bo ta chce pomĂłc mamie ,ktĂłra ją wychowywała,karmiła ,ubierała,nie przespała nocy, gdy była chora ,troszczyła się o nią itd.A ta sama teraz matka ,chce ,Ĺźeby cĂłrka z jej pomogła  :evil:  No wyobraĹźasz sobie Halino ?!,ale niestety jest ten wraĹźliwy mąż .Zona nie moĹźe pomĂłc mamie ,bo wraĹźliwy mąż by tego nie zniĂłsł  :( A cóş za mąż .W Ĺźyciu bym takiego nie chciała !

A czy ktoś mógłby mi wytłumaczyć o co tu chodziło .To z wątku Cofanie Miażdżycy .

Co ten Bruford wypisuje  :shock:  :?: 

Halino ,masz rację .Daję juĹź sobie spokĂłj  8)

O! Pojawiła się szansa , że ustanie zwyczajowy "postotok" :lol:.
Jak już ustanie ( oby :D) to wtedy ciekaw jestem co dla innych forumowiczów oznacza "postawa antykulturowa" którą się tu zarzuca Tomkiewiczom?

Teraz Ty (zamiast TomkiewiczĂłw) zaczynasz?!

Osobiście jestem bardzo ciekaw co oznacza "postawa antykulturowa" i jak to inni rozumieją .
Ja akurat sądzę , było to typowe dla autorki pustosłowie.A czy zaczynam? A zaśby tam. :lol:.Z ciekawości pytam.

Ja rozumiem, Ĺźe 'postawa antykulturowa' oznacza Tomka Tomkiewicza.
Mieszka w kraju o określonej kulturze, a obrzuca nią najgorszymi epitetami i jeszcze uważa (daje odczuć), to za wolnomyślicielstwo.

Ten kraj ma kilka "kultur".
Moim zdaniem ma prawo do krytyki bo to jest wolny kraj.Krytyka to punkt wyjścia do poprawiania świata wokół siebie.

Właśnie... wokół siebie, najpierw wokół siebie.

  Wyjątkowo dobrze wiem, jaka intencja kryje się za tą sugestią.
          Pomijając dość złośliwy wydĹşwięk, muszę dodać, Ĺźe o pracy nad sobą piszemy przez cały ten wątek.

Tomek

ps: Posiadanie lub nieposiadanie dzieci nie ma tu najmniejszego znaczenia, gdyż każdy z nas był dzieckiem. To może być , ba, to musi być niezrozumiałe dla ludzi, którzy odseparowali się od tego okresu swojego życia.

    Nie jest istotne, ile jeszcze inwektyw padnie w naszym kierunku, ile agresji przybierze kierunek w naszą stronę.
        WaĹźne jest, Ĺźe  tego rodzaju reakcje świadczą, Ĺźe treść dotarła głębiej niĹź w świadomość i poruszyła tam jakąś strunę, choćby tylko jej drgnienie. Napastliwe rekacje są w tym przypadku nieświadomym rewanĹźem za  ledwo uchwytny przebłysk tej świadomości.
   
Tomek     

        Jeszcze jedna, bardzo istotna rzecz. Otóş, Ĺźaden człowiek, ktĂłry ma znakomite i właściwe relacje ze swoimi rodzicami, nie będzie reagował negatywnie na to, co piszemy od tak dawna. Reakcje gwałtowe, agresywne czy irracjonalne zawsze świadczą o dominacji mechanizmu obronnego - czy to zaprzeczania, wyparcia, projekcji itp. Myślę, Ĺźe akurat tego rodzaju pewnik nie będzie świadczył na niekorzyść i nie sprowadzi oskarĹźeń o jedyną i słuszną wszechwiedzę ?

Tomek

Dlaczego dzieci/dorośli/ idealizują swoich rodziców mimo, że niektorzy na to nie zasługują? Myślę, że pragną miec idealną rodzinę w której wszyscy się szanują i kochają.To jest taka tęsknota za czymś dla nich nieosiągalnym. Tylka dlaczego póżniej te dzieci stając się dorosłymi nie potrafi odciąc się od metod w których były wychowywane. Chociaż wielu udaje się odciąc od korzeni przynajmniej w minimalnym stopniu.Często bywa tak jak dziecko patrzy na pijaństwo rodzica, to później ma wstręt do alkocholu.
Dużo osób nie rozumie ataku na rodziców z tego względu,że nic się nie wydazyło w ich dzieciństwie,aby nie nawidzili swoich rodziców.
Każdy normalny rodzic robi wszystko co tylko może, aby jego dziecko było szczęśliwe. Jeżeli tego nie robi to jóż jest patologia/egoizm/

Jedno zasadnicze pytanie POCO???? :?: :?:

Lutonn, m.in. odpowiedź na swoje pytanie znajdziesz w ostatnim poście Hany (cytowany artykuł) w wątku o tym "Jak dobrzy ludzie zmieniają się w złych".

M i T

Jedna uwaga ;Lutonna już nie ma na Forum ; usunął konto .Nie widać?

  Kilka dni temu organizowano u mnie w pracy prezentację multimedialną dla całej rzeszy nauczycielek szkół średnich oraz gimnazjĂłw.
          Odczyt miała pewna pani z Krakowa, zajmująca się profilaktyką przeciwko przemocy, alkoholowi i narkotykom (dziwne rozróşnienie zwaĹźywszy na definicję narkotykĂłw) u młodzieĹźy szkolnej.
        Prowadząca omawiała poszczegĂłlne problemy oraz alternatywy na ich rozwiązanie. Miałem cały czas wraĹźenie, Ĺźe krąży wokół sedna sprawy, zwracając uwagę na całą gamę skutkĂłw, ktĂłre zgodnie z moim przewidywaniem uznała za przyczyny.
          Usłyszałem tylko przedstawienie jednego  mechanizmu, ktĂłry został opisany przez....rzeczywistość, a mĂłwiący, Ĺźe prawie zawsze dzieci będą powielać całe zachowanie rodzicĂłw i w związku z tym naleĹźy mieć to na uwadze, gdy popija się przy nich czy popala.
          Cała reszta wywodu opierała się na konwersji skutkĂłw w przyczynę. Tak więc, mieliśmy całą serię skutkĂłw poczytywanych za przyczynę, a  był tylko jeden wyjątek , przedstawiony ogĂłlnikowo i nie precyzowany, a mĂłwił (prawidłowo), Ĺźe młodzieĹź sięga po uĹźywki, bo "przeĹźywa trudności". Reszta to juĹź wynik tych trudności, ktĂłre przedstawiono jako przyczyny, np. chęć sprzeciwienia się rodzicom  czy np.  chęć likwidacji nieśmiałości czy zahamowań poprzez uĹźywki. NIKT nie zadał sobie trudu zgłębienia tematyki i nie odpowiedział na pytanie, czemu dziecko moĹźe być nieśmiałe. OgĂłlne czynniki sprawcze, jakie uznano za determinanty  popadania w nałogi, były tak zupełne marginalne, Ĺźe dla całego zagadnienia nie stanowiły fundamentu.
          Co proponowano młodym ludziom ? Śmieszne rzeczy, jak foldery, plakaty czy zagospodarowanie im wolnego czasu (wyobraĹşcie sobie, cała masa fachowcĂłw, psychologĂłw, pedagogĂłw dwoi się i troi by wymyślać konspekty zajęć, podczas gdy przyczyna stanu rzeczy tonie w nieświadomości i nawet nie jest dotykana). Zatem, myślą co zrobić by głęboko krzywdzone i pozbawione miłości dziecko grało z podobnymi sobie w ping-ponga, zbierało śmieci na skwerze lub organizowało się we wspĂłlnych obozach). Wszystko pięknie i szlachetnie, ale to jest uciekanie od problemu , a nie jego rozwiązanie.
          Panie prowadząca wykład proponowała rozmowy z dziećmi, spędzanie z nimi wolnego czasu. ZauwaĹźcie jednak, te zwroty są tak banalne, tak wytarte, Ĺźe juĹź nikt tego nie słucha. A szczegĂłlnie nie robią tego ci spośrĂłd pedagogĂłw czy psychologĂłw , ktĂłrzy sami mają nierozwiązane problemy, ale stawia się ich w pozycji  "pochylającej" nad ofiarą problemu. Co więcej, te banały wpadają w jedno ucho rodzicĂłw, by potem wylecieć drugim..i to z jeszcze większym świstem.
    Minęły dwie godziny, w trakcie ktĂłrych nikt nie zadał pytań (inna sprawa, Ĺźe nikt o pytania nie prosił), Ĺźadna pani nauczyciel nie była zainteresowana, a przecieĹź wiele z nich jest rodzicami !! Zapewne uznały, Ĺźe kogo jak kogo , ale ich dzieci to nie dotyczy, no bo jakĹźe to  - rozwijająca sie klasa średnia, w lodĂłwce wszystko jest, a kaĹźdy człowiek przecie kocha swe dziecię). 

    Co jeszcze ?
  Pani od prelekcji popełniła powaĹźne dwie gafy. Pierwsza dotyczyła akapitu charakteryzującego LSD. Napisano w nim, Ĺźe nawet jedno  zaĹźycie moĹźe doprowadzić do psychozy. Pani z wielkim doświadczeniem "przeczytała"  (i to z ekranu  kinowego !!) , Ĺźe nawet jedno zaĹźycie moĹźe doprowadzić  do uzaleznienia. Ha ! Wiem, wiem - pani potrafi czytać, ale tu chyba jakieś braki w wykształceniu, skoro moĹźna pomylić psychozę z uzaleĹźnieniem :) 
  Druga gafa była powaĹźna, bo pani powiedziała publicznie, Ĺźe "MUSIMY słuchać, co mĂłwią nasze dzieci !!! " A czy nie powinno być, Ĺźe "CHCEMY" słuchać, co mają do powiedzenia dzieci ? Przeciez one, gdy się je obdarzy szacunkiem, tak wspaniale odsiewają prawdę od fałszu ! 

  Autorzy materiałów prelekcyjnych zaś popełnili pewien logiczny błąd, ktĂłry ja porĂłwnuję do niewłasciwego uĹźycia terminu "ekologia", ktĂłre nie ma nic wspĂłlnego z ochroną przyrody, ale jak tysiące much jedzą.....rozumiecie ?  Błąd zalegalizował cały świat, a jest nim rozróşnienie między alkoholem a narkotykami.
      Moim zdaniem, nie rozróşnia się tych rzeczy.  Nawet wynika to z definicji narkotykĂłw, ktĂłra mĂłwi, Ĺźe jest nimi kaĹźda substancja organiczna i chemiczna, powodująca zmianę stanu świadomości. Ale świat wciąż rĂłznicuje.

  Minęły dwie godziny, a zebrani dowiedzieli się, Ĺźe młody człowiek sięga po uĹźywki bo brak mu autorytetĂłw lub z nudĂłw ( :) )
            UwaĹźam, Ĺźe człowiek sięga po uĹźywki , gdyĹź zmieniają one jego stan świadomości, stan trudny do zniesienia "na trzeĹşwo" i stan ten nie ma nic wspĂłlnego z kryzysem autorytetĂłw, ale raczej - o paradoksie - wynika z nieświadomego buntu przeciwko nim.  Co więcej ?
      Co jeszcze mogę powiedzieć ? No oczywistym jest , Ĺźe gdy człowiek raczy się tym, co go osłabia i  niszczy nie moĹźe siebie kochać. Jakiez to proste..i tak bardzo juĹź wytarte, Ĺźe aĹź się prosi o dodatkowe pytanie, co powoduje, Ĺźe brak miłości do samego siebie ? Brak Ĺźywienia optymalnego ? NIE.
      Na koniec zafundowałem zgromadzonym projekcję "Testosteronu". No i się panie śmiały. I miały bankiet. Jadły. Rozjechały się potem do swoich domĂłw. Czy tam się teĹź śmiały ? Czy tam uśmiechały się do swoich dzieci ?

Tomek vel Psychopatyczny Sekciarz i  Manipulant ( to ostatnie z francuska wymawiać ! ) :)


   
     
         
         

No to dlaczego Ty ich nie uświadomiłeś?  :lol: :lol:
Było by mniej sfrustrowanej młodzieĹźy  :)

Odpowiedz znajdziesz w ostatnim poscie Tomkiewicza.

Czyli to nie jest do końca temat tabu.  ( ? )

http://www.niebij.pl/dlaczego.html

Tomek

No cóż, po to jest ten wątek :

" Fizycznym krzywdzeniem jest bicie np. ręką, narzędziem (pasem, kijem, gazetą itp.). Także szarpanie, popychanie, rzucanie dzieckiem, kopanie, wykręcanie rąk, pojenie alkoholem, zmuszanie do jedzenia, zmuszanie do prac fizycznych, przypalanie (papierosem), wkładanie do wrzątku (podobno ten pomysł wymyślają rodzice uczący swoje malutkie dzieci sygnalizowania potrzeb fizjologicznych). Niestety drodzy rodzice to co możnaby nazwać klapsem dydaktycznym jest także przemocą!!!
Klaps jest wyrazem naszej (dorosłych) bezsilności, czasami wymierzamy go, bo dziecko nudząc się zaczęło nam przeszkadzać i nas zdenerwowało. To nieprawda, że czasami dziecko potrafi zrozumieć i zapamiętać, że czegoś nie wolno mu robić, tylko jeśli dostanie klapsa. Za to, że np. dziecko włożyło palca do kontaktu - to my jesteśmy odpowiedzialni. Tak musimy zabezpieczyć dom, żeby dziecku nie stała się w nim krzywda. Jeśli dziecko źle zachowuje się na podwórku, bawiąc się z dziećmi - dostatecznie dotkliwą i skuteczną karą będzie natychmiastowe zabranie go do domu. Klaps w takich sytuacjach nie spełni roli wychowawczej, bo uruchamia poczucie krzywdy, agresję.
Emocjonalnym krzywdzeniem są wyzwiska, szantaż emocjonalny, poniżanie, wypominanie, chłód emocjonalny, ale także nadopiekuńczość ".

To cytat z tekstu umieszczonego tu: http://problemywychowawcze.republika.pl/krzywdze.htm

Tomek

Nie pozostaje nam nic innego Tomku i Marishko ,jak poczekać na Wasze osiągnięcia w wychowywaniu własnej gromadki dzieciaczkĂłw  :wink:

Dalej wszyscy trzymamy kciuki  :wink:

Podpisuje sie pod Toba,  elmo  wszystkimi swoimi konczynami.

BTW mialem,  kiedys takiego szefa, ktory na pytanie "jak najlepiej to zrobic"
odpowiedzial "hu.em mujem, jak chcesz" ale musi byc dobry efekt :D :D :D

Napisze jedno, uwazam, ze nie wszystkie pary uwazaja za "szczyt dokonan"
prokreacje, i wychowywania "miesa armatniego".

Po prostu, jest taka ilosc wspanialych "fenomenow" na drodze zycia,
ze duzo ludzi nie chce miec dzieci, bo uwazaja, ze tak im bedzie lepiej i basta!!!!.

Osobiscie uwazam, ze T i M maja wielka szanse, 
na najlepsze z mozliwych wychowanie ew. swojego potomstwa.

Jestem w 100% spokojny, ze osiagna to co beda chcieli.
Widac jak bardzo interesuje ich ten temat, ich wiedza po prostu,
budzi moj gleboki szacunek.  :shock:

Oj grizzly Ĺźycie samo weryfikuje ,takie historyjki.
Budzili by we mnie jakiś szacunek ,gdyby cokolwiek w życiu im wyszło.
A tu same porażki -nieudane związki ,nieudane małżeństwa ,zerwane stosunki rodzinne.
Dla mnie to najbardziej fatalna para od czasĂłw V2 .  :(
Są ze sobą aże 2 lata . Jakby byli ze sobą 32 lata ,to mogłabym mówić tu o jakimś osiągnięciu.

Masz racje, liczy sie efekt koncowy.
Identycznie jest z leczeniem, efektami diety, praktycznie ze wszystkim.
To praktyka, efekt koncowy, weryfikuje slusznosc pierwotnych zalozen.

Musisz jednak brac pod uwage fakt, ze T i M czerpia wiedze ze zweryfikowanych zrodel(cytuja przecie)
Te zrodla wprowadzaja rozwiniete zasady, dostosowane do dzisiejszego swiata.

Zgoda, mozna wychowywac dzieci opierajac sie na "dogmatach religijnych sprzed setek lat"
Produkuje sie wtedy "ciemne mieso armatnie", ktore gotowe zabijac sie nawzajem przy najblizszej okazji.
Ogladasz media, codziennie widzisz "krew, glod, cierpienie"(a co z agresja na tym forum)
ktos tych ludzi tak wychowal(zaprogramowal).

Musza byc ludzie tacy jak T i M, ktorzy maja odwage powiedziec NIE, NIE, NIE.
Nie bedziemy sluchac kwikow "talibow",  moze jest inna lepsza droga.
Dlatego czytaja,  dyskutuja, polemizuja zanim wybiora swego mentora(nie "taliba")
I beda wychowywali w taki sposob, 
jaki jest optymalny(bo wynikajacy z potwierdzonej praktyki swoich mentorow)

Niestety elmo Ty reagujesz na ich pomysly jak "fanatyczny czlonek sekty".
Tylko dlatego, ze w Twojej "bibli" inaczej napisano.

Wlasnie taki jest mechanizm, ze ludzie sa zdolni do najochydniejszych potwornosci
bo do wszystkiego podchodza  na WIARE.
Rozum, serce? ale!!!!!!!! Liczy sie tylko kwik "talibow" i beczenie "innych owieczek"

Kazda innowacja jest niemile widziana,
zmiana pogladow nigdy!!!!!!!!!!!, predzej meczenska smierc za wiare,
albo zabic heretyka, na stos z nim.
Nawet gdy sa przytaczane oczywiste fakty,
to sie zapieramy bo kwiki "talibow" inaczej to interpretuja.
I rozlega sie "beczenie":  na stronie "x" napisano "a i b" i pewnie to oznacza "y" i "z" :(

Widzisz grizzly ,miedzy nami jest taka różnica ,że ty jesteś wierzący ,a ja nie.
Nie wierze ,ze Bruford jest lekarzem  :wink: ,nie wierzę ,Ĺźe TiM to para heteroseksualna (bo funkcyjnie to para homoseksualna),nie wierzę ,Ĺźe Ty jesteś na  DLL,
Ja tylko wiem  :D Wiem ,Ĺźe namieszałeś paliw ,nawaliłeś wegli ,tłuszczu i białka i to z kolei zablokowało Ci synapsy.
Jesteś na silnej ketozie i beczysz jak zarzynany baran  :? Przykre to  :(, ale... Twoja wiara Cię zbawi i będziesz wolny od talibĂłw  :D

Niech Allach oczyści Twoje synapsy .

Dodam jeszcze tylko, że ogromną wiedzę można czerpać również z własnego doświadczenia, czyli swojego DZIECIŃSTWA. Oczywiście, najpierw je trzeba sobie przypomnieć takim, jakie naprawdę było, a nie jakie zmyśliliśmy sobie później na potrzeby zachowania pozorów i idealizacji rodziców. Kiedy wreszcie odrzuci się mechanizm wyparcia i ogarnie się swoje odrzucone, bolesne wspomnienia z dzieciństwa, wtedy można nauczyć się m.in.  miłości, szacunki i zrozumienia dla dziecka.

Marishka

Z tym mieszaniem paliw to masz racje.
Ale gdzie to jest potwierdzone w faktach(zdrowego i dlugiego zycia),
ze "nie wolno mieszac paliw"

Czy w Diecie Japonskiej to sie potwierdza?????
Niestety nie. Praktyka zaprzecza "biblijnym teoriom"
Dowod jest podany w linkach wklejonych przez toana :D

Ale ty wolisz "mantre" zamiast faktow.

Wystarczy miec wiadomosci salowej ze szpitala, aby wiedziec, ze we krwi czlowieka
sa zmieszane zawsze !!!!!! wszystkie tzw. "paliwa" i nawet wiecej.
I tak samo jest w krwi szympansa, mojej, twojej, i nawet lojca derektora. :D

Widzisz ,miedzy mną a Tobą (powtórzę) jest taka różnica ,ze ja nie wierze w żadne linki ,a Ty wierzysz bezkrytycznie we wszystko co Ci sie powie i prześle.
Zachowujesz się jak zarzynany baran na ketozie . Widocznie musisz wypłukać ketony.
Ja jak czegoś nie sprawdzę ,nie doświadczę ,to nie uwierzę ,za Ĺźadne skarby. A Tobie wklei sie jakikolwiek link,zacytuje Ci sie jakieś pierdółki (przez Ti M)i bierzesz to za prawdę objawioną i kwiczysz...nic ponad to  :( . Widocznie Twoja łatwowierność wypływa z mieszania paliw. Nie mam pojęcia jednak,ale widze ,Ĺźe dzieje sie z Tobą coś złego,pierwszy raz spotykam się z taką reakcją na ketozie .Ty masz trochę wieksze doświadczenie,musisz często byc na silnej ketozie.Inaczej tego logicznie nie mogę wytłumaczyć

Pozdrawiam Cię najmilej jak potrafię i Ĺźyczę powrotu do "normalności"  :wink: 

No jasne jak T i M to "pirdolki". :D,

Najzabawniejsze jest to, ze T i M nigdy nie maja racji,
bo Tobie sie nie podobaja ich poglady i logiczne argumenty. :D

Mysle, ze oni nie sa "opetani" przez kwiki "talibskie".
Podchodza do problemow racjonalnie podobnie jak Bruford.

No niestety elmo, dajesz popisy nietolerancji "sekciarskiej"

Prosze Ciebie, porownaj sobie jak "najwieksza sekta" w Polsce
zajadle walczy i stara sie zniszczyc, inne konkurencyjne sekty.
Tak zajadle walczy, ze nawet sympatyczne slowo "sekta", 
nabralo pejoratywnego znaczenia

Zobacz na historie walki Pana Doktora JK, z "sekta" lekarska.
Srodowisko medyczne,  rowniez od lat wsciekle zwalcza poglady Pana Doktora JK.
Wszystko co ma zwiazek z JK jest zle. :D
Nikt nie kwapi sie,
aby przeprowadzic obiektywna weryfikacje skutecznosci DO.

Taka postawa jaka przyjmuja "optymalni w ver. elmo",
deprecjonuje idee ZO. W tan sposob ta idea zamienia sie w religie-sekciarstwo
i powstaje karykatura "OPTYMALNOSCI"

   

grizzly Ty jednak musisz byc na silnej ketozie ,tego sie nie da ukryć ,nawet przez net.kwiczysz jak zarzynany baran.jedź na pogotowie ,niech Cię wezmą pod kroplówke,
"wyrównają" i wypłukają ketony,masz zaburzoną gospodarke kawasowo-zasadową .Kwasica metaboliczna powoduje podrażnienie przysadki mózgowej i po prostu majaczysz.To jest niebezpieczne dla zdrowia. Więc nie martw sie o Tomkiewiczów ,nie broń ich jak bulterier ,tylko oszczędzaj siły.
Mówię Ci ,ze to poprzez mieszanie paliw. jedziesz na wszystkim co jest mozliwe.

PS.Z całego serca Ci współczuję  :? Po prostu sie martwie o Ciebie  :(

Widzę, że jednak czytałeś historię JK?

Toanie, chyba nie masz nic przeciwko maleńkiej refleksji ?

  Piszę to publicznie, gdyĹź  knowań za plecami nie znoszę.
      Przede wszystkim, pragnę zapytać czy świadomie i z premedytacją dopingujesz wyjątkowo ordynarny przypadek chamstwa na tym forum, czy starasz się udobruchać komplementami, co w tym przypadku staje się mozoleniem na próşno i moĹźe świadczyć, Ĺźe Twoja (wybacz)  wiedza na temat psychologii jest odwrotnie proporcjonalna do tej Ĺźywieniowej. Mam nadzieję, Ĺźe nie napotkam na udawanie, Ĺźe nie wiesz o co chodzi, gdyĹź obrazisz wĂłwczas nie tylko moją inteligencję.
      Przyzwoliłeś czy wręcz ośmielę się rzec, zachęciłeś do uskuteczniania pomĂłwień i ewidentnych wycieczek personalnych, ktĂłre o tyle były niesmaczne, Ĺźe nie związane z prawdą. Kolejny raz napiszę, Ĺźe nie żądam bana ani nawet upomnień. Jestem zaszokowany  owym przywoleniem właśnie, stworzeniem cieplarnianych warunkĂłw dla kłamstw, ktĂłrych ponoć tak nie lubisz.
        Z ignorancji uczyniłeś cnotę, ale samemu nie potrafiłeś tego zrobić. Conajmniej dwa razy poprzez zachęcenie (nie będę cytował, liczę na TwĂłj niewątpliwy intelekt) dałeś - jako Admin - zielone światło obrzydliwemu postępowaniu. Gdybyś wĂłwczas milczał, sytuacja byłaby inna lub mniej drastyczna. Ja się postarałem, nie reagowałem na kłamstwa, pomĂłwienia, karykaturalne projekcje i natrętne osobiste aluzje. Łatwo mi było, bo DOSKONALE wiem, czym to jest spowodowane. Wielokrotnie pisałeś o przyczynie pierwszej , czemu w tej materii Ci umyka ? 

Tomek

To na nic, robię z tego wątek.

T

1. Każdy ma Swoją Wolę. Uszanujmy ją. Szanując Wolę Drugiego Szanujemy ...Siebie. Nie wytłumaczysz osobie, która robi to i tamto, że robi tak i tak. "A On im mowił, a oni nie rozumieli".
2. Słusznie . Niech sie stanie Twoja Wola.
3. Czym sie przejmujesz. Ĺťycie jest piękne. Zajmij sie sobą. Naprawianie świata zostaw ... nawiedzonym  :shock:
4. MA PRAWO ROBIĆ TO CO CHCE. Uszanujmy Jego Wolę.
5. Wszystko się dzieje dobrze. Ta sytuacja JEST potrzebna.
6. Reakcja to ASERTYWNOŚĆ. Słuszna. Jasne, klarowne przedstawianie Swoich racji  :D .
7. No to mamy dostęp do Wiedzy  8) .
8. Daj mu Robić Swoje i sie nie przejmuj ...zbytnio.
COKOLWIEK SIĘ WYDARZY W TYM ASPEKCIE BĘDZIE DOBRE  8) .

Utwierdzam się w przekonaniu, że wzajemna życzliwość i szacunek dla rozmówcy są na tym forum godne podziwu. A prawda, jak zwykle leży pośrodku.

Ale w ktĂłrym miejscu ?

Tomek

  Właśnie w TrĂłjce wystapił człowiek i rzekł,  Ĺźe istotne jest, by traumatyczne przeĹźycia z dzieciństwa przypomnieć sobie i PRZEĹťYĆ , by mĂłc się uwolnić z nieświadomego napięcia, dotyczącego rĂłwnieĹź CIAŁA.
  Tak więc, nie wystarczy intelektualne zrozumienie. Istotne jest posiadać łączność z dzieckiem w sobie, tym skrzywdzonym jak i szczęśliwym.

  Dla nas to wszystko oczywiste, lecz miło słyszeć, jak dość stosunkowo młody terapeuta tak mĂłwi. Gdzieś tam, raz na jakiś czas ma miejsce to drobne, dla mnĂłstwa ludzi nieuchwytne lśnienie prawdy.

  ps: Jedna osoba z tego forum na krĂłtki moment, na dosłownie przebłysk  kilku błyszczących jak klinga miecza chwil, wszystko sobie uświadomiła.  Potem, gdy zdała sobie sprawę z prawdy o swym Ĺźyciu (w tym o dzieciństwie) ogromnie się tego wystraszyła. Rezultaty są dosłownie kropka w kropkę jak opisuje Alice Miller - czyli gwałtowne ataki nieświadomej agresji, napady złośliwości, konstruowanie kłamstw mniej lub bardziej bezczelnych wobec tych, ktĂłrzy prĂłbowali pomĂłc. 

ps II:  Ha ! Kolejne mądre słowa - "Ciało zapamiętuje emocje".  I problem potem, gdy umysł je zapomina. Co Wy Drodzy Forumowicze na to ?


Tomkiewitch
               

cyt.
Właśnie w TrĂłjce wystapił człowiek i rzekł,  Ĺźe istotne jest, by traumatyczne przeĹźycia z dzieciństwa przypomnieć sobie i PRZEĹťYĆ , by mĂłc się uwolnić z nieświadomego napięcia, dotyczącego rĂłwnieĹź CIAŁA
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nie wiem, czy dobrze rozumię. Tzn. co to znaczy przeżyc? Przypomniec sobie i popłakac, a na dodatek pokłucic np. z rodzicami? A nie wystarczy przypomniec i porozmawiac np. rodzicami? wytłumaczyc jak się wtedy czuliśmy i przez to nie możemy poradzic sobie z napięciami psychicznymi? A jeśli tego nie zrozumieją? I czy lepiej powiedziec sobie "powiedziałem co miałem powiedziec" i machnąc ręką, oni tego nie rozumieją.
I czy to nie wystarczy, czy musi byc nienawiśc. Nienawiśc rodzi nienawiśc.
A co z szefem w pracy, mamy mu dowalic, aby się rozładowac? I potem szukac innej pracy? A nie lepiej pomyślec sobie ale ten facio jest porąbany zdrowo, porozmawiac np. żoną, albo kolegą, jeśli sobie z tym nie radzimy?

Fewa, po co zadajesz pytania na które odpowiedzi są wielokrotnie podawane w tym wątku (i nie tylko w tym) ?
  Od razu widać, Ĺźe pytasz, ale nie chcesz znać odpwiedzi, w przeciwnym razie juĹź dawno znalazłabyś stosowne fragmenty. Czytaj, to chyba dobra rada.

Tomek

Oj Tomek nie wykręcaj się. Wiem, że często pisaliście o nienawiści. Pytanie zadam tylko jedno-ostatnie, czy musi tzn czy nie ma innej alternatywy na nienawiśc, jeśli według Ciebie tak, to znaczy, że jesteś zaślepionym, patrzysz jednostronnie. Nie umiesz się wczuc w innych myślących inaczej.

Bardzo proszę o przytoczenie dokładnego naszego cytatu (bez wyrywania go z kontekstu) na potwierdzenie tej "tezy".

Owszem wielokrotnie pisaliśmy o niszczycielskich skutkach nieuświadomionej i źle ukierunkowanej nienawiści. Rozumiem, że nie masz ochoty znaleźć i przeczytać powoli i wnikliwie posty na ten temat. O wiele łatwiej jest wymyślić sobie (lub powtórzyć za kimś innym, kto już to sobie wymyślił), że "Tomkiewicze nawołują do nienawiści", niż przeczytać co tak naprawdę ci "Tomkiewicze" piszą, prawda? Jeśli chcesz porozmawiać na ten temat, to najpierw przytocz chociaż jeden nasz cytat, w którym "nawołujemy do nienawiści".

Marishka

cyt. 6.05.
właściwie ukierunkowana i szczerze przeżyta nienawiść jest uczuciem wyjątkowo krótkotrwałym. Nie dochodzi do aberracji i tzw. "wyżywania się na innych".
        Jeszcze raz to napiszę - świadoma nienawiść pod właściwym adresem gwarantuje podstawy, by świadomie się jej pozbyć.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Chyba faktycznie się nie rozumiemy. Nie jest moim zamiarem kogo kolwiek przekręcac. Nie jestem psychologiem, więc mogę się mylic.
Chodziło mi raczej o to, czy nie ma innej alternatywy na nienawiśc. Może lepiej złośc. Bo słowo nienawiśc kojazy mi się z czymś okropnym. Jak kogoś się nienawidzi to pragnie się dla tej osoby wszystkiego najgorszego, nawet śmierci. Ludzie którzy nienawidzą zabijają nie tylko siebie.
A złośc to- krutkotrwała, wybuchowa pod wpływem impulsu. Czyli jak ktoś nas krzywdzi to pod wpływem instynktu bronimy się atakując właściwą osobę.
W cytacie powyżej piszecie o nienawiści / nie nawołujecie / zeby było jasne. Może w słowo nienawiśc wstawic złośc. Niby to samo, a jak inaczej brzmi.

fewa

Dowodzisz , że boisz się tego uczucia. Dlatego nigdy nie zobaczysz go w sobie. Druga sprawa, czemu chcesz przeinaczać znaczenia emocji ? Może za miłość wstaw chuć ?
   
              Ostatnio napisałem do radia, gdzie był program o emocjach i Ĺźyciu w zgodzie z samym sobą . O szczęściu generalnie.
Napisałem, rozgraniczając uczucia negatywne i pozytywne. Jakże pięknie mnie sprostowała młoda terapeutka, komentując, że nie ma uczuć negatywnych i pozytywnych, wszystkie są potrzebne.

ps: W wielkim gniewie nie boję się życzyć komuś śmierci, kto mnie bardzo krzywdzi. Potem nagle okazuję się, że moja szczerość pozwala szybko wygasnąć tym uczuciom. Szybko okazuje się , że nie tknąłbym nikogo palcem. Przeżycie wewnętrzne każdego szczerego uczucia wcale nie osłabia. Osłabia jego przeinaczanie, tłumienie, wypieranie. Wtedy stajemy się wrogami samych siebie i innych w szczególności. Religie Dalekiego Wschodu, choć tak piękne, starają się nienawidzić nienawiści. Ja się z tym nie zgadzam.
              Wielokrotnie  doświadczyłem oczyszczającej siły świadomości. PrzeĹźycie i nazwanie po imieniu nawet najgorszego uczucia, pozwala uczyć się być człowiekiem. Wyrzekanie się  "całości" prowadzi do wojen, morderstw, codziennych złośliwości, nieuzasadnionej agresji, wybuchĂłw nieposkromionej irytacji, irracjonalnej agresji (newyprasowana koszula, zupa za słona). Dla przykładu, religia chrześcijańska kaĹźe kochać, ale nie uczy jak, gdyĹź nakazuje wyrzec się człowieczęnstwa w pełni, nazywając to grzechem. A to co ludzie nazywają grzechem, jest integralną częścią, ktĂłra tylko "czeka", by się jej wyprzeć, by mĂłc swobodnie "atakować" zza kurtyny. Wtedy kaĹźdy tego rodzaju człowiek albo będzie  całkowicie uznawał siebie za marność, za grzesznika (czyli innych teĹź, bo jak innych kochać bez miłości własnej ?) albo będzie uwaĹźał się za "świętego" (wtedy będzie zmuszony wyrzekać się w imię religii, moralności pełni swoich uczuć - i te osoby są najbardziej niebezpieczne). Nigdy nie powiedzą, Ĺźe nienawidzą, ale obserwator albo adresat ich słów będzie właśnie ofiarą nienawiści.

ps: Pamiętasz Fewa powiedzenie "kto się lubi, ten się czubi ?" To wybitny przykład nieuświadomionego zauroczenia, które w tak zniekształconej formie się ujawnia, zwykle wówczas , gdy żadna ze stron nie potrafi mówić o swych uczuciach. Taki przykładzik niedojrzałości emocjonalnej.

Tomek

Nie łudź się , w rzeczywistej sytuacji ,ale nie w wydumanej przez Ciebie ,Twój sposób uwalniania się od nienawiści doprowadziłby Cię do kryminału ,a w niektórych krajach na krzesło elektryczne.
Ty się człowieku(?) coraz mniej kontrolujesz .Hitlerowcy też odreagowywali nienawiść do Żydów i to nomen omen z "naukowym" uzasadnieniem.
Dopiero historia pokazała co warta jest ich nauka.
Nie wiem czy wiesz , ale komputer z którego tak ochoczo korzystasz działa na zasadzie czarne białe ( zero fałsz ,jeden prawda)tzw.system zerojedynkowy.Jednak działa ,natomiast Ty widzisz tylko poplamioną biel i rozwodnioną czerń .Czy to będzie działać?
Najskuteczniejsze są proste systemy i działania tzn. dobro jest dobrem ,zło jest złem,z wyraźnie zaznaczoną granicą.
Nie można być półdziewicą ,albo ćwierćinteligentem .
Twoje widzenie świata jest bardzo relatywistyczne ,a świat relacji międzyludzkich wcale taki nie jest .
Ty wprowadzasz tzw. stan trzeci ;ani prawda ,ani fałsz -pole do przepychanek.

cyt.
Dowodzisz , że boisz się tego uczucia. Dlatego nigdy nie zobaczysz go w sobie. Druga sprawa, czemu chcesz przeinaczać znaczenia emocji ? Może za miłość wstaw chuć ?
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
AleĹź skąd !  :lol: :lol: Nieraz mi się zdazyło, Ĺźe byłam bardzo wściekła....... mĂłwiłam, Ĺźe się nigdy nie odezwię i co, nie minęło duĹźo czasu i zapomniałam jak gdyby nic rozpoczynałam rozmowę. :lol: Później sobie przypomniałam, Ĺźe przeciez miałam się nie odzywac :lol: :lol:

Krótko mówiąc;najpierw bys zadał 10 ciosów nożem ,osobie do której poczułbyś nienawiśc( bo dla Ciebie nienawiść=agresja).
A potem doszedłbyś do wniosku ,że sędzia Cię krzywdzi , pozbawiając Cie wolności ,bo miał toksycznych rodziców i niewłaściwie ukierunkowuje swą nienawiść.
Dalej tak uważaj ,że nienawiść =agresja.
W nawiązaniu do tezy jakoby nie było uczuć negatywnych i pozytywnych ,to jest to dalece kontrowersyjna teza.Ponieważ wartościowaniu mogą tylko nie podlegać zdarzenia, na które nie mamy wpływu np.deszcz ,wiatr ,temperatura Morza Czarnego ,deszcz meteorów .Ta kategoria zdarzeń nie jest ani zła ani dobra ,natomiast uczucia ludzkie przekute na czyny lub słowa, powodują zło lub dobro ,szczególnie jesli rozprzestrzeniają się w dużej grupie ludzkiej np. idee nazistowskie (kto powie ,ze były dobre?) albo np. filozofia Ubuntu .

CZYTAJ POSTY NIE TYLKO SWOJE (bo i to stoi  pod znakiem zapytania) ALE INNYCH TAKĹťE .

Alice Miller

Czym jest nienawiść?

Słowo nienawiść kojarzy się zazwyczaj z pojęciem niebezpiecznego złorzeczenia, przekleństwa, którego trzeba unikać i pozbyć się tak szybko jak tylko jest to możliwe. Słyszy się często, że nienawiść jest dla jednostki niczym trucizna, która uniemożliwia wyzdrowienie z zaznanych w dzieciństwie urazów. Ponieważ odcinam się zdecydowanie od tej opinii, często zdarza mi się być źle zrozumianą. Jak dotąd wszystkie moje wysiłki, by rzucić nieco światła na ten problem i pogłębić jego zrozumienie, nie przyniosły znacznego rezultatu.

Dlatego właśnie tym osobom, ktĂłre chciałyby podążyć za moim rozumowaniem, polecam lekturę jednego z rozdziałów mojej książki ŚcieĹźki Ĺźycia, zatytułowanego: „Jak rodzi się nienawiść?”. Muszę zaznaczyć, iĹź w rozdziale tym, napisanym w 1996 roku, zawarta jest pewna refleksja, wynikła z powszechnej dziś tendencji, by za wszelką cenę chronić rodzicĂłw, ktĂłrej to tendencji w międzyczasie się pozbyłam (więcej piszę o tym w mojej książce: Bunt ciała, Media Rodzina, wkrĂłtce w sprzedaĹźy).

Ja rĂłwnieĹź uwaĹźam, Ĺźe nienawiść moĹźe zatruwać organizm, lecz ma to miejsce tylko wtedy, gdy jest ona nieuświadomiona i kierowana w stronę obiektĂłw zastępczych, tzw. kozłów ofiarnych. Nie ma, w takiej sytuacji, podstaw, by uczucie to znikło samoistnie czy wyparowało. Przyjmijmy, Ĺźe nienawidzę pracujących wokół imigrantĂłw, lecz nie jestem w stanie zobaczyć, w jaki sposĂłb traktowali mnie moi rodzice, gdy byłam dzieckiem – jak pozostawiali mnie, jako niemowlę, płaczącą godzinami lub jak nigdy na mnie nie patrzyli z miłością. Cierpię więc z powodu utajonej nienawiści, ktĂłra moĹźe towarzyszyć mi całe Ĺźycie, objawiając się w mojej nienawiści do imigrantĂłw i wywołując w moim ciele róşne symptomy. Jeśli poznam zło, jakie z powodu swego zaślepienia wyrządzili mi rodzice i będę mogła świadomie odczuć bunt przeciwko ich zachowaniom, to nie będę musiała przenosić mojej nienawiści na osoby, ktĂłre nie mają z nią nic wspĂłlnego.

Z upływem czasu, moja dopuszczona i przeżywana nienawiść w stosunku do rodziców będzie słabnąć lub nawet, na pewien czas, zniknie, choć wydarzenia życia codziennego lub napływ wspomnień mogą ją gwałtownie znów wskrzesić. Jednakże teraz wiem już, o co chodzi i skąd we mnie ta nienawiść. Dzięki przeżyciu i odczuciu tych emocji mam świadomość i zrozumienie dla swoich reakcji i moja nienawiść nie popchnie mnie do zabijania nikogo ani do wyrządzania jakiejkolwiek krzywdy.

Spotykamy czasem ludzi, ktĂłrzy posuwają się aĹź do tego, by dziękować swoim rodzicom za otrzymane niegdyś ciosy, lub ktĂłrzy twierdzą, Ĺźe juĹź dawno zapomnieli o seksualnej przemocy, ktĂłrej byli ofiarami, i wybaczyli im te „grzechy” modląc się za nich, lecz ktĂłrzy, jednocześnie, nie są w stanie wychowywać swoich dzieci inaczej, niĹź w sposĂłb gwałtowny, przemocowy, lub naduĹźywający je seksualnie. Pedofile obnoszą się z miłością do dzieci i nie są świadomi tego, Ĺźe w głębi duszy mszczą się za to, co im wyrządzono, gdy sami byli dziećmi. Nawet, jeśli nie odczuwają świadomie tej nienawiści są poddani jej dyktatowi. Utajona nienawiść jest naprawdę niebezpieczna i trudno się jej pozbyć kiedy nie jest zwrĂłcona w stronę osoby, ktĂłra jest jej sprawcą, lecz w kierunku obiektĂłw zastępczych. Zazwyczaj utrzymuje się wtedy przez całe Ĺźycie pod przykrywką przeróşnych perwersji i stanowi zagroĹźenie dla otoczenia, jak i dla osoby, ktĂłra ją odczuwa.

Rzecz ma się zupełnie inaczej w przypadku nienawiści uświadomionej, będącej naturalną i uzasadnioną reakcją, gdyż ta, jak każde uczucie, opada, gdy ją dopuścimy i pozwolimy jej przebrzmieć. Jeśli zdobędziemy się na uznanie faktu, że rodzice traktowali nas w sposób sadystyczny, możemy odczuć jedynie nienawiść. Jak wspomniałam, może ona słabnąć lub całkiem zniknąć, lecz nie chodzi tu o zabieg, jakiego można dokonać za jednym zamachem. Rozległości poniżenia i złego traktowania w dzieciństwie nie da się ogarnąć jednym spojrzeniem. Jest to proces rozłożony w czasie, podczas którego poszczególne aspekty dawnego maltretowania dopuszczane są do świadomości, jeden po drugim, tak by uczucie nienawiści mogło z nas wypływać w miarę naszych psychicznych możliwości. Nie jest ono wtedy niebezpieczne. Jest raczej logiczną konsekwencją tego, co stało się niegdyś i co staje się dla dorosłego zrozumiałe we wszystkich aspektach dopiero teraz, choć to dziecko musiało latami dźwigać cały ten ciężar w milczeniu.

OprĂłcz reaktywowanej nienawiści do rodzicĂłw, oraz nienawiści utajonej i skierowanej do obiektĂłw zastępczych jest jeszcze nienawiść skierowana do osoby, ktĂłra dokucza nam dziś, w sensie fizycznym lub psychicznym, lub ktĂłra trzyma nas w swej władzy i od ktĂłrej nie moĹźemy się uwolnić lub myślimy, Ĺźe nie moĹźemy. Tak długo jak zaleĹźymy od tej osoby lub myślimy, Ĺźe jesteśmy od niej zaleĹźni, nie moĹźemy zrobić nic innego jak tylko czuć do niej nienawiść. Trudno wyobrazić sobie człowieka, ktĂłry jest torturowany i nie odczuwa nienawiści do swego prześladowcy i kata. Jeśli nie pozwala sobie na te uczucia, tłumiąc je, to odczuje je z pewnością jego ciało. W biografiach chrześcijańskich męczennikĂłw, ktĂłrzy byli torturowani, moĹźna znaleźć opisy straszliwych chorĂłb, najczęściej chorĂłb skĂłry. Ciało opiera się w ten sposĂłb zdradzie siebie samego. Jeśli „święci” musieli przebaczyć swoim oprawcom, ich skĂłra była Ĺźywym dowodem siły ich stłumionej nienawiści.

JednakĹźe wyzwolenie się z rąk oprawcy nie musi oznaczać bycia skazanym na Ĺźycie w ciągłej nienawiści. Uczucie bezradności i niemocy oraz uczuć wtedy odczuwanych moĹźe oczywiście wracać. Lecz z czasem poziom nienawiści najpewniej będzie się zmniejszał (ten aspekt rozwinęłam w mojej książce Bunt Ciała). Nienawiść jest tylko uczuciem i jakkolwiek by nie było ono silne jest tylko dowodem, Ĺźe Ĺźyjemy i odczuwamy. Jeśli usiłujemy je tłumić, musimy zapłacić za to wysoką cenę. Sama nienawiść ma nam coś do powiedzenia na temat naszych zranień, na temat naszej wraĹźliwości i wartości, jakie wyznajemy, i pozostaje nam tylko nauczyć się jej słuchać i rozumieć sens jej przekazĂłw.  Jeśli to potrafimy nie musimy się jej więcej bać. Gdy nienawidzimy dwoistości, hipokryzji i kłamstwa to dajemy sobie prawo by je zwalczać wszędzie, gdzie jest to moĹźliwe lub rezygnujemy z utrzymywania kontaktĂłw z ludĹşmi, ktĂłrzy dają wiarę kłamstwu. Lecz jeśli zachowujemy się w taki sposĂłb, jakby nas to nie dotykało, to zdradzamy samych siebie.

WymĂłg wybaczania, z ktĂłrym spotykamy się prawie wszędzie, oprĂłcz swojego rujnującego i niszczycielskiego wymiaru zachęca nas rĂłwnieĹź do zdrady siebie samego. Zalecane przez religię i tradycyjną moralność wybaczenie przedstawiane jest w róşnych terapiach w zwodniczy i oszukańczy sposĂłb jako droga do „wyleczenia”. Nie jest trudno udowodnić, Ĺźe ani modlitwy ani ćwiczenia z autosugestii, tak drogie „pozytywnemu myśleniu”, nie mogą wymazać prawowitych i naturalnych reakcji obrony w obliczu poniĹźenia i ciosĂłw zadawanych dziecku. Straszliwe choroby męczennikĂłw, ktĂłrzy przeĹźyli tortury pokazują dobitnie cenę, jaką trzeba zapłacić za stłumienie swoich uczuć.
Czy nie byłoby prościej zapytać siebie o to, do kogo właściwie skierowana jest moja nienawiść i uświadomić sobie, Ĺźe jest ona całkowicie uprawomocniona? Zgodnie z tą hipotezą dajemy sobie moĹźliwość Ĺźycia z pełną odpowiedzialnością za nasze uczucia, nie odrzucając ich i nie płacąc za tę „cnotę” wybaczania ceny, jaką są choroby.

Jeśli terapeuta obiecuje, Ĺźe dzięki terapii (ewentualnie, dzięki wybaczeniu) pozbędę się na koniec nieprzyjemnych uczuć, takich jak złość, furia czy nawet nienawiść – moja nieufność gwałtownie się budzi. Cóş za człowiek byłby ze mnie, jeśli nie mogłabym reagować złością na niesprawiedliwość, złośliwość, pretensjonalność lub arogancką głupotę? Czy moje wewnętrzne Ĺźycie nie byłoby wtedy w jakiś sposĂłb okaleczone?

Udana terapia może mi pomóc nabrać umiejętności bycia w kontakcie ze wszystkimi moimi uczuciami oraz z moją własną historią, co zapewni mi zrozumienie i wytłumaczenie dla intensywności moich reakcji. Pozwoli też złagodzić tę intensywność, nie zostawiając w ciele przypadkowych śladów, jakie odciskają się w nim, gdy dochodzi do tłumienia emocji, które nie mogły dotrzeć do poziomu świadomości.
W terapii mogę nauczyć się rozumieć moje emocje, uznawać je za swoich sprzymierzeńców i przyjaciół, za swoich obrońców, zamiast się ich obawiać, potępiać je i zwalczać. Nawet, jeśli tego właśnie nauczyliśmy się kiedyś od naszych rodziców, nauczycieli, księży - dziś musimy uznać, że ta autoamputacja, jakiej poddały się te osoby, jest niebezpieczna i że my sami staliśmy się, w sposób jednoznaczny, ofiarami tej kastracji.
Jest jeszcze wiele krajĂłw, gdzie w ośrodkach nauczania szkolnego bicie jest integralną częścią procesu „wychowania”, czyli obowiązującą „metodą wychowawczą”. Lecz Ĺźaden nauczyciel nie będzie bił dzieci, jeśli sam nie był bity i jeśli, będąc dzieckiem, nie musiał się nauczyć tłumić swoją własną złość; jeśli jednak był bity i wykorzystywany i musiał stłumić związaną z tym nienawiść, to potem, pracując z dziećmi przenosi ją na nie, nie widząc i nie rozumiejąc dlaczego to robi. Sądzę, Ĺźe świadomość tego fenomenu mogłaby uchronić całe rzesze dzieci przed brutalnością. Podobnie, gdyby mężowie stanu mieli pełną świadomość i jasność tego, jaka była ich historia osobista – narody uniknęłyby ich okrucieństwa i zaślepienia.

To nie nasze uczucia stanowią niebezpieczeństwo i zagrożenie dla nas i dla naszego otoczenia. Niebezpieczne jest właśnie coś przeciwnego, odcinanie się od nich ze strachem. Właśnie to jest powodem istnienia tylu szaleńców, kamikadze i systemu sądownictwa, w którym nikt nic nie chce wiedzieć o rzeczywistych przyczynach przestępstw, ponieważ wciąż istnieje ten potężny przymus ochrony rodziców zbrodniarzy i pozostawiania w cieniu tragicznych historii życia osób dokonujących tych przestępstw.

http://www.koniecmilczenia.ngo.org.pl/3amczy.html

M i T

Jako że watek jest o patologii relacji rodzice-dzieci, może ktoś sposiłkować się wiedzą w tym temacie tu:
http://tiny.pl/dzkn

Mądrze napisane. Choć troszkę razi gdy np. autorka powołuje się na "fakty" dotyczące męczenników, którzy wybaczają swoim oprawcom; i w ten sposób stara się nam coś wykazać, czy udowodnić, że np. wybaczanie jest be. Dobrze byłoby podać źródła takiej "wiedzy", w innym wypadku to troszkę pachnie manipulacją (przecież fakty historyczne mogą okazać się zgoła inne, no ale to chyba tym gorzej dla faktów, tak? grunt, że czytelnik, który ma zaufanie do autorki, kupił ten argument jako pewnik). Mógłbym tutaj wkleić równie ogromniasty tekst np. o dobroczynnym wpływie procesu wybaczenia na remisję nowotworu. Być może ilu ludzi - tyle opinii, a szczera wiara autentycznie czyni cuda.

Faktem jest układ kat-ofiara np u więźniów przetrzymywanych przez terrorystów. Ofiara by przeżyć musi w pewnym sensie "zaprzyjaźnić" się z katem. Gdy ten warunek zaistnieje - ofiara wygrywa życie (statystyki psychologiczne).

Chodziło mi raczej o wystąpienie choroby np. u biblijnego męczennika, ktĂłry w naturalny sposĂłb wybaczył swojemu oprawcy. (Jestem osobą wierzącą i pewnie dlatego tak mi się skojarzyło.)  8)

Fantastyczny przyklad !!!!

Relatywizm, relatywizm, po prostu wybierasz, zycie albo smierc.
Inaczej albo jestes czlowiekiem, albo "owieczka" :D 

Gdy w grę wchodzi wiara religijna, mowy nie ma o  rzetelnej rozmowie o faktach. To nie jest złośliwość.  Zniekształcenie rzeczywistości przez wiarę jest  do tego stopnia konstruowane przez religię, Ĺźe fakty stają się drugorzędne, albo przyporządkowuje się je przyczynie nadnaturalnej. Nauka kończy się tam, gdzie zaczyna religia.  Brutalna prawda.

Tomek

          Bo widzisz Tymonie, Ty bardzo chcesz, by wiedza PASOWAŁA do Twojej religii. WĂłwczas MUSISZ "oślepnąć" na fakty, ktĂłre kłócą się z Twoją wizją. Wiesz, całe 15 lat bez religiii szukałem najlepszej drogi, by być wolnym. A wolność pozwala przyjmować fakty bez aberracji. Dlatego teĹź, jestem w stanie całkiem zweryfikować swoje poglądy, gdy te nie są faktami. Gdybym było człowiekiem religijnym, prawie na pewno zniekształcałbym fakty i nie dopuszczał ich do głosu, gdyby kłóciły mi się z przekonaniami religijnymi.
           
ps: Właśnie w Trójce Kuba Strzyczkowski rozmawia ze słuchaczami o przemocy w rodzinie.

Tomek

    A ja się Tymonie zastanawiałem, czemu tak bronisz "wybaczania" ?  No, będzie Ci niezwykle trudno rozwiązać problem w jego jądrze. Pomimo tego, Ĺźyczę powodzenia. Za kaĹźdym bowiem razem, gdy tylko zbliĹźysz się do prawdy, religia stanie Ci murem - pojawi się poczucie winy i zaprzeczanie.

ps: Jeszcze raz, do zanudzenia na śmierć. Wybaczyć, znaczy się - wyprzeć w nieświadomość.
      Przepraszam za floodowanie. Funkcja "edit" wciąż martwa, myśłi czasem przychodzą "ratalnie" i stąd "postotok".

      Tomek (kryptofaszystycznopsychopatycznabestianietolerancyjnoautorytarna...i jełop)
 

Tomku, znam i szanuję Twoje poglądy. Dla mnie osobiście religia nie kłóci się z wiedzą (pomijając filozofowanie typu: co było na początku, myśl, słowo, pojedyncza komórka, czy może jajko; które tylko troszkę mnie interesuje). Rzetelna rozmowa o faktach? Nie bardzo rozumiem, które fakty masz na myśli. Jeżeli chodzi o szeroko pojętą naukę, to nie oszukujmy się, jest ona na dość niskim poziomie (dlatego, że całego mnóstwa spraw ciągle nie da się wyjaśnić "naukowo" a i widoki na to są raczej skromne - ciągle jeszcze więcej nie wiemy, teorie naukowe bywają sprzeczne - weryfikowane po latach, itd. itp.). Może dlatego dopuszczam element "mistyczny" w moim życiu. (Chyba Albert Einstein uwierzył pod wpływem nauki, mylę się?) Wiedza jak najbardziej pasuje do mojej religii. Nie widzę tam sprzeczności. Dlaczego bronię wybaczania? Wg mnie tak jest po prostu łatwiej żyć, niż nosić w sobie urazy (ale nikomu nie narzucam swojego zdania). Poza tym, że miałem (i mam) kochających i kochanych rodziców, to nie pamiętam, żebym był bity jako dziecko.
P.S. Audycję Kuby Strzyczkowskiego wysłuchałem w całości (z przyjemnością). 

O tym właśnie pisałem. 

Tomek

To na jakie fakty wg Ciebie "oślepłem"?  :shock:

Ganeralnie, jesli zgodzimy sie z haslem "robta co chceta", to inteligentny czlowiek
nie powinien miec problemu, a wrecz  przeciwnie bedzie "lokomotywa" czlowieczenstwa.
Oddzielajac samodzielnie "ziarno od plew".
Dla kononowiczopodobnych oznacza to pasmo nieszczesc. :D

Problem niestety beda mieli ludzie pokroju "kononowiczow" a takich jest wiecej.
I w tym aspekcie rola WIARY jest istotna.

Jest dobre pytanie.
Co zrobic aby "kononowicze",  dobra wiare lykneli. :D
Bowiem bez WIARY, "owieczki" zgina w labiryncie fenomenow realu.
Kwestia jak to podac "owieczkom" ??????

Jak "certyfikowac" talibow ?????? :shock:

Mam wrazenie, ze ostatnio wlasnie mamy do czynienia z taka "certyfikacja"
co wywoluje nerwowe kwiki "talibow" [/color] :shock: :shock: :shock: :shock:

slownik:
talib                                        - antymentor dla  kononowiczopodobnych
owiaczka                                  - kononowiczopodobny manipulowany przez antymentora
kononowiczopodobny                -uzywajacy WIARY zamiast ROZUMU
wiara                                      - sklonnosc do odrzucenie logicznego myslenia (wrodzona  lub nabyta)
antymentor                            - pretendujacy do miana mentora, zaklamany hipokryta i perfidny manipulant

Używasz cokolwiek dziwnego języka. W jakim celu?...

Jesli masz na mysli moje posty, to po prostu "zarazilem sie" od Pana Dr. JK.
Okreslenia  "korytkowa", "pastwiskowa" itp. sa zabawne i w pewien sposob
okreslaja konkretne fenomeny, podobnie jak "talib" i "owieczki". 

Kpisz, czy o drogę pytasz?

Dzięki Zbynek!

Wszystkiego nie przeczytałam jeszcze, ale już rzucił mi się w oczy następujący fragment:

Krzywdzenie dziecka jest wiec dla niego wielka trauma ze powoduje zmiany w mozgu i moze spowodowac PTSD i z tego powodu dziecko potrzebuje jak najszybszej pomocy. Niestety ogromna wiekszosc ofiar nie dostaje takiej pomocy natychmiast po tym jak zostaly skrzywdzone. Zazwyczaj bowiem sa krzywdzone przez ludzi im znanych, ktorzy posiadaja jakas wladze nad dzieckiem - jak np przez swoich wlasnych rodzicow.

Dlatego najczesciej ofiary dopiero jak sa juz dorosle szukaja pomocy psychologicznej. Traume bowiem trzeba leczyc. Ona sama od siebie nie znika. Dlatego USILOWANIE ZAPOMNIENIA TRAUMY, jest bardzo szkodliwe!

Leczy tylko i wylacznie, stopniowe przypominanie sobie tych traumatycznych wydarzen i wyrazanie uczuc z wtedy, gdy tych uczuc nie mozna bylo wyrazic. Sa to uczucia wielkiej zlosci i wscieklosci, bolu i samotnosci.

Na ten temat naukowcy sie zgadzaja ze jest to jedyna skuteczna droga do wyleczenia sie z ran ktore sprawca spowodowal w swojej ofiarze.

Hmm... coś mi to przypomina... Już wiem! Przecież dokładnie o tym piszemy z Tomkiem od samego początku!

Marishka

Zabawne nie oznacza kpiace, licza sie "tresci" i "forma", mozna oczywiscie cos dodac jeszcze.
Ale mysle, ze kolejna wazna sprawa jest rowniez intencja.

Napisze to wyraznie, nie chce nikogo obrazac. !!!!!

Moja intencja jest by wiara nie paralizowala rozumu,
w odniesieniu do MEDYCYNY.

Na tym forum piszemy o roznych aspektach zwiazanych z MEDYCYNA.
Jesli cos moze pomagac albo szkodzic to dlaczego o tym nie wspominac.

Czy ciagle mamy cos wypierac i zaklamywac?

Grizzly, czemu nie rozszerzysz tego na inne dziedziny nauki i na całe życie w ogóle? Osobiście zostawiłabym tylko tę pierwszą część Twojej wypowiedzi pod którą z łatwością mogę się podpisać.

Marishka

Grizzly, poczytałem więcej Twoich postów. Chyba rozumiem, co masz na myśli. Trudno nie zauważyć, że panuje swoista moda na przejaskrawianie (manipulowanie?) w opisie przeróżnych zjawisk, z którymi na co dzień mamy do czynienia. Ma to swoje plusy i minusy - wiadomo. Z jednej strony można być dosadnym, wyrazić swój pogląd w sposób czytelny. Jednak z drugiej, postepując w ten sposób, wrzucasz wszystkich (np. ludzi głęboko wierzących) do jednego worka z - cyt.: "talibami" (skądinąd oryginalne określenie), a to już odrobinę krzywdzące, nieprawdasz? Chociaż nie mam tak na prawdę nic przeciwko temu. Niech Ci idzie na zdrowie. :D  Wiara w odniesieniu do medycyny? Ciekawe. Przeciwstawianie religii rozumowi nie wydaje mi się do końca uprawnione. Takie jest moje zdanie w tym temacie.

Tymon, piszesz , że "takie jest moje zdanie" w sprawie pogodzenia nauki z religią.
      A ja zapytam, czy jestem uprawniony jako uczciwy człowiek do ferowania opinii typu "czarne jest białe" z zaznaczeniem, Ĺźe takie jest moje zdanie w tym temacie ? Wobec tego, czy moĹźna przeinaczać rzeczywistość, by sygnowac to potem zwrotem "takie jest moje zdanie" ?

Tomek

Co konkretnie masz na myśli, pisząc, że przeinaczam rzeczywistość, a "czarne jest białe"?

Szymon, myślę, że choćby w kontekście próby ożenku wiary z rozumem. To niemożliwe. Kończy się zwykle wołaniem o dowody na nieistnienie.

  Tomek

Tomku, chyba nie masz patentu na nieomylność? Próbujesz sprawiać takie wrażenie, gdy piszesz: "to niemożliwe" (to li tylko retoryka). Ja również nie mam takiego patentu. Dlatego lubię dodać, że to moja prywatna opinia...

Tymon, patent na nieomylność posiada papiestwo po to , by móc ferować największe nawet absurdy.
      Ja nie mam, nie chcę i nie potrzebuję. Wiem jedno, Ĺźe człowiek wolny od religii skazany jest tylko i wyłącznie na konformistyczny, nic nie wnoszący dialog z osoba wierzącą . Tak było, jest i będzie. Tego nie da się zmienić, bo zawsze moĹźna uĹźyć zwrotu "to jest moje zdanie" lub "mam swoje poglady i nalezy je szanować". Osoba wolna od religii musi mieć dowĂłd, wierzący zaś posługuje się mitem - i dlatego to jest tak niebezpieczne.

  Tomek

Niewatpliwie mozna to odnosic do kazdej dziedziny zycia,
ale to forum poswiecone jest ZO i DO, ktore sa czesciami  MEDYCYNY.
MEDYCYNA musi byc racjonalna, inaczej zamieni sie w RELIGIE :D

Kiedyś byłem dość relatywistycznie nastawiony do rzeczywistości. Nie powiem, że jak Heraklit, ale owszem.
  Od dłuĹźszego czasu uwazam jednak, Ĺźe istnieje fałsz i prawda, Ĺźe prawda funkcjonuje niezaleĹźnie od pogladĂłw i myślenia zyczeniowego czy magicznego.
Jestem w stanie za kaĹźdym razem ugiąć się wobec faktu.  UWaĹźam, Ĺźe posiłkowanie się wiara w tak istotnych sprawach jak egzystencja czlowieka i kondycja Ziemi, jest postawieniem sią po stronie "wishful thinking" lub myśłenia magicznego.

To piękne, Ĺźe małe dzieci posługują się niesamowicie rozwiniętym schematem logicznego myślenia, opartego na obserwacji otoczenia, oczywiście o ile wychowuje się je w poszanowaniu dla prawdy wlasnej i dotyczącej przestrzeni publicznej.  Dopiero patologia wychowania uczy je kłamstwa, religii czy poniĹźania samych siebie. Dziecko wychowane w silnie religijnej rodzinie ma duĹźe szanse, by nasiąknać nieudowodnionym absurdem, ktĂłremu nadano szacunek tylko dlatego, Ĺźe jest powszechny.
      Tymczasem okazuje się, Ĺźe magicznie myślące dzieci, a kaĹźde to "ma", gdy dochodzi to oceny rzeczywistości, wykazują często rozeznanie, ktĂłrego czesto brak ludziom zwącym się dorosłymi czy dojrzałymi !! Gdy rodzic wpaja dziecku swoją religię, jest nieświadomym krzywdzicielem, katem dla jego wolności. Tym bardziej groĹşnym, Ĺźe dziecko potem nadal twierdzi, Ĺźe kocha teo kata. Jak widać, odebrać moĹźna takĹźe wewnętrzna wolność !
     
ps: Gdy byłem mały, wmĂłwiono mi istnienie boga. Chodziłem z rodzicami do kościoła itd. Ale o istnieniiu św.Mikołaja byłem do tego stopnia przekonany, Ĺźe leżąc wieczorem przed choinką, raz po raz zamykałem i otwierałm oczy,  bo myślałem, Ĺźe jak spojrzę - ujrzę prezent, ktĂłry wziął się "z nieba'.
  Doskonale zatem wiem, Ĺźe dokładnie tego rodzaju pewność ludzie dorośli okazują w temacie wiary...i to mnie po prostu przeraĹźa !!! Absurd jako sposĂłb na Ĺźycie, absurd jako wytłumaczenie istnienia człowieka, w końcu absurd jako regulator stosunkĂłw interspołecznych.
    Wyzwolenie się z pęt religii było dla mnie jak poczucie, Ĺźe latam, Ĺźe przywrĂłcono mi skrzydła. Ĺťe całe moje ciało, kazda komĂłrka raduje się wolnoscią. Ĺťe mogę myśleć, podwaĹźać, wątpić, kochac , nienawidzić, oceniać, wydawać opinie..ĹťYĆ.  Cała rzeczywistość ukaząła mi się jak dziewiczy twĂłr, ktĂłrego obserwacja jest czystą, wspaniałą, ludzką funkcją.

Tomek

Obecnie słyszę wiadomość o zamordowanej i zgwałconej czternastolatce.
 
  Polecam zwrĂłcić uwagę na to, co mĂłwią współmieszkańcy o sprawcy. A mĂłwią, Ĺźe spokojny był, ĹťE ROBIŁ NA DZIAŁCE WSZYSTKO, CO MU OJCIEC KAZAŁ.
      W kontekście wszystkich postĂłw , jakie tu napisaliśmy, mĂłj kolejny komentarz wydaje się być zbędny.
  MoĹźe tylko dodam, Ĺźe jego rĂłwieśnicy twierdzili, Ĺźe "fajy chłopak był, ale jak juĹź się napił...to wiecie..człowiek od tego głupieje".
    Czyli mamy dwie sprzeczne informacje. Starszyzna twierdzi, Ĺźe to POSŁUSZNY chłopak, koledzy, Ĺźe alkohol wzniecał u niego agresję. Uwierzcie mi, agresję nieświadomą, będącą pochodną wiejskiej kindersztuby, ktĂłrej nie potrafił sie oprzeć  !!

ps: Tego rodzaju komentarze znających sprawcę, prawie za każdym razem wyglądają bardzo podobnie, zwłaszcza w środowiskach wiejskich. "Taki był spookojny, posłuszny, cichy, grzeczny - nie wiem, co w niego wstąpiło".

Tomek

"Wiejska kindersztuba" - to jest zabawne okreslenie, naprawde fajne.
Cos tak wesolego jak "korytko" i "pastwisko" :D :D :D

Ale sam problem "kindersztuby" to jeden z kluczowych elementow dalszego zycia czlowieka.
I tutaj wesolosc moja znika. :shock:

Tomek czytanie twoich postow spowodowalo, ze  analizuje kolejny raz swoje doswiadczenia
z jednej i drugiej "strony barykady"(dziecko/rodzic) w mojej rodzinie i u tych ludzi, ktorych znam lepiej.
Twoje argumenty,  sa tak logiczne i przekonujace, ze nie widze mozliwosci podwazenia ich.

Doszedlem do wniosku, ze "przepis na kindersztube" musi byc modyfikowany
w zasadzie z miesiaca na miesiac. Tak strasznie duzo sie dzieje,
to przypomina "reakcje w reaktorze jadrowym" .

Moim zdaniem przekroczeniem "masy krytycznej",
bylo upowszechnienie internetu na swiecie.

Takiej sytuacji nie bylo nigdy w historii ludzkosci.
To odciska pietno na podejsciu do "kindersztuby"

Jak teraz "optymalizowac" "kindersztube"???
Czy jest to  w ogole  mozliwe?

Moze jednak jestesmy skazani,
na rozne odmiany "kindersztuby"
w roznych "sektach"(hordach, grupach spolecznych itp, pisze sekta bo uwialbiam to slowo)
i ewolucja rozstrzygnie co jest optymalne na dany czas?

Patent na nieomylność posiada papiestwo?  :lol: No tak, słusznie... (Dobre, Tomku.) A wiesz? Mnie w dzieciństwie nikt nie wmawiał istnienia Boga i nie prowadzał za rączkę do kościoła. Mogłem robić, co mi się podobało. Mialem momenty buntu, agnostycyzmu itp. itd. A jednak w końcu wybrałem tak. Moje rodzeństwo - inaczej. I jest okay (czyt. nikt nikogo i o nic się nie czepia, szanujemy się i Ĺźyjemy w zgodzie). W takim razie jaka motywacja mną kierowała? Przypomina mi się cytat z książki Jean-Paul Sartre'a ... (Musiałbym poszperać.) Po prostu panicznie boję się piekła. :lol: Nawet dla mnie brzmi to zabawnie, a jednak tak w rzeczywistości jest. Oczywiście moĹźna się ze mnie śmiać, nie widzę przeciwwskazań.

          Eee tam, śmiać się. Ale piekiełko, co to je sobie - za przeproszeniem - uroiłeś, jest problemem, z ktĂłrym tylko Ty sam będziesz musiał sobie poradzić. Bo , o ile dobrze rozumiem, masz na myśli jakiś rodzaj wiecznych cierpień i potępienia.

ps: Czy aby na pewno nikt Cię piekłem nie straszył ?
         

Tomek

T. mimo,ze swiat idzie z postepem i odkryto i udowodniono wiele  niestworzonych rzeczy, a ty nie dopuszczasz do siebie
,ze moze bys cos takiego jak dusza???m
wiadomo,ze kazdego z nas otacza pole magnetyczne,ze kazdy z nas  ma energie,ktora wysyla lub pobiera,ze nasza aura jest kolorowa itd.
to dlaczego nie wierzyc w to,ze posiadamy dusze,??????
ja tam jestem i na taka mozliwosc otwarta,
mysle,ze moge wszystko co nowe i niesprawdzone przyjac z otwartymi ramionami bez uszczerpku na wlasnym ja 8)

  2 pierwsze linijki Twego tekstu zawierają w sobie dziwny ciąg przyczyna-skutek. Idąc tym tropem mogę załoĹźyć, Ĺźe skoro człowiek ma ręce, ktĂłrymi moĹźe machać, to oznacza, Ĺźe dlaczego mam nie wierzyć, Ĺźe mogę latać jak ptak ? Nie widzę związku pomiędzy polem elektromagnetycznym a istnieniem duszy.  Nie widzę, bo tego nie udowodniono, co nie znaczy  , Ĺźe jestem zamknięty na istnienie duszy, ale dopĂłki się tego nie udowodni, będę uwaĹźał to za fałsz. Głosić światu i bliskim dookoła niesprawdzone informacje brane "na wiarę" i traktowane bardziej powaznie niĹź informacje sprawdzone, jest rzeczą niewłaściwą i moĹźe być szkodliwe.

Buddyści twierdzili słusznie, Ĺźe naleĹźy wyraĹźać się precyzyjnie, gdyĹź niedokładności wypowiedzi powodują między ludĹşmi konflikty.  Ci, ktĂłrzy ciągle pytają "czemu czepiasz się słówek ?" są właśnie mało precyzyjni. Od razu dodam, Ĺźe nie mam na myśli patologicznej perfekcji, lecz po prostu rzetelność słów puszczanych w przestrzeń publiczną.

      Wiesz Kodar, co mnie nieco niepokoi w Twoich słowach ? Ĺťe bardziej jesteś skora być otwartą na mity lub załoĹźenia fantazyjne niĹź na  praktycznie sprawdzone informacje. To znaczy, zakładam, Ĺźe rozumiem Twoje stanowisko, poniewaĹź niektĂłre prawdy są wyjątkowo niewygodne i ciężkie, lecz co powoduje, Ĺźe wolimy uwierzyć w istnienie duszy niĹź być otwartym na twierdzenie, Ĺźe klapsy to przemoc wobec bezbronnych ?

Tomek                 

Tomku, jak tylko znajdę, przytoczę Ci cytat z Sartre'a - traktował o straszeniu piekłem. Trafiłeś w sedno. Byłem i dalej jestem "straszony" jako praktykujący katolik (np. przy okazji spowiedzi). Radzę sobie z tym w ten sposób, że po prostu staram się nie grzeszyć i problem z głowy. :lol: (Jakkolwiek śmiesznie by to nie zabrzmiało.) Weź pod uwagę, że dekalog wyznacza normy, które tak czy siak powinny być przestrzegane (do tego niezależnie od wyznania - to przecież bardzo proste do interpretacji: nie zabijaj, nie cudzołóż, szanuj matkę i ojca, nie mów fałszywego świadectwa itd.).

Cyt.: "Głosić światu i bliskim dookoła niesprawdzone informacje brane "na wiarę", jest rzeczą niewłaściwą i może być szkodliwe."
PrzecieĹź nikt nie mĂłwi o "większym" otwarciu na niesprawdzone informacje. Trzeba zachować zdrowy dystans, to podstawa. Chodzi raczej o to, Ĺźeby z kolei za bardzo się nie zamykać w podejściu czysto ideologiczno - naukowo - statystyczno - socjologiczno - jakimśtam. Pamiętasz na pewno casus Kopernika?... Ludzie długo nie mogli uwierzyć, Ĺźe Ziemia nie stanowi centrum wszechświata. 

Tak, w szczególności te są dla ludzi bardzo proste do interpretacji i spełnienia (zakładając, że komukolwiek do czegokolwiek jest w ogóle dekalog potrzebny):
Nie będziesz miał innych bogów obok mnie.
Nie czyń sobie podobizny rzeźbionej czegokolwiek (...) Nie będziesz się im kłaniał i nie będziesz im służył (...)
Nie naduĹźywaj imienia Pana...

Tetryku, jeżeli dekalog nie jest Ci potrzebny, to oczywiście nie ma przymusu. :lol:

Każdy ma swoje normy i według nich postępuje. Pamiętam rekolekcje, na których ksiądz powiedział takie zdanie: jeżeli kościół jest dla ciebie przeszkodą do zbawienia, odrzuć go...