MORGANO
Go
|
DOKTOR JAN KWAŚNIEWSKI (123)
ODPOWIADA NA LISTY CZYTELNIKÓW
KTÓRE UKAZYWAŁY SIĘ NA ŚLĄSKU W KATOWICACH
W DZIENNIKU ZACHODNIM
Zebrał i przepisał. Morgano
Żyjemy po ludzku
Dwa miesiące3 wstecz pisałam do Redakcji kilka słów dotyczących doktora Jana Kwaśniewskiego. Nie byłam wtedy jeszcze na jego diecie, coś niecoś jednie o niej słyszałam - artykuły w prasie czytałam, ale nie bardzo je rozumiałam. Dopiero, gdy udało mi się kupić książkę "Dieta optymalna" w pełni pojęłam sens. Od razu zaczęłam jeść jak trzeba i no cóż, brak mi słów, to po prostu niewiarygodne. A jednak namacalne. Żadne słowa nie oddadzą wdzięczności dla autora pana doktora Jana Kwaśniewskiego i współautora, pana redaktora Marka Chylińskiego. Dlatego też nie będę się nawet starała ubrać w słowa mojej wdzięczności, bo każde słowo jest zbyt banalne, by wyrazić to co się czuje do obu panów. Mam nadzieję, że mimo licznych obowiązków przeczyta pan mój list osobiście i szybciutko powiadomi pan naszego lekarza, że kolejna polska rodzina staje się powoli zdrowa i szczęśliwa. Oczywiście napiszę również do pana doktora i poinformuję go o wynikach tego wspaniałego jedzenia. Odwlekam jednak jak mogę pismo do tego wielkiego i prawdziwego człowieka, bo nie chcę mu przysparzać pracy, której ma bardzo dużo. Napiszę również i do wydawnictwa obu książek, meldując swą 6-osobową rodzinę i prześlę im podziękowanie za edycję. Obie książki szczęśliwie udało mi się kupić (tak długo "maltretowałam" pewną panią księgarkę, aż mi zdobyła oba egzemplarze). Jestem na diecie od 3 sierpnia tego roku(1997) wraz z moim wspaniałym mężem ( nie zawsze był wspaniały, ale odkąd żywimy się po ludzku jest cudowny - taki, jakim był za narzeczeństwa, a może i lepszy, bo dojrzalszy), moim 22 letnim synem Rafałem, 18-letnią córką Kamilą, 16-letnią córką Moniką i 2 letnim "rodzynkiem" Michałkiem. Chyba jestem dobrą matką, skoro mam u dzieci na tyle autorytetu, by posłuchały matki. Dziś już wiedzą, że nareszcie żywię ich w sposób ludzki i to jest moją dumą. Ja mam 42 lata, a mój Romek 44, ale odkąd jemy po ludzku mamy samopoczucie 20-latków. Sam pan rozumie, dlaczego żadne słowa nie oddadzą naszej wdzięczności obu panom nie ma takich słów. Już nie myślę, że myślę - już wiem, że myślę.
Kocham was za to, co zrobiliście i łudzę się nadzieją, że nie potrwa już długo, by ludzkość zaczęła znów myśleć.
Pozdrawiam serdecznie pana i cały zespół redakcyjny. Jesteście jedyni, którzy goszczą w moim domu, jako prasa. Jesteście wiarygodni i poczytni.
Wdzięczna czytelniczka
HALINA KUĆ Gliwice
Od trzech miesięcy stosuję żywienie optymalne i zazdroszczę tym wszystkim, którym to żywienie pomogło. Ja przed zastosowaniem diety optymalnej byłem człowiekiem „zdrowym” tzn. nie miałem żadnych poważnych dolegliwości. Wyniki miałem dobre. Obecnie czuję się znacznie gorzej. Pojawił się przykry zapach z ust i trwa nadal...a także mam dużo słabsze nogi. Po przejściu kilku schodów czuję zmęczenie w nogach i brakuje mi sił. Dawniej brakowało powietrza. Mimo że byłem szczupły, schudłem jeszcze 4 kg . Na razie będę stosował tę dietę aż do otrzymania odpowiedzi na list. Muszę powiedzieć, że jedzenie to polubiłem.
Z wyrazami szacunku gorący zwolennik pana diety.
Wojciech Kuder z Kalet
Przykry zapach z ust pojawia się niezbyt często u ludzi w początkowym okresie żywienia optymalnego, a częściej na Śląsku. Przyczyną jest wydalenie cuchnących związków chemicznych, które przez lata życia w zatrutym środowisku ( lub pracy) zostały odłożone w tkance tłuszczowej i w innych tkankach. Wydalanie tych związków świadczy o oczyszczaniu się organizmu. Świadczy o tym, że organizm już może przeznaczyć białko energię, witaminy mikroelementy na pozbycie się zmagazynowanych przez lata trucizn. Po kilku miesiącach rzadko trwa to dłużej niż 6 miesięcy, przykry zapach z ust ustępuje, bo organizm już wydalił to, co było niepotrzebne, a przy tym nieładnie pachnące. Po dłuższym okresie żywienia optymalnego nawet odchody człowieka (mocz, kał) nie mają przykrego zapachu, co jest regułą u ludzi stosujących inne modele żywienia. Pisze Pan, że dawniej brakowało Panu powietrza, a teraz bolą nogi. Z bolącymi nogami żyć się da, a gdy powietrza brakuje, to się umiera. Po przejściu na żywienie optymalne organizm porządkuje i „remontuje” tkanki i narządy w kolejności wynikającej z ich ważności dla życia organizmu. Najpierw poprawia się „ odżywianie” i sprawność mózgu i serca przewodu pokarmowego, wątroby, a nogi muszą poczekać na swoją kolej. Bywa, niezbyt często, zwłaszcza u ludzi z niedokrwieniem tętniczym kończyn dolnych, że pojawiają się „ słabe nogi”, czasem mogą być nawet bóle mięśni. Po kilku miesiącach dolegliwości te ustępują w miarę poprawy ukrwienia tętniczego nóg i skierowania przez organizm lepszych źródeł energii do tych tkanek, gdy już organizm może sobie na to pozwolić.
Po niedługim czasie powinien ustąpić przykry zapach z ust i „słabe nogi”.
JAN KWAŚNIEWSKI
|
Autor
Zapisane
