DOKTOR  JAN  KWAŚNIEWSKI (201)
ARTYKUŁY O ŝYWIENIU OPTYMALNYM
KTÓRE UKAZYWAŁY SIĘ NA ŚLĄSKU W KATOWICACH
W DZIENNIKU ZACHODNIM
Zebrał i przepisał. Morgano

Oakville - Kanada, 04 maja 1999r.
Właśnie jestem pod wrażeniem przeczytanych książek "Tłuste życie" i "Dieta optymalna". Przyznam się, że pierwszy raz spotkałem się z tego typu dietą. Mam 39 lat, a od 4 lat choruję na cukrzycę insulino zależną. Chciałabym też schudnąć. Biorę 28j insuliny na dobę. Mam problemy z żołądkiem, wzdęcia itd. Bardzo zależy mi, aby zrobić z moimi chorobami prawdziwy porządek. Myślę, że znalazłem odpowiednie lekarstwo, czyli Pana dietę. Boję się rozpoczynać dietę sama. Proszę, chociaż o krótką informację, czy mogę sama zacząć.
                                                                                                  Aleksandra  S.

Około 250 milionów ludzi na świecie choruje na cukrzycę, w tym około 30 milionów choruje na cukrzycę typu I, przy której konieczne jest podawanie insuliny od samego początku. Cukrzyca typu I skraca życie ludzkie o średnio
30 %. Często powoduje utratę wzroku i niewydolność nerek. Najsmutniejsze jest, że chorujący na cukrzycę, chorują na nią niepotrzebnie.
Prawie wszyscy obecnie chorzy na cukrzycę mogą z tej cukrzycy przyczynowo się wyleczyć. W wyjątkowych przypadkach, gdy trzustka jest kompletnie zniszczona i nie wytwarza zupełnie insuliny, zachodzi konieczność podawania małych dawek insuliny, chociaż cukrzycy i jej powikłań już nie ma. Można zapobiec nowym zachorowaniom, można uwolnić ludzkość od cukrzycy. Są ku temu wszystkie możliwości z wyjątkiem jednej. Brakuje odrobiny rozumu u diabetologów i innych lekarzy. Lekarzom wykłada się na studiach, że cukrzyca jest chorobą nieuleczalna. Ta informacja zamienia się w instynkt, a jak mówił Karol Darwin:
"Tam gdzie działa instynkt, rozum przystępu mieć nie może" I nie ma.
W Polsce, dzięki stosowaniu żywienia optymalnego wyleczyło się z cukrzycy tysiące chorych. Zarówno z cukrzycy typu I, jak i typu II. Wielu lekarzy spotkało takich wyleczonych, ale zamiast się cieszyć, przeważnie obrzucali tych wyleczonych wyzwiskami, straszyli wszystkimi możliwymi karami w życiu doczesnym i wiecznym. Lekarze stosujący żywienie optymalne u chorych we Francji, Kanadzie, Austrii, Niemczech informują mnie o nowych wyleczonych z cukrzycy. W jednym z tych krajów rada naukowa przy jednym z uniwersytetów rozważała nawet pozbawienie prawa wykonania zawodu lekarza, który wyleczył z cukrzycy kilkunastu chorych i odważył się o tym powiedzieć. W blisko 400 odpowiedziach na listy chorych, które ukazały się w Dzienniku Zachodnim w Katowicach, było kilkadziesiąt listów od zdrowych, którzy uprzednio chorowali na cukrzycę i przeważnie inne choroby, wyleczyli się z cukrzycy i z tych innych chorób. Błędy w odżywianiu popełnione przez naszych dalekich przodków, powszechnie znane jako "grzech pierworodny" skróciły życie ludzkie ponad 10 razy, zniszczyły biologicznie rodzaj ludzki, spowodowały powszechnie patologiczną czynność umysłów ludzkich. Te błędy są popełniane nadal, również przez lekarzy czy polityków. Dlatego politycy nie potrafią zrozumieć, że można ludzi uwolnić od chorób, narkomanii, przestępczości, czy wojen, od "mozolenia się na próżno" (Biblia). Dlatego lekarze, nawet widzący na własne oczy licznych chorych wleczonych z cukrzycy, nadal wierzą, że cukrzyca jest nieuleczalna. Zamiast się zainteresować, zbadać tych chorych, wyciągnąć wnioski, nie robią tego, a zawsze reagują agresją. Nie wszyscy lekarze. Wyjątkami są ci lekarze, którzy sami żywią się optymalnie. Oni w głowach maja dobrze poukładane, oni wiedzą, oni przyczynowo leczą chorych tak, aby ich wyleczyć. Również z cukrzycy. Takich lekarzy w Polsce jest kilkudziesięciu i kilkunastu w innych krajach. Może pani znaleźć pomoc u dr Jana Ponejko z Montrealu tel. 514- 256-3301, którego chorzy chwalą i który wyleczył chorych z cukrzycy obu typów. Zagrożenia przy wprowadzaniu żywienia optymalnego u chorego na cukrzycę, które mogą pojawić się w okresie początkowym, trzeba dokładnie znać i umieć te zagrożenia omijać. Trzeba się tego nauczyć. Trzeba mieć glukometr i możliwość sprawdzania ciał ketonowych w moczu, trzeba umieć dokładnie wyliczyć spożywaną na dobę dawkę węglowodanów. nie choruje pani na cukrzycę długo. Dawki przyjmowanej insuliny są niewielkie. Pani trzustka wytwarza dostateczną ilość insuliny, której wystarczy, gdy zmniejszy pani ilość spożywanych węglowodanów 6-8 razy. Po wyleczeniu się z cukrzycy proszę mnie o tym zawiadomić.

PS. Po zastosowaniu diety optymalnej najszybciej ustąpią u pani dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego.


                                                                                                                                 JAN KWAŚNIEWSKI