O CHOROBIE REUMATYCZNEJ.
Według opinii lekarza konwencjonalnego.

Układ ruchu jest szczególnie narażony na miejscowe i ogólne stany zapalne i urazy. Choroby reumatyczne pozostają najczęstszą przyczyną bólu i upośledzenia czynności narządu ruchu.
Stany zapalne powstające na skutek patologicznej aktywacji układu immunologicznego są przyczyną wielu układowych chorób tkanki łącznej. Infekcje zaś powodują powstawanie między innymi gorączki reumatycznej i odczynowego zapalenia stawów. Przebiegające w tkankach narządu ruchu procesy niszczenia i odnowy mają najważniejsze znaczenie dla powstawania i rozwoju ostecartozy, zmian okołostawowych i pourazowych. Ze względu na skomplikowane infekcje czynników środowiskowych, genetycznych i stresu nadal nie ma wyjaśnienia przyczyny powstania chorób reumatycznych.
Rozpoznanie w reumatologii opiera się głównie na wywiadach,
Badaniu fizycznym z wykorzystaniem zdjęć rentgenowskich, tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego i badań laboratoryjnych.
Klasyfikacja chorób reumatycznych jest bardzo rozbudowana, obejmuje liczne jednostki chorobowe takie jak uogólnione choroby tkanki łącznej, zapalenie pochewek ściągniętych i klatek maziowych, zaburzenia neuropatyczne, zmiany okołostawowe i inne. Leczenie rzadko ma charakter przyczynowy, np. przy użyciu antybiotyków leczy się przyczynowo gorączkę reumatyczną wywołaną infekcją.
W zdecydowanej większości chorób nie ma uniwersalnego leku przynoszącego poprawę w chorobach reumatycznych.
Leczeniem najczęściej zajmują się całe zespoły specjalistów, reumatolodzy, fizykoterapeuci, ortopedzi, specjaliści w dziedzinie zwalczania bólu, rehabilitanci. Skuteczność takich leków jak przeciwzapalne, pochodzenia sterydowego, preparaty złota, cała gama środków przeciwzapalnych nowej generacji i innych specyfików, którymi zasypywany jest rynek apteczny jest ograniczona, działania uboczne nie zawsze natomiast dobrze poznane. Niekiedy trzeba uciekać się do metod operacyjnych z wszczepieniem sztucznych stawów włącznie. Ogólnie można stwierdzić, że leczenie przynosi poprawę najczęściej krótkotrwałą i trzeba je stosować stale.

                                                                                             Dr n. med. Aleksander Grigorjew
                                                                                                       Ordynator Szpitala