O STWARDNIENIU ROZSIANYM.
Według opinii lekarza optymalnego.

Stwardnienie rozsiane jest chorobą stosunkowo rzadką i bywa, że jej objawy mogą być niecharakterystyczne. Dotychczas naukowcy nie uzgodnili przyczyny jej powstania i nie są znane czynniki wpływające na tempo rozwoju zmian, ani co powoduje, że występują okresy pogorszenia i remisji. Istotą choroby jest uszkodzenie tzw. osłonek mieli nowych nerwów, które odgrywają role izolatora. Jeżeli na pewnym odcinku włókna nerwowego brak jest powyższych osłonek to impulsy nerwowe, które mają istotę elektryczną ulegają rozproszeniu, ponieważ ludzki organizm składa się głównie z wody. Ze względu na to, że wszystkie narządy i tkanki człowieka są unerwione to może dojść do wystąpienia objawów w różnych miejscach-zależnie od tego, jakie nerwy zostały zajęte. Jeżeli impulsy nerwowe nie docierają z mózgu do jakiejś tkanki głównej mięśniowej, to przestaje ona spełniać swe zadanie.
Dotknięte chorobą mogą być prawie wszystkie mięśnie z wyjątkiem sercowego ponieważ ten posiada własny zupełnie inny układ przewodzenia bodźców, dlatego mówi się, że stwardnienie rozsiane nie skraca życia.
Należałoby jednak dodać, że może uczynić je ciężkim do zniesienia.
Obecnie nie są znane żadne leki skutecznie cofające czy nawet zatrzymujące rozwój zmian. Co prawda ostatnio rozpoczęto podawanie chorym interferonu, jednak jego skuteczność jest trudna do oceny-wielu pacjentów oprócz ogromnych wydatków ( ok.4-6tys,PLN miesięcznie) nie odczuwa żądnej różnicy, u innych nie da się przewidzieć jak długo może potrwać poprawa.
Teoretycznie lek ten w ogĂłle nie powinien działać w stwardnieniu, poniewaĹź jego zadaniem jest zwiększenie odporności organizmu – dobre efekty daje np. w wirusowym zapaleniu wątroby.
Powszechnie stosowane metody fizykoterapii mogą jedynie spowalniać rozwój powikłań, a czasem są szkodliwe.
Aby możliwe było skuteczne leczenie tej choroby należy oczywiście zacząć od jej przyczyny, czyli zająć się osłonkami, których głównym składnikiem są lipidy, czyli tłuszcze.
W organizmie budulec ten może być wytworzony lub mogą być wykorzystane kwasy tłuszczowe dostarczone z pokarmem.
W przypadku osób, bardzo źle odżywionych (np. wegetarian), u których praktycznie całość lipidów budulcowych musi być zsyntetyzowana może dojść do pewnych zaburzeń.
Produkcja lipidów tkankowych jest procesem wieloetapowym i energochłonnym. Jeżeli jest niewystarczające zaopatrzenie w energię, a dodatkowo istnieje jakiś defekt enzymatyczny na którymś z etapów przy niedostatecznej podaży tłuszczów w diecie, to może dojść do upośledzenia produkcji tłuszczów strukturalnych osłonek. Żywienie optymalne może nie usunąć pewnych defektów dotyczących enzymów, jednak poprawia znacznie zaopatrzenie we wszystkie substancje odżywcze, dzięki czemu dostarczane są w gotowej postaci. U osób żywiących się optymalnie stwardnienie rozsiane wystąpić nie może, a u tych, które chorują może spowodować znaczną poprawę, aż do całkowitego wyleczenia.
W zależności od przebiegu choroby różne są rokowania, choć efekty diety znacznie przewyższają skuteczność powszechnie stosowanych terapii.
Jeżeli mamy do czynienia z powtarzającymi się rzutami, między którymi pacjent czuje się lepiej, to po przejściu na dietę, każde następne pogorszenie jest łagodniejsze niż poprzedni i trwa krócej, aż do całkowitego cofnięcia objawów, co zwykle trwa do kilku lat.
Co ciekawe ustępują również zmiany w badaniach tomograficznych mózgu, co dla neurologów jest zwykle nie do zrozumienia.
Nieco gorsza jest sytuacja chorych cierpiących na stałe postępujące pogorszenie bez okresów remisji. W takich przypadkach dochodzi do zatrzymania choroby i zazwyczaj powolnego wycofania objawów, jednak trwa to bardzo długo. Chory rozpoczynający żywienie optymalne powinien przestrzegać ogólnych zaleceń
dr Jana Kwaśniewskiego dotyczących żywienia, jednak ważne jest aby jadać często móżdżek lub rdzeń kręgowy-potrzeba go stosunkowo niewiele, jednak nie mniej niż 100-150gram na tydzień.
Stwardnienie rozsiane należy do chorób, w których zalecane jest również częste stosowanie prądów selektywnych.
Przynoszą one znaczną ulgę zwłaszcza w przykurczach spastycznych i poprawiają trzymanie moczu. Zabiegi nie usuwają przyczyny choroby, ale wpływają na poprawę ukrwienia i odżywiania nerwów, co przyspiesza ich regeneracje. Osoby, które nie mogą z nich korzystać z powodu dysfunkcji ruchu lub odległości od Arkadii mogą obecnie zakupić aparat do własnego użytku choć przed jego zastosowaniem powinny zasięgnąć porady doświadczonego lekarza.

                                                                                                                 Lek. med. Przemysław Pala
                                                                                                               konsultant i opiekun medyczny.