Ale nic straconego, będą powtórki 
http://www.ngc.pl/watch/program_details.aspx?id_program=10341

Krystyna

P.S. Do zanotowania różnych ważnych terminów przydaje się niezawodny programik:

http://giel_grzegorz.republika.pl/_przypominacz_2.htm - polecam 

a ja zaczynam mieć wątpliwości - co do religii.
No popatrzcie sami - czemu Bóg jasno mówił, że zabicie człowieka będzie karane śmiercią, a co do pożywienia, nie powiedział również wprost: "I nie jedz tego co rośnie na drzewach, ani wychodzi z ziemi. Jedz to, co po ziemi chodzi"?

To chyba może być chybiony argument, powoływanie się na Biblię... Poza tym test dla katolickości - 90% katolików, którzy nie lubią myśleć, lubią wierzyć w to co im pasuje.

Mnie żywienie opty pasuje. Ale jako uzasadnienie stawiałbym na biochemię. Zresztą wiadomo nie od dziś, czasami lepszym jest zasada: nie tłumacz, pokazuj...

Przedstawiam interesujący tekst z archiwum gazety, ktĂłry brzmi  w tytule  „Kain, Abel i mordy rytualne”-  za autorem.


Rozdział 4 Księgi Rodzaju opowiada historię zabójstwa Abla przez jego brata Kaina. Największą zagadką tej opowieści jest zakaz karania zabójcy z czym wiąże się prawdopodobnie tajemniczy znak ( znamię) noszone przez Kaina.
Uczeni na ogół są zgodni, że tajemnica opowieści odzwierciedla sytuację, jaką miała miejsce po wtargnięciu Izraelitów do Kanaanu. Prymitywni pasterze izraelscy przejęli część obyczajów kananejskich, włącznie z ofiarami z ludzi.
Taką ofiarą była Abel. Mogło to więc być nie zabójstwo z zemsty po odrzuceniu ofiary złożonej Bogu ( Rdz.4.5 ) , lecz ofiara rytualna, w której ziemia została pobłogosławiona krwią człowieka, aby ( tak przynajmniej ówcześnie wierzono) mogło rodzic lepsze plony.
Zgodnie z Ăłwczesnymi wierzeniami, podczas suszy składano ofiarę z człowieka. UwaĹźano bowiem,Ĺźe jeśli ziemia „ rozwarła paszczękę swoją”, to uczyniła to z głodu.
A najlepszym sposobem nakarmienia  jej  było złożenie ofiary z człowieka. Sądzono , że najgodniejszą ofiarą  dla bóstwa będzie osoba najdroższa sercu ojca, dlatego z reguły zabijano syna pierworodnego. Z czasem Żydzi zstąpili ofiarę z człowieka  ofiara z koźląt, które składano nie tylko Bogu Jahwe, ale również demonowi Azazelowi. Dlatego znamię , jakie nosił Kain na czole ( Rdz.4.15) może być oznaką przynależności do klanu kapłańskiego. Wygnany Kain nie zginął jednak. Udało mu się założyć plemię Kenitów i pierwsze w historii miasto. Stał się więc  czcigodnym patriarchą i założycielem rodu.
Współczesny teolog, Hyam Maccoby, uważa,że zabójstwo Abla przez Kaina było częścią sagi założycielskiej Kenitów i jako takie, utorowało drogę do cywilizacji.
Maccoby uważa że ofiara z koźląt zastąpiła ofiarę z ludzi w tym sensie, że jednego kozła zabijano na pamiątkę zabójstwa Abla, a drugiego wypędzano  na pamiątkę wypędzenia Kaina.
Pozostaje jednak pytanie, dlaczego w tej historii to nie Abel zabił Kaina, skoro to Kain był pierworodnym i – zgodnie z Ăłwczesnymi wierzeniami – to właśnie on powinien zostać złoĹźony w ofierze?
Zdaniem Josepha Campbella powodem było to, iż Kain był rolnikiem, a Abel pasterzem hebrajskim. Autorowi biblijnemu chodziło o ukazanie wyższości tradycyjnego,  pasterskiego stylu życia ( kojarzonego z  Hebrajczykami i starą tradycją ) nad osiadłym życiem rolnika kananejskiego. Ponadto Biblia z reguły staje po stronie ofiary, a nie kata: przyjmuje stronę słabszego, a nie silniejszego ( por. historię Dawida i Goliata), preferuje raczej młodszych niż starszych.
To ostatnie widać nie tylko w opowieści o Kainie i Ablu, ale również w historiach, w których młodsi ( Izaak, Jakub i Józef ) są przez autora bardzkiej preferowani niż starsi, odpowiednio: Izmael, Ezaw i Ruben.

autor : Jacek Sieradzan