O NERWICY. Według opinii lekarza konwencjonalnego.

[MORGANO]

O NERWICY.
Według opinii lekarza konwencjonalnego.

Współcześnie określa się nerwicę, jako zaburzenie o charakterze czynnościowym występujące pod postacią lęków, fobii, czy też reakcji histerycznych. Cierpiący na nerwice w przeciwieństwie do chorego psychicznie nie traci kontaktu z rzeczywistością.
Przypuszcza się, że coraz częstsze występowanie nerwicy można wiązać z rozwojem cywilizacji, stresami, tempem życia, jednak prowadzone badania wskazują również na przyczyny biologiczne, psychiczne, jak również dziedzicznie. Urazy psychiczne, jakim stale podlegamy, u części osób przeradzają się w uczucie zagrożenia, konflikty, popędy i obawę o utratę kontroli nad sobą. Powyższe czynniki mogą prowadzić do pobudzenia obwodowego układu autonomicznego na drodze neurotransmiterów noradrenergicznych.
O częstości nerwicy świadczą statystyki, wg, których objawy nerwicy występują u około 30% ludzi, dochodząc w niektórych szczególnie narażonych środowiskach do 80% populacji.
Najczęściej występujące reakcje nerwicowe organizmu to: pocenie, bolesne  skurcze jelit, biegunki, częste oddawanie moczu, niespokojne ruchy.
Do poważniejszych objawów nerwicy zalicza się utrzymujący się stale lęk, bezsenność, objawy wegetatywne.
Człowiek zdrowy wykazuje dużą odporność na stres, jednak powtarzające się negatywne przeżycia emocjonalne, poczucie niedoceniania czy wręcz zbędności, nieporozumienia z partnerem życiowym, trudności w pracy, a nawet niepowodzenia materialne, mogą wywoływać nerwicę.
Wpływ na tę sytuację mają warunki socjalne, w jakich żyje człowiek, satysfakcja z pracy, atmosfera w domu i pracy, sposób życia, tj. higiena, właściwe odżywianie.
Wyróżniamy szereg postaci nerwicy: Hipochondrię nadmierna troska o własne zdrowie i wyszukiwanie w sobie objawów rozmaitych chorób. Egocentryzm skoncentrowanie się na sobie i własnym cierpieniu, przekonanie o własnej wyjątkowości.
Neurastenia - rozdrażnienie i wybuchowość przy jednoczesnym poczuciu osłabienia i bezradności.
Histeria gdzie obok egocentryzmu i usilnych starań skupienia uwagi otoczenia na sobie, występują teatralnie demonstrowane objawy rozmaitych dolegliwości. Nerwica depresyjna należy do najcięższych postaci tej choroby i może prowadzić nawet do jadłowstrętu psychicznego. Nerwica natręctw objawia się obsesyjnymi obawami i przymusem wykonywania pewnych czynności, jak np. mycie rąk.
Niektóre osoby ogarnięte tą chorobą myją ręce kilkaset razy dziennie.
Lęki, gdy występują bardzo często lub stale, są objawem ciężkiej nerwicy.
Nie mają one w nerwicy jakiejś określonej przyczyny i nie dotyczą
Konkretnej sytuacji. Lęk jest podstawowym objawem każdej postaci nerwicy, szczególnie nasilony jest w depresji. Lęku nie można zlikwidować całkowicie, można wpływając na czynniki wywołujące go zmniejszyć stany lękowe. Nerwica dotyczy psychiki człowieka, dlatego często osoba chora sięga po leki uspokajające, które początkowo przynoszą poprawę, ale z upływem czasu działają coraz słabiej, chory na nerwicę sięga po coraz nowsze specyfiki, które przyjmuje w coraz większych dawkach, może to prowadzić do uszkodzeń wątroby, serca, centralnego układu nerwowego.
Innym sposobem leczenia jest psychoterapia, która prowadzona długo i systematycznie przynosi lepsze rezultaty i pozwala uniknąć skutków przyjmowania leków. Mimo coraz lepszych metod psychoterapii nerwica pozostaje chorobą nieuleczalną, przebiegającą z zaostrzeniami i poprawą.
                                                 
                                                                                                      Dr n. med. Aleksander Grigorjew
                                                                                                                Ordynator Szpitala