MORGANO
Go
|
O JASKRZE. Według opinii lekarza konwencjonalnego.
Jaskrą określa się szereg chorób o różnych przyczynach charakteryzujących się wzrostem ciśnienia wewnątrz gałki ocznej. Ciśnienie prawidłowe wewnątrzgałkowe wynosi 18-22 mm Hg, w jaskrze może sięgać 60-80 mm Hg. Nieleczona jaskra prowadzi do uszkodzenia wzroku od ubytku widzenia czasami do ślepoty na skutek zaniku nerwu wzrokowego. Przyczyna jaskry nie jest znana, przyjmuje się, że sprzyjają jej takie czynniki jak dziedziczenie, nadwzroczność, labilność emocjonalna. Podwyższenie się ciśnienia wewnątrzgałkowego zależy od zaburzenia stosunku wytwarzanego w nadmiarze tego płynu do możliwości jego odpływu. Wyróżnia się przewlekłą jaskrę z zamkniętym kątem przesączania. Komora przednia w tym przypadku jest płytka i wąska, rozszerzenie źrenicy może powodować przesunięcie podstawy tęczówki do przodu iblokować kąt przesączania wywołując atak jaskry. W jaskrze przewlekłej z otwartym kątem przesączania następuje stopniowy wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego prowadzący do postępującej utraty widzenia obwodowego, później centralnego. Podatni na tę dwuoczną jaskrę są cukrzycy, osoby po 35 roku życia oraz krótkowidze. Jaskra może przebiegać nie dając objawów aż do powstania zmian nieodwracalnych. W leczeniu stosuje się pilocarpinę, epinefrynę, niekiedy laserowe zabiegi udrażniające. Ostra postać jaskry powstaje na skutek napadowego wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego po nagłym zamknięciu odpływu płynu wewnątrzgałkowego. Charakteryzuje ją pulsujący ból i zaburzenia ostrości widzenia znacznego stopnia, dołączają się nudności i wymioty, bradykardia, gałka oczna jest przekrwiona, nabłonek rogówki obrzęknięty, badaniem oka stwierdza się spłycenie komory przedniej oka, przekrwienie tęczówki, rozszerzenie źrenicy. Po leczeniu (diuramid pilocarpiną) objawy ustępują, ale po jakimś czasie nawracają. Każdy atak pogarsza wzrok. Z metod chirurgicznych stosuje się irydektomię obwodową lub laserową celem zapobieżenia nawrotom.
Dr n. med. Aleksander Grigorjew Ordynator Szpitala
|