BĂłg

[kodar]

Twierdze nadal, gdy nauczymy sie wybaczac  nie beda potrzebni nam Terapeuci psychiczni.A gdy cialo bedzie odzywione to i dusza sie uleczy ---jakie to latwe do wykonania.

[Tomkiewicz]

 Kodar, daruj sobie , co powiedział Franek z AsyĹźu lub jakikolwiek inny Jurand ze Spychowa.
          Istotne jest to, co Ty myślisz lub jak korzystasz z myśłi innych. Akurat przykład Franka to zły przykład - gdyż człowiek ten ma na swoim koncie również bardzo niepochlebne opinie o kobietach. I pamiętaj, że obwołano go świętm, co natychmiast powinno wzbudzić podejrzenia u myślącego człowieka.
         Nasz Narodowy Pupil też nałogowo produkował świętych, czasem zwyczajnych psubratów -  jak założyciel Opus Dei - Escriva.
Reasumując, to co rzekł Franciszek z Asyżu , nie jest tu wiążące.


T

[Tomkiewicz]

Masz całkowitą rację, wybaczenie=wyparcie=oszustwo jest łatwe. Jest o wiele łatwiejsze, niż zaakceptowanie prawdy, niż samorefleksja i zrozumienie. Bycie chorym też jest bardzo łatwe i jakie wygodne!

BIERNOŚĆ JEST ŁATWA! I nic nie kosztuje.

M

[Tomkiewicz]

A co do terapeutów i innych psychologów, to wyrządzili swoim klientom więcej krzywdy właśnie poprzez takie namawianie do wybaczania.

[Jona]

Masz całkowitą rację, wybaczenie=wyparcie=oszustwo jest łatwe. Jest o wiele łatwiejsze, niż zaakceptowanie prawdy, niż samorefleksja i zrozumienie. Bycie chorym też jest bardzo łatwe i jakie wygodne!

BIERNOŚĆ JEST ŁATWA! I nic nie kosztuje.

M

Wybaczenie jest łatwe

to dlaczego ja  dĹşwigałam takie brzemie 
Nie mogłam wybaczyc i mówiłam ,ze NIGDY nie wybacze.
Ale tak pragnełam Poznać Jahszua /Jezusa ,ze  zaczełam  sie zastanawiac  i  zaczełam wybaczac .Nakoncu zostały mi dwie osoby ktĂłrym nie chciałam wybaczyć nawet za cene bycia w "piekle"  no i dobrze moze byc mwiłam ,ale nie wybacze.
I przyszedł dzień  ,ze powiedziałam - dobrze Panie Jezu zrobie to ale tylko dla ciebie iprzebaczyłam!
Myslałam ,ze  kiedy przebaczę to bede takim mieczakiem Ale nie ,poczułam tak wielką ulge jakby mi zdjeto  wielki cieĹźar  z plecĂłw.
Dzis nie mam NIKOGO kogo miałaby nienawidzieć ,nikogo . Żyje w WOLNOŚCI.

Co do jak go nazywacie Franka  to jego Ĺźycie dzieli sie na zycie przed i Ĺźycie po  .Patrzycie na niego  jak Ĺźył przed  zamykacie oczy na po.

A co do kobiet  -- nie on jeden , ale to było przed a nie po.Zapominacie ze kk chciał go zgładzic  za  odejście  i kiedy poszedł do Roma mĂłgł juz nie wrĂłcić jak wielu innych.

[Tomkiewicz]

.
Dzis nie mam NIKOGO kogo miałaby nienawidzieć ,nikogo . Żyje w WOLNOŚCI.

 Owszem, w wolności od siebie samej.

Tomek

[Tomkiewicz]

I przyszedł dzień  ,ze powiedziałam - dobrze Panie Jezu zrobie to ale tylko dla ciebie iprzebaczyłam!

Jono, zatrzymaj się na chwilkę przy tych słowach. Zmusiłaś się do wybaczenia, wbrew temu, co mówiło Twoje ciało, wbrew własnej intuicji. Na dodatek, nie zrobiłaś tego nawet dla siebie samej, lecz dla "Pana Jezu". Powiedziałaś tym samym sobie: "Jestem słaba, nie potrafię z łatwością wybaczyć, tak jak tego wszyscy ode mnie oczekują, ale muszę to zrobić, bo tego ode mnie oczekują inni i Bóg. Spróbuję więc wybaczyć dla kogoś innego, bo ja nie jestem godna tego, by uczynić to dla siebie samej". Pokazałaś tym samym całkowity brak szacunku dla siebie, bo 1) zlekceważyłaś swoje PRAWDZIWE uczucia i komunikaty własnego ciała, 2) zmusiłaś się do wybaczenia, robiąc to dla kogoś, a nie dla siebie.

Masz rację, nie masz nienawiści do innych. Całą swoją nienawiść skierowałaś do siebie samej...

Marishka

[Jona]

I przyszedł dzień  ,ze powiedziałam - dobrze Panie Jezu zrobie to ale tylko dla ciebie iprzebaczyłam!

Jono, zatrzymaj się na chwilkę przy tych słowach. Zmusiłaś się do wybaczenia, wbrew temu, co mówiło Twoje ciało, wbrew własnej intuicji. Na dodatek, nie zrobiłaś tego nawet dla siebie samej, lecz dla "Pana Jezu". Powiedziałaś tym samym sobie: "Jestem słaba, nie potrafię z łatwością wybaczyć, tak jak tego wszyscy ode mnie oczekują, ale muszę to zrobić, bo tego ode mnie oczekują inni i Bóg. Spróbuję więc wybaczyć dla kogoś innego, bo ja nie jestem godna tego, by uczynić to dla siebie samej". Pokazałaś tym samym całkowity brak szacunku dla siebie, bo 1) zlekceważyłaś swoje PRAWDZIWE uczucia i komunikaty własnego ciała, 2) zmusiłaś się do wybaczenia, robiąc to dla kogoś, a nie dla siebie.

Masz rację, nie masz nienawiści do innych. Całą swoją nienawiść skierowałaś do siebie samej...

Marishka

NIC podobnego oceniasz mnie w taki sposĂłb  bo taki jest stan twojej mentalnosci a nie jest to stan mego ducha.
Nieprzebaczenie to zawzietosc  bunt  i wieĹźganie przeciw  sobie samemu.
Widzisz ja uznałam ,Ĺźe Jezus ktĂłry CIERPIAŁ  za mnie i dla mnie  Stał sie w moich oczach Kims Godnym  by uczynic to dla niego  ,a to nie ma nic z pogardą dla siebie JUZ  NIE!
Nikt nie oczekiwał odemnie wybaczenia  NIKT ,bo komu miałoby na mnie zaleĹźeć? oprĂłcz Jezusa.
Ja tego uczyłam sie i nie wszystko pojmowałam  ale jeśli myslisz ,Ĺźe wybaczenie jest słaboscia to musisz byc BARDZO słaba.
Moja siła w słabości .

Nie mogę mieć nienawiści do siebie bo jestem WOLNA od nienawiści - nierozumiesz prawda?
Nie mam DUCHA NIENAWIŚCI  - chociaz bywam na gogoś poirytowana  ale to sa inne uczucia  .

Tak wiele mówicie o swoim ciele ,no cóz jest to ważne bo to nasza skoruba nasz pojazd na ten Czas ,ale co byś nie zrobiła i tak zgnije.

[Tomkiewicz]

 Jona, to mĂłj ostatni post skierowany w Twoją stroną. PozwĂłl, Ĺźe zobrazuję Ci tzw. wybaczenie.

  Ograniczmy się do psychiki, nie mieszając w to katalizatorĂłw typu Jezus.
      Doznałaś od kogoś krzywdy. Niech będzie to np. rodzic. Stajesz w obliczu ciężkiej psychicznie sytuacji, bo ktoś waĹźny Cię zranił, a Twoją pierwszą reakcją jest nienawiść. Jako, Ĺźe Ĺźyjesz pod złudnym baldachimem religii, natychmiast korygujesz uczucie. Innymi słowy, za wszelką cenę chcesz wybaczyć. I co robisz ? Ĺťeby mĂłc szczerze wybaczyć, musisz zapomnieć. A czym jest zapominanie ? Zepchnięciem informacji w nieświadomość ? Wiesz , co się w takim przypadku dzieje ?
    Tłumisz pierwszy , prawidłowy odruch, jakim jest irytacja , a nawet nienawiść, bo tak nakazuje Ci religia . Na codzień wmawiasz sobie, Ĺźe skoro rodzic zachował się podle wobec Ciebie , to znaczy, Ĺźe Ty musiałaś być temu winna. Nigdy nie obarczysz winą rodzicĂłww, bo by Cię to - słabiutką osobę - zabiło.
  Wracając do wybaczenia. Jest ono wyparciem w nieświadomość. Jeśli wypierasz tam niewygodne dla Ciebie treści, dopadną Cię z kilkukrotnie większą siłą i pod zmienioną postacią (objawami). Nie ma czegoś takiego jak bezwarunkowa miłość, jest tylko nieskończona  głupota. I ona teĹź nie jest bezwarunkowa.

T

[Jona]

Jona, to mój ostatni post skierowany w Twoją stroną. Pozwól, że zobrazuję Ci tzw. wybaczenie.

  Ograniczmy się do psychiki, nie mieszając w to katalizatorów typu Jezus.
      Doznałaś od kogoś krzywdy. Niech będzie to np. rodzic. Stajesz w obliczu ciężkiej psychicznie sytuacji, bo ktoś ważny Cię zranił, a Twoją pierwszą reakcją jest nienawiść. Jako, że żyjesz pod złudnym baldachimem religii, natychmiast korygujesz uczucie. Innymi słowy, za wszelką cenę chcesz wybaczyć. I co robisz ? Żeby móc szczerze wybaczyć, musisz zapomnieć. A czym jest zapominanie ? Zepchnięciem informacji w nieświadomość ? Wiesz , co się w takim przypadku dzieje ?
    Tłumisz pierwszy , prawidłowy odruch, jakim jest irytacja , a nawet nienawiść, bo tak nakazuje Ci religia . Na codzień wmawiasz sobie, że skoro rodzic zachował się podle wobec Ciebie , to znaczy, że Ty musiałaś być temu winna. Nigdy nie obarczysz winą rodzicóww, bo by Cię to - słabiutką osobę - zabiło.
  Wracając do wybaczenia. Jest ono wyparciem w nieświadomość. Jeśli wypierasz tam niewygodne dla Ciebie treści, dopadną Cię z kilkukrotnie większą siłą i pod zmienioną postacią (objawami). Nie ma czegoś takiego jak bezwarunkowa miłość, jest tylko nieskończona  głupota. I ona też nie jest bezwarunkowa.

T

Nie mozesz sobie poradzic ,ze moje nie pasuje do twojego?
Usiłujesz mi zrobic pranie muzgu  podobnie jak to robia  ci ktĂłrych nazywasz głupcami.
A niby to nie miałabym obarczac  rodzicĂłw  wina   Jak najbardziej   i nic by mnie nie zabiło TO TWOJE MYSLENIE a nie moje  twoja słąbość a nie moja. Wybaczenie nie jest wyparciem w nieświadomość ale ŚWIADOMĄ  decyzja ! 
Jesli miłość jest nieskończona GŁUPOTĄ to nie zazdroszcze Marish -ce    jak to śpiewali --oj głupia ty ,głupia ty
Ja nieĹźyje pod złudnym  baldachmem religii ale  POD  OSŁONA  NAJWYZSZEGO POD JEGO SKRZYDŁAMI . 

to  ty  jesteś  słąbiutki w swoim UCIEKANIU.

[Tomkiewicz]

 ps:  A moĹźe to Ty nie potrafisz sobie z tym poradzić ?

Ilość literĂłwek, błędĂłw stylistycznych i irytacji zawartych w Twoich słowach jest dla mnie drogowskazem.  Bardzo się bronisz. Za bardzo.

Tomek

[Tomkiewicz]

 Z tego wątku teĹź się wynoszę, bo do wątku o Bogu prĂłbuję wkręcić naukę.


Tomek

[Jona]

ps:  A może to Ty nie potrafisz sobie z tym poradzić ?

 Ilość literĂłwek, błędĂłw stylistycznych i irytacji zawartych w Twoich słowach jest dla mnie drogowskazem.  Bardzo się bronisz. Za bardzo.

Tomek

Tomus  co błedĂłw jakie mi wytykasz  to nie jestem na for ortograficznym nie piszemy klasĂłwki .
Co do błedĂłw myslowych  jestem przy twoich malutka.
Zauwazyłam jak niejednemu dajesz po"łapach" jak wścieka cie mówienie o Bogu i kto tu sie boi?

[Tomkiewicz]

co błedów jakie mi wytykasz  to nie jestem na for ortograficznym nie piszemy klasówki .

Owszem, nie piszemy tu "klasówki". Jednak sposób, w jaki przedstawiamy swoje myśli i poglądy, dużo mówi o naszym wnętrzu, o naszej integralności, oraz o szacunku dla siebie i współrozmówcy. Mówi też o tym, czy piszemy świadomie zastanawiając się nad swoimi słowami, czytając raz jeszcze to, co napisaliśmy zanim klikniemy "enter", czy robimy to w wielkim pośpiechu, prawie nie myśląc. Ponieważ nie widzimy wyrazu twarzy współrozmówcy, to właśnie jego sposób pisania, literówki, błędy, czy pięknie skonstruowane zdania zastępują nam ów wyraz twarzy. Nasze słowa są częścią nas, sposób, w jaki je piszemy jest wizytówką nas samych. Liczy się nie tylko treść, lecz również forma, dokładnie tak samo jak w przypadku relacji umysł/ciało. Osobiście uważam, że i jedno i drugie jest ogromnie ważne, jedno nie może istnieć bez drugiego...

Marishka

[Jona]

co błedów jakie mi wytykasz  to nie jestem na for ortograficznym nie piszemy klasówki .

Owszem, nie piszemy tu "klasówki". Jednak sposób, w jaki przedstawiamy swoje myśli i poglądy, dużo mówi o naszym wnętrzu, o naszej integralności, oraz o szacunku dla siebie i współrozmówcy. Mówi też o tym, czy piszemy świadomie zastanawiając się nad swoimi słowami, czytając raz jeszcze to, co napisaliśmy zanim klikniemy "enter", czy robimy to w wielkim pośpiechu, prawie nie myśląc. Ponieważ nie widzimy wyrazu twarzy współrozmówcy, to właśnie jego sposób pisania, literówki, błędy, czy pięknie skonstruowane zdania zastępują nam ów wyraz twarzy. Nasze słowa są częścią nas, sposób, w jaki je piszemy jest wizytówką nas samych. Liczy się nie tylko treść, lecz również forma, dokładnie tak samo jak w przypadku relacji umysł/ciało. Osobiście uważam, że i jedno i drugie jest ogromnie ważne, jedno nie może istnieć bez drugiego...

Marisha zgadzam sie z toba - powinnaś to wytłumaczyc  Tomkiewiczowi  ,czyzbys nie widziała JAK pisywał  jakiej formy uzywał  do tych co wierzą?
Wedle nauk jakie tu pobieram np o niepozwoleniu wmawiania innym na mĂłj temat  ,swoich własnych opinii , prosze racz zastosowac sie do tego .
Zostaw dla siebie  swoje mysli  o mnie ja wiem KIM jestem  W  JAHszua Mesjaszu ,tobie nie podrodze.

Marishka

[Tomkiewicz]

Z moich obserwacji różnych for (forum?) wynika, że często najtrudniej jest nauczyć się czytania (i pisania) ze zrozumieniem. Nadal twierdzę, że to głównie przez POSPIECH, z jakim śpieszymy wcisnąć "enter", zamiast wpierw UWAŻNIE wczytać się w komentowany post i w swoją własną odpowiedź...

M

[Jona]

Jona,
 
Tak bardzo się krzywdzisz, dlaczego? Masz w sobie wciąż tą małą, wystraszoną i bardzo skrzywdzoną dziewczynkę i cały czas próbujesz ją odpędzić. Dlaczego ją tak nienawidzisz, nienawidzisz wspomnienia SIEBIE z dzieciństwa? Nikomu na tej dziewczynce nie zależało, nigdzie nie mogła znaleźć takiej miłości, której ona potrzebowałą. Potrzebowała, jak każde dziecko. Skrzywdzono tą dziewczynkę, prawda? TY o tym dobrze wiesz, TY pamiętasz. Piszesz, że wybaczyłaś, ale ta dziewczynka nie wybaczyła, nie mogła. Ją to nadal boli. A Ty pragniesz ją uciszyć, pragniesz ją nawet zabić, byle nie dopuścić jej do głosu.
Tak wiele chciałabym powiedzieć. Powiem jeszcze tylko jedno, nie bój się swojego bólu. Wydaje Ci się, że jeśli powrócisz do tamtych wspomnień, to ból cierpienia, które pamiętasz zabije Cie. Ale tak się nie stanie. Jeśli zrozumiesz przyczyny tego bólu, jeśli pozwolisz mu być, poweisz mu, że on ma rację bytu, wtedy on odejdzie. Jona, Ty nigdy nie wybaczyłaś sobie samej. Cały czas karzesz się i masz poczucie winy. I tylko TY możesz to zmienić. NIe Jezus, nie rodzice, nie ktoś z zewnątrz. TYLKO TY! I chociaż wmawiasz sobie, że jesteś słaba i szczycisz się tym, to tak na prawdę jesteś SILNA. Twoja siła nie leży w Twojej słabości, lecz w mocy umysłu. Umysłu, który w połączeniu z ciałem MOŻE zmienić wszystko. Każdy z nas ma tą moc i siłę. KAŻDY. Ale nie każdy chce podjąć ciężką pracę i pozbyć się własnego lęku. Mnie się udało i chciałam byś wiedziała, ze WSZYSTKO jest możliwe. I wszystko w tej kwestii zależy od nas.
 
Pozdrawiam

!
Marishka
Marishka ja to przerabiałam lata temu ,dziekuje ci za troske  ale to co piszesz to z jakiejs grupy  psychologicznej.
Daj sobie spokĂłj  nie wmawiaj mi niewybaczenia karania siebie poczucia winy .
Tylko JEZUS  .TYLKO i ty tego nie zmienisz.  Szczyce sie słabościa bo juz nieraz widziałam jak SILNI upadali .

Moc umysłu -taki "piekny umysł"
.Owszem jesteśmy sobie potrzebni  .
"Brzemiona jedni drugich noscie"  mamy sobie pomagac okazywac szacunek  , mĂłwisz o miłosci a jak mozna ja mieć  bez Tego ,ktĂłry Miłosci udziela ,rozlewa ja w sercach naszych .Mozesz byc naprawde dobrym człowiekiem  i rozdac im swĂłj majatek i Ĺźycie wydać za niego ale jeśli nie ma we wnetrzu Miłosci Ducha Świetego ,to wnetrze jest  puste ,niestety . 
Woda ze ĹšrĂłdła i woda z kałuĹźy  czy to jest to samo? a przecieĹź to woda i to woda.

[Tomkiewicz]

Tylko JEZUS  .TYLKO i ty tego nie zmienisz.  Szczyce sie słabościa bo juz nieraz widziałam jak SILNI upadali .

Nie, nie zamierzam nikogo zmieniać, bo nikt z zewnątrz nie ma takiej mocy. Żaden człowiek, żaden bóg, żadne nakazy, moralność, nic. Jedynie MY SAMI mamy moc by zmienić siebie, zrozumieć siebie. Nikt z zewnątrz nam tej mocy nie może dodać. I nikt nie może jej nas pozbawić. To MY SAMI, na własne życzenie z niej rezygnujemy, boimy się nawet odnaleźć w sobie te pokłady piękna i mocy, które mamy. Ta moc, ta siła o której mówię, to nasza wiedza o nas samych, nasze zrozumienie swoich uczuć, pragnień, cech charakteru, historii. To nasze zaufanie do siebie. Nikt nie może zmusić nas do zrozumienia i pokochania siebie, jeśli my tego sami nie zapragniemy. Pisząc do Ciebie, Jono, chciałam tylko powiedzieć, że WSZYSTKO JEST MOŻLIWE i zależy od nas...

Mówisz o miłości, że nie jest ona możliwa bez "Tego, który Miłosci udziela", zapominając, że wpierw my sami sobie udzielamy tej miłości (lub nienawiści). Zapominasz o najważniejszym przesłaniu Tego, Którego Tak Czcisz. Bowiem On, podobnie jak Budda, podobnie jak Konfucjusz i wielu innych, mówił o pierwszeństwie miłości do siebie. Nie kochając siebie, nie wiedząc nawet jak to zrobić, jak można mówić o miłości do innych? To wszystko jest ze sobą powiązane. A my tak często śpieszymy się kochać innych, nie wiedząc nawet jak pokochać siebie. Czekamy, że inni nas pokochają. Boimy się zaufać swoim uczuciom i obdarzyć siebie miłością, bo myłnie kojarzymy to z egoizmem...

M

P.S. "to co piszesz to z jakiejs grupy  psychologicznej" - być moĹźe kiedyś do takiej grupy naleĹźałaś i wiesz jak to wygląda. Ja nie wiem. To, co piszę, jest z mojego własnego doświadczenia i moich przemyśleń, ktĂłre znam i ktĂłrym ufam. Tylko tyle.

[lekarka]

W sprawie słowa przebaczyć to z hebrajskiego "zepchnąć w przepaść".
Dodałabym swoją interpretację: " zrozumieć i odłożyć ad acta(zepchnąć w przepaść".
Powyżej jest wiele mądrych słów, zdań...

[Ewa]

Ja wolę "zepchnąć w przepaść". "Zrozumieć" jest za wieloznaczne. W relacjach z ludźmi "zrozumienie" jest często niebezpieczne, bo dochodzisz do perfekcji w rozumieniu innych i sytuacji, a swoje uczucia i potrzeby stawiasz na drugim miejscu. W efekcie przestajesz dbać o siebie, kochać siebie, przestajesz tez kochać ludzi. Rozumiesz i z bólem godzisz się na wszystko.

Trzeba najpierw przeżyć! Przepłakać, rozgniewać się, nie dać zgody na krzywdę i reagować konstruktywnym działaniem. W ten sposób spycha się w przepaść.

To prawda, że świat mozna naprawić poprzez pracę nad sobą. Nikt z nas nie jest doskonały