Bieganie a spacerowanie

[Gavroche]

Czytać czytam, ale o czym wy pitolicie to nie mam pojęcia.

[Jarek]

Pewnie nie mają zielonego pojęcia o larwach.

[Blackend]

Pisowkich larwach.  

[Gavroche]

A, ok, teraz jaśniej.

[admin]

Czytać czytam, ale o czym wy pitolicie to nie mam pojęcia.

A bo pewnie tvpis nie oglądasz!

[admin]

"W niektórych badaniach weryfikowano wpływ chodzenia i biegania na wysokie ciśnienie krwi, cukrzycę typu 2 i poziom cholesterolu wśród ponad 49 000 uczestników badania National Runners 'and Walkers' Healthy Study. Naukowcy odkryli, że spacerowicze znacznie zmniejszyli poziom ryzyka w tych warunkach w porównaniu z biegaczami. Na przykład u biegaczy obniżyło się ciśnienie krwi o 4,2%, a u spacerowiczów o 7,2%. Biegacze zmniejszyli ryzyko choroby niedokrwiennej serca o 4,5%, ale spacerowicze obniżyli to ryzyko ponad dwukrotnie (9,3%)." - co wcale nie znaczy, że się na tym znam, ale wpadło mi w oko do prywatnych zbiorów. 

[admin]

A i tak dla przypomnienia - beztlenowy, intensywny i krótkotrwały wysiłek fizyczny bardziej tłumi łaknienie (może spowodować wymioty przy "pełnym żołądku" i jest to fizjologiczne), albowiem więcej i szybciej organizm uzyskuje energii ze związków energetycznych uruchamianych z adrenaliny, niż z powolnego trawienia wymagającego dużego wydatku energetycznego, na który organizm stać jedynie w spoczynku i ewentualnie przy długotrwałym ekstensywnym i tlenowym wysiłku pod wpływem glutationu uruchamiającego zapasowe kwasy tłuszczowe.
Pierwszy może dostarczać "śmieci metabolicznych" i przyczyniać się do większego przyrostu masy mięśniowej, natomiast drugi najlepiej z nich czyści i powoduje "chudnięcie" z tłuszczu zapasowego oraz charakteryzuje sie mizernym przyrostem masy mięśniowej - jakby co! 
Na szczęście sam nie rozumiem, co napisałem, albowiem się na tym nie znam - tak mi się uplotło z wieczora po prostu...  
Dlatego proszę nie pytać, a przyjąc w ciemno do wiadomości, że tak jest, albowiem raczej bzdur nie piszę... 

[Blackend]

"W niektórych badaniach weryfikowano wpływ chodzenia i biegania na wysokie ciśnienie krwi, cukrzycę typu 2 i poziom cholesterolu wśród ponad 49 000 uczestników badania National Runners 'and Walkers' Healthy Study. Naukowcy odkryli, że spacerowicze znacznie zmniejszyli poziom ryzyka w tych warunkach w porównaniu z biegaczami. Na przykład u biegaczy obniżyło się ciśnienie krwi o 4,2%, a u spacerowiczów o 7,2%. Biegacze zmniejszyli ryzyko choroby niedokrwiennej serca o 4,5%, ale spacerowicze obniżyli to ryzyko ponad dwukrotnie (9,3%)." - co wcale nie znaczy, że się na tym znam, ale wpadło mi w oko do prywatnych zbiorów. 

Bieganie bieganiu też nierówne, szkoda że nie podali jaki rodzaj biegu badali. 
Sam wiem po sobie, że o wiele łatwiej pokonuje duże odległości gdy biegnę truchtem tak że mógłbym bez przeszkód w tym czasie rozmawiać, a co innego gdy daję gazu, bo wiem że zaraz karkówka będzie na obiad.  
Dzisiaj na przykład wydłużyłem przebieżkę do 45min. i to było jednak za dużo, ponieważ pod koniec miałem przyspieszone tętno i zaczęło brakować mi tchu, dobiegłem ale się nie cieszyłem.

[Gavroche]

A dla mnie to jasne, bo ja lubię marsze.
I wcale nie uważam, by nasi przodkowie tak wszędzie sobie biegali, choć fizjonomię mieli ku temu odpowiednią (180cm i 65kg).
Ponoć człowiek potrafi zagonić na śmierć roślinożercę, ale natura jest oszczędna, więc na co dzień raczej marsze, marszobiegi, a tylko w potrzebie bieg czy sprint.

[Zyon]

W niedziele czytalem ksiazke, jak fitnessowiec pojechal do Afryki do plemienia polujacego tak od pokolen. Przed biegiem kazali sie napic wody ile tylko sie da. Potem siedli i czekali a ten sie rozgrzewal. Patrzyli na niego jak na glupka marnujacego wode i energie. Potem mu przyszlo za to zaplacic wlokac sie na koncu i sapiac jak miech. Rozgrzewka to strata czasu ale ten mit ma sie dobrze, bo "wszyscy nawet zawodowcy to robia"

[Gavroche]

Też lubię ten mit "rozgrzewki".

[Blackend]

Nie znam się kompletnie na biochemii ale lubię obserwować współczesność i czytać historię.
Np. dzieci lubią biegać i wciąż są napominane przez zatroskane mamusie i ciotki - nie biegaj, bo...się przewrócisz, spocisz i co najgorsze przewrócisz i ubrudzisz ubranie.
Dzieciaki biegają interwałowo (bez rozgrzewki tak jak Zyon pisze), czyli bieganie, odpoczywanie, bieganie... i tak w kółko. I teraz pytanie, czy sobie szkodzą? Nie sądzę.  
Starożytni, którzy przykładali ogromną wagę do kultury fizycznej też biegali, sprint i dłuższe dystanse.  

Ale z drugiej strony Churchill chlał i nie biegał, a długo pożył, no i co robić?  

[Gavroche]

Można zdać się na instynkt, lubisz, to biegaj, nie lubisz, znajdź coś innego.
Ja na myśl o długim marszu czuję przyjemne podniecenie, podobnie jak na myśl o dźwiganiu klamotów, a jak pomyślę, że miałbym biegać, jeszcze nie daj Boże w kółko, po jakimś boisku, to mnie na torsje bierze.
Do dzieci to nie ma się co porównywać, dzieci też śpią po południu, wcinają słodycze i kozy z nosa, wszystkiemu się dziwują i wierzą w Mikołaja.

[Blackend]

A właśnie że lubię przyrównywać do dzieci, bo są nieskalane mądrościami domorosłych naukowców.  
I co jest złego w popołudniowej drzemce jak występuje taka potrzeba? Ostatnio znowu się pojawiają głosy poparte eksperymentami, że mózg się resetuje i jest gotowy do kolejnego wysiłku. 
Lubię też patrzeć jak dzieci się uczą np. języka - bez ortografii i zasad, tylko wzrokowo-słuchowo. 

[Gavroche]

Nic złego w tym nie ma, tylko przenoszenie dziecięcych zachowań czy zdolności na dorosłych, może prowadzić na manowce.
Dziecko to zupełnie inny organizm, z innymi odpalonymi genami, innym metabolizmem, innymi proporcjami ciała i narządów wewnętrznych.
Tak jak gąsienica jest różna od motyla.

Dawniej jako wzór przysiadu dupą do ziemi podawano właśnie przysiad dziecka, z tym, że nikt nie wziął pod uwagę zupełnie innych proporcji kończyn do tułowia, środka ciężkości w innym miejscu i odmiennego układu nerwowego, który na wiele "pozwala" (np. szpagat czy przeprosty w stawach).
Gdyby zachować proporcje kilkulatka i zrobić z niego dorosłego, otrzymalibyśmy monstrum o wielkiej głowie, bardzo długim tułowiu i króciutkich kończynach, ale pewnie siady robiłby dobrze.

[Blackend]

Nie kucają, bo mają ciężkie tyłki, a potem już starcze stawy nie wytrzymują, to naturalne.
W Niemczech jak byłem...dawno temu na robotach, to się naoglądałem murzynów kucających wzdłuż krawężnika. 
Wpierw myślałem, że oni tak siedzą, a dopiero po przyjrzeniu okazało się że nie. 

[Gavroche]

Arabowie i Hindusi też, może nieco inna budowa (Czarni na pewno) i kulturowe uwarunkowania.
Mnie zaraz nogi cierpną, no ale ja mam w udzie tyle, ile przeciętny człowiek w pasie.

[Zyon]

Też lubię ten mit "rozgrzewki".

Jest nie do obalenia, znam nawet "naukowcow" co w nia wierza, np ten moj ulubiony uczony od "przestarzalej biochemii"
Argument: wszyscy tak robia, nawet zawodowcy

[Blackend]

Tak przy okazji, wszyscy biali szukali roboty, nawet jak ktoś miał, to nie mówił innemu, bo bał się że ją straci.  
A czarni kucali cały dzień i patrzyli przed siebie beznamiętnym wzrokiem. Jeżeli już któryś za coś się chwycił, to handel narkotyków.  

Na pewno są wyjątki, ale generalnie tak to wyglądało.  

[Gavroche]

Też lubię ten mit "rozgrzewki".

Jest nie do obalenia, znam nawet "naukowcow" co w nia wierza, np ten moj ulubiony uczony od "przestarzalej biochemii"
Argument: wszyscy tak robia, nawet zawodowcy

No i jak tu zdążyć na autobus, jak przed sprintem do przystanku trzeba zrobić rozgrzewkę?

Jak nie jesteś gotów od razu, to nie będziesz i po godzinie rozgrzewki.
Ja nigdy nie robiłem i kontuzji brak w karierze, ale gdzie mnie tam do zawodowca.

A tak serio, to jedyne co może daje rozgrzewka (ale nie ogólna, tylko celowana) to aktywacja układu nerwowego.
Ze wszystkich wyuczonych ruchów, które gdzieś w mózgu i rdzeniu sobie drzemią, pomaga wydobyć właśnie ten, nad którym chcemy pracować, co może przełożyć się na większą siłę w seriach roboczych.
Dlatego rowerek stacjonarny przed siadami nie, ale siady zaczynane od 50-60% jak najbardziej.
Sam tak zwykle robię.

A u biegacza to chyba tak naturalnie wychodzi, najpierw truchtanie, a jak "złapie rytm", to coraz szybciej, aż do docelowej prędkości.