Szczepionka sprawdziła się w testach na zwierzętach i z udziałem trojga pacjentów z czerniakiem.
Terapeutyczne szczepionki antyrakowe to wielka nadzieja onkologii. Zakładają one użycie do walki z nowotworami własnych sił organizmu, a nie promieniowania czy chemioterapii. Innymi słowy, nasz układ odpornościowy miałby zwalczać guzy tak jak infekcje.

To właśnie prĂłbują osiągnąć naukowcy z niemieckiego Uniwersytetu Jana Gutenberga w Moguncji. Na łamach najnowszego magazynu „Nature" opisują, w jaki sposĂłb wykorzystali nanocząsteczki niosące fragmenty RNA uwraĹźliwiające układ odpornościowy na charakterystyczne cechy komĂłrek nowotworu. Dzięki temu limfocyty mogły się z tymi „zbuntowanymi jednostkami" rozprawić.
  Zespołem kierują Ugur Sahin i Lena Kranz, specjalizujący się w biologii nowotworĂłw. Choć efekty testĂłw na zwierzętach oraz pierwszej fazy badań klinicznych były zaskakująco dobre, sami naukowcy przyznają, Ĺźe są dopiero na początku długiej drogi. U jej kresu moĹźe jednak czekać uniwersalna szczepionka na raka – entuzjazmuje się „Nature".

Jak to działa? Badacze przygotowali fragment RNA, ktĂłry zamknęli w otoczce lipidowej (to właśnie nanocząsteczki), ktĂłra zapobiega rozerwaniu nici i zniszczeniu zakodowanej informacji. Otoczka przypomina trochę błonę komĂłrkową, a dzięki sprytnemu trikowi (ma ujemny ładunek elektryczny) łatwo przyłącza się do tzw. komĂłrek dendrytycznych. Te komĂłrki to jeden z waĹźniejszych elementĂłw układu odpornościowego – ich rolą jest złapanie antygenu, cząsteczki wykorzystywanej do namierzania celu, i „pokazanie" go limfocytom. Nauczone w ten sposĂłb rozpoznawania wroga limfocyty mogą przystąpić do ataku.

PoniewaĹź RNA moĹźna praktycznie dowolnie zaprogramować, naukowcy mogą kodować w ten sposĂłb dowolne antygeny odpowiadające konkretnym typom nowotworĂłw – przekonuje „Nature".