NOWA CHAZARIA, CZYLI TAJNY PLAN PUTINA-SZARONA? boukun , 30-11-2007, 19:08:52 + odpowiedz na ten list
wizyta (pod koniec kwietnia roku 2005) rosyjskiego prezydenta W. Putina w
Izraelu wywołała wiele zainteresowania w mediach na całym świecie. Jednakże
prawdziwe cele tej wizyty wydają się być o wiele ważniejsze niż to życzyła
by sobie podać do wiadomości publicznej dyplomacja rosyjska i izraelska.
Choć wspomniano o propozycji zwołania w Moskwie konferencji na temat
ostatecznego rozwiązania konfliktu izraelsko-palestyńskiego, to jednak nic
nie przedostało się do "mainstream" mediów o rzeczywistej wadze wizyty
Putina w Izraelu i proponowanej moskiewskiej konferencji. A stawka jest tu
olbrzymia, zaś wygraną może być ni mniej ni więcej a pokój na Bliskim
Wschodzie, a przynajmniej koniec konfliktu arabsko-żydowskiego. Ale co do
tego ma Chazaria, która znikła z mapy Europy w XIII wieku n.e.? Otóż bardzo
wiele: tajny plan Putina-Szarona polega bowiem na wskrzeszeniu owej
wczesnośredniowiecznej Chazarii, tym razem w ramach Federacji Rosyjskiej i
przesiedleniu na jej teren (dziś południowa Rosja i południowa Ukraina)
praktycznie wszystkich Żydów izraelskich. Czemu ten plan ma mieć szansę
powodzenia? Otóż dawna Chazaria jest kolebką obecnej izraelskiej elity,
mianowicie tzw. Aszkenazi, czyli potomków Żydów z Europy Środkowej i
Wschodniej (głównie Polski, byłego ZSRR, Niemiec i dawnych Austro-Węgier).
Stąd też przesiedlenie Żydów do Chazarii nie będzie formą ich wygnania z
tzw. Ziemi Obiecanej, a powrotem do ich rzeczywistej (etnicznej) kolebki.
Oczywiście, wymaga to najpierw zneutralizowania w Izraelu skrajnej
religijnej prawicy oraz wykupu terenów dawnej Chazarii. Tylko pierwsze
zadanie jest realnie trudne, jako iż Ukraina znajduje się w stanie rozpadu
po wyborze Juszczenki na prezydenta, a tereny dawnej Chazarii są obecnie
wyludnione, szczególnie po emigracji tzw. nadwołżańskich Niemców do RFN.
Olbrzymie pieniądze (przynajmniej około 15-20 tysięcy dolarów USA rocznie na
każdego żydowskiego mężczyznę, kobietę i dziecko w państwie Izrael[1])
przeznaczane rok w rok przez USA na pomoc dla państwa Izrael, pomoc z innych
krajów (np. Niemiec) oraz dodatkowe a także spore fundusze gromadzone przez
żydowską diasporę, a marnowane na budowę tzw. muru bezpieczeństwa, ochronę
(najczęściej nielegalnych z punktu widzenia prawa międzynarodowego)
osadników żydowskich, walkę z terroryzmem arabskim i potężne, a wiec
niezmiernie kosztowne wydatki wojskowe mogą być bowiem przeznaczone na wykup
ziemi na terenie dawnej Chazarii jej odpowiednie zagospodarowanie.
Ponieważ stosunkowo mało osób zna dokładnie historię Chazarów i Chazarii, to
przypomnę iż Chazarowie (Chazarzy) byli plemieniem turskim [2] oryginalnie
koczującymi w Azji środkowej.[3] Ich pierwotną wiarą był Tengri Szamanizm.
Gdyby nie fakt, iż przyjęli oni Judaizm, najprawdopodobniej nie wyróżniali
by się oni od innych turskich plemion, których potomkowie zamieszkują dziś
Turcję, Turkmenistan, Kirgizję, Azerbejdżan i ich okolice. Historia państwa
Chazarów obejmuje w przybliżeniu 800 lat: od V do XIII wieku n.e. Od około
roku 550 n.e. do roku 630 n.e. Chazarowie zamieszkiwali Zachodnie Imperium
Tureckie, rządzone wówczas przez tzw. Niebiańskich Turków (Kök Turks). Kiedy
to Imperium rozpadło się w VII wieku n.e. w wyniku wojen domowych,
Chazarowie uzyskali pełną niepodległość. Przyjęcie Judaizmu w połowie VIII
wieku n.e. było symbolem niezależności politycznej Chazarii, która wówczas
utrzymywała równowagę sił między muzułmańskim Kalifatem Bagdadu a
chrześcijańskim Cesarstwem Bizantyjskim. W okresie maksymalnego rozkwitu
państwo Chazarów obejmowało obszar południowej Rosji, północnego Kaukazu,
wschodniej Ukrainy, Krymu, zachodniego Kazachstanu i północno-zachodniego
Uzbekistanu (p. mapy 1 i 2), oraz inne plemiona turskie takie jak Sabirs i
Bułgarowie. W IX wieku Chazarowie władali też plemionami wschodnich Słowian,
Madziarów, Peczengów, Burtów i nad pólnocnokaukaskimi Hunami. Nawet Morze
Kaspijskie zostało nazwane wtedy "Morzem Chazarskim".
Chazarowie odegrali znaczącą rolę w historii Europy. Pośrednio (poprzez
wygnanie "oryginalnych" Bułgarów[4] z terenu obecnej Bułgarii) spowodowali
oni utworzenie nowoczesnego narodu Bułgarskiego. Poprzez działanie jako
państwo buforowe między światem Islamu a światem Chrześcijaństwa, Chazaria
powstrzymała Islam od ekspansji na północ od Kaukazu, prowadząc na przełomie
VII i VIII wieku serię (na ogół zwycięskich) wojen znanych jako
Arabsko-Chazarskie. Pierwszą stolicą Chazarii był Balanjar (Górny
Chir-Jurt). Około roku 720 Chazarowie przenieśli swą stolicę do Samandaru
(przybrzeżne miasto w północnym Kaukazie znane z pięknych ogrodów i winnic).
W roku 750 stolicę Chazarii przeniesiono na około 200 lat do miasta Itil
(Atil) na brzegu Wołgi. Itil przylegał do Khazaran (Chazaran), głównego
ośrodka handlowego Chazarii. We wczesnym X wieku ludność Chazaran-Itil
składała się głównie z Muzułmanów i Żydów oraz nielicznych Chrześcijan.
Chazarowie mieszkali w miastach podczas zimy, ale od wiosny, aż do jesieni
zamieszkiwali oni w stepie. Niektórzy autorzy (np. cytowany uprzednio Brook)
twierdzą iż Kijów, stolica współczesnej Ukrainy, został założony przez
Chazarów albo Madziarów, jako iż jego nazwę można wyprowadzić z tureckiego
(Küi = brzeg rzeki + ev = osada). Chazarzy zamieszkiwali nie tylko Kijów ale
też i Kercz (Bospor), Feodosię, Tmutorokan, Chufut-Kale, Sudak i Sarkel. To
ostanie miasto posiadało największą fortecę Chazarów. Została ona zbudowana
w roku 834 przy pomocy Greków (Grek Petronas Kamateros był jej głównym
budowniczym). Chazaria leżała też na ważnym szlaku handlowym łączącym Azję i
Europę, w tym na tzw. Drodze Jedwabnej (Silk Road) łączącej Chiny i Azję
Środkową z Europą. Chazaria wyróżniała się systemem tzw. podwójnej
monarchii. Kagan był najwyższym (panującym) królem a Kagan-Bek był
urzędującym królem i dowódcą armii. Kaganowie byli bardzo tolerancyjni, tak
iż nawet jak przyjęli oni Judaizm jako religię dworu (a więc i państwa), to
pozwolili oni chrześcijańskim Grekom, pogańskim Słowianom i Muzułmańskim
Persom na wyznawanie ich religii. W stolicy Chazarowie mieli Najwyższy Sąd
złożony z 7 sędziów, tak, aby każda ważniejsza religia obecna w ich państwie
miała w nim swego reprezentanta. Na dodatek wyznawcy Judaizmu byli sądzeni
według Tory, wyznawcy Chrześcijaństwa według Biblii, wyznawcy Islamu według
Koranu, a tzw. poganie według swoich plemiennych (głównie słowiańskich)
zwyczajów (dedykuję tę chazarską tolerancję religijną zwolennikom wpisania
tzw. wartości chrześcijańskich do prawa państwowego).
Starożytne społeczności żydowskie istniały na Krymie nawet wcześniej niż
został on poddany kontroli Chazarów. Powiększyły się one jednak znacznie gdy
przybyli tam uchodźcy przed rebelią Mazdaistów w Persji oraz
prześladowaniami bizantyjskich cesarzy Leona III i Romanusa I Lecapenusa.
Żydzi przybyli też do Chazarii z współczesnego Uzbekistanu, Armenii, Węgier,
Syrii i Turcji. Ukraiński uczony Omeljan Pritsak szacuje, że w X wieku n.e.
było w Chazarii około 30 tysięcy etnicznych Żydów (Izraelitów). Judaizm
został przyjęty około roku 838 n.e. jako oficjalna religia dworu, a więc i
państwa Chazarów przez króla (kagana) Bulana. Legenda głosi iż Bulan
zdecydował się na Judaizm po wysłuchaniu debaty pomiędzy reprezentantami
Judaizmu, Chrześcijaństwa i Islamu. Król (kagan) Obadiah założył później w
Chazarii liczne synagogi i żydowskie szkoły. Miszna, Talmud i Tora stały się
w ten sposób ważne dla Chazarów, którzy od X wieku używali też hebrajski
jako język urzędowy. Sam Święty Cyryl przybył w roku 860 do Chazarii z
Bizancjum aby "nawrócić" Chazarów na Chrześcijaństwo, ale owa próba
zakończyła się fiaskiem, w odróżnieniu od udanego "nawrócenia" Słowian.
Ogólnie, Chazarowie uważani są w historiografii za ludzi tolerancyjnych,
otwartych na resztę świata i wyróżniającymi się w sztuce, rzemiośle i
handlu. Wiele artefaktów chazarskich, pokazujących ich artystyczne i
przemysłowe talenty, dotrwało w muzeach do obecnego dnia. W X wieku n.e.
Wschodni Słowianie zostali zjednoczeni pod władzą Wikingów, i tak powstała
Ruś Kijowska. Zarówno Ruś jak i Madziarzy byli pod silnym wpływem Chazarów,
i tak na przykład zaadoptowali oni na pewien czas system podwójnego
królestwa (kaganatu), a książęta ruscy nawet pożyczyli tytuł kagana. Ruś
Kijowska przyjęła też chazarski system sądowy. Także niektóre słowa
chazarskie stały się częścią języka protosłowiańskiego: na przykład
"bogatyr" ("odważny rycerz" - polski "bohater") wywodzi się z chazarskiego
słowa "baghatur". Pierwszą klęskę ponieśli Chazarzy w roku 965, kiedy to
kijowski książę Światosław (Svyatoslav) zdobył Sarkel - największą fortecę
Chazarów, a 2 lata później stolicę Chazarii - Itil. Państwo Chazarów
wegetowało aż do XIII wieku, a śmiertelny cios zadał mu dopiero Dżyngis Chan
(1162-1227), który w roku 1223 spustoszył Chazarię aż po Krym i wygnał
tamtejszych Chazarów i Żydów do Europy Środkowej i Zachodniej. Pomimo utraty
państwa, Chazarowie bynajmniej nie zniknęli z powierzchni Ziemi. Spora ich
cześć uciekła bowiem na zachód, na tereny dzisiejszej Polski, Rumunii i
Węgier, a później do Niemiec i Francji, mieszając się tam z lokalnymi
społecznościami żydowskimi i tworząc w ten sposób tzw. Aszkenazi, czyli
środkowoeuropejską społeczność żydowską.[5] Plan Putina-Szarona ma więc
sporą szansę na zbudowanie trwałego pokoju na Bliskim Wschodzie poprzez
przeniesienie współczesnego państwa żydowskiego na tereny dawnej Chazarii,
kolebki obecnej elity izraelskiej (Aszkenazich), a więc zakończenie sporu o
Palestynę. Rosja ma też wiele do zyskania, albowiem znaczna część pomocy
światowej dla Żydów pozostanie w naturalny sposób w Rosji: np. drogą handlu
(głównie poprzez zakup surowców, szczególnie energetycznych), a więc
dostanie się do rąk rosyjskich, wzbogacając w ten sposób Rosję i jej
mieszkańców. Jedynymi przegranymi wydają się być ekstremiści religijni z
Izraela (w tym osadnicy żydowscy zamieszkujący tereny strefy Gazy i Zachodni
Brzeg Jordanu), ale jak się okazuje ich siły i wpływy nie są wcale tak
spore, jak to się wydawało do niedawna, a obecny premier państwa Izrael,
Ariel Szaron, szykuje się do pierwszej rozprawy z nimi w ramach ewakuacji
osadników żydowskich ze strefy Gazy. Oczywiście, nikt nie może zagwarantować
powodzenia tego planu, ale jego sukces byłby wygraną nie tylko dla Żydów i
Palestyńczyków, ale praktycznie dla całej ludzkości. Życzmy mu więc
powodzenia!
[1] Jak podaje R. Curtis na stronie "'Prawdziwe kłamstwa' o amerykańskiej
pomocy dla Izraela"
www.greendevils.pl/polityka/prawdziwe_klamstwa/prawdziwe_klamstwa.html "kompletna amerykańska pomoc dla Izraela w formie zapomogi i gwarancji
finansowych w roku fiskalnym 1997 wyniosła 5,5258 miliardów dolarów.(...)
Dla amerykańskich podatników oznacza to przekazanie 23 240 dolarów na głowę
każdego mieszkańca Izraela.."
[2] Pochodzenia tureckiego, a więc "aryjskiego".
[3] Patrz: Kevin Alan Brook "An Introduction to the History of Khazaria"
("Wprowadzenie do historii Chazarii") -
www.khazaria.com/khazar-history.html, tegoż "The Khazars: A European
Experiment in Jewish Statecraft" ("Chazarzy: Europejski eksperyment w
dziedzinie państwowości" -www.wzo.org.il/en/resources/view.asp?id=140
oraz Arthur Koestler "The Thirteenth Tribe' ("Trzynaste plemię") -
198.62.75.1/www2/koestler/ - powyższe źródła zawierają obszerną
bibliografię przedmiotu i szczegółowe mapy, częściowo reprodukowane w tym
artykule.
[4] "Protobułgarów".
[5] Jest to nie tylko opinia Koestlera, który z powodu napisania swej
książki o Chazarach a więc i o niesemickim pochodzeniu większości
współczesnych żydów został zamordowany (najprawdopodobniej przez tajne
służby państwa Izrael), ale i Abby Ebana, ministra spraw zagranicznych
państwa Izrael w latach 1966-1974 (p. jego książka z roku 1968 "My People" -
"Moi Ludzie").
Linki:
chazaria.blox.pl/html/1310721,262146,13.html?336655
boukun
Autor
Zapisane
