Siłownia a ŻO

[Blackend]

Mhhmm aż tu pachnie.

[administ]

 

[Dasna]

Mhhmm aż tu pachnie.

Blackend. Ty to jesteś numer.

[Gavroche]

 
Spora objętość, ale dobrze stopniowana.
Zgrabne te Twoje treningi, zupełnie nie "moje", ale spójne i logiczne.

A ja po południu kettle:
-rwanie jednorącz 5x10@32kg
-podrzuty dwu odważników 5x3@48kg
-wyciskanie oburącz 5x5@32kg
-hack przysiad 5x3@48
-rwanie jednorącz 24kg, 10 minut.
Uff!

[Dasna]

Spora objętość, ale dobrze stopniowana.
Zgrabne te Twoje treningi, zupełnie nie "moje", ale spójne i logiczne.

A ja po południu kettle:
-rwanie jednorącz 5x10@32kg
-podrzuty dwu odważników 5x3@48kg
-wyciskanie oburącz 5x5@32kg
-hack przysiad 5x3@48
-rwanie jednorącz 24kg, 10 minut.
Uff!

Żongler.
Hm, na uelastycznienie to kettle są bardzo dobre. I dynamikę też.

[Gavroche]

True.
I jeszcze jedną prócz tych zalet zauważam, mogę nieco skrócić przerwy w treningu typowo siłowym.
I to nie jest tylko kwestia lepszej wytrzymałości układu sercowo-oddechowego, mam wrażenie, że CUN też jest szybciej gotowy do następnej ciężkiej serii.

[Dasna]

True.
I jeszcze jedną prócz tych zalet zauważam, mogę nieco skrócić przerwy w treningu typowo siłowym.
I to nie jest tylko kwestia lepszej wytrzymałości układu sercowo-oddechowego, mam wrażenie, że CUN też jest szybciej gotowy do następnej ciężkiej serii.

To znaczy co? Szybsza regeneracja?
Ale może u Ciebie w ogóle regeneracja przebiega szybko?

[Gavroche]

Właśnie zupełnie przeciętna ta moja regeneracja.
Można jednak ją trenować.
A ja uważam, że przez tyle lat wypracowałem sobie całkiem niezłą.

Chodzi mi jednak o szybkość regeneracji neuroprzekaźników przy ciężkich bojach.
1 CM podrzutu czy 5 CM siadu tylnego wymagało u mnie zwykle 5-7 minut w zależności od formy, by podejść do drugiej, równie wymagającej serii.
Teraz (po ponad roku kettlowiska) mam wrażenie, że to raczej 4-5 minut, ale fakt, że nie wchodzę jeszcze na maksymalne dla mnie ciężary.

[Dasna]

Właśnie zupełnie przeciętna ta moja regeneracja.
Można jednak ją trenować.
A ja uważam, że przez tyle lat wypracowałem sobie całkiem niezłą.

Chodzi mi jednak o szybkość regeneracji neuroprzekaźników przy ciężkich bojach.
1 CM podrzutu czy 5 CM siadu tylnego wymagało u mnie zwykle 5-7 minut w zależności od formy, by podejść do drugiej, równie wymagającej serii.
Teraz (po ponad roku kettlowiska) mam wrażenie, że to raczej 4-5 minut, ale fakt, że nie wchodzę jeszcze na maksymalne dla mnie ciężary.

Mh. Teraz poniała o co biega.
Ba , ale u mnie obserwuję to samo.
Mam wrażenie, że bardziej chodzi o wytrenowanie a nie specyfikę kettli.

[Gavroche]

No.
Mój czy Twój, zwykły trening posłałby niewytrenowaną osobę na kilka dni do łóżka, a czasem, może nawet na stół operacyjny.
A my przecież robimy to codziennie i mamy jeszcze inne rzeczy na głowie.
Potęga adaptacji, piękna sprawa.
Ciekawe jest też to, że wiek (pewnie do jakiegoś momentu) nie ma tu znaczenia, bo żaden z nakoksowanych młodziaków z komercyjnego klubu, zwykle nie dotrzymuje mi kroku.

Przypuszczam, że dotyczy to każdej w miarę fizjologicznej sytuacji.
Oglądałem ostatnio filmik jak adepci karate wykonywali tamashi-wari (łamanie desek pięścią, kantem dłoni, łokciem i piętą) oraz łamano deski i kije na kończynach i plecach ludzi trenujących qigong.
Ja po oberwaniu krzesłem w plery, pewnie idę do szpitala na prześwietlenie, a oni do roboty po treningu.

[Dasna]

Właśnie.
Mam filmik z Białogardu, gdzie przed naszymi zawodami były pokazy karate kuokyshin. Trener okładał noga 80-latka. Widać było, że facet jak skała przyjmuje wcale nie lekkie kopnięcia. Super. Trzymał ciało w napięciu i regulował oddech. Ale widać było, że jest jak skała.

[RafałS]

...Oglądałem ostatnio filmik jak adepci karate wykonywali tamashi-wari (łamanie desek pięścią, kantem dłoni, łokciem i piętą) oraz łamano deski i kije na kończynach i plecach ludzi trenujących qigong.
Ja po oberwaniu krzesłem w plery, pewnie idę do szpitala na prześwietlenie, a oni do roboty po treningu.

Energia włożona w uderzenie musi znaleźć ujście (przejść przez obiekt), inaczej zwraca się przeciwko uderzającemu. Jakoś tak twierdził pewien sensei od karatów i coś w tym jest  . Z drugiej strony ten sam sensei potrafił nieźle rąbać prostymi ciosami sporej ilości i siły w betonową ścianę sali treningowej.
Z kolei, koleszka za łepka próbował wybić szybę we wraku samochodu, miał obawy. Pomyślałem - spróbuję i ja. Do pierwszej szyby podszedłem zdeterminowany i pach! Pęcła za pierwszym uderzeniem. Zachęcony niespodziewanie łatwym wynikiem spróbowałem i drugiej. No i po tej drugiej do dzisiaj mam nieco zgniecioną kostkę pięści - że tak powiem  . Był grymas bólu i zaskoczenie że jednak druga szyba stawiła "większy" opór. A i do dzisiaj mam wątpliwość czy te szyby aby jednakowe były.  

[renia]

Rafał, jak mogłeś?

[RafałS]

To było dawno... i nie prawda. 

[Gavroche]

Rafał, jak mogłeś?

Właśnie, do wybijania szyb służy łokieć.

[renia]

  to była zwyczajna kara boska...

[administ]

Bóg to stan umysłu...

[RafałS]

Właśnie, do wybijania szyb służy łokieć.

Psze wcześniej mówić. 

[RafałS]

Chociaż łokciem to może prąd taki pójść... 

[renia]

Bóg to stan umysłu...

Czyli może istnieć tylko w umyśle?